PERĆ AKADEMIKÓW, AKADEMICKA PERĆ
Uwagi wstępne
Pierwsza drogowskazowa nazwa tej ścieżki brzmiała "Perć na Babią Gorę". W 1926
r., prof. K. Sosnowski nadał jej nazwę "Perci Taternickiej". Wreszcie w 1928 r.,
korzystając ze zwyczajowych uprawnień twórcy, Władysław Midowicz nazwał ją
"Percią Akademików", która do dziś jest prawidłową nazwą tego szlaku.
Jak dotrzeć do Perci Akademików?
Do początku Perci Akademików można dojść zielonym szlakiem z Zawoi Markowe
oraz niebieskim z Przełęczy Krowiarki. Wybierając tą pierwszą opcję w ciągu 50 min
dotrzemy do Schroniska na Markowych Szczawinach, z którego niebieskim szlakiem
w ciągu 10min dojdziemy do początku Perci Akademików. W przypadku drugiego
wyboru dojdziemy do niej w 1h 10min niebieskim szlakiem, po całkowicie równym
szlaku, dzięki czemu dotrzemy na miejsce bez zmęczenia.
Perć Akademików - opis
Początek tego pięknego szlaku zaczyna się na wysokości 1180m n.p.m. Już na
samym początku idziemy drewnianymi schodami, dzięki czemu szybko będziemy
zdobywać wysokość. Po przejściu 210m drewnianymi schodami bedziemy
znajdować się już o 60m wyżej względem początku szlaku. To miejsce rozpoznasz
po tym, że tu po raz pierwszy drogę przetnie ciek wodny Szumiącego Potoku.
Legenda głosi, że ten kto się napije wody z tego potoku, ten będzie tu wracał do
końca życia. Po przejściu kolejnych 96 metrów po kamiennych schodach będziemy
już na wysokości 1290m n.p.m. i będziemy mieli okazję po raz drugi napić się wody
Szumiącego Potoku.
Tu podejście nieco będzie mniej strome i po przejściu 34 metrów już ostatni raz
zobaczymy Szumiący Potok oraz tablicę informacyjną o tym wspaniałym cieku
wodnym. Jesteśmy na wysokości 1306m n.p.m. Następny odcinek to już dosyć
łagodne podejście mające 190m długości i znajdziemy się po paru chwilach na
wysokości 1335m n.p.m. przekraczając tym samym górną granicę lasów, z której
zobaczymy pierwsze wspaniałe widoki. Od tego momentu będą nam towarzyszyć
liczne, piękne skałki. Również stąd bedziemy mogli zobaczyć "lawinę kamieni" na
północno-zachodnich stokach Babiej Góry.
Po przekroczeniu górnej granicy lasów babiogórskich, podejście stanie się bardziej
strome i po przejściu 304m szlaku znajdziemy się na wysokości 1450m n.p.m. na
skalnej półce, na której zobaczymy pierwsze łańcuchy. W tym miejscu półka skalna
jest całkowicie bezpieczna mimo jej 50cm szerokości. Przepaść ma tu nie wiele
ponad 6m wysokości, ale w warunkach suchych nie grozi tu żaden poślizg i nawet
nie trzeba trzymać się dodatkowych ułatwień i zabezpieczeń. Z pewnością ta półka
skalna jest jednym z trzech najbardziej widokowych punktów na Perci Akademików.
Na całej długości tego odcinka szlaku zbocza będą porastać tylko młode jarzębiny,
które pięknie komponują się ze skałami. 84m dalej od tej półki skalnej będziemy
wyżej już o kolejne 50m. Tu będziemy mieli okazję po raz ostatni zobaczyć
wysokogórski ciek wodny. 57m dalej znajdziemy się na wysokości równej
wysokości Małej Babiej Góry (1517m n.p.m.) z której będziemy mogli zobaczyć
"lawinę kamieni" w całej okazałości i samą Małą Babią Górę. Przed nami będzie
trochę bardziej wymagające podejście po skałach, na którym trzeba sobie pomóc
łańcuchami, ponmieważ w tym miejscu skały są mokre od cieków wodnych, a przez
co bardzo śliskie w niektórych miejscach.
15m wyżej będzie nas czekał ostatni - najtrudniejszy odcinek szlaku - KLAMRY,
które znajdują się na wysokości 1540m n.p.m.. Ten odcinek jest z pewnością
najtrudniejszy, ale dla przeciętnego turysty jest on całkowicie dostępny. W tym
miejscu trzeba wejść za pomocą łańcuchów i 6-ciu klamer na 8-mio metrową,
pionową ścianę skalną zwaną Czarnym Dziobem. Po wejściu na szczyt tej ściany
czeka nas już tylko długa, męcząca wędrówka skalnymi schodami, gdzie po obu
stronach zauważymy, że na trawie będzie leżało caraz więcej głazów i kamieni.
Znajdziemy się na tak zwanym gołoborzu - czyli morzu kamieni i głazów róznej
wielkosci.
Tuż pod szczytem, na wysokości 1723m n.p.m. dosrzeżemy w skałach białą figurkę
Matki Boskiej. Teraz pozostaje nam tylko zdobyć szczyt Babiej Góry, który znajduję
się o parę kroków od nas.
PERĆ AKADEMIKÓW to:
1344 m wędrówki po drewnianych i skalnych schodach po najbardziej stromym
zboczu północnej Babiej Góry
3072 schodów (179 z drewna, 2893 z kamieni i skał, które musisz pokonać, aby
dotrzeć na szczyt Babiej Góry
545 m różnicy wzniesień
3 trudniejsze punkty, które posiadają zabezpieczenia w postaci łańcuchów
1 pionowa ściana, po której wchodzi się za pomocą 6 klamer oraz łańcuchów.
Wymieniono tu łańcuchy i klamry co czyni ten szlak bardziej bezpieczniejszym.
OPIS ZDJ
CIA POWYŻEJ :
1.
Skalna półka, do której ścian przymocowano łańcuchy (najłatwiejszy odcinek).
Jest to najłatwiejszy z czterech utrudnień na Akademickiej Perci. Na długości około 10m
przechodzimy dosyć szeroką półką skalną za którą znajduje się kilkumetrowa przepaść.
Dla bezpieczeństwa do jej bocznych ścian przymocowano łańcuchy, aby w gorszych
warunkach pogodowych lub mgle móc przejść całkowicie bezpiecznie. W letnich
warunkach ten odcinek nie jest wogóle wymagający nawet dla początkującego turysty.
2.
Krótki odcinek z łańcuchami na którym wchodzi się śliskimi kamiennymi, schodami
(nie powinno być problemów przy wchodzeniu).
Ten odcinek nie należy do trudnych. Za pomocą łańcuchów zdobywamy kilka metrów
wysokośći idąc większymi skałami i kamiennymi schodami. Jedynym problemem dla
początkującecho turysty może być wsunięty kawałek łańcucha pod skałę, za który trzeba
się złapać. Ten łańcuch jest dosyć mozno naciągnięty, więc nieostrożne chwycenie może
spowodować otarcie ręki o skałę, pod którą łańcuch jest wsunięty. Jest to najkrótszy
odcinek z łańcuchami. W deszczowych warunkach jest tu ślisko!
3.
Trochę dłuższy i bardziej stromy odcinek z łańcuchami. Za pomocą łańcuchów
wejdziemy na mokre schody i skały przez które prowadzi szlak (tu trzeba uważać,
ponieważ niektóre skały są bardzo śliskie).
Ten odcinek należy do trudniejszych na Akademickiej Perci. Idąc od strony Markowych
Szczawin zza pionowej skały wyłoni nam się strome podejście, którym będziemy musieli
wejść. Jest to wydeptany i skruszony kawałek szlaku, dlatego rozwieszono tu parę
łańcuchów. Pierwszy łąńcuch jest najdłuższy i energiczne złapanie się go spowoduje
zachwianie nami, a nawet odrzucenie na lewy bok. Do połowy tego podejścia wchodzimy
po prawej stronie tego łańcucha idąc sypkimi schodami. W połowie musimy przejść nad
łańcuchem i od teraz idziemy jego lewą stroną. A
ańcuch kończy się w nieciekawym
miejscu, ale jest to spowodowane brakiem miejsca do przymocowania go, więc tuż przed
samym końcem tego podejścia kończy się i trzeba złapać się następnego kawałka
łańcucha, którego kawałek zwisa po prawej stronie. Dodatkowo na tym odcinku płynie
potok co czyni to miejsce śliskim i niebezpiecznym. Ostatni kawałek łańcucha jest zwykle
zamoczony w wodach tego potoku, więc należy uważać na to miejsce szczególnie. W
warunkach deszczowych jest tu niezwykle ślisko. Należy również pamiętać, aby nie
schodzić tym odcinkiem!
4.
Odcinek z sześcioma klamrami i łańcuchami. W tym miejscu wchodzimy na 8
metrową, pionową ścianę skalną za pomocą klamer. Ten odcinek nie jest trudny,
ponieważ klamry pełnią funkcję drabiny przytwierdzonej do skał.
Jest to pionowa ściana skalna, zwana Czarnym Dziobem, o wysokości 8m. Właśnie tą
ścianą wytyczono szlak. Dla ułatwienia wspinaczki do skał wpuszczono 6 klamer
(żelaznych schodów - szczebli). Wspinaczka tą ścianką nie jest trudna, ponieważ i jej stóp
mamy pierwszą klamrę na którą dajemy lewą stopę. Podciągamy się trzymając się drugiej
klamry. Prawą nogę stawiamy na drugiej klamrze, a rękami łapiemy za trzecią klamrę lub
łańcuch, który wystaje z półki skalnej, na którą za chwilę wiejdziemy. Po wejściu na
omawianą półkę czekają nas jeszcze trzy klamry, które nie sprawiają żadnego problemu.
Jedynie trzeba uważać gdzie stawia się stopy, ponieważ między klamrami znajdują się
małe półki skalne. Uwagi: ten odcinek jest łatwy dla odób, które mają minimum 180cm
wzrostu. Niższe osoby mogą mieć problem z rostawieniem nóg pomiędzy klamrami,
dlatego tym szlakiem nie należy iść z dziećmi. Po pokonaniu tego odcinka idziemy już
tylko kamiennymi schodami na sam szczyt Babiej Góry.