Płukanie żołądka w zatruciach u dzieci


Płukanie żołądka w zatruciach u dzieci http://www.mp.pl/artykuly/?aid=10370&print=1
Medycyna Praktyczna - portal dla lekarzy
Płukanie żołądka w zatruciach u dzieci
ABC zabiegów diagnostycznych i leczniczych w pediatrii
Odcinek 3: Płukanie żołądka w zatruciach drogą pokarmową
dr med. Janina Lankosz-Lauterbach z Oddziału Intensywnej Opieki Medycznej Centrum Ambulatoryjnego Leczenia Dzieci
Polsko-Amerykańskiego Instytutu Pediatrii Collegium Medicum UJ w Krakowie
Data utworzenia: 18.12.2001
Ostatnia modyfikacja: 08.01.2010
Opublikowano w Medycyna Praktyczna Pediatria 1999/03
Celem płukania żołądka w przypadkach zatruć drogą pokarmową jest usunięcie substancji toksycznej z żołądka, zanim
przedostanie się ona przez odzwiernik do jelita cienkiego, gdzie głównie zachodzi wchłanianie.
Wskazania do płukania żołądka
1. Spożycie substancji toksycznej, stwarzające zagrożenie dla zdrowia, jeśli czas od spożycia nie przekroczył 1-2 godzin, i
można się jeszcze spodziewać jej obecności w żołądku.
2. Spożycie dużej ilości substancji toksycznej lub leku wyjątkowo silnie działającego (trójpierścieniowe leki
przeciwdepresyjne, cyjanki, antagoniści wapnia) - bez ścisłych ograniczeń czasowych*.
3. Spożycie substancji toksycznej zwalniającej perystaltykę i opróżnianie żołądka (trójpierścieniowe leki
przeciwdepresyjne, leki antycholinergiczne) - bez ścisłych ograniczeń czasowych*.
4. Spożycie toksycznej dawki leków o przedłużonym wchłanianiu - bez ścisłych ograniczeń czasowych*.
5. Spożycie substancji lub leku (salicylany) tworzącego złogi w przewodzie pokarmowym - bez ścisłych ograniczeń
czasowych*.
* Wg indywidualnej oceny - wydaje się, że nie pózniej niż 4-6 godzin od spożycia
Zestaw do zabiegu
1. Zgłębniki żołądkowe z bocznymi otworami; do płukania żołądka używamy zgłębnika o rozmiarach odpowiednio
dobranych do wieku dziecka (tab. 1).
Tabela 1. Rozmiary zgłębnika w zależności od wieku dziecka
Wiek dziecka Zgłębniki wprowadzane przez nos Zgłębniki wprowadzane przez usta
niemowlęta i dzieci do 3. rż. 8-12 F 12-16 F
dzieci małe (w wieku przedszkolnym) 10-16 F 16-24 F
dzieci starsze 18-22 F 28-38 F
2. Żel lidokainowy do zwilżenia końca zgłębnika
3. Strzykawki 20 i 50 ml
4. 0,45% roztwór NaCl (mieszanina 1:1 soli fizjologicznej i wody, sporządzana ex tempore)
5. Sproszkowany węgiel aktywowany, w torebkach po 5 i 10 g
6. Åšrodek przeczyszczajÄ…cy (np. laktuloza)
7. Dowolne, kalibrowane naczynie, umożliwiające dokładny pomiar objętości podawanej do płukania, jak również
pojemnik do zbierania treści odessanej z żołądka (jej objętość należy zmierzyć po zakończeniu płukania; istotne jest
dokładne bilansowanie płynów, zwłaszcza u najmłodszych dzieci!)
1 z 6 2013-06-23 23:56
Płukanie żołądka w zatruciach u dzieci http://www.mp.pl/artykuly/?aid=10370&print=1
8. Zakręcany pojemnik do zabezpieczenia treści żołądkowej do badań toksykologicznych
9. Chusty i paski służące do unieruchomienia dziecka
10. Nieprzemakalne fartuchy foliowe i rękawiczki gumowe dla personelu
11. Ssak wraz z kompletem cewników do odsysania treści z jamy ustnej i dróg oddechowych
Technika zabiegu
1. Zanim wprowadzisz zgłębnik do żołądka, rozważ wskazania do intubacji dotchawiczej u chorych zamroczonych, nie
współpracujących, nadmiernie pobudzonych; decyzję podejmuje oraz intubuje (rurka intubacyjna z mankietem
uszczelniajÄ…cym!) lekarz anestezjolog.
2. Jeśli podejrzewasz, że żołądek jest pusty, rozważ u chorych współpracujących podanie do wypicia niewielkiej ilości
płynu przed wprowadzeniem zgłębnika.
3. Wprowadzaj zgłębnik przez usta (u małych dzieci, ze względu na ich ruchliwość, wprowadzenie zgłębnika przez nos
zapewnia lepszÄ… jego stabilizacjÄ™).
4. Odmierz dokładnie odległość, na jaką powinien zostać wprowadzony zgłębnik:
przy wprowadzaniu przez nos - odległość ucho-nos-wyrostek mieczykowaty,
przy wprowadzaniu przez usta - odległość usta-wyrostek mieczykowaty + 8-10 cm.
Odmierzoną odległość zaznacz wyraznie na zgłębniku niezmywalnym pisakiem lub plastrem.
5. Sprawdz położenie zgłębnika, aspirując treść żołądkową lub wdmuchując ok. 20 ml powietrza i równocześnie
osłuchując okolicę żołądka (nadbrzusze środkowe).
6. Zabezpiecz zgłębnik przed wysunięciem, przyklejając go do nosa (przy wprowadzeniu przez nos) lub wargi górnej (przy
wprowadzeniu przez usta). Bardzo często konieczne jest jednak przytrzymywanie zgłębnika palcami na wyznaczonej
wysokości przez osobę asystującą.
7. Zaaspirowaną treść zabezpiecz do dalszych badań.
8. Przed rozpoczęciem płukania ułóż starsze dziecko w pozycji Trendelenburga i na lewym boku. W tej pozycji żołądek
jest ułożony częścią przedodzwiernikową ku górze, co utrudnia przechodzenie podawanego płynu do jelit. U młodszych
dzieci wykonuj płukanie w pozycji siedzącej, umieszczając dziecko na kolanach rodziców, co pozwala nieco je uspokoić.
W sytuacji gdy rodzice są zbyt zdenerwowani i nie współpracują z personelem, posadz dziecko na kolanach asystującej
pielęgniarki (rys. 1).
Rys. 1. Przytrzymywanie małego dziecka do płukania żołądka przez asystującą pielęgniarkę lub opiekuna
9. Unieruchom ręce dziecka, aby zapobiec niespodziewanemu wysunięciu się zgłębnika w trakcie zabiegu. U młodszych
dzieci wykorzystaj do tego celu chusty trójkątne (rys. 2), u starszych użyj pasków (rys. 3).
2 z 6 2013-06-23 23:56
Płukanie żołądka w zatruciach u dzieci http://www.mp.pl/artykuly/?aid=10370&print=1
Rys. 2. Sposób unieruchomienia małego dziecka do płukania żołądka z użyciem chust
Rys. 3. Sposób unieruchomienia starszego dziecka do płukania żołądka z użyciem pasków
10. Przeprowadz płukanie 0,45% roztworem NaCl (0,9% NaCl rozieńczony wodą destylowaną w stosunku 1:1). Całkowita
ilość płynu użytego do płukania powinna wynosić ok. 50 ml/kg masy ciała. Można również się kierować zasadą
kontynuowania zabiegu aż do chwili uzyskania czystej treści żołądkowej, co jednak niesie ze sobą ryzyko popełnienia
błędu ze względu na to, że niektóre spożyte substancje są bezbarwne. W takich przypadkach zaleca się dodanie do
pierwszej porcji do płukania kilku gramów węgla aktywowanego i kierowanie się jego zawartością w odsysanej treści.
11. Należy przestrzegać zasady, by temperatura płynu użytego do płukania nie była niższa od temperatury pokojowej;
powinna być zbliżona do temperatury ciała dziecka. Płukając zbyt zimnym płynem, można spowodować hipotermię.
12. Płucz małymi porcjami po 10-15 ml/kg, aby nie spowodować przechodzenia płynu przez odzwiernik - dostosuj objętość
płynu do pojemności żołądka w zależności od wieku dziecka:
niemowlęta - 50-100 ml
dzieci w wieku 2-5 lat - 100-150 ml
dzieci 5-10 lat - 150-200 ml
dzieci powyżej 10 roku życia - do 250 ml
13. W czasie płukania kilkakrotnie lekko przesuń koniec zgłębnika, aby odessać treść z całego żołądka.
14. Po każdym wprowadzeniu porcji płynu staraj się odzyskać tę samą objętość przez odciągnięcie strzykawką lub
3 z 6 2013-06-23 23:56
Płukanie żołądka w zatruciach u dzieci http://www.mp.pl/artykuly/?aid=10370&print=1
zdrenowanie siłą ciężkości przez luzno opuszczony zgłębnik (rys. 1.).
15. Do ostatniej porcji płynu do płukania dodaj węgiel aktywowany w ilości 0,5-1 g/kg masy ciała (u młodzieży i dorosłych
maks. 60 g). Należy sporządzić roztwór 50 g węgla w 400 ml wody destylowanej i podawać 5-10 ml/kg masy ciała.
16. Do ostatniej porcji płynu do płukania można również dodać środek przeczyszczający (siarczan sodowy lub
magnezowy, sorbitol, mannitol lub laktulozę). Porcję tę pozostawia się w żołądku.
17. Po zakończeniu zabiegu można usunąć zgłębnik użyty do płukania i zastąpić go innym, o mniejszej średnicy.
Postępowanie takie się zaleca, gdy wskazane jest dłuższe utrzymanie zgłębnika w żołądku. Gdy przewiduje się
kilkakrotne podawanie węgla, można pozostawić zgłębnik o większej średnicy.
Przeciwwskazania bezwzględne do płukania żołądka
1. Spożycie substancji żrących
2. Choroby przełyku i żołądka (np. żylaki przełyku, stany po zabiegach operacyjnych)
Przeciwwskazania względne
1. Chory zamroczony, w stanie śpiączki lub z drgawkami
2. Zatrucie pochodnymi węglowodorów (benzyna, nafta)
W powyższych sytuacjach płukanie żołądka jest dozwolone po uprzedniej intubacji dotchawiczej rurką z mankietem
uszczelniajÄ…cym.
Uwaga: Nie ma wskazań do płukania żołądka u chorych, którzy zjawiają się po upływie dłuższego czasu (3 godz.) od
spożycia znanej ilości wiadomej substancji toksycznej nie zwalniającej perystaltyki. W takich przypadkach należy podać
jedną lub kilka dawek węgla aktywowanego, w zależności od rodzaju trucizny.
Powikłania płukania żołądka
1. Aspiracja treści żołądkowej do dróg oddechowych
2. Aspiracja węgla aktywowanego do dróg oddechowych
3. Mechaniczne uszkodzenie przełyku i żołądka
4. Zaburzenia wodno-elektrolitowe
Omówienie
Płukanie żołądka jest w Polsce powszechnie stosowanym sposobem usunięcia spożytej trucizny. Trzeba jednak
podkreślić, że zabieg ten powinien być zawsze wykonywany przez osoby odpowiednio przeszkolone, co oznacza
konieczność dowiezienia chorego do najbliższej placówki służby zdrowia. Prowokowanie wymiotów w warunkach
domowych przez podanie syropu z korzenia wymiotnicy nie było i nie jest w naszym kraju stosowane, między innymi
dlatego, że preparat ten nie jest dostępny w aptekach jako lek gotowy, a substancja sucha stosowana jest jedynie do
sporzÄ…dzania mieszanin recepturowych.
Wymioty wywołuje się najczęściej, podrażniając mechanicznie tylną ścianę gardła po uprzednim podaniu do wypicia
większej ilości wody lub mleka. Zabieg ten nie jest jednak zupełnie bezpieczny i można go wykonywać jedynie u dzieci
starszych, przytomnych i współpracujących, i to w sytuacji gdy substancja toksyczna została połknięta niedawno.
Bezpieczniej jest jednak, zwłaszcza w przypadku zatrucia u małego dziecka, porozumieć się telefonicznie z lokalnym
Ośrodkiem Informacji Toksykologicznej co do dalszego postępowania. Niestety, w naszym kraju nie jest to jak dotychczas
rozpowszechniony sposób działania, dlatego też większość rodziców lub opiekunów udaje się zazwyczaj jak najszybciej
do najbliższej placówki służby zdrowia, gdzie podejmowane są decyzje co do sposobów odtruwania.
Węgiel aktywowany staje się podstawowym środkiem w postępowaniu detoksykacyjnym. Warto również wspomnieć o
metodzie jego wielokrotnego podawania. Nie jest to już tylko działanie polegające na usunięciu połkniętej trucizny z
przewodu pokarmowego, ale metoda aktywnego usuwania wchłoniętej trucizny, jaką jest hemodializa, hemoperfuzja,
plazmafereza czy diureza forsowana.
Pierwsze doniesienie o jej doświadczalnym zastosowaniu w zatruciu talem u zwierząt pochodzi z 1956 roku. Dopiero
jednak od 1975 roku, gdy w "American Journal of Cardiology" opublikowano artykuł o użyciu wielokrotnych dawek węgla
aktywowanego u psów z zatruciem digoksyną, zainteresowano się szerzej tą metodą i przeprowadzono szereg badań,
także u ochotników. Gerhard Levy określił tę metodę mianem "dializy jelitowej". Znalazła ona szerokie zastosowanie w
toksykologii klinicznej jako nieinwazyjna i skuteczna metoda usuwania niektórych toksyn. Polega na przerwaniu krążenia
4 z 6 2013-06-23 23:56
Płukanie żołądka w zatruciach u dzieci http://www.mp.pl/artykuly/?aid=10370&print=1
wątrobowo-jelitowego toksyn oraz zwiększeniu ich dyfuzji przez ściany naczyń włosowatych w jelitach do światła
przewodu pokarmowego zgodnie z gradientem stężeń (wysokie stężenie we krwi, niskie w jelitach), gdzie ulegają
związaniu z węglem aktywowanym.
Istotną rolę odgrywa dobre ukrwienie jelit, dawka węgla, a także fizykochemiczne właściwości substancji adsorbowanej.
Powinna się ona charakteryzować długim okresem półtrwania, ograniczonym wiązaniem z białkami, długą fazą
dystrybucji, małą objętością dystrybucji i niskim współczynnikiem wewnętrznego oczyszczania. Dotychczas
przeprowadzone badania pozwoliły ustalić listę kilkunastu leków, po których przedawkowaniu istnieją wskazania do
zastosowania tej metody leczenia. Ponadto podanie wielokrotnych dawek węgla aktywowanego jest uzasadnione w
sytuacji przedłużonego wchłaniania substancji toksycznych w jelitach, co ma miejsce na przykład w zatruciu lekami o
działaniu hamującym perystaltykę lub preparatami o powolnym uwalnianiu. Należy wówczas jednocześnie z węglem
podawać środki przeczyszczające. Zazwyczaj wystarcza podanie raz na dobę. W przypadku zatrucia digoksyną,
fenobarbitalem, warfaryną, lorazepamem czy metotreksatem wskazane jest również kilkukrotne podanie cholestyraminy.
Na podstawie analizy wyników badań klinicznych i doświadczalnych Chyka opublikował w 1995 roku w "Clinical
Toxycology" listę leków, po zatruciu którymi wskazane jest stosowanie wielokrotnych dawek węgla aktywowanego (tab.
2.).
Tabela 2. Leki, po zatruciu którymi wskazane jest zastosowanie wielokrotnych dawek węgla aktywowanego*
paracetamol
amitryptylina
karbamazepina
cyklosporyna
dapson
dekstropropoksyfen
diazepam
digoksyna
digitoksyna
meprobamat
metotreksat
nortryptylina
fenobarbital
fenylobutazon
piroksykam
propranolol
teofilina
* Chyka P.A.: Multiple-dose activated charcoal and enhancement of systemic drug clearance: summary of studies in animals and human volunteers.
J. Toxicol. Clin. Toxicol., 1995; 33: 399-405
W metodzie tej węgiel aktywowany podaje się co 4-6 godzin. Kolejne dawki stanowią zazwyczaj - dawki początkowej.
Chory może jednak zle znosić takie leczenie (wymioty). Należy rozważyć wówczas dzielenie dawek na 4 porcje,
podawane co godzinę. Można również zastosować lek przeciwwymiotny lub metoklopramid. Liczba dawek zależy od stanu
chorego lub stężenia leku we krwi. Powikłania stosowania wielokrotnych dawek węgla aktywowanego wraz ze środkami
przeczyszczającymi to: wymioty, aspiracja węgla do dróg oddechowych, zaparcia, niedrożność jelit (z możliwością
perforacji) oraz zaburzenia wodno-elektrolitowe.
Stosowanie środków przeczyszczających w zatruciach nie ma jak dotychczas jednoznacznego naukowego uzasadnienia.
Zwyczajowo podaje się je równocześnie z węglem. W Polsko-Amerykańskim Instytucie Pediatrii stosujemy zawiesinę
węgla aktywowanego w 50% roztworze laktulozy. Wielokrotne dawki środków przeczyszczających mogą wywołać u dzieci
wymioty, dlatego ich podawanie jest uzasadnione przede wszystkim w stosowaniu wielokrotnych dawek węgla
aktywowanego, natomiast przeciwwskazane - w zatruciu środkami żrącymi, po niedawno przebytych zabiegach
operacyjnych na przewodzie pokarmowym i oczywiście w przypadku braku perystaltyki. Jeżeli podaje się kilka dawek
siarczanu magnezowego, należy ściśle monitorować stężenie magnezu w surowicy. Nie powinno się stosować siarczanu
magnezu u dzieci z chorobami nerek, a sorbitolu u niemowlÄ…t.
PÅ‚ukanie jelit glikolem polietylenowym jest rzadko konieczne i wykonywane u dzieci. Wypicie przez dziecko wystarczajÄ…cej
ilości roztworu (2-5 litrów) z szybkością 500-1000 ml/godz. na ogół nie jest możliwe. Podanie tak dużej objętości przez
zgłębnik zazwyczaj wywołuje niepożądane wymioty lub silne kurczowe bóle brzucha. Płukanie jelit jest natomiast
wskazane w przypadku nieskuteczności innych metod odtruwania, na przykład w zatruciu żelazem, litem czy po połknięciu
bardzo toksycznych leków w postaci o powolnym uwalnianiu. Zwykłe środki przeczyszczające działają zbyt wolno. Pewną
modyfikacją zastępującą płukanie jelit jest równoczesne stosowanie środków przeczyszczających i głębokich wlewów
doodbytniczych, co wykonujemy w zatruciach grzybami.
5 z 6 2013-06-23 23:56
Płukanie żołądka w zatruciach u dzieci http://www.mp.pl/artykuly/?aid=10370&print=1
Więcej informacji znajdą Państwo na stronie http://www.mp.pl
Copyright © 1996 - 2011 Medycyna Praktyczna
6 z 6 2013-06-23 23:56


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Płukanie żołądka w zatruciach drogą pokarmową u dzieci
dla dzieci 4
song23 Elektryczne gitary Dzieci text tab
07 Komórki abortowanych dzieci w Pepsi
Ocena zmian asymetrii grzbietu grupy dzieci i młodzieży w dziesięcioletniej obserwacji; Kluszczynski
wplyw diety eliminac bezmlecznej na odzywienie dzieci do 2 r z
Dla dzieci
Nalaskowski Polskie dzieci dostana bajki o gejach
Psychologiczne problemy dzieci wychowujÄ…cych siÄ™ w rodzinach z problemem alkoholowym aktualny stan

więcej podobnych podstron