DZIELIMY SI
DOŚWIADCZENIAMI
Inscenizacje, opowiadania, wiersze
Witaj wiosno  żegnaj smutku!
nEwa Kędra
Scenografia: łąka, kwiaty, rzeka, drzewo, pta- Wiosna:
ki, niebo, słońce. Więc zaczynam panowanie.
Wnet humory Wam poprawię.
Występują: Dzień wydłużę, a noc skrócę.
Dzieci  uczniowie: Michał, Ane ta, Magda marzannę do wody wrzucę.
 w luz
nych sportowych strojach.
Pani Wiosna  pięknie ubrana, przystrojona Pomaluję płatki kwiatom,
kwiatami. Rozdam nuty wszystkim ptakom.
Kronikarz  chłopiec przebrany za sta ruszka, Smutki zmienię w śmiech radości.
w okularach, z brodą, trzyma starą księgę. Wreszcie słońce tu zagości.
Dzie ci wiejskie: Krzyś, Ania, Ma teusz
 w strojach stylizowanych na ludowe, boso, Będę z wami trzy miesiące.
niosą ma rzannę, a póz
niej ga ik z zie lonych Potem lato mnie zastąpi.
gałązek ozdobiony wstążkami. A tymczasem, moi mili,
Pragnę byście się bawili.
Dzieci  uczniowie grają ko lorową pił ką
na tle łąki. Dzisiaj Wiosny urodziny!
Wchodzi pani Wiosna. Niech się rozweselą miny!
Kto żyw niech się wiosną cieszy
Michał: I na łąkę ze mną spieszy.
A cóż to za piękna pani?
Witamy panią, witamy! Michał:
Hej, wspaniała Wiosenko!
Wiosna: Nie oddalaj się tak prędko!
Jestem Wiosna, moi mili. Zapraszamy Cię tu do nas,
Dziś są moje urodziny. Do naszego  uczniów grona.
Zima idzie w obce kraje,
Aja z Wami tu zostaję. Bo na twoje urodziny
Piosenkę Ci zanucimy.
Czy lubicie wiosny zapach?
Zieleń drzew i łąki w kwiatach? (Dzieci śpiewają piosenkę pt.  Wiosna .)
Aneta: Magda:
Jasne, wprost to uwielbiamy! Powiedz nam jeszcze, piękna panno,
Bardzo panią zapraszamy! Jak jest właściwie z tą marzanną.
Życie Szkoły
48
Wiosna: Gaik pięknie ubierzemy
Ja, moje dzieci, mam pstro w głowie, I go do wsi poniesiemy.
Lecz mój kronikarz Wam opowie.
(Dzieci dekorują ga ik wstążkami i podnoszą
Kronikarz: do góry.)
Czy marzanna, czy śmiercicha,
To ze słomy kukła licha. Mateusz:
Symbol zimy odchodzącej Od dziś Wiosna niech króluje!
Rychłą wiosnę zwiastujący. Niebo tęczą pomaluje!
Świat nasyci zielonością
Chodz
cie, chłopcy i dzieweczki! I przepełni nas radością!
Zbliżcie się do wartkiej rzeczki!
Wrzućcie kukłę w zimną wodę, Wiosna:
Niech odpłynie razem z lodem. Bardzo miłe powitanie.
Coście rzekli  niech się stanie!
(Wbiegają dzieci wiejskie.) Patrzcie  słońce! Patrzcie  drzewa!
Na gałęzi ptaszek śpiewa!
Krzyś:
Już idziemy, już biegniemy! Kronikarz:
Pani Zimy już nie chcemy. Nie potrzeba innych czarów,
Niechaj Wiosna tu zagości Kiedy wiosna czyni cuda.
I przyniesie czas radości! Budzi życie i nadzieję,
Że dziś wszystko wam się uda.
(Dzieci wrzucają marzannę do rzeki.)
(Wszyscy aktorzy kłaniają się i schodzą ze sceny.)
Ania:
Niech marzannę niesie woda.
mgr EWA K
DRA
Brzydkiej zimy nam nie szkoda.
Samorządowa Szkoła Podstawowa
w Piotrkowicach
4/2009
49