Wątek miłosny "Pana Tadeusza"











Środa, 26 Kwietnia Imieniny obchodzą: Marzena, Maria, Klaudiusz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Romantyzm >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???




Gdzie jestSciaga.pl
?
















Wątek miłosny "Pana
Tadeusza"










kategoria:   J.polski
zakres:   Romantyzm
dodano:   1999-08-17




Wątek Miłosny
rozpoczyna się, gdy do Soplicowa wraca Tadeusz. Widzi on, że w jego
pokoju mieszka inna osoba. Za chwilę do pokoju wchodzi młoda dama,
lecz widząc gościa ucieka. Na przyjęciu obok Tadeusza zasiada
Telimena. Zainteresowuje się nią Tadeusz. W czasie wieczerzy ku
niezadowoleniu Sędziego i kś. Robaka Tadeusz adoruje Telimenę.
Powtórne zetknięcie się Tadeusza z nieznajomą w dniu
polowania na niedźwiedzia. Wprowadzenie Zosi do towarzystwa
soplicowskiego przez Telimenę i rozpacz Tadeusza z uświadomionej
sobie pomyłki uczuciowej. Rozdarcie wewnętrzne młodzieńca
między uczuciem do Zosi, a zobowiązaniem honoru wobec Telimeny.
Chęć ucieczki do Księstwa Warszawskiego wobec niemożności
rozwiązania konfliktu. Zamiar Tadeusza utopienia się w
stawie spowodowany wymówkami i obraźliwymi słowami Telimeny.
Zajazd na Soplicowo przyczyną zwrotu sytuacji. Czułe
pożegnanie Tadeusza przez Zosię przed jego wyjazdem do Księstwa
Warszawskiego. Zaręczyny Zosi i Tadeusza wiosną 1812 r.
Obraz przyrody w Panu Tadeuszu. Ich rola i artyzm.
Autor opisuje " pola malowane zbożem rozmaitem"(początek
księgi pierwszej).Przedstawiony obraz widziany jest z "lotu ptaka".
Poeta użył wielu kolorów. Jest to opis statyczny, przyroda stanowi
tło wszystkich wydarzeń, a nastrój panujący w przyrodzie wywiera
wpływ na nastrój ludzi. Poeta opisał grzyby (ks.III ), które "na
zielonym obrusie łąk, jako szeregi naczyń stołowych sterczą". Autor
zwrócił uwagę na kształty (pozwolił czytelnikowi wyobrazić sobie
przedmioty). Dzięki tym kształtom opis jest plastyczny i bardzo
barwny. Przez porównania Mickiewicz stara się wydobyć wyraziście
kształty grzybów ("purchawka, jak pieprzniczka"). W innym
przykładzie autor personifikuje przyrodę. Opisuje słońce, które
"ostatnich kresów nieba dochodziło". Mickiewicz przypisuje
przyrodzie cechy ludzkie sprawiające wrażenie, że ona żyje. Opis ten
jest bardzo dynamiczny zmienia się co chwilę, cechuje go
plastyczność uzyskana prze liczne porównania. Słońce autor porównał
do gospodarza, bób natomiast do dużego gmachu. Słońce pełni tu jakby
rolę zegara, który kieruje pracą na polach Sędziego. Jest to cząstka
dziejących się wydarzeń. W księdze VIII Mickiewicz opisuje wieczorne
odgłosy zwierząt i owadów. Muzykę wieczorną "zaczął puszczyk", potem
"wrzasnął derkacz", chór żab, bekasy i wiele innych ptaków. Po
chwili nad stawami pojawia się Tadeusz, który po problemach
rodzinnych postanawia się utopić. W księdze X poeta opisuje burzę i
ukazuje współzależności przyrody i losów ludzkich. Mickiewicz
twierdzi, że przyroda pomaga ludziom, burza odcięła Soplicowo od
reszty mieszkańców, dzięki czemu wieść o zajeździe nie mogła szybko
wydostać się do innych części kraju.







Autor: Nieznany

Ocena : 3.5 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000