dżihad XX

� Cecha współczesnego wahhabizmu- całe życie prawowiernego muzułmanina powinno być poświęcone umacnainiau u rozpowszechnianiu islamu, a z innowiercami i heretykami należy prowadzić świętą wojnę
� 1932 powstanie niepodległego Królestwa Arabii Saudyjskiej z oficjalna wahhabistowską wykładnią islamu
� Dla niepoznaki uzywa się słowa : ruch islamski" zamiast wahhabizm
� W latach 1992-1994 organizacje : "Towarzystow Szamali", "Medresa im. Króla Fahda", "Kongres islamski"- utworzyły w Czeczeni i Dagestanie siec placówek w których prowadzono nauczanie w duchu wahhabizmu
� Wahhabizm
finansowany przez władze saudyjskie służy do poszerzania swoich wpływów w świecie muzułmańskim i szczerzenia fundamentalizmu muzułmańskiego

11. Dżihad w dobie kolonializmu
� XIX w proces wewnetzrnego rozkładu Turcji
� Tunis na rzecz Francji (1881)
� Egipt na rzecz Angli (1882)
� Cykladi i Libia i Trypolitania na rzecz Włoch (1912)
� 1918- azjatyckie posiadłości Turcji, jako terytoria mandatowe, przeszły pod kontrolę Francji i Anglii
� Do świata muzułmańskiego zaczęły przenikać idee europejskie- niektórzy akceptowali, niektórzy nie
� Wśród tych co nie akceptowali odzyła idea świetej wojny
� Muhammad Ahmad Mahdi (zm. 1885)w 1881 ogłosił się mahdim, czyli wybawicielem islamu wysłanym przez Boga przed końcem świata, aby napełnić ziemie sparwiedliwoscia i pomóc muzułmana wejść do raju; wlaka z niewiernymi, dazenia do wyzwolenia Sudanu spod władzy egipsko-angielskiej
� Ruch mahdystów był sprzeciwem ludów Sudanu przeciw ekspansji kolonialnej, ale odwoływanie się do idei świętej wojny ukazuje jak bardzo w tej religii zakorzeniła się nauka usprawiedliwiająca przemoc
� 23 XI 1914 sułtan Mehmed V wezwał muzułmanów do dżihadu przeciw Francji i Angli
� Kilka miesięcy później imperium osmańskie areną pierwszego "nowoczesnego" ludobójstwa chrześcijańskich Ormian- kolej, telegraf, biurokracja państwowa, tajne organizacje, zacieranie faktów
� Od 1915 w ciagu kilku lat deportowano 2 MILIONY Ormian, z czego 1,5 miliona zginęło, a 500 tys. Zostało na obczyźnie
� Dżihad zaczęto propagować w ramach dwudziestowiecznej resislamizacji, czyli odbudowy państwa islamskiego
� Cechy wspólne grup fundamentalistycznych: powrót do źródeł, upolitycznienie religii , antyeuropejskość
12. W stronę XXI wieku: dżihad na usługach fundamentalistów

� Od lat 20 tych XX w. powstawały w islamie pierwsze zorganizowane grupy o charakterze partii politycznych głoszące ideę tworzenia państw w oparciu o prawo muzułmańskie
� Stowarzyszenie Braci Muzułmanów- zał. Hasan al.- Bann (1906-1949)- ideologia fundamentalistyczna i pannmuzułmańska, terror usprawiedliwiany wartościami dawnego islamu, a metodą działania dżihad, hasło: "Allah jest naszym bogiem, prorok jest naszym przywódcą, Koran jest nasza konstytucją, dżihad naszą drogą, śmierć w imię boga jest naszym pragnieniem"
� Sayyid Qutb (1906-1966)- zobył wykształcenie islamskie i zachodnie (stypendium w USA); amerykanski styl zycia uznał za niemoralny, zachód nie ma nic do zaoferowania, i nie ma racji usprawiedliwiających jego dalsze istnienie więc muzułmanie powinni tą kluture zniszczyć i zbudować nową rzeczywistość w oparciu o wartości kalsycznegoi islamu
� Abu al. Ala al. Mawdudi(1903-1979); podstawowym zadaniem ludzi i ich organizacji jest realizacja boskiego panowania na ziemi, a Aten cel można zdobyć rewolucją muzułmańską
� Organizacje bin Ladena jako Front Zwalczania Żydów i Krucjat zał. W 1988
� Al.-Qudia (ugrupowanie założone przez samego bin Landena w 1990)
� Egipski Dżihad-(tworzący wraz a Al.-Qiudą trzon frontu)
� Pakistańskei Towarzystwo Ulemów ( fanatyczni przeciwnicy USA i sympatycy afgańskich Talików)
� Ruch Ansar (ruch an rzecz przyłączenia do Pakistanu indyjskiego Kaszmiru popierający Talibów)
� Dżihad Bangladesz
� Islamska Armia Wyzwolenia Świętych Miejsc (wcześniej nieznane ugrupowanie, wzięło odpowiedzialność za ataki terrorystyczne w Kenii i Tanzanii 1989)
przypuszcza się, ze jest to wojskowe skrzydło Międzynarodowego Frontu (filarem ideologii tych ugrupowań jest przekonanie że wszystkie humanistyczne idee europejskie są zaledwie marnym cieniem tego, co islam osiągnął tysiąc lat wcześniej
� Propaganda fundamentalizmu islamskiego przedstawia bin Ladena jako wręcz bohatera, który porzucił wygodne życie na rzecz wiary
� Bin Laden : "Wierzymy, ze bóg wykorzystał naszą święta wojnę w Afganistanie do zniszczenia armii sowieckiej, a teraz prosimy boga, by uzył nas jeszcze raz, abyśmy zrobili to samo z amerykanami, tak by uczynić stany zjednoczone cieniem samych siebie"

13. Mały przyczynek ku rozwiązaniu problemu: czego oczekują chrześcijanie od współczesnych muzułmanów

� Dialog jest jedynym środkiem pokojowego współistnienia ludzi w świecie pluralistycznym
� W dialogu chrześcijańsko- muzułmańskim zaniedbanymi zagadnieniami są świeta wojna i brak tolerancji dla Chrystusa w Weilu krajach arabskich
� Prawda jest fundamentem dialogu- może być nieprzyjemna ale musi być poszukiwana
� Wraz z bezkarnością Turków, którzy zamordowali Ormian, rozpoczął się proces znieczulania europy na zbrodnie
� Tragedia chrześcijan w Sudanie- Agnieszka Dzieduszycka dokument Pt" A wy nie płaczecie z nami"- w kraju tym wymordowano już 2,5 mln chrześcijan
� Współczesne chrześcijaństwo podejmując dialog z islamem kieruje się postulatem o konieczności odrzucenia przemocy
� Podstawowy problem: pytanie kto jest, kto może być rzecznikiem islamu?
� Z braku jednego ośrodka wydaje się ze trzeba apelować do różnych środowisk muzułmańskich
� Oczyszczenie historii
� Przeinterpretowanie koranicznego wezwania do przemocy
� Wcielenie w Zycie zasady wzajemności i s
sprawiedliwości

II RELACJA PAŃSTWO- RELIGIA W UJĘCIU ISLAMU
1. Czy można mówić o demokracji i sekularyzacji w islamie?
� Sekularyzacja oznacza zakwestionowanie tradycyjnych form religijności oraz deklerykalizację i desakralizację życia społecznego: wypieranie przez wartości świeckie (profanum) sakralnych wymiarów życia człowieka (sacrum)(*).
� Dla mieszkańców Zachodu stanowi ona zjawisko uniwersalne połączone z demokracją, ale dla wielu muzułmanów jest to twór obcy(*).
� czy apelowanie do strony islamskiej o prawa demokratyczne ma sens, kiedy kieruje się je do przedstawicieli tak odmiennej kultury? Wydaje się mimo wszystko że tak.
� niektórzy muzułmanie (np. H.asan Hanaf'u) wykazują, że aspekty demokracji nie są obce islamowi, a współczesne społeczeństwo muzułmańskie wkroczyło w proces odnowy, który może doprowadzić do demokratycznych przemian(*)
� można odwoływać się do pewnych sytuacji pierwotnego islamu, który był przynajmniej pod pewnymi względami otwarty na nowe idee.
� istnieją ponadreligijne prawidłowości łączące państwo i religię w różnych kulturach.
� w dyskusjach niektórych muzułmanów o demokracji pojawia się czasem skłonność do przyjęcia zasad pluralizmu politycznego jako prawa możliwego do pogodzenia z nakazami islamu (np. w Egipcie Partia Pracy). Inni wskazują na konieczność dialogu, ale pod hasłami islamu, który dla muzułmanów jest podstawą tożsamości.
2. Religia a państwo we wczesnym islamie
� Podstawa do formułowania prawa o wolności religijnej znajduje się w surze II, 256: "Nie ma przymusu w religii!" i XVIII, 29: "Przeto kto chce, niech wierzy, a kto nie chce, niech nie wierzy". Również w surze X, 99 znajduje się pytanie: "Czy ty potrafisz zmusić ludzi do tego, żeby stali się wierzącymi?".
� Koran formułuje ummę, ale nie zawiera szczegółów organizacyjnych wspólnoty. Występuje tam jedynie rozróżnienie na władzę prawno-religijną Boga h.ukm (VI, 52; XXVIII, 70. 88) i władzę cywilną ulu l-amr (IV, 59. 83)(*).
� nauka Koranu nie jest przejrzysta; obok wezwań do tolerancji pojawiają się fragmenty nawołujące do przemocy i upokorzenia również "ludzi Księgi" (IX, 29)(*).
� praktyka tolerancji w pierwszych latach ummy muzułmańskiej nie była idealna. Dyskryminacja chrześcijan polegała m.in. na zmuszaniu ich do płacenia podatku pogłównego, którego wysokość zależała od woli poszczególnych zarządców czy władców muzułmańskich.
� Mahomet łączył nierozdzielnie dwie funkcje: polityczną i prorocką(*).
� Po jego śmierci następca Abu Bakr (632-634) próbował kontynuować tę kumulację funkcji(*), jednak szybko okazało się, że urząd następcy Mahometa różni się od posłannictwa Proroka.
� Pierwsi czterej kalifowie zwani al-h'Sulafa' ar-ras'Sidun ("kalifowie sprawiedliwi", 632-661) nie byli prorokami.
� już we wczesnym islamie zaczęto szukać elementu boskiego uwierzytelniającego ich urząd.
� Zaczęto wypracowywać definicję kalifa, która akcentowała nie następstwo po Mahomecie, ale zastępstwo Boga na ziemi(*). Proces ten rozpoczął się już w czasach panowania kalifa `Umara ibn al- H'Sat.t.aba (634-644)(*). Generalnie można przyjąć, że wszyscy tzw. "kalifowie sprawiedliwi" uważali się za następców wysłannika Bożego (h'Sal'ufa rasul Allah), ale nie równych Mahometowi. Władcy ci byli suwerenni w sprawach politycznych, a problemy religijne określał Koran, którego wykładnią i interpretacją zajmowali się teologowie(*).
3. Rozbudowane powiązania religii i państwa: Umajjadzi i Abbasydzi
� Dalsza ewolucja urzędu kalifa w kierunku teokratycznego centralizmu postępowała za panowania Umajjadów (661-750)(*).
� Kalifowie w imię Boga mieli dopilnować należytego stosowania tradycji (sunna), władzy (h.ukm), kar koranicznych (h.udud), nakazów (fara'id.) i prawa (h.uquq).
� Kalif nie posiadał boskiej władzy tworzenia praw, ale kierował ummą muzułmańską jako najwyższy zwie rzchnik duchowy i świecki(*).
� kalif w ostatniej instancji odpowiedzialny był tylko przed Bogiem.
� Panowało przekonanie, że ten, kto wypowie mu posłuszeństwo, poniesie karę w życiu doczesnym i przyszłym(*).
� nastąpiło zrównanie proroków z kalifami; prorocy m

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
can RENAULT CLIO III GRANDTOUR 08 XX PL 001
12 Wstydliwa sprawa Sensacje XX wieku
ZAL HISTORIA ARCHITEKTURY XX WIEKU
CZ OWIEK XX WIEKU W SYTUACJ
problemy młodzieży w xx w
sprinter xx x 021995
pakistan dżihad
Bogusław Wołoszański Sensacje XX Wieku Tajemnica Dallas

więcej podobnych podstron