4 SPOTKANIA NAD EWANGELI
ŚW. A
UKASZA:
WYTA
UMACZENIE:
a) teksty z ulotki do filmu "Jezus" - część A.
b) teksty z notatnika - część B.
Spotkanie 1
BOŻA MIA
OŚĆ I BOŻY PLAN
A.
Miłość Boga
"Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto w
Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne" (J 3, 16)
Obfite Życie
Chrystus Pan mówi: " Ja przyszedłem po to, aby owce miały życie i miały je w
obfitości". (J 10, 10),(Chodzi tu o życie mające pełną wartość i cel)
Dlaczego jednak większość ludzi nie żyje w przyjaz
ni z Bogiem oraz nie posiada życia w
obfitości? Dzieje się tak ponieważ : patrz 2 spotkanie.
B.
Wstęp
Pewien rzymski lekarz imieniem A
ukasz postanowił dokładnie zbadać i spisać dla
swojego przyjaciela, prawdopodobnie wysokiego urzędnika w administracji greckiej;
wydarzenie, które łączy się z życiem Jezusa Chrystusa. Mówi o tym w swojej
przedmowie: A
k 1, 1-4
PRZEDMOWA
1. Ponieważ wielu starało się ułożyć opowiadanie o rzeczach, które się wśród nas
dokonały,
2 jak nam podali ci, którzy się im od początku sami przypatrywali, i byli sługami słowa;
3 postanowiłem i ja, zbadawszy wszystko dokładnie od początku, spisać ci po kolei,
dostojny Teofilu,
4 abyś poznał prawdę tych słów, których cię nauczono.
Odpowiedz na pytania:
1. Jakie było imię przyjaciela A
ukasza?
2. W jakim celu A
ukasz napisał swoją Ewangelię?
3. Z jakich z
ródeł zebrał swoje informacje?
4. W jaki sposób podchodził A
ukasz do tego, co usłyszał od świadków? (A
k 1, 3)
5. Co można powiedzieć o charakterze A
ukasza na podstawie tego cytatu?
Jaki obraz Boga ukazuje nam Ewangelia?
Opis życia Jezusa Chrystusa rozpoczyna się od wydarzeń, które bezpośrednio
poprzedzały Jego urodzenie; od Zachariasza, przygotowania do Jego przyjścia. Jest to
fascynujący opis konkretnego działania Bożego w codziennym życiu zwyczajnych ludzi.
Zachariasz i Elżbieta żyli już długo w małżeństwie i postępowali nienagannie przed
Bogiem. Nie mieli jednak dzieci, gdyż Elżbieta była niepłodna. Oboje byli już starzy, lecz
Bóg dał im syna Jana, aby on świadczył o Jezusie. Maryja była dziewicą zaślubioną
Józefowi, cieśli, stała się brzemienną za sprawą Ducha Świętego, jeszcze zanim
zamieszkała razem z Józefem.
Teksty, o których była mowa, przynoszą nam już szczęśliwą odpowiedz
na pytanie, jaki
jest Bóg.
1. Anioł zwiastował Maryi to, czego Bóg chce dokonać w Jej zyciu. Co przy tej okazji
mówił Anioł o Bogu?
a) w A
k 1, 28
b) w A
k 1, 32
c) w A
k 1, 37
1. Odpowiedz
Maryi na to wszystko, co uczynił Jej Bóg, zawiera się w hymnie
uwielbienia Magnificat (A
k 1, 46-55):
46 I rzekła Maryja: Wielbi dusza moja Pana,
47 i rozradował się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim.
48 Gdyż wejrzał na niskość służebnicy swojej; oto bowiem odtąd błogosławioną zwać
mnie będą wszystkie narody.
49 Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest, i święte imię jego.
50 A miłosierdzie jego z pokolenia w pokolenie, bojącym się jego.
5l Uczynił moc ramieniem swoim, rozproszył pysznych w zamysłach ich serca. 52 Strącił
mocarzy ze stolicy, a podwyższył pokornych.
53 A
aknących napełnił dobrami, a bogaczy z niczym puścił.
54 Przyjął Izraela, sługę swego, wspomniawszy na miłosierdzie swoje.
55 Jak mówił do ojców naszych, Abrahamowi i potomstwu jego na wieki.
Co Matyja mówi w nim o przymiotach i naturze Boga?
a) A
k 1, 47 - Bóg jest ...
b) A
k 1, 49 - Bóg jest ...... a jego imię .......
1. Bóg jest święty i dlatego sprzeciwia się wszelkiemu złu oraz ludziom, którzy z
le
czynią. Jak Bóg postępuje wobec:
a) pysznych
b) władców
c) bogaczy
1. Jak postępuje wobec:
a) tych, którzy się Go boją
b) pokornych
c) głodnych
1. Bóg dał obietnice Abrahamowi i "ojcom".
a) W jaki sposób je realizuje?
b) Kogo obejmują te obietnice?
1. Synteza: Co możemy w świetle powyższego powiedzieć o naszym Bogu, jakim On
jest?
Czego Bóg oczekuje od nas?
Przeczytaj A
k 10, 25-28 :
25 A oto pewien biegły w Zakonie powstał, kusząc go, i mówiąc: Nauczycielu, co czyniąc,
dostąpię życia wiecznego?
26 A on rzekł do niego: W Zakonie co napisane, jak czytasz?
27 On odpowiadając, rzekł: "Będziesz miłował Pana Boga twego, z całego serca twego i z
całej duszy twojej, i ze wszystkich sił twoich i ze wszystkiej myśli twojej, a bliz
niego
twego jako samego siebie."
28 I rzekł mu: Dobrześ odpowiedział; to czyń, a będziesz żył.
1. O co pyta Jezusa uczony żydowski?
2. Gdzie Chrystus każe mu szukać odpowiedzi?
3. Jakie dwa największe przykazania, zawarte w Biblii, cytuje uczony w Prawie?
a) .
b) ..
1. W jakim stopniu mamy miłować Boga?
2. Jakimi swoimi władzami mamy w ten sposób miłować Boga?
a).. b).. c) ... d) ...
Pomyśl: Czyż nie jest to dla nas ogromny przywilej, że jesteśmy wezwani do takiej
relacji z Bogiem?
1. Co obiecał Chrystus uczonemu w Prawie, jeżeli wypełni te przykazania?
2. O jakim życiu mówi tutaj Pan Jezus? PRZECZYTAJ : A
k 10, 25; J 10, 10; J 3, 16;
3. Jak inaczej jeszcze nazywa się ta obietnica życia - pełnego, wiecznego w
Ewangeliach, zwłaszcza w A
ukasza?
PRZECZYTAJ : A
k 1, 6.16a; A
k 14, 15; A
k 13, 18; A
k 22, 28-30;
1. Na czym więc polega Boża miłość i wypływający z niej Boży plan wobec nas?
2. Co musimy uczynić, aby przyjąć Bożą miłość i Boży wspaniały plan wobec nas?
a) J 3, 16
b) A
k 10, 27
WNIOSKI
Wiedząc już, jaki jest Bóg, co On o nas myśli, co nam przygotowuje i czego od nas
oczekuje, odpo
LUB
Boża Miłość - Modlitwa
CEL. Poznanie pierwszego prawa życia Duchowego. Przekonanie uczestników do tego,
iż modlitwa jest konieczna do utrzymania stałego kontaktu z Bogiem, do trwania w
Bożej miłości. Dlatego powinna być ona osobista, świadoma, regularna.
1. Zapalenie świecy
2. Modlitwa na rozpoczęcie
3. Przywitanie, stworzenie atmosfery wzajemnego zaufania
4. I Prawo życia Duchowego: BÓG MIA
UJE CIEBIE I MA DLA TWOJEGO ŻYCIA
WSPANIAA
Y PLAN.
Wiele razy słyszymy to samo, wiele razy słowo miłość pada z różnych ust. Ale choć słowo
to brzmi w naszym języku zawsze tak samo, to ma przecież bardzo różne znaczenia.
- Jakie znaczenia mogą się kryć pod słowem "miłość"? (miłość - sex, egoizm,
zaspokajanie własnych zachcianek, uzależnianie ludzi od siebie, zabieranie innym
wolności)
- Jakie cechy powinna mieć prawdziwa miłość?
Grecy mieli więcej słów, które tłumaczymy "miłość". Eros - miłość zmysłowa,
oblubieńcza; Filoe - miłość przyjacielska; Agape - miłość całkowicie bezinteresowna.
Taką miłością właśnie kocha nas Bóg.
"Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w
Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne". Albowiem Bóg nie posłał swego Syna
na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto
wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie
uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego." (J 3, 16-18)
"W tym objawiła się miłość Boga ku nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na
świat, abyśmy życie mieli dzięki Niemu. W tym przejawia się miłość, że nie my
umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę
przebłagalną za nasze grzechy." (1J 4, 10)
- O czym mówią te fragmenty PŚ?
- Kogo kocha Bóg?
- W jaki sposób najpełniej objawiła się Boża miłość?
- Co mi daje Boża miłość?
Bóg kocha nas naprawdę, kocha niezależnie od tego co robimy, jacy jesteśmy. Bóg nie
stawia nam warunków. Nie mówi bądz
taki, to będę cię kochać. Nie rób tego, bo
przestanę cię kochać. W Jezusie Bóg wyszedł naprzeciw najgłębszej potrzebie każdego
człowieka. Jedynie On chce i może zaspokoić naszą potrzebę miłości. On potrafi nasycić
każdy głód miłości, na który choruje dziś wielu. Trzeba tylko, byśmy pozwolili Mu
działać w nas, w naszych sercach i naszym życiu. Trzeba, abyśmy dopuścili do siebie
Bożą miłość, która uzdrawia chore, nie kochane serca. Jezus przecież przyszedł jako
lekarz do tych, którzy się z
le mają. Z serdecznością przybliża się do każdego z nas, by
nikomu nie brakowało miłości.
"A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych
przez Ducha Świętego, który został nam dany. Chrystus bowiem umarł za nas, jako za
grzeszników, w oznaczonym czasie, gdyśmy [jeszcze] byli bezsilni. A [nawet] za
człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością.
Chociaż może jeszcze za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść śmierć. Bóg
zaś okazuje nam swoją miłość [właśnie] przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli
jeszcze grzesznikami". (Rz 5, 5-8)
Na tym polega miłość Boga, że On pierwszy nas umiłował, bez żadnej naszej zasługi i w
każdym z nas rozpoczął już swoje dzieło miłości. Miłość Boża ogarnia każdego z nas.
Wyrazem tego jest stworzenie nas przez Boga na swoje podobieństwo. Poprzez chrzest
każdy z nas jest włączony w strumień Bożej miłości rozlanej w naszych sercach przez
Ducha Świętego. Trzeba to sobie uświadomić i współpracować z Bogiem w rozwijaniu
Jego dzieła miłości w nas i przez nas. Aby miłość Boża mogła się w nas rozwijać, musimy
trwać w kontakcie z Bogiem. On jest naszym Przyjacielem.
-Czy traktuję go jako Przyjaciela?
- Czy chcę z Nim rozmawiać?, prosić o pomoc, dzielić się smutkami i radościami?
1. Modlitwa
1. Co to jest modlitwa? - wypowiedzi uczestników
Modlitwa jest rozmową z Bogiem, sposobem kontaktowania się człowieka ze
stwórcą, czasem budowania osobistej relacji, czasem kiedy pozwalamy się
kształtować Panu Bogu, przemieniać Nie tylko człowiek kontaktuje się z
Bogiem, ale także Bóg mówi do człowieka
2. Kiedy się modlę?
Jak się modlę?
Dlaczego lubię lub nie lubię się modlić?
Jakie mam trudności na modlitwie?
3. Różne rodzaje modlitwy: osobista i wspólnotowa
- osobista :
* Odmawianie gotowych modlitw (świadomie ze zrozumieniem treści)
* Rozważanie Słowa Bożego (wymaga odpowiedniego przygotowania,
znajomości Pisma Świętego; w fazie początkowej może nastręczać trudności)
* Modlitwa spontaniczna, własnymi słowami, dziękujemy Bogu,
przepraszamy, prosimy.
* Przebywanie z Bogiem, milczenie.
- wspólnotowa
4. Zwrócić uwagę, ze modlitwa powinna być czymś naturalnym. Powinniśmy
Bogu przedstawiać wszystkie sprawy naszego życia. Bóg nas kocha, chce nam
pomagać ale oczekuje od nas pierwszego kroku wytrwałości.
5. Bóg pomaga nam w modlitwie
"Podobnie także Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy
się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie
można wyrazić słowami." (Rz 8,26)
1. Krótkie wprowadzenie do Namiotu Spotkania - Rozdać kartki, omówić poszczególne
punkty. Wyjaśnić, że jeśli dla kogoś ta forma modlitwy jest jeszcze za trudna, to może
się modlić w inny sposób w czasie wspólnej adoracji, przed wystawionym
Najświętszym Sakramentem.
SPOTKANIE 2
Człowiek jest grzeszny, oddzielony od Boga i nie może poznać Boga i jego miłości, ani
realizować w swoim życiu Jego planu.
CEL. Zrozumienie tragedii grzechu, który oddala od Boga i ludzi.
1. Modlitwa na rozpoczęcie (zapalenie świecy)
2. Skoro Bóg nas kocha, dlaczego tylu ludzi jest nieszczęśliwych? Dlaczego jest tyle zła
na świecie?
3. II Prawo życia duchowego: Człowiek jest grzeszny i oddalony od Boga, dlatego też
nie może znać ani przeżywać Bożej miłości i planu dla swojego życia.
1. Dyskusja - Czym jest grzech? możliwe odpowiedzi: krzywda innych ludzi;
odejście od Boga; odrzucenie Bożej miłości; przekroczenie przykazań
2. Początki grzechu - Ks. Rodzaju rozdział 3
"A wąż był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta lądowe, które Pan Bóg stworzył.
On to rzekł do niewiasty: Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie jedzcie owoców ze
wszystkich drzew tego ogrodu? Niewiasta odpowiedziała wężowi: Owoce z drzew tego
ogrodu jeść możemy, tylko o owocach z drzewa, które jest w środku ogrodu, Bóg
powiedział: Nie wolno wam jeść z niego, a nawet go dotykać, abyście nie pomarli. Wtedy
rzekł wąż do niewiasty: Na pewno nie umrzecie! Ale wie Bóg, że gdy spożyjecie owoc z
tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło. Wtedy
niewiasta spostrzegła, że drzewo to ma owoce dobre do jedzenia, że jest ono rozkoszą dla
oczu i że owoce tego drzewa nadają się do zdobycia wiedzy. Zerwała zatem z niego owoc,
skosztowała i dała swemu mężowi, który był z nią: a on zjadł. A wtedy otworzyły się im
obojgu oczy i poznali, że są nadzy; spletli więc gałązki figowe i zrobili sobie przepaski.
Gdy zaś mężczyzna i jego żona usłyszeli kroki Pana Boga przechadzającego się po
ogrodzie, w porze kiedy był powiew wiatru, skryli się przed Panem Bogiem wśród drzew
ogrodu. Pan Bóg zawołał na mężczyznę i zapytał go: Gdzie jesteś? On odpowiedział:
Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się.
Rzekł Bóg: Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci
zakazałem jeść? Mężczyzna odpowiedział: Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała
mi owoc z tego drzewa i zjadłem. Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty: Dlaczego to
uczyniłaś? Niewiasta odpowiedziała: Wąż mnie zwiódł i zjadłam. Wtedy Pan Bóg rzekł
do węża: Ponieważ to uczyniłeś, bądz
przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i
polnych; na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego
istnienia. Wprowadzam nieprzyjaz
ń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo
twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę. Do niewiasty
powiedział: Obarczę cię niezmiernie wielkim trudem twej brzemienności, w bólu
będziesz rodziła dzieci, ku twemu mężowi będziesz kierowała swe pragnienia, on zaś
będzie panował nad tobą. Do mężczyzny zaś Bóg rzekł: Ponieważ posłuchałeś swej żony i
zjadłeś z drzewa, co do którego dałem ci rozkaz w słowach: Nie będziesz z niego jeść -
przeklęta niech będzie ziemia z twego powodu: w trudzie będziesz zdobywał od niej
pożywienie dla siebie po wszystkie dni twego życia. Cierń i oset będzie ci ona rodziła, a
przecież pokarmem twym są płody roli. W pocie więc oblicza twego będziesz musiał
zdobywać pożywienie, póki nie wrócisz do ziemi, z której zostałeś wzięty; bo prochem
jesteś i w proch się obrócisz! Mężczyzna dał swej żonie imię Ewa, bo ona stała się matką
wszystkich żyjących. Pan Bóg sporządził dla mężczyzny i dla jego żony odzienie ze skór i
przyodział ich. Po czym Pan Bóg rzekł: Oto człowiek stał się taki jak My: zna dobro i
zło; niechaj teraz nie wyciągnie przypadkiem ręki, aby zerwać owoc także z drzewa
życia, zjeść go i żyć na wieki. Dlatego Pan Bóg wydalił go z ogrodu Eden, aby uprawiał
tę ziemię, z której został wzięty. Wygnawszy zaś człowieka, Bóg postawił przed ogrodem
Eden cherubów i połyskujące ostrze miecza, aby strzec drogi do drzewa życia." (Rdz 3,
1-24)
Adam i Ewa byli w raju szczęśliwi. Cieszyli się bliskością Boga, Stwórcy. Wąż, który jest
obrazem szatana podważył wiarygodność słów Bożych i skłonił ich do szukania innego
"szczęścia", szczęścia bez Boga i wbrew Jego Woli. Zachwiała się wówczas ufność, jaką
pierwsi rodzice dotąd pokładali tylko w Bogu. Dali się zwieść opartej na kłamstwie
obietnicy. Zgrzeszyli przeciw Bogu. Grzech, który zrodził się w ich sercach dopełnili
czynem nieposłuszeństwa. Podobnie nasz grzech zaczyna się zawsze wtedy, gdy zostaje
zachwiane nasze zaufanie do Boga, gdy chcemy w życiu iść własną drogą, nie licząc się z
tym, co Bóg mówi. Tymczasem nie ma dla nas innego szczęścia, innego zbawienia poza
tym, które daje Bóg w Jezusie Chrystusie.
1. Kto jest głównym powodem grzechu? Grzech pierworodny i każdy inny grzech ma
swoje z
ródło w szatanie, który jest głównym jego sprawcą. Zwróćcie uwagę na sposób
kuszenia. Diabeł nie mówi "nie słuchajcie Boga". Diabeł rozmawia z Ewą o prawdzie:
"Czy to prawda?" Czyni Boga kłamcą, sugerując, że to Bóg nie powiedział ludziom
całej prawdy i tłumaczy, że lekceważenie głosu Boga jest czymś oczywistym.
Usprawiedliwia grzech, więcej - czyni go normą ludzkiego postępowania. Podsuwa
fałszywe diabelskie lusterko i tak samo bywa dzisiaj (można użyć lusterka jako
pomocy). - kiedy przegląda się w nim pijak, szatan nie powie mu: Zobacz jaki jesteś
pijany", lecz mówi: "zobacz, ale masz mocną głowę, tyle wypiłeś" - gdy przegląda
siew nim złodziej, diabeł nie powie mu: "zabrałeś , ukradłeś", lecz powie: "aleś
sprytny, udało ci się" - gdy przegląda się chuligan nie powie: "skrzywdziłeś go,
niesłusznie pobiłeś" tylko powie: "aleś mu dołożył", - gdy przejrzy się tzw. "łatwa"
dziewczyna, diabeł nie powie: "cudzołożyłaś", lecz: "zdobyłaś doświadczenie", - gdy
przejrzy się kobieta, która usunęła dziecko, diabeł nie powie: "zabiłaś go", lecz:
"uratowałaś go od głodu, nie mogłaś inaczej" - gdy przejrzy się leniwiec, który nie
przyszedł na Mszę św., diabeł nie powie mu: "jesteś próżniakiem", lecz: "byłeś
zmęczony, dużo pracowałeś, pójdziesz kiedy indziej" - kiedy ktoś pali papierosy,
diabeł nie powie: "czynisz się niewolnikiem, nałogowcem" lecz powie: "brawo, jesteś
dorosły"
2. Jakie grzechy widzę wokół mnie? Zewnętrzne, wewnętrzne; w szkole, w domu;
przeciw Bogu, przeciw bliz
niemu, przeciw samemu sobie.
3. Fascynacja grzechem W dzisiejszym świecie szatan przez ludzi pokazuje atrakcyjność
grzechu. Grzech staje się czymś, czego pragnie, celem do którego się dąży.
1. Czy grzech to tylko wyrządzenie komuś krzywdy?
"Pewien człowiek schodził z Jerozolimy do Jerycha i wpadł w ręce zbójców. Ci nie
tylko że go obdarli, lecz jeszcze rany mu zadali i zostawiwszy na pół umarłego,
odeszli. Przypadkiem przechodził tą drogą pewien kapłan; zobaczył go i minął. Tak
samo lewita, gdy przyszedł na to miejsce i zobaczył go, minął. Pewien zaś
Samarytanin, będąc w podróży, przechodził również obok niego. Gdy go zobaczył,
wzruszył się głęboko: podszedł do niego i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i
winem; potem wsadził go na swoje bydlę , zawiózł do gospody i pielęgnował go.
Następnego zaś dnia wyjął dwa denary, dał gospodarzowi i rzekł: Miej o nim staranie,
a jeśli co więcej wydasz, ja oddam tobie, gdy będę wracał. Któryż z tych trzech okazał
się, według twego zdania, bliz
nim tego, który wpadł w ręce zbójców? On
odpowiedział: Ten, który mu okazał miłosierdzie. Jezus mu rzekł: Idz
, i ty czyń
podobnie!" ( A
k 10, 30b-37)
- Jakie zło popełnił kapłan?
- Jakie zło popełnił lewita?
- Czy przekroczyli jakieś prawo państwowe?
- Czy wyrządzili komuś krzywdę, czy naruszyli zasadę nie czynienia nikomu zła?
- Na czym więc polega zło ich postępowania? Grzechem kapłana i lewity było nie
wyrządzenie zła, lecz zaniedbanie dobra. Czy postępowanie współczesnych ludzi nie
jest podobne do zachowania się kapłana i lewity?
2. Grzech nieszczęściem człowieka - prawda czy fałsz? Dlaczego grzech jest
nieszczęściem człowieka? - sprawia , że żyjemy w nieprawdzie o sobie; - widzimy zło
w innych a nie w sobie; - z
le oceniamy drugich ludzi; - żyjemy w kłamstwie; - żyjemy
w oderwaniu od Boga; - nie możemy się rozwijać; - mamy więcej lecz nie jesteśmy
lepsi.
3. Podsumowanie: Człowiek jest grzeszny, oddzielony od Boga i dlatego nie może
poznać ani doświadczać Bożej miłości i przyjąć Jego planu wobec siebie. Na skutek
grzechu wyrastają bariery między nami a Bogiem. Bariery zaniedbania lub pychy
oddzielają nas również od innych ludzi, bariery podobne do tych, które pojawiły się
między rannym a przechodniami na drodze do Jerycha. To powoduje tak wiele
problemów w świecie i w naszym życiu.
SPOTKANIE 3
Jedynie Chrystus może usunąć tę przeszkodę, którą jest grzech; tylko przez niego
możemy poznać i przeżyć Bożą miłość.Człowiek jest grzeszny, oddzielony od Boga i nie
może poznać Boga i jego miłości, ani realizować w swoim życiu Jego planu.
CEL. Zrozumienie, że tylko w Jezusie możemy być zbawieni. Sakrament pokuty jako
z
ródło łaski.
1. Modlitwa na rozpoczęcie
2. Wstęp:
- dlaczego grzech jest największym nieszczęściem człowieka? (oddziela nas od Boga,
sprawia, że żyjemy w kłamstwie, widzimy zło w innych, a nie w sobie, nie chcemy
zmieniać swego złego postępowania, zamyka nas na prawdę). Człowiek jest grzeszny i
dlatego oddzielony od Boga, nie może doświadczyć w pełni Bożej miłości.
- Czy Bóg pozostawił człowieka bezradnym wobec jego grzechu? Czy porzucił
człowieka?
3. III Prawo życia duchowego: JEZUS CHRYSTUS JEST JEDYNYM BOŻYM
ROZWI
ZANIEM PROBLEMU GRZECHU I WINY CZA
OWIEKA. PRZEZ
NIEGO MOŻESZ POZNAĆ BOŻ
MIA
OŚĆ I PLAN DLA TWOJEGO ŻYCIA.
1. Słabość człowieka - czy łatwo jest dobrze postępować?
- czy łatwo jest przyznać się do błędu?
- dlaczego, mimo iż chcemy się poprawić, bardzo często wracamy znowu do
tych samych grzechów?
Nasza słabość wynika z naszej, osłabionej przez grzech natury. Oznacza to, że
przez grzech zaciera się nasze podobieństwo do Boga. Sami, o własnych siłach
nie jesteśmy w stanie pokonać naszych słabości, ponieść się z naszych
grzechów.
"Wiemy przecież, że Prawo jest duchowe. A ja jestem cielesny, zaprzedany w
niewolę grzechu Nie rozumiem bowiem tego, co czynię, bo nie czynię tego, co
chcę, ale to, czego nienawidzę - to właśnie czynię. Jeżeli zaś czynię to, czego
nie chcę, to tym samym przyznaję Prawu, że jest dobre. A zatem już nie ja to
czynię, ale mieszkający we mnie grzech. Jestem bowiem świadom, że we
mnie, to jest w moim ciele, nie mieszka dobro; bo łatwo przychodzi mi chcieć
tego, co dobre, ale wykonać - nie. Nie czynię bowiem dobra, którego chcę, ale
czynię to zło, którego nie chcę. Jeżeli zaś czynię to, czego nie chcę, już nie ja
to czynię, ale grzech, który we mnie mieszka. A zatem stwierdzam w sobie to
prawo, że gdy chcę czynić dobro, narzuca mi się zło. Albowiem wewnętrzny
człowiek [we mnie] ma upodobanie zgodne z Prawem Bożym. W członkach
zaś moich spostrzegam prawo inne, które toczy walkę z prawem mojego
umysłu i podbija mnie w niewolę pod prawo grzechu mieszkającego w moich
członkach. Nieszczęsny ja człowiek! Któż mnie wyzwoli z ciała, [co wiedzie
ku] tej śmierci? Dzięki niech będą Bogu przez Jezusa Chrystusa, Pana
naszego!" (Rz 7,14-24)
2. Chrystus - nasza jedyna droga do Ojca
"Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby
każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg
nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat
został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a
kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego
Syna Bożego." (J 3, 16-21)
Tylko przez Jezusa możemy dojść do Ojca, do celu naszego życia.
"Bóg zaś okazuje nam swoją miłość [właśnie] przez to, że Chrystus umarł za
nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami." (Rz 5,8)
Chrystus nasz jedyny pośrednik odkupił nas przez swoją śmierć. On poniósł
naszą karę, zgładził naszą winę.
"Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, Mąż boleści, oswojony z cierpieniem,
jak ktoś, przed kim się twarze zakrywa, wzgardzony tak, iż mieliśmy Go za
nic. Lecz On się obarczył naszym cierpieniem, On dz
wigał nasze boleści, a
myśmy Go za skazańca uznali, chłostanego przez Boga i zdeptanego. Lecz On
był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy. Spadła Nań chłosta
zbawienna dla nas, a w Jego ranach jest nasze zdrowie. Wszyscyśmy
pobłądzili jak owce, każdy z nas się obrócił ku własnej drodze, a Pan zwalił na
Niego winy nas wszystkich. Dręczono Go, lecz sam się dał gnębić, nawet nie
otworzył ust swoich. Jak baranek na rzez
prowadzony, jak owca niema wobec
strzygących ją, tak On nie otworzył ust swoich. Po udręce i sądzie został
usunięty; a kto się przejmuje Jego losem? Tak! Zgładzono Go z krainy
żyjących; za grzechy mego ludu został zbity na śmierć." (Iz 53, 3-8)
Chrystus nie tylko umarł za nasze winy, jak zapowiadali prorocy, ale także
zmartwychwstał i wstąpił do nieba, gdzie przygotował nam miejsce. Dzięki
zbawczej śmierci Chrystusa mamy odpuszczenie grzechów. Bóg odpuszcza
nam je darmo, ale nie przez wzgląd na nasze zasługi, ale ze względu na ofiarę
krzyżową Chrystusa. Nasze zasługi nigdy by nam nie dały zbawienia. Bez
Chrystusa nikt nie zdołałby się zbawić.
3. Kobieta cudzołożna
"Wówczas uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę
którą pochwycono na cudzołóstwie, a postawiwszy ją pośrodku, powiedzieli
do Niego: Nauczycielu, tę kobietę dopiero pochwycono na cudzołóstwie. W
Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A Ty co mówisz? Mówili to
wystawiając Go na próbę, aby mieli o co Go oskarżyć. Lecz Jezus nachyliwszy
się pisał palcem po ziemi. A kiedy w dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i
rzekł do nich: Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamień.
I powtórnie nachyliwszy się pisał na ziemi. Kiedy to usłyszeli, wszyscy jeden
po drugim zaczęli odchodzić, poczynając od starszych, aż do ostatnich.
Pozostał tylko Jezus i kobieta, stojąca na środku. Wówczas Jezus podniósłszy
się rzekł do niej: Kobieto, gdzież oni są? Nikt cię nie potępił? A ona odrzekła:
Nikt, Panie! Rzekł do niej Jezus: I Ja ciebie nie potępiam. - Idz
, a od tej chwili
już nie grzesz." (J 8,3-11)
- Dlaczego Jezus sprzeciwił się prawu? (okazał miłosierdzie)
- W jaki sposób Jezus rozmawia z kobietą?
Jezus przywrócił tej kobiecie godność, pogodził ją z samą sobą, w jej duszy
zapanował pokój. Jezus nie czynił jej wyrzutów, nie upominał. On uwolnił ją
od grzechu, od kary - śmierci. Daje nam nowe życie. I nam też Jezus nie czyni
wyrzutów. Jezus przebacza, daje nam nowe życie, wprowadza pokój w nasze
serca, uwalnia od kary - od śmierci wiecznej.
4. Celnik Zacheusz
"Potem wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. A /był tam/ pewien
człowiek, imieniem Zacheusz, zwierzchnik celników i bardzo bogaty. Chciał
on koniecznie zobaczyć Jezusa, kto to jest, ale nie mógł z powodu tłumu, gdyż
był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc
Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić. Gdy Jezus przyszedł na to
miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: Zacheuszu, zejdz
prędko, albowiem
dziś muszę się zatrzymać w twoim domu. Zeszedł więc z pośpiechem i przyjął
Go rozradowany. A wszyscy, widząc to, szemrali: Do grzesznika poszedł w
gościnę. Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: Panie, oto połowę mego
majątku daję ubogim, a jeśli kogo w czym skrzywdziłem, zwracam
poczwórnie. Na to Jezus rzekł do niego: Dziś zbawienie stało się udziałem tego
domu, gdyż i on jest synem Abrahama. Albowiem Syn Człowieczy przyszedł
szukać i zbawić to, co zginęło." (A
k 19,1-10)
- Dlaczego Jezus wybrał dom Zacheusza na gościnę? (przyszedł szukać tych,
co się zagubili)
- Jaka zmiana nastąpiła w życiu Zacheusza (zmienił swe postępowanie,
pogodził się z ludz
mi, wyzbył się egoizmu, pragnie pomgać innym)
Jezus wprowadził pokój w relacje pomiędzy Zacheuszem, a innymi ludz
mi, nie
tylko pojednał go z Bogiem, ale także z ludz
mi. Grzech oddziela nas od Boga,
ale także od innych ludzi - Jezus wprowadza pokój.
5. Dobry łotr
"Jeden ze złoczyńców, których [tam] powieszono, urągał Mu: Czy Ty nie
jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas. Lecz drugi, karcąc go, rzekł: Ty
nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież -
sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic
złego nie uczynił. I dodał: Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego
królestwa. Jezus mu odpowiedział: Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną
będziesz w raju." (A
k 23, 39-43)
- Jakiej łaski dostąpił Dobry łotr? (Zbawienia)
- Dlaczego dostąpił przebaczenia ? (Uznał swój grzech, uznał w Jezusie
Zbawiciela, prosił o miłosierdzie)
Nigdy nie jest za póz
no na Boże Miłosierdzie. Bóg przebacza nam zawsze,
jeśli tylko szczerze żałujemy, jeśli postanawiamy poprawę, jeśli wyznajemy
nasze grzechy.
4. Pan Jezus zostawił nam sakrament pokuty, jako z
ródło swej łaski. W sakramencie tym
możemy otrzymać przebaczenie grzechów. Ustanowił go Chrystus, który do
Apostołów powiedział: "którym grzechy odpuścicie są im odpuszczone, którym
zatrzymacie są im zatrzymane" (J 20, 23)
- kto odpuszcza grzechy? (grzechy odpuszcza Pan Bóg, który władzę odpuszczania
grzechów przekazał Kościołowi, aby był Jego narzędziem)
- po co pośrednictwo Kościoła, obecność Księdza? (jest reprezentantem Boga,
znakiem i narzędziem miłosierdzia Bożego. Stanowi zewnętrzny widzialny symbol
działania niewidzialnej łaski)
Przypomnienie warunków spowiedzi (wszystkie warunki są potrzebne).
RACHUNEK SUMIENIA : zastanowić się nad wszystkimi swoimi grzechami
względem Boga, bliz
niego i względem siebie; pomóc sobie pytaniami z książeczki.
ŻAL ZA GRZECHY : żałować za zło popełnione, za wszystkie grzechy, za to, że
obraziliśmy Boga naszego dobrego Ojca.
POSTANOWIENIE POPRAWY : chcemy zmienić swoje życie, nie chcemy więcej
grzeszyć, chcemy się poprawić.
WYZNANIE GRZECHÓW : szczere niczego nie taić, Pana Boga nie można oszukać,
sakrament jest nieważny, jeśli zataimy ciężki grzech.
ZADOŚĆUCZYNIENIE : staramy się wynagrodzić zło, naprawić.
5. Bóg kocha cię zawsze. Jeśli zgrzeszyłeś rozumie twą sytuację i nieustannie czeka aby
cię wziąć w ramiona i przebaczyć winy. Będzie to jednak mógł uczynić dopiero
wtedy, gdy uznasz swój grzech, będziesz żałował, postanowisz poprawę i wyznasz
wszystko z gotowością wynagrodzenia. Przez sakrament pokuty wracasz do Boga i
uzyskujesz jego przebaczenie. Chrystus leczy zranienia serca spowodowane
grzechami. Dokonuje uzdrowienia twojego wnętrza, aby przywrócić ci pokój, byś
umiał miłością odpowiedzieć na Bożą miłość. Oczekujących odpuszczenia grzechów
Jezus wzywa do przebaczenia innym. To jest warunek otrzymania odpuszczenia
grzechów: "I ODPUŚĆ NAM NASZE WINY, JAKO I MY ODPUSZCZAMY
NASZYM WINOWAJCOM".
6. Dodatek:
SUMIENIE - wewnętrzny głos, który mówi nam, co jest dobre a co złe. Sumienie
trzeba formować, to że sumienie nam czegoś nie wyrzuca nie znaczy, że nic nie mamy
na sumieniu, że postępujemy dobrze. Sumienie można zagłuszyć, zabić w sobie. Do
kształtowania sumienia służy częsty sakrament pokuty.
POKUSA - sama pokusa nie jest grzechem, grzechem jest dopiero jeśli jej ulegamy.
GRZECH CI
ŻKI - grzech ciężki jest to świadome i dobrowolne przekroczenie
Bożego nakazu w ważnej rzeczy, taki grzech odwraca człowieka od Boga, i pociąga za
sobą utratę łaski uświęcającej.
SPOTKANIE 4
Jedynie Chrystus może usunąć tę przeszkodę, którą jest grzech; tylko przez niego
możemy poznać i przeżyć Bożą miłość. Człowiek jest grzeszny, oddzielony od Boga i nie
może poznać Boga i jego miłości, ani realizować w swoim życiu Jego planu.
CEL. POZNANIE CHRYSTUSA JAKO PANA I ZBAWICIELA
PRZYCHODZ
CEGO DO NAS I KONIECZNOŚĆ WYJŚCIA MU NAPRZECIW.
OTWARCIE SI
NA JEZUSA I ŻYCIE Z NIM.
1. Modlitwa na rozpoczęcie
2. Przebaczenie grzechów
- Jezus odpuszcza nam grzechy, jeśli tylko pragniemy tego, jeśli żałujemy za
popełnione zło, za zaniedbane dobro. Jeżeli postanawiamy poprawę. On chce nas
zbawić, chce nas doprowadzić do życia wiecznego. Przypomnieć przypowieść o Synu
Marnotrawnym.
- Czy mogę być pewny, że Bóg Ojciec postąpi ze mną jak Ojciec w przypowieści, że
przyjmie, przebaczy mi i uczyni swoim dzieckiem?
Dz 2, 37-38 - "Gdy to usłyszeli, przejęli się do głębi serca: Cóż mamy czynić, bracia? -
zapytali Piotra i pozostałych Apostołów. Nawróćcie się - powiedział do nich Piotr - i
niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów
waszych, a wez
miecie w darze Ducha Świętego."
Dz 16, 29-31 - "Wtedy [tamten] zażądał światła, wskoczył [do lochu] i przypadł drżący
do stóp Pawła i Sylasa . A wyprowadziwszy ich na zewnątrz rzekł: Panowie, co mam
czynić, aby się zbawić? Uwierz w Pana Jezusa - odpowiedzieli mu - a zbawisz siebie i
swój dom."
Dwa warunki uzyskania zbawienia: nawrócenie i wiara. Te dwa warunki są jak orzeł i
reszka na monecie, bez nich moneta nie jest nic warta, są potrzebne równocześnie.
Wiara i nawrócenie są nierozłączne.
1. Wiara
- Co to jest wiara? co znaczy że komuś wierzę?
- Jak się wyraża wiara?, kto jest wierzący?
Przez wiarę Chrystus mieszka w naszych sercach
Ef 3,17-18 - "Niech Chrystus zamieszka przez wiarę w waszych sercach; abyście w
miłości wkorzenieni i ugruntowani, wraz ze wszystkimi świętymi zdołali ogarnąć
duchem, czym jest Szerokość, Długość, Wysokość i Głębokość, i poznać miłość
Chrystusa, przewyższającą wszelką wiedzę, abyście zostali napełnieni całą Pełnią Bożą."
Wiara to:
- zaufanie,
- decyzja - tak ja ufam, chcę tak żyć,
- postawa - żyję tak, jak tego chce moja wiara
1. ZAUFANIE - ufam Jezusowi, bo to jest dla mnie dobre, opieram się na Słowie
Bożym, bo za tym Słowem stoi żywa osoba - Jezus Chrystus Bóg i Zbawiciel. Wiara
to zaufanie, że Bóg mnie prowadzi. Zaufać całkowicie. (Zaufać, jak dziecko ufa
swemu Ojcu - Wybuchł pożar, na górnym piętrze pozostał mały chłopiec. Strażacy
wołali do niego, aby zeskoczył. Ale on z powodu dymu nic nie widział i bał się
skoczyć. Wtedy przybiegł ojciec tego chłopca i zawołał - nie bój się, skacz, ja cię
złapię. A chłopiec wtedy zawołał - Tatusiu, nie widzę ciebie, ale wierzę ci, wierzę że
ty tam jesteś i że mnie złapiesz. skaczę ). Wiara to zaufanie, że Bóg mnie poprowadzi.
Sprawdza się to w życiu, w trudnych sytuacjach. Maryja stanowi dla nas wzór
zaufania Bogu.
2. DECYZJA - wiara to moja świadoma decyzja. Bez tego moja wiara nigdy nie będzie
do końca mocna, silna. Ja sam muszę zdecydować się - tak chce być wierzącym.
Wiara nie może opierać się tylko na tym, że zostaliśmy tak wychowani, nie może się
opierać na tym, że ktoś patrzy, że ktoś nam coś każe robić. To musi być moja
świadoma decyzja.
3. DECYZJA MUSI PRZERODZIĆ SI
W POSTAW
- To nie może być jednorazowy
akt - mówię Panu Bogu Tak, a robię dalej tak, jakby się nic nie stało. Nie chodzi tu o
znajomość prawd wiary. Musimy wiarą żyć, według niej postępować. Nasze czyny,
postawy muszą być kierowane wiarą. Bo wiara sprawdza się w działaniu. Boża droga
jest dla nas dobra, Przez wiarę powracamy na nowo do tego planu, jaki Bóg ma dla
nas.
Rz 10, 9-10 - "Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i w sercu swoim
uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych - osiągniesz zbawienie. Bo sercem przyjęta
wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami - do zbawienia."
- Wiara musi być przyjęta sercem, musi wejść do naszego życia. Serce to "sanktuarium"
gdzie jestem sam na sam z Bogiem.
- Wiara musi być wyznawana głośno, musimy świadczyć o wierze, wiara nie jest
prywatną sprawą.
1. NAWRÓCENIE - druga strona monety, 2 część nierozdzielna od wiary. Nawrócenie
to konkret, to sposób w jaki ukazuję wiarę, zewnętrzny wymiar naszej wiary.
Jk 2,14 - "Jaki z tego pożytek, bracia moi, skoro ktoś będzie utrzymywał, że wierzy, a
nie będzie spełniał uczynków? Czy /sama/ wiara zdoła go zbawić?"
Wiara musi być żywa, poprzez moje czyny musi być widać to, że jestem wierzący. Moje
czyny nie mogą mnie zbawić - tylko Jezus może nas zbawić - ale dzięki wierze mogę
czynić dobro. Nawrócenie to zmiana życia. Można je porównać do zakochania się.
Musimy zakochać się w Jezusie. (ŚWIECA Z GÓRY I Z BOKU - można być blisko
Jezusa, ale obok, ale nie być z Nim - rutyna, chodzimy do kościoła, na ozazę ale to dla
nas nie oznacza spotkania z Jezusem, nie jesteśmy w płomieniu Jego miłości) Musimy
pozwolić Jezusowi aby działał w moim życiu, aby Jego miłość mnie zapaliła. Pozwolić się
Mu prowadzić. Nie możemy żyć w cieniu, bez miłości, bez światła Jezusa (PLANETA
MERKURY - jest najbliżej słońca, z jednej strony jest nagrzana a z drugiej lodowata).
Musimy zlikwidować ten cień, a do tego sami musimy zacząć świecić. Świecić możemy
tylko mocą Jezusa, sami nie możemy Musimy zmienić swoje życie, oddać Jezusowi
swoje, a przyjąć Jego.
1. Moja decyzja:
IV Prawo życia duchowego: MUSIMY OSOBIŚCIE PRZYJ
Ć JEZUSA
CHRYSTUSA JAKO ZBAWICIELA I PANA. WTEDY DOPIERO MOŻEMY
POZNAĆ I PRZEŻYWAĆ BOŻ
MIA
OŚĆ I JEGO PLAN DLA NASZEGO ŻYCIA
Decyduję się, aby iść za Jezusem, chcę za Nim iść, wyrzekam się grzechu, szatana.
Chcę żyć razem z Jezusem. Ale musimy zaufać Jezusowi, tak jak ten chłopczyk (patrz
wyżej) (Inny przykład: Alpinista spada, łapie się gałęzi. Kolega chce mu pomóc, chce
go wciągnąć do góry. Ale alpinista nie chce się puścić tej gałęzi. Musimy zaufać
Bogu, całkowicie Jemu oddać całe swoje życie. Musimy świadomie przyjąć Jezusa
Chrystusa przez wiarę, aktem naszej woli, Musimy oddać Jemu nasze życie, Jemu je
podporządkować. Inaczej nigdy nie będziemy mogli mieć życia w pełni, nigdy nie
będziemy szczęśliwi.
Rysunek przedstawia 2 typy ludzi. Pierwszy - ma egoizm na tronie swego życia,
dziedziny życia podporządkowane swoim zachciankom, co często prowadzi do
niezadowolenia i niezaspokojenia. Drugi - Chrystus na tronie życia, Jemu
podporządkowane wszystkie dziedziny życia, co prowadzi do harmonii z Bożym planem.
- Które z tych kół przedstawia twoje życie?
- Czy drugie koło przedstawia życie, jakiego pragniesz?
1. Możemy przyjąć Jezusa jako osobistego Pana i Zbawiciela, możemy jemu oddać całe
nasze życie, złożyć się w Jego kochające ręce. Czy chcę aby Jezus był moim Panem?
Czy chcę aby kierował moim życiem, abym mógł (mogła) mieć życie wieczne, abym
mógł (mogła) osiągnąć szczęście? Każdy z nas musi sobie na te pytania odpowiedzieć,
rozważyć je na modlitwie. Wieczorem będzie okazja aby oddać swe życie Jezusowi,
aby przyjąć go jako swego Pana i Zbawiciela.