Jak robotnicy i chłopi walczyli
przeciwko kapitalistyczno-obszarniczym rzqdom wstecznictwa i
zdrady narodowej
Wskazówki metodyczne do broszury szkolenia partyjnego nr b, Warszawa, październik 1951 r
Część ta zawiera temat "Walka o niepodległość i władzę ludu pracujacego",
.. Zajęcie to należy skupić wokół następujacych zagadnień:
1. Polityka zdrady narodowej polskich klas posiadajqcych w okresie okupacji hitlerowskiej;
2. Polska Partia Robotnicza na czele walki narodu polskiego o wyzwolenie narodowe i społeczne;
3. Powstanie Krajowej Rady Narodowej - podziemnej władzy mas pracujacych pod kierownictwem klasy robotniczej;
4. Wyzwolenie Polski przez Armię radziecka - powstanie Polski Ludowej.
[...J Dyskusję najlepiej rozpoczqć od wspomnień słuchaczy, którzy opowiedza o sytuacji jaka wytworzyła się w Polsce po klęsce wrześniowej, o niszczycielskiej, terrorystycznej polityce okupanta na ziemiach polskich. Wykładowca może podsunqć słuchaczom porównanie między polityka hitlerowska w Polsce a zbrodnicza działalnościq imperializmu amerykańskiego na Korei.
[...] W dyskusji nad pierwszym zagadnieniem słuchacze winni omówić zdradziecka politykę "rzqdu" emigracyjnego, który prowadził dalej w nowych warunkach politykę sanacji. Należy wykazać, że tzw. "teoria dwóch wrogów" była w istocie rzeczy polityka walki z ZSRR - jedynym sojusznikiem, który mógł zapewnić i zapewnił zwycięstwo w walce o wyzwolenie Polski.
Towarzysze winni sobie uświadomić, że pod frazesami rzekomo "patriotycznymi" i "demokratycznymi", którymi szermowała burżuazja, kryło się zaprzedanie Polski imperializmowi anglo-amerykańskiemu, układy z faszyzmem hitlerowskim, że burżuazja poświęcała samo istnienie narodu, byle zapewnić sobie na przyszłość władzę. W walce o władzę burżuazja znalazła pomoc wśród zdrajców i agentów piłsudczyzny - WRN-owców i przywódców mikołajczykowskiego Stronnictwa Ludowego.
Wykładowca winien ułatwić słuchaczom zrozumienie tego, że w okresie, w którym toczyła się walka na śmierć i życie narodu polskiego, burżuazja polska zgodnie ze swoja tradycja zdrady narodowej dbała tylko o swoje klasowe interesy, o zabezpieczenie swej własności, swego panowańia kosztem uzależnienia Polski od imperializmu anglo-amerykańskiego, a nawet hitlerowskiego. Tym celom służyła AK, z której dowództwo uczyniło narzędzie walki z ruchem narodowowyzwoleńczym kierowanym przez PPR. [...]
...Towarzysze winni zrozumieć, że jedynie słuszna polityka frontu narodowego pod kierownictwem klasy robotniczej, realizowana przez PPR w oparciu o sojusz z ZSRR, musiała zdobywać w narodzie uznanie i wpływała na procesy przemian ideologicznych wśród członków innych stronnictwa (RPPS, Stronnictwo Ludowe) i bezpartyjnych.
W dyskusji nad trzecim zagadnieniem należy wyjaśnić, że w ostatnim okresie okupacji walka toczyła się o to, jaka ma by odrodzona Polska: kapitalistyczna-obszarnicza czy ludowa.
w..~_.__._ __ ~..,..,.m..;,. I(pt\I t",lr. ~~.,",-~och~,Am linii nnliłvnnai PPR w mnsnrh nn
"W historii księgę patrząc sfałszowaną Gdzie podrobione wpisują wyroki Któż się do dziejów odwołać poważy Aby nadafy tytufjego czynom?
Któż papierowym odda się wawrzynom Które na własny przygotował posąg? Komu wystarczy od wlasnego cienia Zachęty doznać, albo potwierdzenia I latom ufać, aż w pyf go rozniosą?" - Czesfaw Mifosz, Grób matki, 1949 r. (fragment)
Tito stał się w oficjalnej propagandzie uosobieniem najgorszego zła. Upowszechniana była karykatura, na której Tito występował jako "pies łańcuchowy imperializmu". Na okładce ksiqżki Stanisława Brodzkiego z 1950 r., przyjqł postać węża-żmii. Odczytaj wszystkie elementy rysunku, które maja służyć zohydzeniu przywódcy komunistów Jugosławii. Jaka była geneza tak ostrej propagandy antytitowskiej2

o kierunek rozwoju Polski do socjalizmu, który jedynie zapewnia trwała niepodległość narodu. Dlatego z taka wściekłościq i nienawiściq występował przeciw KRN obóz cały reakcji polskiej, posługujqc się kłamstwem i oszustwem, dywersja, mordami skrytobójczymi i denuncjacja do gestapo.
Wykładowca powinien tak poprowadzić dyskusja, aby należycie wyjaśnić, że stosunek do KRN stał się linia podziału, które odgrodziło elementy patriotyczne od zdrajców sprawy narodowej, rewolucjonistów od kontrrewolucjonistów, że wszelkie próby pomniejszenia roli KRN oznaczały pójście na rękę okupantowi hitlerowskiemu, burżuazji polskiej i międzynarodowemu imperializmowi - oznaczały nacjonalistyczne, antyradzieckie zniekształcenie koncepcji KRN.
Wtedy towarzysze dokładniej zrozumiejq, że stanowisko gomułkowszczyzny wobec KRN oznaczało wyrzeczenie się walki z burżuazja, wyrzeczenie się walki o władzę mas ludowych pod kierownictwem klasy robotniczej, oznaczało torowanie burżuazji drogi do władzy.
Towarzysze zrozumiejq, że walka z gomułkowszczyznq prowadzona przez większość KC z tow. Bierutem na czele uratowała PPR od błędów, które nieprcezwyciężone mogłyby fatalnie zaciqżyć na losach naszego narodu.
[...] Omawiajqc to zagadnienie wskazać należy, że gomułkowszczyzna kontynuowała tę linię odstępstwa od marksizmu-leninizmu już po wyzwoleniu, że polityka ta groziła wprowadzaniem Polski na taka drogę na jaka sprowadziła Jugosławię klika Tito.
Wykładowca winien zapytać słuchaczy co pamiętajq z procesu Tatara i jego wspólników i wskazać, że proces ten ujawnił, że burżuazja spekulowała na odchyleniu prawicowo-nacjonalistycznym i wiqzała z nim nadzieje na restaurację kapitalizmu w Polsce.
Dyskusja winna doprowadzić do wniosku, że bez rozbicia poglqdów grupy nacjonalistyczno-prawicowej, bez bolszewizacji partii, bez walki z gomułkowszczyznq, która podjqł jeszcze w okresie okupacji tow. Bierut, tow. Witold i inni, a która z cała konsekwencja nasza parłia prowadziła po sierpniowym Plenum KC w 1948 r., byłoby niemożliwe zwycięstwo Polski Ludowej.
[...] W dyskusji należy szczególnie podkreślić rolę Marszałka Rokossowskiego w wyzwoleniu Polski. Słuchacze winni opowiadać o życiu i walce Marszałka Rokossowskiego.