Liturgia w Niebie i na Ziemi


Liturgia w Niebie i na Ziemi.
LITURGIA NIEBIESKA
Jesus jest Kapłanem na wieki.
Hbr 8,1-10,20  Takiego mamy arcykapłana, który zasiadł po prawicy tronu Majestatu w niebiosach,
jako sÅ‚uga (µÄ…ÄżÁÅ‚żÃ) Å›wiÄ…tyni i prawdziwego przybytku zbudowanego przez Pana, a nie przez
człowieka. Każdy bowiem arcykapłan ustanawiany jest do składania darów i ofiar, przeto potrzeba,
aby Ten także miał coś, co by ofiarował.(...) Ale Chrystus, zjawiwszy się jako arcykapłan dóbr
przyszłych, przez wyższy i doskonalszy, i nie ręką - to jest nie na tym świecie - uczyniony przybytek,
ani nie przez krew kozłów i cielców, lecz przez wÅ‚asnÄ… krew wszedÅ‚ raz na zawsze(µĆÄ…Ä„Ä…¾) do
Miejsca Świętego, zdobywszy wieczne odkupienie.(...) Chrystus bowiem wszedł nie do świątyni,
zbudowanej rękami ludzkimi, będącej odbiciem prawdziwej *świątyni+, ale do samego nieba, aby
teraz wstawiad się za nami przed obliczem Boga, nie po to, aby się często miał ofiarowad jak
arcykapłan, który co roku wchodzi do świątyni z krwią cudzą. Inaczej musiałby cierpied wiele razy od
stworzenia świata. A tymczasem raz jeden ukazał się teraz na koocu wieków na zgładzenie grzechów
przez ofiarÄ™ z samego siebie. A jak postanowione ludziom raz umrzed, a potem sÄ…d, tak Chrystus raz
jeden był ofiarowany dla zgładzenia grzechów wielu, drugi raz ukaże się nie w związku z grzechem,
lecz dla zbawienia tych, którzy Go oczekują. Mamy więc, bracia, pewnośd, iż wejdziemy do Miejsca
Świętego przez krew Jezusa. (...) Wprawdzie każdy kapłan staje codziennie do wykonywania swej
służby, wiele razy te same składając ofiary, które żadną miarą nie mogą zgładzid grzechów. Ten
przeciwnie, zÅ‚ożywszy raz na zawsze (´Ä…·½µºµÃ) jednÄ… ofiarÄ™ za grzechy, zasiadÅ‚ po prawicy Boga,
oczekując tylko, aż nieprzyjaciele Jego staną się podnóżkiem nóg Jego Jedną bowiem ofiarą
udoskonaliÅ‚ na wieki (´Ä…·½µºµÃ) tych, którzy sÄ… uÅ›wiÄ™cani Mamy wiÄ™c, bracia, pewnoÅ›d, iż wejdziemy
do Miejsca Świętego przez krew Jezusa. On nam zapoczątkował drogę nową i żywą, przez zasłonę, to
jest przez ciaÅ‚o (ÂÄ…Á¾) swoje.
W tym koocowym zdaniu mamy niewątpliwe aluzję do Eucharystii Ciała i Krwi Paoskiej, której
spożywanie daje życie wieczne (J 6:54 BT  Kto spożywa moje CiaÅ‚o - ÂÄ…Á¾ i pije mojÄ… Krew, ma życie
wieczne, a Ja go wskrzeszÄ™ w dniu ostatecznym .)
Jezus jest na wieki Barankiem zabitym na ofiarÄ™.
Ap 5,5-10  Oto zwyciężył Lew z pokolenia Judy,. I ujrzałem między tronem z czworgiem Zwierząt a
krÄ™giem Starców stojÄ…cego Baranka jakby zabitego(ÂĆÄ…Å›É), a miaÅ‚ siedem rogów i siedmioro oczu,
którymi jest siedem Duchów Boga wysÅ‚anych na caÅ‚Ä… ziemiÄ™. I takÄ… nowÄ… pieÅ›o Å›piewajÄ…: «Godzien
jesteÅ› wziÄ…d ksiÄ™gÄ™ i jej pieczÄ™cie otworzyd, bo zostaÅ‚eÅ› zabity(ÂĆÄ…Å›É)i nabyÅ‚eÅ› Bogu krwiÄ… twojÄ…
*ludzi+ z każdego pokolenia, języka, ludu i narodu, i uczyniłeś ich Bogu naszemu królestwem i
kapłanami, a będą królowad na ziemi
µÄ…ÄżÁÅ‚żÃ  publiczny sÅ‚uga
µĆÄ…Ä„Ä…¾  (etymologicznie)przez jedno umocowanie, przez jedno wbicie
´Ä…·½µºµÃ  nieprzerwany, ciÄ…gÅ‚y, staÅ‚y, na zawsze
ÂĆÄ…Å›É  zabijad, zarzynad
KKK 1085 Gdy nadchodzi Godzina Jezusa, przeżywa on jedyne wydarzenie w historii, które nie
przemija: Jezus umiera, zostaje pogrzebany, zmartwychwstaje i zasiada po prawicy Ojca "raz na
zawsze- ´Ä…·½µºµÃ " (Rz 6, 10; Hbr 7, 27; 9, 12). Jest to wydarzenie rzeczywiste, które miaÅ‚o miejsce w
naszej historii, ale jest ono wyjątkowe, ponieważ wszystkie inne wydarzenia historyczne występują
tylko raz i przemijają, znikają w przeszłości. Misterium Paschalne Chrystusa - przeciwnie - nie może
pozostawad jedynie w przeszłości, ponieważ przez swoją Śmierd zniweczył On śmierd, a ponadto to,
kim Chrystus jest, to, co uczynił i co wycierpiał dla wszystkich ludzi, uczestniczy w wieczności Bożej,
przekracza wszelkie czasy i jest w nich stale obecne. WYDARZENIE KRZYŻA I ZMARTWYCHWSTANIA
TRWA I POCIGA WSZYSTKO KU ŻYCIU.
LITURGIA ZIEMSKA
KKK 1088 "Dla urzeczywistnienia tak wielkiego dzieła" - udzielania czy przekazywania swojego dzieła
zbawienia - "Chrystus jest zawsze obecny w swoim Kościele, szczególnie w czynnościach liturgicznych.
Jest obecny w ofierze Mszy świętej, czy to w osobie odprawiającego, gdyż <ofiarował się na krzyżu, obecnie ofiaruje się przez posługę kapłanów>>, czy też zwłaszcza pod
postaciami eucharystycznymi. Obecny jest mocą swoją w sakramentach, tak że gdy ktoś chrzci, sam
Chrystus chrzci. Jest obecny w swoim słowie, albowiem gdy w Kościele czyta się Pismo święte,
wówczas On sam mówi. Jest obecny wreszcie, gdy Kościół modli się i śpiewa psalmy, gdyż On sam
obiecał: Gdzie dwaj albo trzej są zgromadzeni w imię moje, tam i Ja jestem pośród nich>> (Mt 18,
20)"
Ten sam Kapłan.
 Jeden jest więc i ten sam Kapłan, Chrystus Jezus, którego przenajświętszą osobę kapłan zastępuje.
Ten ostatni bowiem dzięki kapłaoskiemu namaszczeniu, które otrzymał, upodabnia się do
Najwyższego Kapłana i ma władzę działania mocą i osobą samego Chrystusa". Przeto czynnością swą
kapłaoską Chrystusowi niejako "użycza swojego języka i ręki dostarcza".
Ta sama Ofiara.
Również i żertwa ofiarna jest ta sama - mianowicie Boski Zbawiciel w swojej naturze ludzkiej i w
rzeczywistości swego Ciała i Krwi. Sposób jednak ofiarowania Chrystusa jest odmienny. Na Krzyżu
bowiem ofiarował On Bogu siebie samego całego i swoje cierpienia, ofiarowanie zaś żertwy dokonało
się przez śmierd krwawą dobrowolnie przyjętą. Natomiast na ołtarzu, skoro Jego natura ludzka jest w
stanie chwały, "śmierd panowad Mu nie będzie". Niemożliwe jest już przelanie krwi. Jednakże z
postanowieniem Boskiej Mądrości naszego Zbawiciela, to ofiarowanie zostaje nam przedziwnie
ukazane przez zewnętrzne znaki, które są wskaznikami (indices) Jego śmierci. Albowiem przez
"Przeistoczenie" chleba w Ciało a wina w Krew Chrystusa, na ołtarzu jest obecnie tak Jego Ciało jak i
Krew Jego; postaci zaś eucharystyczne, pod którymi jest On obecny, wyobrażają krwawe rozdzielenie
Ciała i Krwi. W ten sposób to upamiętniające przedstawienie Jego śmierci, która w rzeczywistości
miała miejsce na Kalwarii, powtarza się w poszczególnych ofiarach ołtarza, ponieważ różne wskazniki
(indices) oznaczają i przedstawiają Chrystusa Jezusa w stanie żertwy . (Pius XII  Mediator Dei )
Ziemska Liturgia jest więc uobecnieniem historycznego Misterium Paschalnego Jezusa, które nie
przeminęło ale uczestniczy w wieczności Bożej. "Liturgia ziemska daje nam niejako przedsmak
uczestnictwa w liturgii niebiaoskiej, odprawianej w mieście świętym Jeruzalem, do którego
pielgrzymujemy, gdzie Chrystus siedzi po prawicy Bożej jako sługa świątyni i prawdziwego
przybytku .(KKK 1090)
 Msza św. uobecnia ofiarę Krzyża, nie powiększa jej, niczego jej nie dodaje ani jej nie mnoży. To, co
siÄ™ powtarza, to sprawowanie memoriale, «ukazanie pamiÄ…tki (memorialis demonstratio), przez
co jedyna i ostateczna odkupieocza ofiara Chrystusa zawsze uobecnia siÄ™ w czasie. Natura ofiarnicza
tajemnicy Eucharystii nie może byd zatem pojmowana jako coś oddzielnego, niezwiązanego z
krzyżem lub też odnoszącego się jedynie pośrednio do ofiary na Kalwarii. (Jan Paweł II  Ecclesia de
Eucharistia )


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Jak w niebie, tak i na ziemi
Nowa broń USA w godzinę zniszczą każdy cel na ziemi
Nasza Podróż i Największy Sekret na Ziemi CZ 3
35 18 Pażdziernik 2001 Walki o raj na ziemi
E book Langenscheidt Elf Na Ziemi
Moje miejsce na ziemi
Dzięki burzom słonecznym powstało życie na Ziemi
Gwałtowne zjawisko na Słońcu odczujemy je na Ziemi
PLAN ROZWOJU ZYCIA NA ZIEMI
Zastępca Chrystusa na Ziemi czy
Najstarszy organizm na ziemi

więcej podobnych podstron