Przysięga wojskowa jest aktem ślubowania wyrażającym cele i zadania postawione żołnierzom
przez ich narody. Jest zobowiązaniem żołnierzy wobec państw i narodów, stanowi z
ródło ich siły
moralnej. Zgodnie z postanowieniem ustawy,[1] każdy żołnierz Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej
Polskiej składa przysięgę wojskową. Żołnierz składający przysięgę wojskową może - w zależności
od własnego sumienia - odstąpić od wypowiedzenia ostatniego zdania roty. Składanie przysięgi
wojskowej następuje w formie uroczystej, ustalonej w ceremoniale wojskowym, w terminach
określonych przez organy wojskowe.
Uroczysty akt przyrzeczenia składanego według określonej roty na sztandar, banderę lub działo, po
ukończeniu przez żołnierzy szkolenia unitarnego. Przysięga jest najwyższym zobowiązaniem
żołnierza wobec państwa i narodu.
Obecnie w Polsce żołnierze składają ją w okresie do trzech tygodni od rozpoczęcia przeszkolenia
wojskowego. Aktualnie rota przysięgi wojskowej (Ustawa z dnia 3 paz
dziernika 1992 r. o przysiędze
wojskowej) brzmi:
"Ja, żołnierz Wojska Polskiego,
przysięgam służyć wiernie
Rzeczypospolitej Polskiej,
bronić jej niepodległości i granic.
Stać na straży Konstytucji,
strzec honoru żołnierza polskiego,
sztandaru wojskowego bronić.
Za sprawę mojej Ojczyzny
w potrzebie, krwi własnej ani życia nie szczędzić.
Tak mi dopomóż Bóg."
Wypowiedzenie ostatniego zdania roty nie jest obowiązkowe.
Rota przysięgi wojskowej w czasach PRL
Dz.U.50.36.328 - Ustawa z dnia 18 lipca 1950 r. o przysiędze wojskowej. (Dz. U. z dnia 26 sierpnia
1950 r.)
Przysięgam strzec niezłomnie wolności, niepodległości i granic Polski Ludowej przed zakusami
imperializmu, a w razie potrzeby, nie szczędząc krwi ani życia, mężnie walczyć w obronie mojej
ojczyzny aż do pełnego zwycięstwa nad wrogiem, stać nieugięcie na straży pokoju w jednym szeregu
z Armią Radziecką i innymi sojuszniczymi armiami i w razie napaści walczyć w braterskim
przymierzu o świętą sprawę niepodległości, wolności i szczęścia ludu. Przysięgam służyć ze
wszystkich sił Polsce Ludowej, bronić niezłomnie praw ludu pracującego, stać nieugięcie na straży
władzy ludowej, dochować wierności Prezydentowi Rzeczypospolitej. Przysięgam Narodowi
Polskiemu: być uczciwym, zdyscyplinowanym, mężnym i czujnym żołnierzem Polski Ludowej,
przykładać się gorliwie do szkolenia wojskowego, wykonywać dokładnie rozkazy przełożonych i
przepisy regulaminów, dochować ściśle tajemnicy wojskowej i państwowej, strzec pilnie mienia
wojskowego i społecznego i nie splamić nigdy honoru i godności żołnierza polskiego.
Dz.U.52.46.310 - Ustawa z dnia 22 listopada 1952 r. o przysiędze wojskowej. (Dz. U. z dnia 1
grudnia 1952 r.)
Ja, obywatel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, stając w szeregach Wojska Polskiego, przysięgam
Narodowi Polskiemu być uczciwym, zdyscyplinowanym, mężnym i czujnym żołnierzem,
wykonywać dokładnie rozkazy przełożonych i przepisy regulaminów, dochować ściśle tajemnicy
wojskowej i państwowej, nie splamić nigdy honoru i godności żołnierza polskiego. Przysięgam
służyć ze wszystkich sił Ojczyz
nie, bronić niezłomnie praw ludu pracującego, zawarowanych w
Konstytucji, stać nieugięcie na straży władzy ludowej, dochować wierności Rządowi Polskiej
Rzeczypospolitej Ludowej. Przysięgam strzec niezłomnie wolności, niepodległości i granic Polskiej
Rzeczypospolitej Ludowej przed zakusami imperializmu, stać nieugięcie na straży pokoju w
braterskim przymierzu z Armią Radziecką i innymi sojuszniczymi armiami i w razie potrzeby nie
szczędząc krwi ani życia mężnie walczyć w obronie Ojczyzny, o świętą sprawę niepodległości,
wolności i szczęścia ludu. Gdybym nie bacząc na tę moją uroczystą przysięgę obowiązek wierności
wobec Ojczyzny złamał, niechaj mnie dosięgnie surowa ręka sprawiedliwości ludowej"
ZSRR zniknął z tekstu przysięgi dopiero w 1988 roku