List w Stylu Barokowym











Piątek, 21 Kwietnia Imieniny obchodzą: Anzelm, Feliks, Bartosz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Barok
>
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???



Gdzie jestSciaga.pl
?
















List w Stylu
Barokowym











kategoria:   J.polski
zakres:   Barok
dodano:   1999-12-03




List w stylu
barokowym Najmilsi, umiłowani ponad wszystko rodzice!
Piszę do was z odległego Deutchlandu, gdyż chociaż dzieli
nas tylko jedna granica, moje serce już usycha z tęsknoty za wami.
Przybyłem po dwudziestu godzi-nach znojnej podróży do malowniczego,
nie mającego sobie równych pod względem krajobrazów i czystości
powietrza, Malente. Cóż to za kraina - wzgórza, pagórki, łany zbóż
pijane wprost słońcem, po prostu wonderful. Nakazano mi padać w
objęcia Morfeusza w namiocie, tym płóciennym schro-nisku skautów,
przesiąkniętym jeszcze dymem ogniska i nutą patriotycznych pieśni.
Prycza, twarda jak żarna w młynie, odcisnęła na zawsze piętno na
moich kościach. To Madejowe łoże jest naturlich przeznaczone dla
zwykłych śmiertelni-ków, acz moje, może nazbyt rozpieszczone
wygodami ciało, wprost skowyczy z bólu każdego poranka. Posiłki
tutaj to prawdziwe uczty: woda i suchary twardsze niż żelazo, a na
deser, ku powszechnej rozpaczy, szpinak - ta odrażająca zielona maź,
na widok której przypominają mi się wszystkie najgorsze koszmary z
dzieciństwa, gdy zlanego potem budziłaś mnie, mamo, prawie każdej
nocy, a ja uspakajałem się w twoich ramionach cicho popłakując.
Tu groźny wódz bierze nas do „galopu” o każdej porze dnia i
nocy, a z tej koszmarnej jawy nikt nie jest w stanie nas wybawić.
Chlipiemy na boku bez ciepłych matczynych ramion, czekając na koniec
tych katuszy jak na zbawienie. Moje ręce poczerniały od prozaicznych
zajęć, niegodnych mojego szlachetnego pochodzenia, ani
dotychczasowych przyzwyczajeń. Przygięty brzemieniem obowiązków, o
których mi się dotychczas nawet przyśnić nie zdarzało. Mimo iż
nabywam tu wiedzę o obcych kulturach, mających tak wiele różnych
obyczajów, których w naszym rodzimym kraju nawet nie znamy, z pokorą
oczekuje na powrót. Kochana Mateńko i dostojny Ojcze, towarzysze
mojej niedoli, cierpiący równie mocno jak ja, a może i bardziej, ślą
do was pozdrowienia, do których i ja także się dołączam swą skromną
osobą. Ich liebe euch mucho – wasz pierworodny, miłujący syn
Mattias Postscriptum Niskie ukłony dla wielce
szanownych starszych państwa Dyszkiewiczów. W liście
wykorzystano języki: angielski, niemiecki, hiszpański, łaciński








Autor: johny

Ocena : 5 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000