Podejmując temat współżycia seksualnego, warto uświadomić sobie na początku, że relacja między mężczyzną a kobietą w mniejszym lub większym stopniu kształtuje się w orbicie popędu seksualnego. Dzięki niemu istnieje w nas naturalna skłonność do  bycia we dwoje , co z kolei zapewnia przetrwanie naszego gatunku. Jednak popęd nie determinuje działań człowieka w dziedzinie seksualnej, tak jak się to dzieje w świecie zwierząt. Człowiek nie musi współżyć, jeśli tego nie chce. Najlepszym tego przykładem są osoby podejmujące życie w celibacie. Skoro zatem człowiek zachowuje wolność w decyzjach dotyczących jego życia seksualnego, możemy zadać sobie pytanie, kiedy współżycie najbardziej wspomaga rozwój relacji między mężczyzną i kobietą.

Przyjrzyjmy się najpierw istocie współżycia seksualnego  jest ono najbardziej intymnym znakiem, jakim możemy wyrazić głębię naszych relacji. Obiektywnie rzecz biorąc nie posiadamy innego  gestu , który pozwalałby dwojgu ludziom być jeszcze bliżej siebie. Współżyjąc oddajemy swoje ciało drugiej osobie, ale nie tak, jak się daje przedmiot materialny. Sens tego oddania lepiej przybliża porównanie do sytuacji, w której  dajemy komuś nasze słowo stawiając na szali całą swoją osobę. We współżyciu nasze ciało składa obietnicę  jestem cały Twój . Dlatego z takim oburzeniem i lękiem reagujemy na przypadki gwałtu, a zdarza nam się nie zauważyć np. szturchnięcia w przepełnionym autobusie.

Współżycie seksualne może stać się z
ródłem wielkiej radości, płynącej z doświadczenia wzajemnej akceptacji i zaufania. Ukochana osoba oddając nam samą siebie, mówi tym samym  Wierzę w Ciebie. Wierzę, że jesteś godny mojego daru . Tę radość potwierdza przyjemność przeżywana przez nasze ciała. Przyjemność związana ze współżyciem seksulanym lub, szerzej mówiąc, z całym doswiadczeniem cielesnej bliskości drugiej osoby, bywa tak olbrzymia, że niektórzy wybierają  drogę na skróty - czynią znak pozbawiony treści. O ile jesteśmy raczej zgodni, że przypadkowe współżycie nie buduje relacji, o tyle mamy wątpliwości, czy podjęce go na etapie zakochania bądz
przyjaz
ni nie posłuży w rozwoju związku...

Przyjrzymy się krótko jeszcze raz, czym są zakochanie i przyjaz
ń. Treścią zakochania jest zachwyt drugą osobą i poczucie bycia przyciąganym przez nią. Istota przyjaz
ni zawiera się w działaniu na rzecz dobra drugiej osoby z takim samym zaangażowaniem jak we własnych sprawach. Natomiast współżycie jest znakiem oddania całego siebie, nie tylko swojego ciała. Gdyby ktoś podmienił na drodze znak  stop na  pierwszeństwo przejazdu , mogłoby dojść do wielu nawet śmiertelnych wypadków. Podobnie współżycie  kiedy jest znakiem bez treści, może zabić miłość.

Ani zakochanie, ani przyjaz
ń nie są w stanie wypełnić sobą tego, co wyraża się we współżyciu seksualnym. Zatem w miłości między mężczyzną i kobietą potrzeba nam szukać jeszcze jednego elementu: daru z siebie. Jakie warunki musi spełnić ten dar, aby jego znakiem, wyrazem mogło stać się współżycie seksualne? O tym następnym razem