Linux AX25-HOWTO, Radio Amatorskie.: Ustawienie Linuxa do przyjmowania łączności. Następna strona Poprzednia strona Spis treści 13. Ustawienie Linuxa do przyjmowania łączności. Linux jako system operacyjny posiada ogromne możliwości i nagina się do wielu sytuacji, gdy trzeba go konfigurować. Z elastycznością przychodzi też trud ustawiena go tak, żeby robił to czego chcemy. Trzeba zadać sobie wiele pytań przed rozpoczęciem ustawienia Linuxa do przyjmowania łączności z zewnątrz przez Rose, AX.25 i NetRom. Najważniejszym z nich jest:"Co chcę, aby użytkownicy zobaczyli podczas łączności?". Ludzie piszą rozmaite ciekawe programy, które mogą służyć użytkownikom, na przykład 'pms' zawarty w ax25-utils, lub 'node', bardziej rozbudowany' też dostępny w ax25-utils. Można też dać użytkownikom szansę zalogowania sie i użycia powłoki systemowej lub napisać własny program, jakąś grę lub bazę danych i pozwolić użytkownikom zrobić do niej łączność. Cokolwiek postanowisz musisz określić to oprogramowaniu AX.25, aby wiedziało co odpalić podczas wchodzących łączności. Program 'ax25d' przypomina 'inetd' stosowany powszechnie do przyjmowania wchodzących łączności TCP/IP na unixach. Czuwa on i nasłuchuje na wchodzące łączności. Jeśli ją wykryje to sprawdza swój plik systemowy, aby zdecydować jakim programem usłużyć tej konkretnej łączności. Wytłumaczymy zatem jak ustawić ten plik, który jest standardowy, narzędziem do przyjmowania wchodzących łączności. 13.1 Edycja pliku /etc/ax25/ax25d.conf. Plik ten ustawia demona 'ax25d' protokołu AX.25, który to demon zajmuje się wchodzącymi łącznościami AX.25, NetRom i Rose. Na perwszy rzut oka jest troche powikłane ale po chwili przekonasz się, że "nie taki diabeł czarny, jak go malują". Trzeba być tylko świadomy paru małych pułapek. Ogólny format pliku ax25d.conf jest taki: # This is a comment and is ignored by the ax25d program. [port_name] || <port_name> || {port_name} <peer1> window T1 T2 T3 idle N2 <mode> <uid> <cmd> <cmd-name> <arguments> <peer2> window T1 T2 T3 idle N2 <mode> <uid> <cmd> <cmd-name> <arguments> parameters window T1 T2 T3 idle N2 <mode> <peer3> window T1 T2 T3 idle N2 <mode> <uid> <cmd> <cmd-name> <arguments> default window T1 T2 T3 idle N2 <mode> <uid> <cmd> <cmd-name> <arguments> Gdzie: # stając na początku wiersza oznacza komentarz i jest całkowicie pomijane przez program 'ax25d'. <port name> nazwa portu AX.25, NetRom lub Rose korespondująca kolejno do plików /etc/ax25/axports, /etc/ax25/nrports and /etc/ax25/rsports. Nazwa portu objęta jest nawiasem '[]' dla portu AX.25, '<>' dla NetRom, '{}' dla Rose. Można też inaczej zapisać to pole stosując 'znak/identyfikator via' przed nazwą portu, pokazując w ten sposób, że będzie można łączyć się do tego interfejsu przez podany tutaj znak. Podamy dalej przykład, który to zilustruje. <peer> znak/identyfikator węzła wchodzącego, dla którego te ustawienia będą obowiązywać. Jeśli nie podasz tutaj numerycznego identyfikatora to każdy będzie pasował. window parametr Window dla AX.25 (K) lub MAXFRAME dla tego ustawienia T1 licznik retransmisji Ramki (T1) w jednoskach półsekundowych T2 czas wyczekiwania oprogramowania AX.25 na następną ramkę przed przygotowaniem odpowiedzi, w jednostkach jednosekundowych. T3 czas wyczekiwania zanim oprogramowanie AX.25 zamknie bezczynną łączność, mierzone w jednostkach 1 sekundy. idle wartość licznika braku akrywności w sekundach N2 liczba kolejnych retransmisji, które nastąpią zanim łącze zostanie zamknięte. <mode> dostarcza mechanizmu pozwalającego na określenie pewnego typu zezwoleń. Podając rozmaite literki, każda reprezentuje jakieś zezwolenie, można manipulować tą funkcją. Literki muszą być albo małe albo duże i muszą być w jednym ciągu bez spacji. Oto do one: u/U UTMP - nie używane v/V Validate call - nie używane q/Q Quiet - nie prowadzi log-u dla łączności n/N check NetRom Neighbour - nie używane d/D Disallow Digipeaters - łączność musi być bezpośrednia, bez digi l/L Lockout - odrzuca łączność */0 marker - ustawia znaczek, nie zmienia zezwoleń <uid> 'userid' w Linuxie dla programu, który będzie obsługiwał wchodzącą łącznśść <cmd> pełna ścieżka dostępu programu, bez żadnych argumentów <cmd-name> tekst, który wystąpi dla tego programu po wydaniu polecenia systemowego 'ps' (Najczęsciej nazwa własna programu bez ścieżki dostępu). <arguments> są to argumenty podawane w wierszu poleceń dla <cmd>. Argumenty te przybierają rozmaite znaczenie w zależności od poniższych ustawień: %d Nazwa portu, na którym przyjęto łączność. %U znak/identyfikator AX.25 dołączonej stacji bez numerka SSID, dużymi literami. %u znak/identyfikator AX.25 dołączonej stacji bez numerka SSID, małymi literami. %S znak/identyfikator AX.25 dołączonej stacji z numerkiem SSID, dużymi literami. %s znak/identyfikator AX.25 dołączonej stacji z numerkiem SSID, małymi literami. %P znak/identyfikator węzła, od którego dokonuje się łączność, bez numerka SSID, dużymi literami %p znak/identyfikator węzła, od którego dokonuje się łączność, bez numerka SSID, małymi literami %R znak/identyfikator węzła, od którego dokonuje się łączność, z numerkiem SSID, dużymi literami %r znak/identyfikator węzła, od którego dokonuje się łączność, z numerkiem SSID, małymi literami Potrzebna jest jedna sekcja według powyższego formatu dla każdego interfejsu AX.25, NetRom i Rose, na którym przyjmowane mają być wchodzące łączności typu AX.25, NetRom i Rose. W paragrafie tym są jeszcze dwa specjalne wiersze, jeden rozpoczyna się od słowa 'parameters' a drugi od 'default' (tak, tak, różnią się). Wiersze te służą do specjalnych cełów. Wiersz 'default' służy jako siatka-na-wszystko. Wchodzące łączności, które nie mają własnych zezwoleń na danym interfejsie <interface_call> dostaną wartości domyślne podane w 'default'. Jeśli wpisu 'default' nie ma w ogóle to wszystkie wchodzące łączności nie posiadające własnych zezwoleń będą natychmiast odrzucone bez ostrzeżenia. Wiersz 'parameters' jest trochę bardziej subtelny i to tutaj jest ta pułapka, o której wspominałem u początku. Jakiekolwiek pole, którejkolwiek deklaracji dla węzła wchodzącego można wypełnić znaczekiem '*' by uzyskać 'wartość domyślną'. Wiersz 'parameters' jest wierszem, który deklaruje wspomniane 'wartości domyślne'. Oprogramowanie jądra z kolei posiada swoje własne wartości domyślne, których użyje jeśli nic nie określisz w wierszu 'parameters'. Pułapka polega na tym, że wartościustawione wierszem 'parameters' działają tylko w dól, a nie w górę. Można mieć więcej niż tylko jeden wpis 'parameters' dla poszczególnych interfejsów grupując sobie wartości domyślne. 13.2 Prosty przykład pliku ax25d.conf file. No dobrze, teraz ilustracja: # ax25d.conf for VK2KTJ - 02/03/97 # This configuration uses the AX.25 port defined earlier. # <peer> Win T1 T2 T3 idl N2 <mode> <uid> <exec> <argv[0]>[<args....>] [VK2KTJ-0 via radio] parameters 1 10 * * * * * root /usr/sbin/axspawn axspawn %u + VK2XLZ * * * * * * * VK2DAY * * * * * * * NOCALL * * * * * * L default 1 10 5 100 180 5 * root /usr/sbin/pms pms -a -o vk2ktj [VK2KTJ-1 via radio] default * * * * * 0 root /usr/sbin/node node <netrom> parameters 1 10 * * * * * NOCALL * * * * * * L default * * * * * * 0 root /usr/sbin/node node {VK2KTJ-0 via rose} parameters 1 10 * * * * * root /usr/sbin/axspawn axspawn %u + VK2XLZ * * * * * * * VK2DAY * * * * * * * NOCALL * * * * * * L default 1 10 5 100 180 5 * root /usr/sbin/pms pms -a -o vk2ktj {VK2KTJ-1 via rose} default * * * * * 0 root /usr/sbin/node node radio Powyżej ukazane jest, że ktokolwiek usiłujący łączności do znaku `VK2KTJ-0' na porcie AX.25 o nazwie 'radio' otrzyma takie zezwolenia: Jeśli ktoś ma ustawione 'NOCALL' zostanie odrzucony, patrz użycie literki 'L'. Wiersz 'parameters' zmienia dwie wartości spośród domyślnych wartości jądra (Windows i T1) oraz wyznacza program /usr/sbin/axspawn program, aby był odpalony. Ktorakolwiek instancja programu 'axspawn' uruchomiona w ten sposób będzie widoczna po wydaniu polecenia 'ps' w Linuxie jako axspawn. Dwa następne wiersze dostarczają definicji dla dwóch stacji, do których powyższe reguły zostaną zastosowane. Ostatni wiersz w paragrafie jest definicją typu siatka-na-wszystko i zostanie zastosowana do wszystkich innych stacji (łącznie z VK2XLZ i VK2DAY jeśli mieć będą inne numerki SSID niż -1). Definicja ta ustawia wprost wszystkie wartości, dodatkowo odpala wchodzącym łącznościom typu AX.25 program 'pms' informując go, że łączność jest typu AX.25 i że właścicielem jest znak VK2KTJ. (Patrz 'Ustawianie PMS'a' poniżej). Następna konfiguracja przyjmuje łączności do znaku VK2KTJ-1 przez port 'radio'. Odpala ona program 'node' dla wszystkich, którzy się do niego łączą. Kolejna konfiguracja obsługuje NetRom. Zauważ zastosowanie nawiasów znaku-większości i znaku-mniejszości zamiast nawiasów kwadratowych. One właśnie deklarują wejście do NetRom. Ustawienie jest prostsze i mówi tylko tyle, że ktokolwiek wchodzi do stacji przez NetRom na porcie zwanym 'netrom' otrzyma program 'node', chyba że ma znak 'NOCALL' i wtedy zostanie odrzucony. Dwie ostanie konfiguracje przeznaczone są dla wchodzących łączności Rose. Pierwsza dla ludzi, którzy poprzez adres naszego węzła Rose wołają znak 'vk2ktj-0' a druga dal tych, co wołają znak 'VK2KTJ-1'. Działają one w dokładnie ten sam sposób. Zauważ zastosowane nawiasy, które odróżniają port Rose. Powyższy przykład jest zmyślony ale myślę, że jasno ilustruje ważne cechy składni pliku konfiguracyjnego. Pełny opis pliku znajdziesz w podręczniku systemowym 'man' dla ax25d.conf. Załączono bardziej szczegółowy przykład w pakiecie ax25-utils, który też się może przydać. 13.3 Uruchamianie demona ax25d. Po edycji wspomnianych dwóch plików można odpalić program ax25d poleceniem: # /usr/sbin/ax25d Gdy program pracuje, wówczas użytkownicy powinni móc łączyć się przez AX.25 do twojego Linuxa. Pamiętaj, abyś umieścił polecenie ax25d w plikach rc, aby startowało za każdym razem gdy właczasz komputer. Następna strona Poprzednia strona Spis treści