PRZEBIEG ZAJĘCIA
dzwonki deszczu,
granie drzew,
a nad stawem
chóry żab –
Każdy z nas ma jeden nosek
SCENARIUSZ
Temat zajęcia: To jestem ja.
Cele:
�Ś� kształtowanie świadomości własnego ciała ze szczególnym uwzględnieniem
jego symetrii i różnicowania lewej i prawej strony (wyróżnianie i
nazywanie części ciała),
�Ś� ustalanie koloru włosów i oczu – klasyfikowanie według podanej umowy,
np. blondyni, bruneci, szatyni i rudzi,
�Ś� rozwijanie u dzieci zdolności do obdarzania uwagą innych i do
niewerbalnego porozumiewania się,
�Ś� wdrażanie dzieci do korzystania z wiedzy o sobie w trakcie rysowania
portretu.
Pomoce:
�Ś� lusterko dla każdego dziecka,
�Ś� blok rysunkowy,
�Ś� kredki Bambino.
Literatura:
�Ś� Gruszczyk – Kolczyńska E., Zielińska E. �śDziecięca matematyka”.


PRZEBIEG ZAJĘCIA
1. Zaśpiewanie piosenki na powitanie:
Dobre humory wszyscy dziś mamy, a przed zabawą się powitamy: witaj Aniu,
witaj Maćku ... .
2. Zabawa �śZagraj w swoje imię”.
Dzieci tworzą koło. Jedno dziecko wchodzi do środka i pokazuje, jak się
czuje w danym momencie. W tym samym czasie reszta mówi jego imię i
pokazuje to samo, co ono. Dziecko ze środka wybiera następne, które
wejdzie do kręgu.
3. Zaproszenie dzieci, aby usiadły w grupce na dywanie.
4. Wysłuchanie recytacji wiersza Kamieńskiej A. �śAnia” – ilustrowanie
treści utworu pacynką dziewczynki.
5. Rozmowa na temat treści zawartych w wierszu. Zachęcanie dzieci do
samodzielnych wypowiedzi związanych z wyglądem dziewczynki i ich samych.

6. Rozdanie lusterek dzieciom.
7. Ustalanie koloru włosów i oczu:
- przyglądanie się swoim włosom w lusterku,
- określanie koloru,
- grupowanie dzieci ze względu na kolor włosów: bruneci, blondyni,
szatyni, rudzi,
- oglądanie w lusterku swoich oczu,
- ustalanie ich koloru,
- grupowanie dzieci ze względu na kolor oczu.
8. Oglądanie w lusterku głowy i nazywanie części twarzy:
- głaskanie, dotykanie, określanie kształtu: czoła, brwi, powiek,
rzęs, nosa, policzków, uszu, ust i brody.
9. Zwrócenie uwagi na symetrię twarzy:
- położenie obu dłoni na twarzy (dłonie stykają się na linii nosa),
- odsłonięcie jednej strony twarzy i spojrzenie w lusterko,
- ponowne zasłonięcie twarzy,
- odsłonięcie drugiej strony twarzy i popatrzenie w lusterko.
10. Zabawa przy piosence �śNasze uszy słyszą świat”
- dzieci ilustrują ruchem treść utworu.
11. Oglądanie rąk i nazywanie wyróżnionych części: palce, dłoń,
nadgarstek, przedramię, łokieć, ramię
12. Oglądanie nóg i nazywanie wyróżnionych części: stopa, palce, pięta,
kostka, łydka, kolano, udo.
13. Oglądanie całej sylwetki człowieka i nazywanie wyróżnionych części:
szyja, ramiona, pierś, brzuch, plecy, pośladki.
14. Zabawa �śZgadnij, o kogo chodzi.”
Jedno dziecko staje plecami do pozostałych, a ktoś inny (najpierw
nauczycielka) opisuje jedno z dzieci z grupy. Dziecko stojące tyłem musi
zgadnąć, o kogo chodzi. Kiedy zgadnie wybiera następną osobę, która ma
się odwrócić. Trzeba pamiętać, aby opis dawał pozytywny obraz
opisywanego dziecka.
15. Zaproszenie dzieci do stolików i zaproponowanie im narysowania
autoportretu swojej głowy:
wyjaśnienie znaczenia słów portret i autoportret,
zachęcanie dzieci do korzystania z lusterek podczas wykonywania
swojego portretu.
16. Oglądanie gotowych autoportretów i wywieszenie ich w grupowej
galerii prac plastycznych.

ANIA Anna Kamieńska
To są Ani rączki,
to są Ani nóżki,
to Ani buciczki,
to Ani fartuszki.
To oko, to ucho,
to nosek, to mina,
to Ani pończocha,
to Ani czupryna.
Tak się Ania wita,
tak się Ania kłania,
to jest Ani uśmiech,
a to – cała Ania.
NASZE USZY SŁYSZĄ ŚWIAT słowa: Dorota Gellner
muzyka: Krystyna Kwiatkowska
Każdy z nas ma dwoje oczu,
które widzą wszystko,
widzą wszystko.
Błękit nieba,
biały domek,
zieleń traw i listków,
traw i listków.
Ref.: Uszy słyszą ptaków śpiew,
dzwonki deszczu,
granie drzew,
a nad stawem
chóry żab –
nasze uszy słyszą świat!
Każdy z nas ma jeden nosek
do wąchania kwiatków,
do wąchania,
czasem także do kichania,
lecz na szczęście rzadko
do kichania.
Ref.: Uszy słyszą ptaków śpiew ...

Portret – w malarstwie, rzeźbie, grafice i fotografii jest to podobizna
osoby lub grupy osób.
Portret może przedstawiać człowieka w całej postaci, do kolan i w
popiersiu lub ograniczać się do samej głowy. Portrety mogą być
indywidualne, podwójne i zbiorowe.
Portrety własne artystów to autoportrety.