Układanie glazury
Niezbędne narzędzia
Pion, sznurek, poziomica, metr, punktak, wiadro, mieszadło, paca zębata, obcęgi, kielnia,
szczypce do glazury, przyrząd do cięcia płytek, nóż tynkarski, szczotka druciana, okrągły pilnik o
drobnych ząbkach, młotek gumowy, szpachla gumowa, wiertarka.
Obliczanie ilości materiałów
Obliczamy powierzchnię do pokrycia glazurą, wliczając również fugi, które stanowią około 1-3%
powierzchni płytek. Musimy wziąć pod uwagę docinanie, powodujące stratę
materiału. Obliczoną liczbę płytek zwiększamy o 4-5%, licząc się z ewentualnymi stłuczkami.
Wybór typu układania
Jeśli podłoże nie jest idealnie płaskie, przed układaniem niwelujemy nierowności przy użyciu
zaprawy wyrównawczej ( jednorazowa warstwa nie grubsza niż 8 - 10 mm ). Przy układaniu
używamy zaprawy klejowej / kleju gotowego ( warstwa 5 -6 mm ),
dobierając jego właściwości do miejsca układania i rodzaju płytek (patrz informacja producenta
na opakowaniu).
Zaprawy klejowej nie wolno używać do wyrównywania podłoża.
Technika układania glazury jest taka sama niezależnie od odmiany i kształtu płytek
Przygotowanie
Podłoże musi być płaskie, stabilne, czyste i suche. Nierówności niwelujemy zaprawą
wyrównawczą
Wykreślanie osi
Jest to czynność bardzo ważna. Od precyzji wykonania
zależy w dużym stopniu jakość naszej pracy. *Sznurkiem
wyznaczamy poziomą linię AB na wysokości płytki
postawionej na podłodze, dodając szerokość fugi (2-5
mm). (1)
W narożniku wyznaczamy pionem oś XY. Punkt przecięcia
O, posłuży jako
punkt początkujący pierwszy rząd glazury.
Przesuwamy tę oś na odległość równą szerokości jednej
płytki, dodając szerokość
fugi. (2)
Przybijamy poziomą listwę pod osią AB i drugą, pionową,
wzdłuż osi XY. (3) Listwy te posłużą jako podstawa do
położenia początkowych rzędów.
Układanie płytek
Klej lub zaprawę klejową rozprowa-
dzamy za pomocą zębatej packi. *Pokrywamy klejem
powierzchnię
max. 1 m2 na grubość 4-5 mm (1).
Układamy pierwszy rząd glazury
na listwach pomocniczych, umieszczając pomiędzy
płytkami krzyżyki, dla zachowania równych odstępów. (2)
Dla dobrego rozprowadzenia kleju, dociskamy płytki
delikatnymi uderzeniami gumowego młotka (posługując
się jego trzonkiem możemy precyzyjnie zestawić
krawędzie). (3)
Kończymy układanie całych płytek.
Listwy pomocnicze usuwamy po okolo 12 godzinach od zakończenia pracy
- czyli po wyschnięciu kleju. Następnie układamy płytki wymagające przycięcia.
Mozaika
rkusz mozaiki i pokrywamy klejem za pomocą zębatej
packi. (4) Układamy na ścianie pierwszą płytkę / arkusz
mozaiki.
Dociskamy płytki równomiernie
do ściany drewnianą packą. (5)
Układamy kolejne płytki. Po wyschnięciu zaprawy
zdejmujemy
z powierzchni płytek folię ochronną.
Cięcie płytek
Cięcie proste
Ustawiamy precyzyjnie płytkę do przycięcia na
powierzchni płytki brzegowej. Kładziemy na niej jeszcze
jedną, służącą jako prowadnica. *Zaznaczamy miejsce
cięcia. (1)
Zarysowujemy płytkę przyrządem do cięcia glazury i
naciskając ramię lewarka dzielimy ją na dwie części.(2)
Cięcie narożników
Zaznaczamy miejsce cięcia tak jak poprzednio, ale w
dwóch etapach:
na wysokość i na głębokość. (3)
Po zarysowaniu punktakiem węglikowym, odłupujemy
obcęgami zbędną cześć płytki. Całość wykańczamy
pilnikiem. (4)
Cięcie specjalne
Przycinanie wokół rury: Zaznaczamy cięcie punktakiem
węglikowym (5).
Odłupujemy obcęgami po małym kawałku. Całość
wykańczamy okrągłym pilnikiem
o drobnych ząbkach.
Jeżeli otwór na rurę wchodzącą w ścianę wypada
pośrodku płytki, należy przeciąć ją na pół
Fugi - spoiny między płytkami
Używamy specjalnej zaprawy
do fugowania (sposób użycia wg. zaleceń producenta, na
opakowaniu). Rozprowadzamy zaprawę szpachlą
gumową, aż do wypełnienia przestrzeni między płytkami.
(1)
Narożniki wypełniamy za pomocą noża tynkarskiego.
Po około 30 min. od związania czyścimy glazurę wilgotną
szmatką, często płukaną. Wygładzamy każdą spoinę
gąbką, lub profilowaną elastyczną packą. Po całkowitym
wyschnięciu (2-3 godziny) wycieramy glazurę suchą
szmatką.
Wiercenie otworów w glazurze:
Miejsce przyszłego otworu zabezpieczamy taśmąklejącą. Wiercimy wiertłem
węglikowym - bez udaru
A
ączenie powierzchni kafelkowych
Narożnik otwarty:
Płytka pozioma musi przykrywać krawędz
płytki pionowej.
(1)
Narożnik zamknięty:
Krawędz
płytki pionowej musi przykrywać płytkę
poziomą. (2) W każdym przypadku płytka przycięta musi
znaleść się z tyłu. (3)
W narożniku odciętączęść płytki układamy na
ścianie prostopadłej. (4)
W narożnikach zamkniętych, wokół urządzeń sanitarnych,
drzwi, okien etc. stosujemy fugi silikonowe.
Efektownym i praktycznym rozwiązaniem jest
zastosowanie w narożnikach i na krawędziach gotowych
listew wykończeniowych.