Kontekst historyczny "Innego świata" G.H Grudzińskiego.

'); //-->

Kontekst historyczny "Innego świata" G.H Grudzińskiego.Po wkroczeniu Armii Czerwonej na ziemie polskie 17 IX 1939 r. Rozpoczęły się masowe deportacje i aresztowania ludności polskiej i lojalnych mniejszości narodowych do północnej i wschodniej części Związku Radzieckiego. Pierwsze masowe wysiedlenie ludności polskiej w lutym 1940 r. Jednej nocy ze wschodnich terenów Polski wysiedlono około 220 tys. Ludzi. NKWD powtarzało akcję tę jeszcze kilkakrotnie w 1940 i 1941 r. Historycy podają różne liczby osób deportowanych. Najczęściej mówi się o 2 mln. Polaków, których w ZSRR poddano różnorodnym formom represji. Na tę liczbę składają się stali mieszkańcy, cywile, mieszkający na terenach wcielonych w 1939 roku w ZSRR. Ludzie wywiezieni na wschód podczas akcji wysiedleńczych w latach 1940 - 41. Uchodźcy z centralnych i zachodnich części Polski uciekający na wschód przed prześladowaniami ze strony Niemców. Obywatele polscy, zmobilizowani do Armii Czerwonej, cywile aresztowani z różnych przyczyn (250 tys.), jeńcy polscy wzięci do niewoli w 1939 r. (część ich zginęła w Katyniu), jeńcy polscy internowani na Litwę w 1939 r., żołnierze Armii Krajowej wywiezieni na wschód 1944 po klęsce Powstania Warszawskiego. Polacy byli wywożeni najczęściej na Syberię w okolice Morza Białego do Kazachstanu, na Kołymę i do obozów znajdujących się w europejskiej części ZSRR. Literatura łagrowa traktująca o prześladowaniach na wschodzie dostępna jest od niedawna. W dużej mierze opiera się na przeżyciach ludzi, którzy osobiście przeli przez piekło sowieckiego łagru.
- Józek Czapski "Na nieludzkiej ziemi", "Wspomnienia starobielskie"
- Beata Obertyńska "W domu niewoli"
- Anatol Krakowiecki "Książka o Kołymie"
- Jan Umiastowski "Przez skraj niewoli"
- Irena Wasilewska "Za winy niepopełnione"
- Weronika Hort "Tułacze dzieci"
- Herminia Nagrelowa "Kazachstańskie noce"
- Aleksander Sołżenicyn "Archipelag Gułak", "Jeden dzień Iwana Denisowicza"
- Warłam Szałamow "Opowieści kołymskie"Życie i twórczość Gustawa Herlinga - Grudzińskiego.Urodził się 1919 roku w Kielcach. Po maturze studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Był współzałożycielem jednej z pierwszych w okupowanej Polsce organizacji konspiracyjnych - Polskiej Ludowej Akcji Niepodległościowej (PLAN). W grudniu 1939 roku, usiłując przedostać się na Zachód, dotarł do Lwowa, a następnie udał się do Grodna. W trakcie próby przekroczenia granicy został zatrzymany przez NKWD, aresztowany i skazany na pięć lat pobytu w obozie. Grudziński, początkowo więziony w Witebsku, Leningradzie i Wołodzie, trafił do obozu w Jercewie. W 1942 roku, po protestacyjnej głodówce, został stamtąd zwolniony. Udał się na tereny Kazachstanu, gdzie został wcielony do jednego z oddziałów Armii Polskiej gen. Andersa. W szeregach Drugiego Korpusu walczył w bitwie pod Monte Cassino, za co odznaczony został Krzyżem Virturi Militari. W latach 1945 - 46 Grudziński pełnił funkcję kierownika literackiego tygodnika "Orzeł Biały" - prasowego organu Drugiego Korpusu. W Rzymie współpracował przy tworzeniu Instytutu Literackiego i współredagował wraz z Jerzym Giedroyciem "Kulturę". Po przeniesieniu redakcji do Paryża Grudziński wyjechal do Londynu, gdzie współpracował z redagowanym przez Mieczysława Grydzewskiego tygodnikiem "Wiadomości". W latach 1952 -55 pracował w Monachium w polskiej rozgłośni radia "Wolna Europa". W 1955 roku na stałe zamieszkał w Neapolu, gdzie ożenił się z córką wybitnego filozofa, Bennedetto Croce, Lidią. Na nowo podjął współpracę z "Kulturą", publikował również w prasie włoskiej.Literacka twórczość Grudzińskiego obejmuje przede wszystkim jego najwybitniejsze dzieło "Inny świat", a także tomy opowiadań i szkiców "Żywi i umarli", "Skrzydła ołtarza", "Drugie przejście oraz inne opowiadania i szkice", "Upiory rewolucji", "Wieża i inne opowiadania".Od 1971 roku na łamach "Kultury" Grudziński drukuje swój "Dziennik pisany nocą", który ukazał się również w wydaniu książkowym. Grudziński jest również laureatem różnych nagród, przyznawanych pisarzowi m.in. przez paryską "Kulturę", "Wiadomości", Związek Pisarzy Polskich na Obczyźnie oraz Fundacji im. Kościelskich. Pierwwszą wydaną oficjalnie w Polsce książką Grudzińskiego był zbiór "Wieża i inne opowiadania".