KISS OF THE NIGHT
By
Sherrilyn Kenyon
Pocałunek nocy
Wstęp
Co otrzymasz z nieśmiertelnego wojowniczego Wikinga, którego nikt nie pamięta nawet pięć
minut po swojej wizycie, księżniczkę w biegu życia oraz poważnie zdenerwowanego
półboga? Zasadniczo otrzymasz moje życie.
Zaczęło się niewinnie. Pewnej nocy poszedłem uratować kobietę z kłopotów. Następną rzeczą
jaką wiedziałem to, że otworzyły się drzwi piekła i wypuściły Daimony - wampiry, jakich nie
widziałem nigdy wcześniej. Prowadzeni przez syna Apolla, są po to, by zakończyć klątwę,
która wpędziła ich do życia w ciemności.
Jedyny problem jaki mieli to zabić Cassandrę Peters, jeśli ona umrze, umrze również słońce,
ziemia i wszyscy ją zamieszkujący. Życie jest jak miska pełna wiśni, czyż nie?
Zostaliśmy przeniesieni razem przez los, teraz jest to moja praca, by chronić córkę w wyścigu
prowadzonym przez wieki. Żadne z nas nie boi się zaufać innym. Ale ona jest jedyną osobą,
która mnie pamięta...Co więcej z jej odwagą i siłą - jest jedyną osobą, która kiedykolwiek
dotknęła mego serca, a myślałem, ze jest martwe od wieków.
Jedyna droga dla Mrocznego A
owcy to odzyskać swoją duszę przez prawdziwą miłość do
kobiety. Ale co się dzieje, gdy ta kobieta nie jest do końca człowiekiem?
Thrylos1
Atlantyda.
Legendarna. Mistyczna. Złota. Tajemnicza. Wspaniała i magiczna.
Są tacy, którzy twierdzą, że nigdy jej nie było.
Ale są też tacy, którzy uważają, że są bezpieczni w obecnym, modnym świecie pełnym
technologii i broni. Bezpieczni przed starożytnym złem. Wierzą również, że różne kreatury,
wojownicy i smoki są martwe.
Są głupcami przywiązanymi do swojej nauki i logiki, która mimo ich oczekiwań nie ocali ich.
Nigdy nie będą wolni i bezpieczni, dopóki nie dostrzegą tego co mają przed oczami.
Wszystkie starożytne mity i legendy są zakorzenione w prawdzie, a prawda nie uczyni nas
wolnymi. Czasami bardzo nas zniewala.
Chodz
posłuchaj prawdziwej opowieści o historii najpiękniejszego raju jaki kiedykolwiek
istniał. Poza mitycznymi Słupami Heraklesa 2 w wielkim Morzu Egejskim był kiedyś
wspaniały kraj, który karmił wspaniałą rasę ludzi bardziej zaawansowaną niż jakakolwiek
która była przed nią i po niej.
Założona w starożytnym mistycznym czasie przez pierwotnego boga Archona. Atlantyda
wzięła nazwę od imienia najstarszej siostry Archona, Atlantia, której imię znaczy  pełna
piękna . Archon z pomocą wuja, boga oceanów Ydor i jego siostrą Edą (ziemia) wyczarował
wyspę uzyskując w ten sposób ziemię dla żony Apollymi, tak by mogła wypełnić kontynent
ich boskimi dziećmi, które potrzebowały tego miejsca by się rozwijać i bronić.
Apollymi bardzo wzruszyła się darem. Płakała ze szczęścia tak mocno, że jej łzy zalały
ziemię i utworzyły Atlantis miasto w mieście. Bliz
niacze miasta przedzielone były pięcioma
wodnymi kanałami.
Tutaj może rodzić swoje nieśmiertelne dzieci.
Jednak szybko wyszło na jaw, że wielka Destroyer, Apollymi była niepłodna. Na prośbę
Archona, Ydor i Eda stworzyli rasę Atlantów do zasiedlenia wyspy i ponownie radość
zagościła w sercach Apollymi.
To zadziałało.
Złoci i uczciwi stworzeni na cześć boskiej królowej Atlanci byli dużo lepszą rasą od ludzkiej.
Tylko oni dawali przyjemność Apollymi i czynili wielki uśmiech u wielkiej Destroyer.
1
Z tego co znalazla to jakieś greckie słowo, ale za żadną cholerę nie mogłam znalez
ć znaczenia. Nie wiem skąd
pani Kenyon je wytrzasnęła&
2
http://pl.wikipedia.org/wiki/S%C5%82upy_Heraklesa
Kochając pokój podobnie jak ich starożytni bogowie, Atlanci nie znali wojen.
Używali swoje umysły i magiczną psychikę do harmonijnego współżycia w ramach
równowagi w przyrodzie. Witali z zadowoleniem wszystkich cudzoziemców, którzy
przybywali do ich brzegów. Udostępniali im swoje dary uzdrawiania i dobrobytu. W miarę
upływu czasu inni paenteonowie i narody powstały, by ich zakwestionować. Atlanci byli
zmuszeni do walki o ojczyznę. Aby chronić ludzi bogowie Atlantydy weszli w stały konflikt z
ważniakami z greckiego3 panteonu. Dla nich greckie dzieci walczą o posiadanie rzyczy,
których nigdy nie potrafiły zrozumieć. Atlanci próbowali radzić sobie z nimi jak rodzice z
małymi dziećmi. Dość cierpliwie. Ale Grecy nie chcieli słuchać mądrości starożytnych.
Zazdrośni o bogactwa i spokój Atlantów byli między innymi Zeus i Posejdon. Jednak to
Apollo pożądał wyspy najbardziej. Bezwiedny, przebiegły Apollo wprawił w ruch zamiar
przejęcia Atlantów z rąk dawnych bogów. W przeciwieństwie do ojca i wuja wiedział, że
Grecy nie mogą pokonać Atlantów w otwartej wojnie. Zdał sobie sprawę, że zwycięży jeśli
zaatakuje od wewnątrz tę starożytną cywilizację. Więc kiedy Zeus zakazał Apollowi brać
udziału w zakazanych wyścigach między Apollites i rodzimymi Grekami, Apollo wziął swoje
dzieci i poprowadził ich do brzegów zakazanej Atlantydy. Atlanci sympatyzowali z rasą
boskich Apollites, którzy byli prześladowani przez Greków. Postrzegali ich jak kuzynów.
Powitali ich zgodnie z prawami Atlantydy nie powodując konfliktów. Publicznie Apollici
czynili tak jak im powiedziano. Robili ofiary bogom Atlantydy, chociaż nigdy nie łamali
przymierza ze swoim ojcem  Apollem. Każdego roku wybierali najpiękniejszą z dziewic
wśród swoich i wysyłali ją do Delphi jako ofiarę dla Apollo. Prosili go o łaskę dla ich nowego
domu, wierząc, że pewnego dnia będzie panował jako bóg.
W roku 10500 p.n.e piękna arystokratka Clieto została wysłana do Delphi. Apollo zapałał do
niej miłością i spłodził jej pięć par bliz
niaków. Jego kochanka i jej dzieci przewidziały jego
przeznaczenie. W końcu to oni mają go poprowadzić na tron Atlantydy. Posłał swoją
kochankę i dzieci powrotem na Atlantydę, gdzie wzięli ślub z członkami rodziny królewskiej
Atlantów. Starsze dzieci Apolla wzięły ślub z rodowitymi Atlantami. Zmieszały dwie rasy i
stworzyły dzieci, które były silniejsze od nich. Apollo chciał by zachowały czystą królewską
krew, aby zapewnić sobie poprzez ich wytrzymałość i lojalność koronę Atlantów. Miał plany
wobec Atlantów i ich dzieci. Za ich pośrednictwem Apollo będzie rządził całą ziemią i
porzuci ojca jak Zeus porzucił starego Kronosa. Mówiło się, że Apollo sam odwiedzał
3
Inne możliwości to nowobogacki, zarozumialec, dorobkiewicz, chyba, że ktoś wie co oznacza słowo upstart& .
królową każdego pokolenia Atlantów. Jak tylko urodził się najstarszy syn, Apollo szedł do
wyroczni, by dowiedzieć się czy to ten obali Atlantyckich bogów. Co roku słyszał  nie .
Do 9548 r. p. n. e.
Jak było w jego zwyczaju odwiedził królową Atlantydy, której król zmarł rok wcześniej.
Wszedł do niej jako widmo jej męża i spłodził jej syna podczas snu.
W tym roku również bogowie Atlantydy dowiedzieli się o swoim przyszłym losie. Odkryli, że
bogini Apollymi jest w ciąży z Archonem. Po tych wszystkich wiekach bólu z powodu braku
dziecka, wielka Destroyer miała mieć spełnione wszystkie pragnienia. Mówiono, że Atlantyda
rozkwitła tego dnia i doświadczyła więcej dobrobytu niż kiedykolwiek wcześniej. Atlanci
obchodzili radośnie nowinę królowej-bogini. Jak tylko boginie losu usłyszały o jej nowinie i
spojrzały na Apollymi i Archona od razu przepowiedziały, że nienarodzony jeszcze syn
Apollymi spowoduje ich śmierć. Jedna po drugiej trzy boginie powtórzyły to samo proroctwo.
- Świat jak wiemy się skończy.
- Wszystkie nasze losy będą spoczywać w jego rękach.
- Bóg, co jego kaprysem będzie mieć największą władzę.
Archon przerażony ich przewidywaniami zarządził by usunąć nienarodzone dziecko.
Apollymi odmówiła. Czekała zbyt długo na dziecko, by teraz niepotrzebnie je zabijać po
słowach zazdrosnych bogiń. Z pomocą swojej siostry urodziła swoje dziecko przedwcześnie i
ukryła je w świecie śmiertelników. Do Archona zaniosła kamień zamiast dziecka.
- Mam dość twojej niewierności i kłamstwa Archonie. Od dziś zahartowałeś moje serce. Ten
kamień to jedyna rzecz jaką możesz ode mnie otrzymać. Rozwścieczony Archon uwięził ją w
Kalosis, w podziemnym królestwie.
- Zostaniesz tam, dopóki Twój syn żyje.
I tak bogowie Atlantydy zwrócili się do siostry Apollymi, aż zmusili ją do przyznania się do
pomocy jej.
- Urodzi się, gdy księżyc połknie słońce i Atlantyda pogrąży się w ciemności. Jego matka
będzie płakać ze strachu po jego urodzeniu.
Bogowie udali się do królowej Atlantydy, której syn miał urodzić się w tym czasie. Zgodnie z
przewidywaniami, księżyc zaćmił słonce, gdy zmagała się z porodem. Archon zażądał śmierci
dziecka. Królowa błagała i prosiła o pomoc Apolla. Wierzyła, że jej kochanek nie będzie
patrzył jak jego syn jest mordowany przez starszych bogów. Ale Apollo zignorował ją i
patrzyła jak jej nowonarodzony syn zostaje zamordowany. Królowa nie wiedziała, że Apollo
już powiedział co się wydarzy i to nie jego syna urodziła. Kolejne dziecko, które było ukryte
w jej łonie było chronione przez jej własne. Z pomocą swojej siostry Artemidy, Apollo wziął
swojego syna do domu w Delphi, gdzie chłopiec dorastał wśród kapłanek Apolla. Z biegiem
lat, gdy Apollo nie wrócił do królowej Atlantydy jej nienawiść rosła. Gardziła greckim
bogiem, który nie dał jej kolejnego dziecka, by zastąpić jej te utracone. Dwadzieścia jeden lat
po tym jak była świadkiem poświęcenia jej jedynego dziecka, królowa dowiedziała się, że
kolejne dziecko jest wychowywane przez Apolla. Urodził się dla greckiej księżniczki, która
była złożona dla boga w ofierze w nadziei uzyskania błogosławieństwa boga Greków, który
był w stanie wojny z Atlantydą. Gdy tylko dotarło to do niej, jej gorycz rosła tak głęboko, aż
to ją przytłoczyło. Wezwała swoją kapłankę by zapytać ją, gdzie znajdzie dziedzica jej
imperium.
- Spadkobierca Atlantydy znajduje się w domu Ancles.
W tym samym domu, gdzie urodziło się nowe dziecko Apolla. Królowa krzyknęła z
oburzenia, wiedząc, że Apollo zdradził swoje własne dzieci. Zostały zapomniane, a on
wymyślił nową rasę, by je zastąpić. Wezwała osobistych strażników i wysłała ich do Grecji.
Chciała upewnić się, że kochanka Apolla zostanie zamordowana. Nie chciała pozwolić,
żadnej usiąść na tronie ukochanego.
- Upewnij się, żeby Grecy myśleli, że był to atak dzikiego zwierzęcia. Nie chcę sprowadzać
nikogo w tej sprawie do naszego kraju.
Ale tak jak wszystkie akty zemsty, ten również został odkryty. Ze złamanym sercem Apollo
przeklął swoją kiedyś wybraną rasę.
- Plaga dla wszystkich, którzy urodzili się Apollitami. Mają mieć zabrane wszystko, co mieli
do dzisiejszego dnia. Żadne z was nie będzie żyć dłużej niż moja kochana Ryssa. Będziecie
wszyscy umierać boleśnie w dniu swoich 27 urodzin. Ponieważ działaliście jak zwierzęta,
staniecie się nimi. Znajdziecie pokarm tylko we krwi swojej własnej natury. I nigdy nie
będziecie mogli chodzić po moim królestwie, bym nie był zmuszany przypominać sobie jak
to jest zdradzać mnie.
Raz powiedziane, takich przekleństw nie można cofnąć. Co więcej, zasiał własne zniszczenie.
Apollo powierzył swojego syna najwyższej kapłance, by ta go poślubiła.
- W twoje ręce oddaję moją przyszłość. Twoja krew jest moja i to dzięki tobie i twoim
przyszłym dzieciom żyć będę.
Z tymi wiążącymi słowami wypowiedzianymi w porywie gniewu Apollo skazał się na
zagładę. Każdy pierworodny syn pokolenia umierał, tak więc i Apollo też. A wraz z nim
słonce.
Apollo nie jest tylko bogiem. On jest istotą słońca i trzyma w ręce równowagi wszechświata.
Pewnego dnia Apollo umrze jak również ziemia i wszyscy, którzy mieszkają na niej.
Teraz jest rok 2003 i jest tylko jedno dziecko Apollite, która nosi krew pradawnego boga&