Według kodeksu cywilnego małoletnim jest osoba, która nie ukończyła 18 lat i nie wstąpiła w związek
małżeński. Pełnoletność osiąga się z chwilą ukończenia 18 lat lub wcześniej poprzez zawarcie
małżeństwa.
Nieletnim, zgodnie z kodeksem karnym, nazywa się osobę, która w chwili popełnienia czynu
zabronionego nie ukończyła 17 lat. Rozszerzając to pojęcie należy odwołać się do Ustawy o
postępowaniu w sprawach nieletnich. W myśl tej ustawy przez nieletniego rozumie się:
�� osobę, która nie ukończyła 18 lat, a w stosunku do której stosuje się środki wychowawcze w
związku z występującą demoralizacją;
�� osobę pomiędzy 13 a 17 rokiem życia, wobec której toczy się postępowanie w sprawach o
czyny karalne;
�� osoby do 21 roku życia, wobec których stosuje się orzeczone środki wychowawcze lub
poprawcze (art. 1 Ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich).
Młodociany to sprawca czynu zabronionego, który w chwili popełnienia czynu zabronionego nie
ukończył 21 lat i w czasie orzekania w pierwszej instancji 24 lat (art. 115 Kodeksu karnego).
Czy osoba w wieku lat 10 może popełnić przestępstwo?
Osoba po ukończeniu 10. roku życia nie może być sprawcą przestępstwa, ponieważ gdy nieletni
dopuszcza się czynu zabronionego przed ukończeniem 13 lat  sąd traktuje popełnienie takiego czynu
wyłącznie jako przejaw demoralizacji nieletniego. O osobach poniżej 13 roku życia mówi się, że są
dziećmi i nie podlegają w ogóle odpowiedzialności za popełnione czyny karalne, tj. przestępstwa i
wykroczenia. Odpowiedzialność za czyny dzieci spoczywa na ich rodzicach lub prawnie wyznaczonych
opiekunach.
Powód nieobecności: zły stan zdrowia
Aleksandra Moczulak,
SK202