WAMPIRY  krótka historia
Romantyczna historia gotyckich pisarzy? A może wampir to autentyczna postać, istota?
przynajmniej do jakiegoś stopnia ? Współczesne pojęcie "Wampira" oparte jest głównie na
klasycznym filmie z 1931 roku pt. "Drakula", Bela Lugosi. W naszych myślach wampir jest
wyrafinowanym Europejczykiem arystokratycznego pochodzenia - krótko mówiąc, Hrabia, który
żyje w zamku, lubi wygodne życie, ale nigdy nie pija ... wina. Wampir ma apetyt na zupełnie coś
innego i to właśnie różni nas od niego. Pije krew. Wampir musi pić świeżą krew wziętą od żyjącego
stworzenia, ponieważ on sam jest martwy.
We współczesnych latach pojęcie wampira zawitało też w Ameryce. Lestat Anny Rice i inne
wampiry ze znanego filmu i powieści "Wywiad z wampirem" również dużo nam o nich mówią. Są
oni eleganccy, kulturalni, ale również i dzicy. Dodatkowo są zmysłowi i ponętni. Jest to inny
znaczący element naszego współczesnego poglądu na temat wampirów, który zdecydowanie
rozgranicza je od innych diabłów i upiorów: wampiry mają seksapil.
Krwiożerczość i erotyka nie są jedynymi aspektami wampira i na pewno nie kluczowymi.
Zasadniczym aspektem wampira jest śmierć i wszystko, co w naszych umysłach ją wywołuje.
Nieustanne ludzkie pytania na temat śmierci, nasze lęki i koszmary na temat tej nieuchronności
wynagrodziła historia o wampirach.
"Krew jest życiem", mówi nam Drakula Bela Lugosi (określenie pierwotnie znajduje się
w Biblii), póz
niej dodaje: "aby umrzeć, istnieć doprawdy martwym, musisz ją wypić". To wszystko
jest odwiecznym zagadnieniem życia i śmierci, krew, o tym już w starożytności była mowa.
Pierwszym wampirem nie był Hrabia Drakula. Pierwsze wampiry pochodzą na wieki przed
narodzinami Chrystusa, chociaż w obecnych czasach jest on ostatecznym przeciwnikiem
szatańskiego krwiopijcy - wiemy doskonale, że boi się świętego krzyża.
Legenda wampira sięga bardzo wczesnych okresów ludzkiej cywilizacji - do Assyrianów,
Babilończyków i innych ludów starożytnego Orientu. Pierwotny wampir nie był wyszukanym,
ułożonym, europejskim arystokratą, o czym wiadomo nam dzisiaj.
Wampiry w historii.
Kiedy powstały wampiry? Tak, jak w przypadku wielu innych legend, dokładna data
pochodzenia jest nieznana. Jednak dowody na ich istnienie można znalez
ć w Mezopotamii,
w pobliżu rzeki Tygrysa i Eufratu, na asyryjskich glinianych tabliczkach. Ziemia nazywana również
"Ur Chaldeans", była prawdziwym domem Biblijnego Abrahama.
"Lilith" była prawdopodobnie wampirem ze starożytnej, hebrajskiej Biblii i jej interpretacji.
Chociaż jest ona opisana w księdze Izajasza, jej korzenie są bardziej prawdopodobne w babilońskiej
demonologii. Lilith była potworem, która wędrowała wyłącznie w nocy przyjmując postać sowy.
Polowała ona na noworodki i ciężarne kobiety. Twierdzi się, że była ona żoną Biblijnego Adama,
zgodnie z tradycją w drodze nieposłuszeństwa stała się ona demonem. Panuje też przekonanie, że
Ewa domagała się równych z Adamem praw. Naturalnie jej "radykalne" wymogi zostały z
le
rozważone i stała się od tej pory wampirem, która zaczęła atakować dzieci Adama i Ewy - wszyscy
ludzcy potomkowie.
Wzmianki na temat wampirów można znalez
ć w wielu miejscach na ziemi i uczeni wierzą, że
wskazuje to, iż historia wampira rozwinęła się niezależnie w tych różnych miejscach i nie pochodzi
z jednego wspólnego z
ródła. Taka niezależnie pochodząca legenda jest naprawdę niezwykła.
Odniesienia do wampirów można znalez
ć w starożytnych cywilizacjach Morza
Śródziemnego, takich, jak Egipt, Grecja, czy też Rzym. Grecy wierzyli w strzygi lub lamie, które
były potworami żywiącymi się małymi dziećmi i pijącymi ich krew. Lamia w mitologii, była
kochanką Zeusa, z którą walczyła jego żona, Hera. Lamia prowadzona obłąkaniem zabiła jej
własnego potomka. W nocy zaczęła polować na inne dzieci, które zabijała i piła ich krew.
 Inna opowieść, znana zarówno przez Greków, jak i Rzymian, mówi o ślubie młodego
mężczyzny, nazywanego Menippus. Podczas ślubu jeden z gości, znany filozof Apollonius Tyana,
ostrożnie obserwował pannę młodą. W końcu oskarżył ją o bycie wampirem i zgodnie z historią
kobieta przyznała się do wampiryzmu. Rzekomo planowała ona poślubić Menippusa, jako z
ródło
świeżej krwi do picia.
Opowieści o wampirach występowały również w starożytnych Chinach, gdzie nazywano je kiang
shi. W starożytnych Indiach i Nepalu, wampiry również miały swoje miejsce - co najmniej
w legendzie. Starożytne malowidła na ścianach jaskiń przedstawiają wyraz
nie stworzenia pijące
krew. W Nepalu "Pan Śmierci" przedstawiony jest jako trzymający napełniony krwią puchar
w kształcie ludzkiej czaszki i stojący w basenie krwi. Część z tych ściennych malowideł sięga 3000
roku przed naszą erą. Rakshasas opisywany jest w starożytnych indyjskich świętych pismach,
nazywanych Vedas. Te pisma (ok. 1500 roku p.n.e.) przedstawiają Rakshasas (lub niszczyciel) jako
wampira. Jest on również potworem w tradycji starożytnych Indii, która przedstawia go jako
wiszącego głową do ziemi, na podobieństwo nietoperza i pozbawionego własnej krwi. To
stworzenie nazwano Baital i w legendach widnieje jako wampir.
Inni starożytni Azjaci, tacy, jak Malaje, wierzyli w wampira nazywanego "Penanggalen". To
stworzenie zbudowane było z głowy z wnętrznościami, które zostawiło własne ciało i poszukiwało
krwi innych ludzi, głównie niemowląt. Stworzenie utrzymywało się przy życiu z picia krwi ofiar.
Mówi się również, że wampiry żyły w Meksyku jeszcze przed najazdem hiszpańskich
konkwistadorów. Zgodnie ze znanym autorem, Montague Summers i jego książką "Wampir - jego
znajomi i rodzina". Pisał on również, że i Arabia wiedziała o istnieniu wampirów. Wampiry
pojawiały się w "Opowieściach arabskich nocy", nazywane Algul - upiory, które żywiły się ludzkim
ciałem. W Afryce żyją plemiona, które utrzymują, że umarli mogą powrócić do życia pijąc i żywiąc
się krwią.