"Wszystkie książki mówią, każda niesie jakąś wiadomość, którą chce przekazać w najdalsze pokolenia" - skomentuj myśl J. Parandowskiego odwołując się











Środa, 26 Kwietnia Imieniny obchodzą: Marzena, Maria, Klaudiusz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Współczesność >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???




Gdzie jestSciaga.pl
?
















"Wszystkie książki
mówią, każda niesie jakąś wiadomość, którą chce
przekazać w najdalsze pokolenia" - skomentuj myśl J.
Parandowskiego odwołując się










kategoria:   J.polski
zakres:   Współczesność
dodano:   1999-11-23




,,Wszystkie
książki mówią – każda niesie jakąś wiadomość, którą chce podać w
najdalsze pokolenia’’. Skomentuj myśl Jana Parandowskiego odwołując
się do 2 – 3 wybranych utworów. Czy prawdą jest twierdzenie,
że ,,każda książka niesie jakąś wiadomość, którą chce podać w
najdalsze pokolenia’’? Nie jest to trudne pytanie i z całą pewnością
mogę powiedzieć, że książki mają w sobie wiedzę, której nie może
przekazać nikt inny jak one same. Posiadają wiele wartości
nadrzędnych, czasem i podrzędnych, lecz każda z nich stara się nam
przekazać jak najwięcej zgromadzonej w sobie nauki, prawd
kulturowych i społecznych. Mają w sobie wzorce postaw ludzkich,
osobliwości i zachowania się różnych ludzi w jeszcze bardziej
różnorodnych sytuacjach. Jestem przekonana, iż uda mi się
dowieść o słuszności moich racji, postaram się o to w dalszych
rozważaniach. Rozpocznę od jednego z dwóch wybranych utworów.
Mianowicie od ,,Pana Tadeusza’’ Adama Mickiewicza, który z całą
pewnością sprawia nam wiele trudności w analizie. Nie ulega też
wątpliwości, że jest to utwór ukazujący szeroki obraz społeczeństwa,
a losy bohaterów ukazane są na tle ważnych wydarzeń historycznych,
dzięki czemu dzieło zyskało miano epopei narodowej. Argumentem
przemawiającym za tym ,może być fakt, że ,, Pan Tadeusz’’ ukazuje
nam życie społeczeństwa polskiego XIX wieku, którego my nie znamy.
Autor szczegółowo opisuje zwyczaje, domostwa, uczucia i wartości
moralne szlachty. Soplicowski dworek staje się ostoja polskości. We
dworze pielęgnuje się bowiem staropolskie tradycje, uczy grzeczności
i szacunku dla innych. Mieszkańcy dworu są gościnni i przyjaźni,
największą dla nich wartością jest dobro ojczyzny. To oni kultywują
polskie tradycje, niecierpliwie wyczekują na wieści o walkach
Legionów Polskich, o zwycięztwach Napoleona. Na uwagę zasługują
barwne i ciekawe postacie bohaterów, a co więcej są bardzo ludzkie i
prawdziwe, gdyż nie pozbawione są wad. Największą indywidualnością
wśród nich jest bez wątpienia Jacek Soplica, który w swym życiu
popełnił wiele win, dopuszczając się nawet do zbrodni. Potrafił
jednak przezwyciężyć swoje słabości. Z kłótnika przeobraził się w
cichego księdza, który na znak pokory przyjmuje imię Robak. Żałuje
tego, co niegdyś zrobił, a swoje grzechy chce zamazać czynem. Jego
dzieje udowadniają nam, że dzięki silnej woli i pracy nad sobą,
człowiek może kształtować swój charakter i osobowość. Same dzieje
poszczególnych bohaterów są doskonale powiązane z wydarzeniami
historycznymi. Jednym z walorów utworu są znakomite opisy
przyrody, będące wyrażeniem miłości poety do ojczyzny. Stanowią one
nie tylko tło akcji, ale są komentarzem do przeżyć bohaterów.
Przyroda jest traktowana przez autora jako żywa istota. Dzieło mówi
o rzeczach niezmiennych, nieprzemijających jakimi są: miłość do
ojczyzny, niezachwiane dążenie do niepodległości, wiara i nadzieja w
wyzwolenie kraju. Ponadto w utworze Antoniego de Saint Exuperēgo
pt. ,,Mały Książę’’ mamy do czynienia jedną z najbardziej
zagadkowych i interesujących postaci literackich. Nawet nie wiadomo,
czy jest człowiekiem – to przecież przybysz z innej planety. Mimo to
można traktować bohatera jako idealnego człowieka, uosobienie tego,
co w nas najpiękniejsze, najwartościowsze. Jest to opowieść o
dojrzewaniu głównego bohatera do miłości i przyjaźni. Róża i lis to
symboliczne postacie, które uczestniczą w duchowej przemianie
Księcia. Okazuje się, że Róża lubi, by okazywano jej uczucie, jest
próżna, skłonna do małych kłamstw. Książę czuje się oszukany, cierpi
i pragnie odejść od ukochanej. Nie potrafi pokochać róży z jej
słabościami i wadami. Uciekając od niej uważał, że jest samolubna i
zarozumiała, lecz to była nieprawda. Spotkał tysiące kwiatów, lecz
żaden z nich nie był podobny do jego własnego. Zbyt dużą wagę
przywiązywał wówczas do jej słabostek, nie zwracając uwagi na
łączące ich uczucie. Chłopiec uczy się od lisa, czym jest prawdziwa
przyjaźń i że zaprzyjaźnić się to znaczy stworzyć więzy. Książę
dowiaduje się, że tak naprawdę dobrze widzi się tylko sercem i
najważniejsze jest niewidoczne dla oczu. To nie pozory decydują o
naszej umiejętności obdarzania kogoś uczuciem przyjaźni i miłości,
ale to, czy dojrzeliśmy do nich. Mały Książę nauczył się, że ceni
się tylko to co się ,,oswoi’’. Iż u źródeł poznania drugiego
człowieka stoi nasza umiejętność dostrzeżenia w nim nie tyle
wartości pozytywnych, ale również akceptacja jego słabości i wad.
Podróże Księcia uczą go, iż wartościami nadrzędnymi w życiu są
przyjaźń, miłość, odpowiedzialność za innych, wierność dla tego w co
się wierzy, dobroć i szacunek dla drugiego człowieka i poszanowanie
jego wolności. Reasumując, podtrzymuje swoje racje na temat
stwierdzenia Jana Parandowskiego, iż każda książka niesie jakąś
prawdę. Na ich podstawie ludzie mogą kształcić swoje poglądy, racje
i modele zachowania się w sytuacjach życiowych różnych kultur i
wierzeń. Jestem pewna, że książki przekazują przyszłym pokoleniom
wartości niezbędne dla każdego człowieka.








Autor: Geniósz

Ocena : 6 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000