Hirudo medicinalic  pijawka lekarska
Żywiciel:
różne gatunki kręgowców, także człowiek
Lokalizacja:
skóra, rzadko dostaje się do jamy ustnej, nosowej, gardła, krtani, tchawicy i oskrzeli
Chorobotwórczość:
związana jest głównie z ubytkiem krwi żywiciela. W przypadku umiejscowienia się pijawek w
przewodach układu oddechowego hirudynoza objawia się kaszlem, krwotokami z nosa, a nawet
może dojść do uduszenia. Rany zadane przez pijawki mogą ulegać dodatkowej infekcji bakteryjnej.
Pijawka lekarska stosowany była do tzw. upuszczania krwi. Stanowi obecnie z
ródło uzyskiwania
hirudyny i innych substancji regulujących krążenie.
Cykl życiowy:
Do normalnego rozwoju jaj konieczne jest zasadniczo pobranie krwi zwierzęcia stałocieplnego. Akt
ssania do nasycenia trwa prawię godzinę. Po pobraniu krwi pasożyt może dziesięciokrotnie
powiększyć masę swojego ciała. Autoliza pokarmu przebiega bardzo wolno  po 18 miesiącach
stwierdza się jeszcze niestrawione erytrocyty. Głodowanie może trwać do 2 lat. Osiąga dojrzałość w
3 roku życia i rozmnaża się tylko raz w roku w okresie letnim. Kokony, zawierające po 15-20 jaj,
składane są na powierzchni wody. Młode opuszczają kokony dopiero po 30 dniach (niekiedy nawet
w nich zimują). Warunkach hodowlanych może żyć nawet 30 lat.
Występowanie:
Eurazja, północna Afryka i Ameryka Pn.
Inne przykłady:
Haemopis sanguisuga
Limnatis nilotica
Herpobdella octooculata