Rzemiosło fryzjerskie a rozwój cechów w Europie
X wiek  pierwsze ugrupowania rzemieślnicze działały na potrzeby
dworów feudalnych.
X/XI wiek  we włoskich miastach tworzyły się organizacje
rzemieślnicze, tzw. ministeria.
XII wiek  w Europie poszczególne grupy zawodowe zaczęły
zrzeszać się w cechy. Miały bronić
interesów rzemieślników przed narastającą konkurencją.
XIII wiek  w Polsce powstały pierwsze organizacje cechowe.
Dążyły do zapewnienia swoim
członkom monopolu w danym mieście i okolicy. Tych, którzy nie
należeli do cechu, nazywano
,,przeszkodnikami albo ,,partaczami (z Å‚ac. poza cechem) i
zwalczano wszelkimi sposobami. Cechy
miały wpływ na politykę miast, nadzorowały jakość usług, dbały o
obyczajowość i czuwały
nad życiem swoich członków. Z kasy cechowej wypłacano zapomogi
chorym lub zubożałym członkom
korporacji, troszczono siÄ™ o wdowy i sieroty.
Samodzielny rzemieślnik należący do cechu był mistrzem. Na
niższym szczeblu znajdował się
czeladnik, a najniżej  terminator, czyli uczeń. Starania o tytuł
mistrza poprzedzała praktyka
czeladnicza u mistrza i złożenie egzaminu, czyli wykonanie zadań
przed komisjÄ… z Rady Miasta.
W XIII wieku powstałcech łaziebników, którzy oprócz strzyżenia i
usuwania zarostu, przygotowywali wodÄ™ do kÄ…pieli.
XIV wiek  powstałcech balwierzy, którzy golili i strzygli włosy. W
póz
niejszym okresie wykonywali
teżusługi felczerskie: robili maści, stawiali bańki, czy przystawiali
pijawki. Zwano ich także golarzami lub cyrulikami.
XVI wiek  balwierz staje się ważną osobą na dworach europejskich
jako opiekun modnego wyglÄ…du i powiernik tajemnic.
XVII wiek  we Francji balwierze toczyli wojnęz perukarzami, którzy
zgodnie z panującąówcześnie
modą stali się twórcami ,,fryzur i zagrożeniem dla balwierzy. W
Paryżu pracowało 600 perukarzy, byli oni najlepiej zarabiającą
grupą rzemieślniczą.
II poł XVIII wieku  do cechu fryzjerskiego przyłączyli się perukarze.
XVIII/XIX wiek  rewolucja przemysłowa doprowadziła do likwidacji
monopolu cechowego w Europie. W rzemiośle fryzjerskim rozpoczął
siÄ™ nowy okres rozwoju zwiÄ…zany z innowacjami z zakresu chemii,
techniki i mody fryzjerskiej.
symbole
Każdy cech miał swojego patrona i swój symbol. Patronką fryzjerów
była Święta Maria Magdalena.
Na sztandarach cechowych widniał ptak (prawdopodobnie sroka) 
symbol plotkarstwa, podwiÄ…zka (opaska)  symbolizujÄ…ca
upuszczanie krwi, a przed wejściem do każdego zakładu widniał
miedziany talerz  pierwotny znak Å‚aziebnika.
Pytania:
1. Czym były ministeria?
2. Kiedy w Polsce powstały pierwsze organizacje cechowe?
3. Jakie zadania należały do cechów?
4. Czym różnił się balwierz od cyrulika?
5. Czy perukarze należeli do cechu?
2. Współczesne cechy fryzjerskie ;))
Współczesne cechy, w tym fryzjerskie, powoływane sąprzez Izby
Rzemieślnicze, których nadrzędnym
organem jest Związek Rzemiosła Polskiego.
Zadania cechów:
" dbanie o rozwój rzemiosła,
" obrona interesów członków,
" podnoszenie kwalifikacji zawodowych członków,
" szkolenie uczniów zgodnie z wytycznymi Związku Rzemiosła
Polskiego i Ministerstwa Edukacji
Narodowej i Sportu.
3 Historia Fryzjerstwa
Starożytność 5000 p.n.e.  300 n.e.
Egipt
Egipcjanie włosy czesali gładko albo nakładali peruki. Nie nosili
zarostu. Golili się małym sierpowatym narzędziem  pierwowzorem
brzytwy. Wykonywali również ondulację wodną przy pomocy
lokówek z drewna.
Sumer
Sumerowie mieli wysoko rozwiniętą sztukę fryzjerską. Świadczyły o
tym kunsztowne fryzury, precyzyjne strzyżenia i narzędzia
pielęgnacyjne.
Grecja
Grecy stylizowali całąpostać. Różnorodnośćfryzur, przepaski,
diademy, biżuteria, suknie  wszystko musiało harmonizować.
Ateńskie rzemieślniczki robiły fale, loczki, karbowały włosy, stosując
ondulację na gorąco. Wykonywali ją kalamis  metalową pałeczką,
którą nagrzewali i nawijali na nią starannie rozdzielane pasma
włosów. Dlatego fryzjerów nazywano kalamistrami
Rzym
W Rzymie nastąpił wyraz
ny podział na fryzjerstwo męskie i damskie.
Fryzjer męski nazywał się tonsorem, fryzjerka damska  kypassis i
ornatrix. Do ich czynności należało mycie głowy, skręcanie włosów
w loki i pierścionki, układanie fal. Fryzjerki zajmowały się też
farbowaniem włosów, ponieważ Rzymianki lubiły nosić fryzury w
kolorze blond.
O fryzurach i modzie rzymskiej pisał Owidiusz w ,,Ars amandi
(Sztuka kochania):
,,Zapamiętajcie mą radę
dbałe o wygląd kobiety:
nigdy w obecności mężczyzn nie róbcie swej tualety.
Nie bronię wam jednak wcale, abyście przy nas czesały
bujne włosy... widok ten budzi w sercach miłosne zapały.
Åšredniowiecze 306  1517
Gallowie farbowali włosy na rudo. Do zmiany koloru włosów używali
substancji robionej z popiołu drzewa bukowego.
U Prusów i Jaćwingów (wymarły prusko  litewski lud) pojawiło
sięprzedłużanie włosów. Dziewczęta przywiązywały do końcówek
włosów zawieszki, dzwoneczki albo łańcuszki z brązu.
Renesans 1400  1560
Weneckie kobiety rozjaśniały włosy za pomocą wody morskiej i
słońca. Nasączone wodą włosy wyciągały przez specjalne duże
rondo. Godzinami siedziały na słońcu. Był to pierwszy sposób
utlenienia włosów na kolor blond ,,filo d oro  tzw. wenecki blond.
Barok 1560  1715
Rozwinęło się rzemiosło perukarza.
Rokoko 1715  1789
W Paryżu, w 1763 r. powstała pierwsza Akademia Fryzjerska,
założona przez mistrzów techniki fryzjerskiej: Dage i Legrosa.
Opracowali oni zasady techniki fryzjerskiej i ustalili konieczność
dopasowania fryzury do twarzy i całej sylwetki.
We Francji powstały pisma promujące nowe modele stroju, fryzur i
akcesoriów.
Biedermeier 1815  1848
1818 r.  w wyniku reakcji chemicznej Francuz Louis Jacques
Thenard otrzymał nadtlenek wodoru.
1828 r.  skonstruowano nowożytną brzytwę.
XIX wiek
1850 r.  opanowano umiejętność szlifowania brzytwy.
1867 r.  francuski fryzjer Hugo [czyt. igo] użył po raz pierwszy
nadtlenku wodoru do rozjaśniania włosów  3% wodę utlenioną.
1880 r.  zastosowano ręczną maszynkę do strzyżenia włosów.
1887 r.  August Hoffmann zastosował płynną chemiczną farbę do
włosów i przeprowadził udaną próbę farbowania.
1897 r.  Francuz Marcel Grateau [czyt. marsel grato] nietrwale
przekształcił włosy i wykonał uczesanie żelazkowe za pomocą
żelazka do ondulacji, tzw. ondulację żelazkową.
XX wiek
1901 r.  King Gillet [czyt. king żile] skonstruował i opatentował
golarkÄ™ z wymiennymi ostrzami.
1904 r.  Francuz Eugene Schueller [czyt. eużen szuele] opatentował
pierwszą do włosów farbę w kremie. Wynalazca założył po pewnym
czasie firmÄ™ L Oréal.
1905 r.  Karol Nessler po raz pierwszy trwale przekształcił włosy.
Zastosował ondulację trwałą elektryczną.
1920 r.  wynaleziono nożyczki do degażowania  degażówki
jednostronne.
W latach dwudziestych XX wieku mistrz fryzjerstwa  Antonii
Cierplikowski, ,,Antoine
[czyt. antułan], stworzył dla kobiet fryzury z krótkich włosów, tzw.
garsonki.
W latach dwudziestych XX wieku pojawiły się pierwsze suszarki do
włosów.
1924 r.  Josef Mayer zapoczątkował płaskie nawijanie włosów.
W latach trzydziestych w USA wynaleziono trwałą ondulację na
zimno.
Wkrótce pojawiła się trwała ondulacja kompresowa.
1931 r. firma Schichinc z USA skonstruowała elektryczną maszynkę
do golenia.
1933 r.  firma Procter&Gamble opracowała pierwszy nowoczesny
szampon do włosów.
1945 r.  z inicjatywy Alberta Pourrier a, we Francji powstał ,,La
Haute Coiffure Française (HCF)
[czyt. ot kłafiur fransez] stowarzyszenie skupiające
najwybitniejszych francuskich fryzjerów.
1946 r.  wprowadzono strzyżenie włosów na mokro.
1946 r.  w Europie zaczęto powszechnie przekształcać włosy za
pomocÄ… ondulacji na zimno.
1950 r.  zastosowano ondulację na ciepło.
1950 r.  Amerykanin Norman Orentriech [czyt. norman orentrich]
wykonał pierwsze przeszczepy włosów.
1951 r.  wynaleziono farbę do włosów w paście.
1954 r.  angielski fryzjer Georg Hardy wykonał strzyżenie
plastyczne za pomocÄ… brzytwy.
1956 r.  wyprodukowano ze stali nierdzewnej żyletki firmy
Wilkinson Sword.
1957 r.  pojawiła się ondulacja kwaśna: pH = 4  6,5.
1957 r. Polskie Ministerstwo Zdrowia dopuściło do powszechnego
użytku płyn do trwałej ondulacji na zimno z kwasem tioglikolowym.
1960 r.  firma L Oréal wprowadziÅ‚a na rynek pierwszy lakier do
włosów w aerozolu.
1964 r.  angielski fryzjer Vidal Sassoon zapoczątkował strzyżenie
wewnątrz dłoni.
1965 r.  Vidal Sassoon stworzył innowacyjne ,,asymetryczne
strzyżenie .
1972 r.  Jean Louis David zaczął rozpowszechniać nowatorskie
techniki strzyżenia bez użycia nożyczek.
1981 r.  pojawiła się usługa zagęszczania i przedłużania włosów
metodÄ… ,,Monofibre , opracowana
przez Simona Forbesa [czyt. sajmona forbsa].
1981 r.  Fin Rolf Norston po raz pierwszy zastosował
mikrotransplanty, czyli wszczepianie poszczególnych cebulek
włosów z potylicy w miejsca pozbawione włosów.
4. Popularne style fryzur i formy zarostu w różnych :)
epokach historycznych
4.1. POPULARNE STYLE FRYZUR
Od początku dziejów ludzkości fryzura stanowła nieodłączny
element mody.
Zmieniała się razem z historiąi tworzącymi jąludz
mi. Zawsze jednak
korzystała z minionych wzorów.
Egipt :)
Ozdobne peruki w kształcie pazia.
Asyria i Sumer
Męskie fryzury z fal.Włosy zaczesane do tyłu, nad czołem wyciśnięte
fale, a końce włosów zawinięte w pierścionki
Grecja
Fryzury płaskie na szczycie głowy i wydłużone ku tyłowi, zebrane
nad karkiem.
Rzym
U kobiet włosy spięte u góry lub z tyłu w węzeł, plecione w
warkocze, układane w fale i loki; męskie fryzury naturalne i krótkie.
Åšredniowiecze
Włosy chowane pod czepce, u młodych wypuszczane luz
no na
ramiona.
XIV w.  Upięte wokół policzków warkocze, pod koniec stulecia
przypominały potężne baranie rogi
renesas
XVI w.  Pierwsze wzorce stylu.
I poł. XVI w.  włoski styl - krawędzie długiej fryzury podwijane pod
spód, włosy sczesane w tył.
Wokół policzków pojedyncze, dłuższe pasma lub warkocze
przetykane gładkimi jasnymi pasmami włosów. Całość w siatce z
pereł.
XVI/XVII w.  hiszpański styl  fryzury wysoko nad czołem, gładko
zaczesane włosy ozdobione klejnotami.
Barok
XVII w.  francuski styl: uczesanie ,,Garcette . Włosy skręcone
w drobne nieregularne loczki w dwu dużych pękach, umieszczone
po bokach.
* uczesanie ,,Madame Sévigné . Do formy ,,Garcette dodano
nad czołem małą, prostągrzywkę. Wewłosy wpinano teżstrusie pióra,
wstążki, klejnoty, kwiaty czy inne ozdoby, które sterczały nad głową.
*uczesanie ,,Fontanges  moda na wysokie fryzury.
* męska fryzura  peruka ,,allonge o wadze 2,5 kg  wysoka
z włosami ułożonymi w loki, ciemna lub biał
Rokoko
I poł XVIII w.  małe fryzurki z loczkami przykrywającymi górę
głowy. Srebrzysty kolor włosów był efektem pudrowania.
1750 r.  fryzura Lamballe  asymetryczna. Wygładzone włosy
zaczesane wysoko w górę, z tyłu
zebrane w wielkich lokach. Fryzura była znakomitą podstawą dla
czepków i kapeluszy.
II poł. XVIII w.  fryzura Marii Antoniny  z włosów zaczesanych na
stelażu nad czołem, budowana
z dopinek sztucznych włosów, ozdobiona klejnotami i długimi
strusimi piórami.
Dyrektoriat
XVIII/XIX w.  krótkie uczesanie ,,Titus wzorowane na rzymskich
fryzurach. Włosy obcięte
na wysokości karku są mocno cieniowane i gładzone.
Fryzura  ,,incroyable  włosy nastroszone, z odstającymi na
wszystkie strony kosmykami.
W kobiecych fryzurach widzi się przypięte do krótkich włosów treski
 warkocze (chinon tress).
Empire
Pocz. XIX w.  styl empire  bardzo kobiece fryzury.
Włosy długie i krótkie, zebrane do góry, zwinięte
w loczki u góry i po bokach nad uszami.
Zosia z ,,Pana Tadeusza nosiła
,,włos krótki, jasnozłoty,
W drobne, jako śnieg biały zwity papiloty,
Niby srebrzyste strÄ…czki (..
4.2. POPULARNE FORMY ZAROSTU
Wąsy i broda  zarost dolnej części twarzy, spełniają zadanie
estetyczne i funkcjonalne. Ich dzieje sÄ… wyrazem mody albo
konieczności. Zarost zmieniał kolory i kształty.
Starożytność
Styl chiński  długie wąsy i długa wąska broda wyrastająca z
podbródka. Zostawiano też fragment zarostu pod dolną wargą,
osiągając efekt podwójnej brody.
Styl egipski  broda strzyżona krótko i wąsko, w formie paska przez
środek podbródka.
Styl sumeryjski  brody kręcone w loczki, strzyżone w warstwy
schodkowe, albo karbowane.
Styl grecki  długie, gęste brody
5. Najważniejsze postacie w historii fryzjerstwa
Dagé  królewski fryzjer, czesaÅ‚ MarkizÄ™ de Pompadour  pierwszy
przedstawiciel ZÅ‚otego Wieku
Fryzjerstwa. Razem z Legrosem założył w Paryżu pierwszą Akademię
FryzjerskÄ….
Marcel Grateau  wynalazł żelazko do ondulacji i wyciskania fal, od
jego nazwiska zwane marcelowskim.
Karol Nessler prekursor trwałej ondulacji.
Josef Mayer rozpoczął płaskie nawijanie włosów.
Antonii Cierplikowski  wprowadził do mody strzyżenie ,,na
chłopczycę .
Vidal Sassoon  wykonał strzyżenie wewnątrz dłoni oraz ,,strzyżenie
asymetryczne .
Jean Louis David  zastosował nowe techniki strzyżeń i czesania.
6. Historia trwałej ondulacji
Trwała ondulacja, czyli trwała zmiana kształtu włosów, była w
dziejach ludzkości usługą bardzo
pożądaną. Włosy kręcono na różne sposoby, ale przy wykorzystaniu
wysokiej temperatury.
W XVIII wieku gotowano w wodzie z gliceryną pasma włosów
nawinięte na drewniane kołki.
Gotowanie trwało 5 godzin. Po wyjęciu i wysuszeniu włosów, trwale
zakręcone loki dopinano do fryzur.
Na początku XX wieku Karol Nessler wynalazłpierwsze urządzenie do
ondulacji trwałej elektrycznej,
z dwoma ciężkimi wałkami. Zabieg był niebezpieczny. Zdarzały się
przypadki spalenia włosów i poparzenia klientki. Przez cały okres
funkcjonowania tej metody czas zabiegu udało się zredukować od
kilkunastu do dwóch godzin.
W latach dwudziestych XX wieku Josef Mayer, mistrz fryzjerski,
postanowiłwykorzystaćdo kręcenia włosów płyn do trwałej,
ciśnienie i wysoką temperaturę. W obiegu zamkniętym z ,,kotła
para była doprowadzana rurkądo pierwszego wałka, a po przejściu
przez wszystkie wałki i ostygnięciu skroplona para wylotową rurką
lądowała w pustym naczyniu. Kobiety akceptowały tę metodę,
ponieważ zabieg trwał krótko i zapewniał bezpieczeństwo.
W tym czasie stosowano też inną metodę - ondulację kompresową.
Pozwalała klientce na swobodne ruchy głowąpodczas zabiegu, ale
rozgrzane klamry nakładane na włosy nasączone płynem, stanowiły
duży ciężar. Metoda nie przyjęła się.
W latach trzydziestych, w USA dokonano pierwszych prób trwałej
ondulacji chemicznej na zimno, tzn. w temperaturze otoczenia.
Ondulacja na zimno stała się popularna w Europie po II Wojnie
Światowej. Wymóg mody nakazywał każdej kobiecie trwałą
ondulację włosó
7. Historia farbowania włosów
W każdej cywilizacji starano się zmieniać kolor włosów.
Sumerowie o czarnych włosach dokonywali zmian w kolorze przez
zakładanie na głowę ozdób ze złota. W starożytnym Egipcie
farbowano włosy za pomocąhenny oraz innych środków roślinnych.
Dla Greków ideałem piękna była kobieta o jasnych włosach, na co
dzień farbowali jednak włosy na ciemno farbami roślinnymi.
Rzymianie jako pierwsi zastosowali farby metaliczne, np. octan
ołowiu lub sole srebra i miedzi. Używali teżołowianych grzebieni do
czernienia włosów. Farbowanie farbami Eugene Schueller z
ekipąchemików w laboratorium opracowuje recepturę farby do
wÅ‚osów. L  Oréal Pr ofessionnel utleniajÄ…cymi rozpoczÄ™to pod
koniec XIX wieku w Niemczech.
Nie były one obojętne dla zdrowia. Pierwszą,
nieszkodliwąsyntetyczną farbę do włosów opatentował w1907 roku
Francuz Eugene Schueller.
Nazwa nowej farby: Auréale [czyt. oreal], zapoczÄ…tkowaÅ‚a narodziny
firmy LOréal, której zaÅ‚ożycielem byÅ‚ również odkrywca preparatu.
Koniec dwudziestego wieku to doskonalenie utrzymania trwałości
nowego tysiąclecia to trwałe farbowanie włosów bez użycia wody
utlenionej oraz stworzenie inteligentnych farb, uwzględniających
indywidualną strukturę każdego włosa.