ïż




*38 MARYA KONOPNICKA
Ni złotą lilią nieb.
KÅ‚os ona w polu czarncm, Nabrany gnrzkiem ziarnem, Na gorzki tycia chlcb.
W blask siny rozgwieżdżona. Tknąć nic Å›mie jej korona, Anielskich kwiecie pól...
Na czole bo jej leży Ów stygmat pramacierzy,
Ów stary życia ból.
WraziÅ‚y siÄ™ w jej lice Å»ywota tajemnice I jego z Å›mierciÄ… mir,
I dziwny lęk ją bierze Na stare to przymierze.
Co w słońca rzuca kir.
Ogrójec gdzieÅ› szeleÅ›ci Oliwnych drzew powieÅ›ci, Drżą liÅ›cie peÅ‚ne ros...
Z gÅ‚Ä™bokich praotchÅ‚ani Dola ta sÅ‚uchu Pani Bolesnej Ewy gÅ‚os.
...O męka to nad męki, Koztulać do jutrzenki
Kwiat śmierci w c/arny plon!
O mÄ™ka nad mÄ™czarnie Mogile kwiecić durnie Posiewem wÅ‚asnych Å‚on!...
...O mÄ™ka to nad mÄ™ki, Kozmnaiać Å›wiata jÄ™ki O jeden jeszcze jÄ™k,
0    jeden ten jedyny,
Co szarpie duch matczyny Najsroższą z wszystkich nięk!
...O kara to nad kary,
Głód żyda sycić star)*.
OddajÄ…c mu swÄ… krew...
Na śmierci stos olbrzymi.
Co wiecznym żarem dymi Dorzucać jeszcze drew!
...O przyjdÄ… te godziny.
Gdy wstanie Å‚x'Âl matczyny, Naprzeciw* życia win.
Jak ziemia zrodzeń syta,
1    sÄ…dnym gÅ‚osem spyta:
â€" Gdzie owoc mÅ„j? Gdzie syn?...
...O przyjdzie ta godzina,
Co w zmierzchach bić zaczyna,