A+ A A-
Search
Home Store Q&A Events Articles Magazines Multimedia Donate About Us Contact
Nieślubny płód umysłu Darwina
First published:
Creation
Jeśli myślałeś, że Pochodzenie Darwina pochodzi od niego, to pomyśl
26(2):39 41
March 2004
znowu!
Browse this issue
Russell Grigg
Subscribe to Creation
magazine
Koncept ewolucji przez dobór naturalny określany jest czasami jako płód umysłu Darwina, a on sam często
określał go w listach do swych przyjaciół, jako swoje drogie  dziecko . Jest to jednak dalekie od prawdy. W
najlepszym przypadku było to dziecko adoptowane; w najgorszym - bękart.
Erasmus Darwin i James Hutton 1794
wikipedia.org W jednym z wydań naszego czasopisma Creation pokazaliśmy, że dziadek Karola,
humanista Erasmus Darwin, poprzedził Karola z tematem ewolucji o 65 lat w swej książce Zoonomia (1794), i że Karol użył
prawie wszystkich omawianych w niej wątków i podanych tam przykładów w swym własnym dziele O pochodzeniu gatunkó
w , wydanym w r. 1859.1 Obecnie mamy nowe dowody, że szkocki geolog, Dr James Hutton (1726-1797), wymyślił teorię
doboru już r. 1794. Hutton jest najlepiej znany ze swego stwierdzenia, że ziemia jest  niezmiernie stara, dużo więcej niż
tysiące lat, gdyż odrzucał on biblijny potop i błędnie zakładał, że nie było we wczesnej historii ziemi wielkich katastrof.2
Paul Pearson, profesor paleoklimatologii na Uniwersytecie w Cardiff, odkrył niedawno w Narodowej Bibliotece Szkocji
przedtem nie wydane dzieło w trzech tomach, o 2138 stronach, napisane przez Huttona w r. 1794. Zatytułowane An
Investigation of the Principles of Knowledge and of Progress of Reason, from Sense to Science and Philosophy (Badania
nad zasadami wiedzy i postępu rozumu, od rozsądku do nauki i filozofii),3 zawiera ono cały rozdział poświęcony teorii
Huttona o  nasiennych odmianach .4
James Hutton
Dla przykładu, Hutton pisał, że wśród psów, których przetrwanie zależało od umiejętności szybkiego biegania, powolniejsze
psy wyginęłyby, a szybsze przetrwałyby zachowując w ten sposób swą rasę. Ale gdyby czułe powonienie było  bardziej potrzebne do podtrzymywania
zwierzęcia wtedy  naturalna tendencja rasy, działająca na tej samej zasadzie nasiennych odmian zmieniłaby cechy zwierzęcia, by wytworzyć rasę
posiadającą dobry węch, raczej niż potrafiących złapać swe ofiary przez prędkość . Dalej stwierdził on, że ta sama  zasada zmienności musi także
wpływać na  każdą odmianę roślin, czy to w lesie, czy też na łące .5
Inni 1813-1858
Oprócz Jamesa Huttona istniał cały szereg innych autorów, którzy na wiele lat przed Darwinem publikowali wikipedia.org
artykuły na temat doboru naturalnego.
William Wells (1757-1817) był szkocko-amerykańskim lekarzem, który w r. 1813 opisał koncept podobny do
doboru naturalnego (co zostało opublikowane pośmiertnie w r. 1818). Pisał on, że w centralnej Afryce niektórzy
z mieszkańców byli lepiej dostosowani do znoszenia chorób tego kraju. Rasa ta w rezultacie rozmnażała się,
podczas gdy inne się pomniejszały. Dalej kontynuował, że  kolor tej żywotnej rasy& był ciemny a ponieważ
 najciemniejsi najlepiej znosili klimat, po jakimś czasie ta rasa stałaby się najczęstszą jeśli nie jedyną w kraju,
w którym powstała .6
Patrick Matthew (1790-1874) był szkockim sadownikiem, który w r. 1831 opublikował książkę On Naval
Timber and Arboriculture (O budulcu okrętowym i hodowaniu drzew). W jej dodatku pokrótce napomniał o
doborze naturalnym i zmianach ewolucyjnych. Matthew publicznie wypowiedział się o poprzedzeniu Darwina i
nawet określił siebie na stronie tytułowej jako  Odkrywcę zasady doboru naturalnego .
Profesor Pearson podkreśla, że Wells, Matthew i Charles Darwin wszyscy uczęszczali na uniwersytet w
Edynburgu, znany ze swych  Klubów i stowarzyszeń naukowych , a Edynburg był też miastem rodzinnym
Charles Darwin
Huttona. Interesująca jest jego sugestia, że  na wpół zapomniana idea z czasów studenckich [Karola] mogła
wypłynąć na nowo w jego umyśle, gdy zmagał się z wytłumaczeniem swych obserwacji i okazów
zgromadzonych w czasie wojażu na statku Beagle .3
Edward Blyth (1810-1873) był tym, którego idee prawdopodobnie najwięcej wpłynęły na Darwina. Był to angielski chemik i zoolog, który napisał trzy
główne artykuły na temat doboru naturalnego, opublikowane w The Magazine of Natural History (Periodyk Historii Naturalnej) w latach 1835-1837.7 Karol
dobrze o nich wiedział. Nie tylko było to jedno z czołowych pism zoologicznych owych czasów, w którym jego przyjaciele, Henslow, Jenyns i Lyell
publikowali swoje artykuły, ale wygląda na to, iż obecnie Uniwersytet Cambridge posiada kopie wydań z artykułami Blyth a, które były własnością
Darwina, z jego ręcznie dopisanymi notatkami na marginesach!8
 Szkic historyczny Karola Darwina
Po opublikowaniu jego  Pochodzenia gatunków w r. 1859, Karol został oskarżony o pominięcie uznania swego długu wobec tych i innych poprzedników,
którzy pisali o doborze naturalnym. Wrzawa była tak wielka, że w r. 1861 uznał za konieczne, by dodać do trzeciego wydania  Pochodzenia  Szkic
historyczny , w którym wymienił niektórych z poprzednich autorów. Potem, gdy atak nie ustawał, powiększał go w trzech następnych wydaniach, aż w
szóstym i ostatnim wydaniu wymienił 34 innych autorów, którzy uprzednio pisali o tym, jak powstają i zmieniają się gatunki. Podał jednak niewiele detali
tego, co pisali i zostali umieszczeni w  Szkicu historycznym , z dala od głównego nurtu dyskusji. Darlington nazwał to najbardziej niepewnym opisem, jaki
kiedykolwiek powstanie.9
Nie wystarczało to Samuelowi Butlerowi, angielskiemu satyrykowi. W r. 1879 napisał książkę pt.  Ewolucja stara i nowa , w której oskarżył Darwina o
obrazę ewolucyjnych spekulacji Buffona, Lamarcka i własnego dziadka, Erazma.
Współczesne oskarżenia o plagiatorstwo
Jednym z czołowych współczesnych ewolucjonistów twierdzących, że Darwin  pożyczał (niektórzy powiedzą  popełnił plagiatorstwo ) z dzieł innych
autorów, był zmarły już Loren Eiseley, profesor antropologii i historii nauki katedry Benjamina Franklina na Uniwersytecie Pennsylwanii. Eiseley przez
dziesiątki lat szukał początków idei przypisywanych Darwinowi. W książce wydanej w r. 197910 stwierdził, że  główne postulaty dzieła Darwina zmagania
o egzystencję, zmiany, dobór naturalny i dobór seksualny są w pełni wyrażone w pracy Blyth a z r. 1835 .11 Cytuje także  Blythizmy i używanie przez
Darwina rzadkich słów (jak np.  inosculate  znaczące  wnikać w ) po tym, gdy znalazło się w pracy Blyth a z r. 1836, podobieństwa fraz i list stworzeń w
podobnych kontekstach.12
Praca Eiseley a zdaje się nadała innym ewolucjonistom XX wieku odwagi by się odezwać. Darlington oskarżył Darwina o używanie  giętkiej strategii, nie
dającej się pogodzić nawet z przeciętną uczciwością intelektualną .13 W r. 1981 Hoyle i Wickramasinghe wspominając  odważne stanowisko Eiseley a
napisali:  Darwin sam się określił jako  pożeracz książek pisanych przez innych& Nie było to jednak w jego charakterze, aby odwdzięczyć się, za to, co
otrzymał. A potem:  Dowody nie pozwalają na inny wniosek niż ten, że pominięcia [przez Darwina] były umyślne.. co jest poważnym grzechem
zaniedbania, pozostającym do naprawienia dla świata zawodowej biologii. 14
Prawdą jest, że w swym Pochodzeniu, Karol wspomina korespondencję lub informacje od Blyth a o zwyczajach bydła hinduskiego, azjatyckiego
dzikiego osła i krzyżówek gęsi,15 ale jak komentuje Eiseley:  Blyth został ograniczony do roli obserwatora polowego. 16 Dlaczego Darwin był tak
niechętny, by uznać kluczowy element wkładu Blyth a w swoją teorię? Dlaczego nie cytował z prac Blyth a, które bezpośrednio opisywały dobór
naturalny?
Odpowiedz
: prawdopodobnie z dwóch przyczyn.
1. Blyth był chrześcijaninem i zwolennikiem poglądu, który dziś nazywamy  specjalnym stworzeniem . Np. o zmianach w ubarwieniu zwierząt zależnie
od pory roku (jak zając zmieniający się na zimę na kolor biały), Blyth twierdził, że jest to mocnym przykładem celowości, który zniewalająco
świadczy o istnieniu wszechwiedzącej wielkiej Pierwszej Przyczyny .17 Twierdził też, że zwierzęta  wykazują nad-ludzką mądrość, gdyż jest ona
wrodzona, a więc nadana przez wszystko-wiedzącego Stworzyciela .18
2. Blyth słusznie uważał koncept doboru naturalnego za mechanizm, dzięki któremu osobniki chore, stare i niezdatne do życia są usuwane; co
znaczy, że jest to czynnik zachowawczy dla istniejącego stanu rzeczy stworzonych gatunków.19 Kreacjoniści tacy jak Edward Blyth (i angielski
teolog William Paley) widzieli dobór naturalny jako proces przerzedzania; to znaczy wyboru między szeregiem cech, z których każda musi wpierw
być obecna, zanim może zostać obrana.
Wniosek
Przyznanie przez historię autorstwa idei ewolucji przez dobór naturalny Karolowi Darwinowi jest raczej mylne. Nie mówiąc już, że sam dobór, choć jest
zjawiskiem rzeczywistym, jest absolutnie niewystarczającym dla dostarczania nowych informacji koniecznych dla tworzenia nowych cech, większość
idei , jeśli nie wszystkie, przypisywanych Darwinowi, była już poprzednio dyskutowana w druku przez innych. Nie tylko był to  płód innego umysłu niż
Darwina, ale również miał wielu ojców!
Szczerość czy strach?
Wikipedia.org
Alfred Russel Wallace (1823-1913) w czasie swojego pobytu wmiejscowości Ternate w Archipelagu Malajskim, całkowicie
niezależnie utworzył teorię ewolucji prawie identyczną z teorią Darwina.1 W r.1858 posłał Darwinowi kopię swego
manuskryptu o doborze naturalnym, zatytułowanego On the Tendency of Varieties to Depart Indefinitely From the Original
Type (O tendencji odmian do odchylania się nieskończenie od typu oryginalnego), który przedstawiał w formie kompletnej
to, co dziś jest określane jako darwinowska teoria ewolucji.2 Przyjaciele Darwina, Charels Lyell i Joseph Hooker
natychmiast zorganizowali przedstawienie manuskryptu Wallace a i dwóch wcześniejszych, nie opublikowanych prac
Darwina (esej z r. 1844 i list z r. 1857 to Asy Grey a) na kolejnym spotkaniu Towarzystwa Linneuszowego w Londynie, 1
lipca 1858 r. Nazwano to eufemistycznie jako odczytanie  wspólnej pracy , ale miało to miejsce bez osobistego udziału
Wallace a i nawet bez jego wiedzy lub pozwolenia był w dalszym ciągu na wyspie w pobliżu Nowej Gwinei! Spowodowało
to także, że Karol pośpieszył się z wydaniem swego Pochodzenia gatunków , co nastąpiło 24 listopada 1859 r. Niektórzy
przyjęli owo przedstawienie wspólnej pracy nie jako szczerość ze strony Darwina, ale jako rezultat strachu, że Wallace
może go ubiec. Brackman pisze:  Wallace, a nie Darwin, pierwszy opisał kompletną teorię pochodzenia i rozejścia się
gatunków przez dobór naturalny& i został okradziony ze swego pierwszeństwa w ogłoszeniu tej teorii .3
Alfred Russel Wallace
Przypisy
1. Wallace rozmyślał na te tematy już w r. 1845, i opublikował raczej ogólną pracę o tym w Annals and Magazine of Natural History , Wrzesień 1855. Zob. ref. 2, str. 78.
2. Eiseley mówi,  Była to nieopublikowana koncepcja Darwina do ostatniego szczególu, niezależnie wypracowana przez człowieka znajdującego się w chacie na drugim końcu świata.
Eiseley, L., Alfred Russel Wallace, Scientific American 200(2):80, Luty 1959.
3. Brackman, A., A Delicate Arrangement: The Strange Case of Charles Darwin and Alfred Russel Wallace (Delikatne ustawienie: Dziwny przypadek Karola Darwina i Alfreda
Russela Wallace a), Times Books, New York, str. xi, 1980.
Przypisy
1. Grigg, R., Darwinism: it was all in the family (Darwinizm: sprawa całkowicie rodzinna), Creation 26(1):16 18, 2003. Wróć do tekstu.
2. Poglądy Hutton a zostały tak podsumowane:  To co jest obecnie jest kluczem do przeszłości . Mylny pogląd Hutton a jest obecnie czasami nazywany uniformitarianizmem.
Wróć do tekstu.
3. Przegląd: Paul Pearson w Nature 425(6959):665, 16 paz
dziernik 2003. Wróć do tekstu.
4. Pearson stwierdził, że Hutton używał mechanizmu doboru dla wytłumaczenia pochodzenia różnorodności w przyrodzie , lecz  szczególnie odrzucał ideę ewolucji między
gatunkami jako  romantyczną fantazję  . Wróć do tekstu.
5. Cyt. z ref. 3. Wróć do tekstu.
6. Cyt. z Stephen Jay Gould in Gould, S., Natural selection as a creative force (Dobór naturalny jako siła twórcza), The Structure of Evolutionary Theory (Structura teorii
ewolucji), Belknap Press of Harvard University, Massachusetts, USA, str. 138, 2002. Wróć do tekstu.
7. Blyth, E., The Magazine of Natural History (Czasopismo Historii Naturalnej), Volumes 8, 9 and 10, 1835 1837. Wzięte z ref. 8, Appendices. Wróć do tekstu.
8. y
ródło: Bradbury, A., Charles Darwin The truth? (Karol Darwin Prawda?) Część 7 Brakujące ogniwo, , 30 paz
dziernika 2003.
Wróć do tekstu.
9. Darlington, C.D., The origin of Darwinism (y
ródło darwinizmu), Scientific American 200(5):61, May 1959. Wróć do tekstu.
10. Eiseley, L., Darwin and the Mysterious Mr X (Darwin i tajemniczy pan X), E.P. Dutton, New York, 1979, wydane pośmiertnie przez wykonawców jego testamentu; wzięte z:
Eiseley, L., Charles Darwin, Edward Blyth, i Teoria Doboru Naturalnego, Proceedings of the American Philosophical Societ y 103(1):94 114, Luty 1959. Wróć do tekstu.
11. Ref. 10, str. 55. Wróć do tekstu.
12. Ref. 10, str. 59 62. Wróć do tekstu..
13. Darlington, C.D., Darwin s Place in History (Miejsce Darwina w historii), Basil Blackwell, Oxford, str. 60, 1959. Wróć do tekstu.
14. Hoyle, F. and Wickramasinghe, C., Evolution from Space (Ewolucja z przestrzeni), Paladin, London, str. 175 179, 1981. Wróć do tekstu.
14. Hoyle, F. and Wickramasinghe, C., Evolution from Space (Ewolucja z przestrzeni), Paladin, London, str. 175 179, 1981. Wróć do tekstu.
15. Darwin, C., The Origin of Species , 6th ed., John Murray, London, 1902, str. 21, 199, i 374 kolejno. Return to text.
16. Ref. 10, str. 52. Wróć do tekstu.
17. Blyth, E. (1835), ref. 7. Wróć do tekstu.
18. Blyth, E. (1837), ref. 7. Wróć do tekstu.
19. Wieland, C., Muddy waters: Clarifying the confusion about natural selection (zob. Mętne wody), Creation 23(3):26 29, 2001 Wróć do tekstu.
� Creation Ministries International in Australia/Canada/NZ/Singapore/South Africa/UK-Europe/USA
Creation home | Store Specials | Q&A | Articles | Magazines | Get Involved | About Us | Contact Us | Privacy Policy | Subscribe to RSS | Site Map | article/6108#