Windows 95 + Windows 3.x + Linux Howto: Jak to zrobić Następna strona Poprzednia strona Spis treści 8. Jak to zrobić Przede wszystkim zainstaluj Linuksa, nieważne, na którym dysku. Jednakże, ponieważ będziesz używać dwóch dysków, rozsądne będzie utworzenie na każdym z nich partycji wymiany. Utwórz podstawową partycję DOS na drugim dysku. Dosowy FDISK nie pozwala, niestety, na coś takiego. Dlatego musisz użyć wersji linuksowej, żeby utworzyć partycję, ustawić jej typ (6 dla partycji DOS 16 BIT FAT > 32 MB) i ustawić ją jako aktywną. UWAŻNIE stosuj się do porad strony podręcznika man fdisk. Opisuje ona, co trzeba zrobić, aby DOS rozpoznawał partycję utworzoną w ten sposób. Trzeba zastosować polecenie dd do wyczyszczenia pierwszych 512 bajtów tej partycji. (Zasadniczo używa się polecenia ``dd if=/dev/zero of=/dev/XXXX bs=512 count=1'', gdzie XXXX to nazwa urządzenia. Musisz być jednak BARDZO ostrożny, ponieważ jest to doskonały sposób na zniszczenie dysku - na przykład przez wpisanie /dev/hda zamiast /dev/hda1!) Prymarną partycję DOS na pierwszym dysku twardym możesz utworzyć przy pomocy dosowego FDISKa. W ten sposób możesz też utworzyć inne potrzebne partycje dosowe. Obie partycje podstawowe musisz sformatować jako startowe partycje DOS. Użyj w tym celu poleceń FORMAT C: /S i FORMAT D: /S po załadowaniu DOSa z dyskietki. Żeby uniknąć niejasności, nadaj partycjom jednoznaczne etykiety woluminów! Zmodyfikuj plik /etc/lilo.conf tak, aby było możliwe ładowanie systemu z obu podstawowych partycji DOS. Na końcu dokumentu zamieściłem przykładowy taki plik. Zwróć uwagę na znajdującą się w nim linię ``loader''. To od ciebie zależy, gdzie zainstalujesz Windows 95, a gdzie DOS/Windows 3.x. Ja używam drugiego dysku twardego dla Windows 95, ponieważ w przypadku ładowania z sieci normalny dysk DOS ma literę ``C''. Oprócz tego (i to się przydaje), instalacja Windows 95 na drugim dysku pozwala na uniknięcie konieczności ładowania Linuksa z dyskietki ratunkowej i ponownej instalacji LILO (poniżej wyjaśniam, dlaczego miałoby się tak stać). Pamiętaj, żeby wydać polecenie /sbin/lilo, aby wprowadzić zmiany w życie. Jeśli planujesz (rozsądnie) instalację Windows 95 z CD-ROMu, będziesz musiał umieścić odpowiednie sterowniki na partycji przeznaczonej dla Windows 95, tak aby po załadowaniu z niej był dostępny napęd CD-ROM. Następnie przy użyciu LILO uruchom komputer z napędu, na którym chcesz zainstalować DOS/Windows 3.x i zainstaluj resztę DOS i Windows 3.x. Windows powinien być zainstalowany w domyślnym katalogu C:\WINDOWS. Kiedy już tak zrobisz, uruchom ponownie komputer i, używając LILO, załaduj partycję Windows 95. Przeprowadź instalację Windows 95. Instalator może zasugerować instalację Windows 95 w katalogu D:\WINDOWS, ponieważ sprawdza on komputer w poszukiwaniu istniejących wersji Windows. NIE akceptuj tego - zainstaluj Windows 95 w katalogu C:\WINDOWS. A teraz najfajniejsze! Windows 95 jest raczej samolubnym systemem. Kiedy go instalujesz, zakłada on, że jest jedynym systemem operacyjnym w komputerze i zapisuje własny MBR (Master Boot Record - Główny Rekord Ładujący) na twardym dysku. To właśnie dlatego musisz ponownie instalować LILO. Jeśli natomiast zainstalowałeś Windows 95 na drugim dysku, zrobiłeś coś, czego programiści Microsoft™ nie przewidzieli. Na jednym komputerze, na którym przeprowadziłem taką operację, Windows 95 umieścił swój MBR na miejscu MBR DRUGIEGO dysku. Na innym komputerze w ogóle nie znalazłem na to dowodu. Praktyczny efekt jest taki, że ten ważny MBR, czyli ten na pierwszym dysku, pozostaje nienaruszony. Dzięki temu, kiedy ponownie uruchamiasz komputer, wita cię przyjazny i znajomy znak zachęty LILO. Przykładowa lista partycji: /dev/hda1 * partycja DOS (C: lub D: zależy od ładowania) /dev/hda2 partycja rozszerzona /dev/hda5 / /dev/hda6 swap /dev/hda7 /home /dev/hdc1 * partycja Windows 95 (C: lub D: zależy od ładowania) /dev/hdc2 partycja DOS (E: zawsze) /dev/hdc3 swap (Partycje oznaczone przy pomocy * są ustawione jako startowe (czyli ``aktywne'') przez FDISK) Przykładowy plik /etc/lilo.conf: # /etc/LILO.conf install = /boot/boot.b compact delay = 20 # opcjonalne, dla systemów, które ładują się bardzo szybko #prompt # użyj zamiast delay, by wymusić reakcję na linię # zachęty ładowania #vga = normal # wymuszenie rozsądnego stanu #ramdisk = 0 # opcja dla paranoików #root = current # użyj "bieżącego" głównego systemu plików (root) boot = /dev/hda image = /boot/vmlinuz read-only label = linux other = /dev/hdc1 label = win95 loader= /boot/any_d.b other = /dev/hda1 table = /dev/hda label = dos image = /boot/vmlinuz.old label = linux.old optional read-only Następna strona Poprzednia strona Spis treści