7 czerwca 2009
a) kocioł parowy rozruch ograniczony przez naprężenia termiczne i rozszerzalność termiczną
rurociągów pary świeżej oraz skraplanie pary na nieogrzanych powierzchniach. y
ródłem tych
zjawisk są: różnica temperatur w wymiennikach ciepła w kotle pomiędzy spalinami, a
wodą/parą wodną; naprężenia termiczne w walczaku- spowodowane różnicą współczynnika
wymiany ciepła w części wodnej i pary; długość rurociągów pary świeżej powodujące ich
znaczne wydłużenia; różnica temperatur rurociągów powodująca skraplanie się pary i
konieczność jej usunięcia odwodnieniami. zapalenie pyłu węglowego musi być poprzedzone
rozgrzaniem kotła i wspomagane paliwem dodatkowym; samozapłon paliwa będącego w
kotle przed rozpoczęciem rozruchu- trzeba go przedmuchać
b) turbina - ograniczenia przez: naprężenia cieplne kadłuba (różnica temp <50K) i łopatek,
naprężenia cieplne wału- ryzyko nierównomiernego nagrzania i wygięcia wału; skraplanie
pary w turbinie- konieczność odwodnienia; drgania własne wirnika- konieczność szybkiego
przejścia obrotami przez te obroty. zawory regulacyjne przed turbiną równomiernie otwarte
aby nagrzewanie było równomierne
Rozruch turbiny kondensacyjnej (ze stanu zimnego)
1. uruch. pomp oleju smarnego, oleju odciążającego(lewarowego) oraz obracarkę wału
turbozespołu
2. otworzyć odwodnienia
3. podać parę technologiczną o najniższych parametrach celem rozgrzania turbiny
4. podać parę do uszczelnień
5. uruchamiamy skraplacz- obieg wody chłodzącej + smoczki parowe
6. puszczamy parę o parametrach o max 30-50K wyższych od temp. kadłuba i o 50 st wyższej
niż temp. nasycenia pary- nagrzewamy turbinę i ją uruchamiamy
7. podczas nagrzewania i zwiększania prędk. obr. turbiny tak regulujemy N i n, aby nie
przekroczyć dop. poziomu naprężeń termicznych oraz nie stanąć obrotami w częstotliwości
drgań własnych turbiny- według BOT (blok ograniczeń termicznych)
8. synchronizacja i zwiększamy moc
9. przy 10-15% mocy zamknięcie odwodnień rozruchowych i jazda mocą do nominalnej
Układy są stosowane w celu zmniejszenia strumienia pary płynącego na turbinę, para płynąc
takim układem omija w całości lub częściowo turbinę. Rozruch turbiny ze stanu zimnego parą
o nominalnych parametrach eksploatacyjnych skutkowałby zniszczeniem urządzenia. Stosuje
się w przypadku rozruchu turbin (ogrzewanie turbiny; podczas rozruchu część pary może być
bezpośrednio zrzucona do skraplacza), awaryjnych odstawień turbiny (nagły wzrost
parametrów (ciśnienie, temp.) pary przez turbiną), w trybie pracy turbiny luzem (tylko
niewielka część nominalnego strumienia pary przepływa przez turbinę, pozostała część
rurociągami obejściowymi). Montowane są stacje redukcyjno-schładzające oraz zawory.
a) nie wiem, ale tak dumam, że może chodzić tutaj o ryzyko zwiększenia prędkości obrotowej
turbiny ponad nominalną; ryzyko nie wykroplenia się pary w skraplaczu (ciśnienie w
skraplaczu maleje > maleje temperatura nasycenia > do skraplacza wpływa para o
temperaturze wyższej niż temperatura nasycenia > para nie wykrapla się) (zakłócenie to
powinno spowodować awaryjne odstawienie turbiny)
b) spadek temperatury pary świeżej i przegrzanej skutkowałby spadkiem sprawności
elektrowni (?)
c) Zanik płomienia w skutkuje całkowitym odstawieniem bloku. Jeżeli nie byłby
kontrolowany zanik płomienia w kotle mogłoby dojść do awarii wielu urządzeń.
d) Wzrost prędkości obrotowej turbiny powyżej nominalnych 3000obr/min skutkowałby
niestabilną pracą urządzenia. Występuje ryzyko awarii (m.in. urwanie łopatek wirnika) (?)
Charakterystyka wybiegu turbiny
sporządza się ją w celu ustalenia stopnia zużycia urządzeń współpracujących z turbiną- pomp,
łożysk, wentylacji generatora. Każde z urządzeń generuje moment hamujący i po odstawieniu
turbiny i jej zwalnianiu widać jak momenty te oddziaływają na prędkość obrotową turbiny, na
podstawie tego można wywnioskować jaki jest stan zużycia urządzeń. Na podstawie
zebranych danych należy też zmodyfikować wytyczne przy rozruchu turbiny.
Inercyjny: Całkujący:
Jest to stosunek transformaty Laplace'a sygnału wyjściowego do transformaty Laplace'a
sygnału wejściowego:
Transmitancja określa ogólne własności stacjonarnego układu liniowego o jednym wejściu i
jednym wyjściu, niezależne od rodzaju wymuszenia. Transmitancji używa się często dla
uproszczenia obliczeń związanych z projektowaniem układu złożonego z wielu elementów.
F(y)/F(w) = (bnsn+ bn-1sn-1+& +b1s+b0) / (ansn+ an-1sn-1+& +a1s+a0) = G(s)
Schemat:
w y
G(s)
W przypadku gdy mamy więcej niż jedno wyjście lub wejście stosujemy macierz
transmitancji:
Dla wyznaczonego Gik(s) przyjmujemy pozostałe transmitancje równe 0.
2 czerwca 2008
a) wydłużeń termiczne:
·ð Turbina (Å‚opatki, kadÅ‚ub, szczególnie niebezpieczne jest niesymetryczne nagrzewanie
kadłuba)
·ð RurociÄ…gi (przy rozgrzewaniu rurociÄ…gi wydÅ‚użajÄ… siÄ™, ważne żeby siÄ™ nie
rozszczelniły)
·ð Walczak (przy rozruchu różnica pomiÄ™dzy temperaturÄ… pary a wody w walczaku
wynosi nawet 70 st.C. Powoduje to ogromne naprężenia na jego ściankach, możliwe
jest nawet wygięcie walczaka).
b) przegrzanie
·ð Przegrzewacz (temperatura metalu nie jest równa temperaturze pary. Istnieje duże
niebezpieczeństwo przepalenia tego wymiennika przy rozruchu.)
c) wykraplanie pary
·ð Turbina (para wykrapla siÄ™ w chÅ‚odniejszej turbinie i zalega w dolnych częściach
kadłuba, stosuje się wodociągi odwodnieniowe, które zbierają wodę i odprowadzają ją
do obiegu wodnego; chroni to turbinÄ™ przed uderzeniami wodnymi)
·ð RurociÄ…gi parowe
·ð Przegrzewacze pary
·ð Miejsca wtrysku wody do kotÅ‚a
d) zaleganie paliwa
·ð KocioÅ‚ (możliwość eksplozji pozostaÅ‚oÅ›ci paliwa w kotle. Przed każdym rozruchem
należy przedmuchiwać kocioł.)
e) niestabilny płomień
·ð KocioÅ‚ (We wstÄ™pnej fazie rozruchu pyÅ‚ wÄ™gla kamiennego pali siÄ™ bardzo
niestabilnie. Stosuje się pomocnicze palniki rozpałkowe opalane olejem lub gazem.)
Tak samo jak kondensacyjnej, ale stosujemy skraplacz zastępczy i woda z niego do wody
zasilajÄ…cej. Kiedy turbina osiÄ…gnie na wylocie parametry pary technologicznej, to otwieramy
zawór do celów technologicznych i zamykamy do skraplacza. (chyba)
Do zmiany mocy bloku wykorzystywany jest regulator obciążenia bloku. Stosowane są trzy
warianty pracy regulatora:
1. Praca z wiodącym kotłem (boiler follow). Reguluje on zmianę mocy poprzez
bezpośrednie oddziaływanie na wydajność młynów węglowych, a więc na ilość
paliwa. Charakteryzują go stabilna praca kotła oraz niewielkie skoki ciśnień. Jego
wadami są długi czasu zmian mocy oraz bezwładność cieplna ścianek kotła.
Synchronizator wykorzystywany tylko do rozruchu.
2. Praca z wiodÄ…cÄ… turbinÄ… (turbine follow). Kieruje on zmianÄ… otwierania zaworu
regulacyjnego turbiny, co powoduje zmianę przepływu pary i wartości ciśnienia. W
rezultacie ma to wpływ na ilość podawanego paliwa, a co za tym idzie uzyskaną moc
wyjściową. Moc bloku może być zmieniana w sposób szybki, niestety jest to
wykonywane kosztem gwałtownych zmian ciśnienia pary (nie tolerują tego kotły
walczakowe; wykorzystywane w kotłach przepływowych i na parametry nadkrytyczne
 brak jest tam walczaka). Oddziaływanie jest przez synchronizator turbiny.
3. Praca regulatora obciążenia bloku we współpracy z regulatorem ciśnieniowym pary.
Jego zadaniem jest utrzymanie stałego ciśnienia pary przed turbiną oraz efektywne
przeciwdziałanie zakłóceniom. Regulacja ciśnienia ma wpływ na finalną ilość
podawanego paliwa. Wadami tego regulatora są wrażliwość na zakłócenia i mała
stabilność ich pracy (szczególnie w stanach nieustalonych).
Mam notatkę o regulacji przy ciśnieniu poślizgowym, jako 3 typ regulacji  dostarczamy
parę o różnych ciśnieniach w zależności od zapotrzebowania na moc, bez dławienia przed
turbiną. I też tylko do nie walczakowych
Blokada czynna automatycznie wyłącza urządzenia pracujące w danych warunkach (np.
Wentylator podmuchu wyłączy się w przypadku gdy wyłączy się wcześniej wentylator spalin-
ciągu; zbyt wysokie ciśnienie w króćcu ssawnym powoduje wyłączenie pompy zasilającej.)
Blokada bierna nie dopuszcza do uruchomienia urządzenia gdy nie są spełnione wymagane
warunki (np. Wentylator podmuchu nie uruchomi się jeżeli nie pracuje jeszcze wentylator
ciÄ…gu.)
Zabezpieczenia lokalne. Zabezpieczenia powodujÄ…ce wykonanie operacji lokalnych majÄ… za
zadanie opanowanie zakłóceń w możliwie wczesnym stadium jego wystąpienia przez
oddziaływanie na lokalną instalacje technologiczną.
1. Zabezpieczenie od wzrostu ciśnienia pary pierwotnej - I stopień stacje zrzutowe
2. Zabezpieczenie od wzrostu ciśnienia pary wtórnej. Obejście części SP i NP turbiny
3. Zabezpieczenie od wzrostu temperatury pary wtórnej  I stopień- wtrysk wody
Zabezpieczenia bloku:
1. Całkowite odstawienie bloku
2. Odstawienie turbiny z pozostawieniem kotła pracującego tylko przez stacje zrzutowo-
zabezpieczajÄ…ce
3. Wyłączenie generatora z pozostawieniem turbiny na biegu luzem
4. Zrzut mocy do poziomu zasilania potrzeb własnych z odłączeniem generatora od sieci
5. Zrzut mocy bloku wywołany ograniczeniem wydajności urządzeń wytwórczych, np.
wypadnięciem jednego wentylatora.
Sporządza się ją w celu ustalenia stopnia zużycia urządzeń współpracujących z turbiną-
pomp, łożysk, wentylacji generatora. Każde z urządzeń generuje moment hamujący i po
odstawieniu turbiny i jej zwalnianiu widać jak momenty te oddziaływają na prędkość
obrotową turbiny, na podstawie tego można wywnioskować jaki jest stan zużycia urządzeń.
Na podstawie zebranych danych należy też zmodyfikować wytyczne przy rozruchu turbiny.