Firma BUSK Jarosław Bochyński
40-872 Katowice ul. Zawiszy Czarnego 4/156
PROJEKT TECHNICZNY
 Aktualizacji dokumentacji pt.  Kierunki rekultywacji
terenów przekształconych i plan ich zagospodarowania
 rekultywacja składowiska odpadów powęglowych
byłej KWK  Siersza
Sosnowiec kwiecień 2007 rok
2
SPIS TREŚCI
1. Wstęp
1.1 Podstawa i cel opracowania.
1.2 Zakres opracowania.
2. Ukształtowanie terenu
2.1 Rodzaj , wielkość i usytuowanie składowiska.
2.2 Oddziaływanie składowiska na istniejące sąsiedztwo.
2.3 Oddziaływanie składowiska na środowisko.
2.3.1 Wody powierzchniowe i podziemne.
2.3.2 Powietrze atmosferyczne.
2.3.3 Hałas.
2.4 Działania mające na celu zapobieganie i ograniczanie
oddziaływania na środowisko  rekultywacja hałdy.
3. Prace przygotowawcze.
4. Rozwiązania projektowe
4.1 Rekultywacja techniczna- formowanie bryły rekultywacyjnej
4.1.1 Droga dojazdowa
4.1.2 Rowy retencyjne
4.1.3 Kolektor odwadniający
4.2 Rekultywacja biologiczna.
Załączniki:
1. Zestawienie profili
2. Mapa
3. Kosztorysy i przedmiary robót :
-rekultywacja techniczna
-rekultywacja biologiczna
4. Dokumentacja fotograficzna
5. Decyzje Starosty Chrzanowskiego
6. Uzgodnienie z Nadleśnictwem Chrzanów
7. Załącznik mapowy do Uchwały Nr VI/48/V/2007 Rady Miasta Trzebini z dnia
29 marca 2007r. w sprawie : uchwalenia zmiany studium uwarunkowań
i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Trzebinia.
Projekt techniczny opracowano na podstawie następujących materiałów:
" Podkłady mapowe w skali 1 : 1000
" Informacje zebrane w trakcie wizji lokalnej w terenie.
" Informacja o Planie Zagospodarowania Przestrzennego UM w Trzebini.
" Uzgodnienia z Nadleśnictwem Chrzanów
" Dokumentacji projektowej pn.: ,,Kierunki rekultywacji terenów
przekształconych i plan ich zagospodarowania wykonanej przez PP-U-H
,, Amonit s.c.
" Inne materiały
3
1. Wstęp
1.1 Podstawa i cel opracowania.
" Podstawą opracowania jest umowa nr SRK/KWK/CS  JKS/37/07 z dnia
29. 03. 2007 roku zawarta pomiędzy Spółką Restrukturyzacji Kopalń S.A.
w Katowicach O/Sosnowiec z siedzibą w Sosnowcu przy ul. Kosynierów
44, a Firmą  Busk Jarosław Bochyński z siedzibą 40  872 Katowice, ul.
Zawiszy Czarnego 4/156 na wykonanie  Aktualizacji dokumentacji pt.
 Kierunki rekultywacji terenów przekształconych i plan ich
zagospodarowania  rekultywacja składowiska odpadów powęglowych
byłej KWK  Siersza .
1.2 Zakres opracowania.
W zakres niniejszego opracowania wchodzi.
" Zaprojektowanie ostatecznego ukształtowania składowiska odpadów
powęglowych oraz odtworzenia warunków glebowych niezbędnych dla
przewidywanych tam nasadzeń drzew. Ostateczne ukształtowanie
zapewni odpowiednią gospodarkę wodami opadowymi na obiekcie oraz
zapewniać będzie najkorzystniejsze warunki dla rozwoju roślinności. Na
wykonanej warstwie rekultywacyjnej zaprojektowane zostały zabiegi
związane z nasadzeniami. Kierunki rekultywacji terenu składowiska jak
również pozostałych terenów będą zgodne z zapisami w miejscowym
planie zagospodarowania przestrzennego.
" Zaprojektowanie wykonania warstwy rekultywacyjnej na części będącej
w ewidencji Lasów Państwowych w tym zajętej w przeszłości pod skład
drewna oraz wykonanie projektu zazielenienia pozostałej powierzchni
placu drzewnego.
2. Ukształtowanie terenu
2.1 Rodzaj , wielkość i usytuowanie składowiska.
Od 1991 roku na nieczynnej hałdzie odpadów pogórniczych byłej KWK
,,Siersza w Trzebini umieszczane były w przeszłości odpady pogórnicze
w postaci : kamienia dołowego (010102) oraz kamienia połuczkowego
(010412), po czym hałda została wyłączona z eksploatacji . W sumie
umieszczono około 660 tys. Mg odpadów. Na podstawie umowy z dnia
01.04.1991 roku odpady dołowe  z robót przygotowawczych, odpady z zakładu
4
przeróbczego oraz popioły i żużle z kotłowni były wywożone na Centralne
Składowisko Kopalni Piasku ,, Maczki-Bór . Odpady z Pilotowego Zakładu
Odsiarczania Miału wykorzystywane były przez kopalnię jako dodatek do
podsadzki hydraulicznej i lokowane na dole kopalni.
Przez krótki okres czasu kopalnia gromadziła na terenie przedmiotowej hałdy
przeróbczo- mułowe z docelowym przeznaczeniem do spalania w kotłach
fluidalnych Elektrowni ,, Siersza . Powyższe odbywało się na podstawie
decyzji Burmistrza Trzebini z dnia 27.01.1999 r. znak
OSRL.IV.7623/10/98/9/99. Przedmiotowe odpady mułowe zostały przekazane
do zagospodarowania Spółce Akcyjnej ,,Nadwiślański Wegiel , która
zagospodarowała przedmiotowe odpady w latach 2000-2001.
Przedmiotowa hałda położona jest w obrębach Myślachowice i Siersza.
Rozciąga się sierpowato w kierunku na NW-SE na długości ok. 600m,
a szerokość jej waha się od 150-350 m. Od strony południowo-wschodniej hałda
przylega do terenów byłego zakładu głównego byłej KWK ,, Siersza , który to
teren obecnie jest zrekultywowany, od strony południowej i północno-
zachodniej hałdę ogranicza tor biegnący do Elektrowni ,,Siersza . Od południa
w odległości 200m wzdłuż granicy hałdy przebiega ul. Grunwaldzka łącząca
dzielnicę Siersza z centrum Trzebini.
Hałda otoczona jest gruntami Skarbu Państwa, będącymi w zarządzie Lasów
Państwowych Nadleśnictwa Chrzanów, oddanych czasowo w użytkowanie byłej
KWK ,,Siersza , której następcą prawnym jest Spółka Restrukturyzacji Kopalń
w Katowicach oraz będącymi w użytkowaniu wieczystym byłego zakładu.
Miejscowy plan ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy
Trzebinia dla przedmiotowego terenu obecnie nie obowiązuje, natomiast :
zgodnie z Uchwałą Nr VI/48/V/2007 Rady Miasta Trzebini z dnia
29 marca 2007r. w sprawie : uchwalenia zmiany studium
uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego
gminy Trzebinia, teren podlegający rekultywacji znajduje się
w III strefie lasów i dolesień, w tym obszar R/ZL  stanowi tereny
dolesień, teren PU to tereny zabudowy obiektów
i urządzeń działalności gospodarczej i przemysłu oraz U- tereny
rozwoju- tereny koncentracji zabudowy usługowej  jak na
aktualnym załączniku mapowym stanowiącym integralną część
studium (sprawdzono i otrzymano w Urzędzie Miasta w Trzebini w Wydziale
Architektury, Budownictwa, Gospodarki Nieruchomościami i Geodezji 
Referacie Architektury i Budownictwa Urzędu Miasta Trzebini w kwietniu 2007
roku).
5
Powierzchnia wierzchowiny hałdy wynosi ok.20 ha, a pojemność
zgromadzonego w przeszłości materiału nasypowego należy ocenić na około
1,05 mln m3.
Odpady pogórnicze umieszczane w przeszłości na hałdzie były dostarczane
taborem kolejowym, a następnie rozgarniane i zagęszczane spycharkami
gąsienicowymi. Z uwagi na zaprzestanie eksploatacji przed ponad 15 laty, nie
można jednoznacznie ocenić stosowanej wtedy technologii z rozwiązaniami
technicznymi stosowanymi obecnie.
2.2 Oddziaływanie składowiska na istniejące sąsiedztwo.
W sąsiedztwie przedmiotowego terenu znajduje się osiedle zabudowy
wielorodzinnej (MZU) w odległości 150m na południe od hałdy oraz budynek
ośrodka zdrowia przy ul. Grunwaldzkiej, w odległości ok.450m na południe. Na
północny  zachód i północ od hałdy w odległości od 150-200m znajdują się
ogródki działkowe i cmentarz.
W najbliższym sąsiedztwie przedmiotowego terenu nie występują tereny, bądz

obiekty podlegające ochronie na podstawie przepisów ustawy o ochronie
przyrody oraz przepisów ustawy o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym.
Teren hałdy jedynie na części skarpy porośnięty jest drzewami i krzewami,
a roślinność na wierzchowinie stanowią skąpa trawa i chwasty oraz kępy drzew
samosiejek. Na omawianym terenie nie stwierdzono występowania zwierząt.
W chwili obecnej teren z uwagi na typowy charakter nieużytku nie stanowi
obszaru cennego pod względem krajobrazowym, jest nieuporządkowany
przyrodniczo i nie stanowi zwartej całości z terenami sąsiednimi.
Do nieczynnej hałdy odpadów pogórniczych przylegają grunty będące
własnością Skarbu Państwa w zarządzie Lasów Państwowych, oddz. 80 i 81
leśnictwa Siersza, obrębu leśnego Trzebinia. Są to drzewostany o przeciętnym
wieku 50-55lat, lasy ochronne, w II strefie uszkodzeń przemysłowych, o typie
siedliskowym Bór Mieszany świeży.
W odległości kilkuset metrów od północno- zachodniego krańca
rozpatrywanego obszaru przepływa ciek Kozi Bród. W pobliżu nie ma innych
cieków powierzchniowych oraz zbiorników wodnych. Na wierzchowinie hałdy
występują 3 sztuczne zagłębienia wypełnione wodą, której poziom zależy od
intensywności opadów atmosferycznych  są one przewidziane do zasypania.
Okoliczni mieszkańcy nie korzystają z indywidualnych ujęć wody. Woda pitna
dostarczana jest wszędzie rurociągami z ujęć komunalnych.
6
2.3 Oddziaływanie składowiska na środowisko.
Materiał umieszczony na hałdzie zalega już od kilkunastu lat, uległ on zatem
zmianom związanym z jego sezonowaniem. Brak jest analiz materiału
zalegającego na zwale, są natomiast analizy odpadów powęglowych z KWK
,,Siersza z czasów, kiedy były one lokowane na składowisku.
Analizy granulometryczne próbek tych odpadów wykazały, że mają dużą
zawartość frakcji najdrobniejszych, co jest czynnikiem korzystnym z punktu
widzenia profilaktyki przeciwpożarowej oraz geotechniki. Wilgotność naturalna
próbek odpadów wynosi ok.12%. Pod względem geotechnicznym materiał na
składowisku można sklasyfikować jako pospółka gliniasta. Grunt taki cechuje
duża podatność na zagęszczenie. Analizy eluatów wodnych wykonanych na
bazie odpadów powęglowych KWK ,,Siersza wykazały, że nie występują
przekroczenia dopuszczalnych stężeń substancji chemicznych. Nie stwierdzono
również przekroczeń norm zawartości metali ciężkich takich jak Cu, Cd, Ni, Ag
i Zn. Odczyn świeżych odpadów był zasadowy lub lekko kwaśny. W miarę
upływu czasu odczyn obniża się do kwaśnego ( głównie za sprawą siarki
występującej w odpadach), następuje proces ługowania soli. Nie stwierdzono
również zagrożeń zagrożenia radioaktywnego dla ludzi i otoczenia ze strony
w/w odpadów. Z uwagi na zaprzestanie eksploatacji hałdy przed wielu laty
i likwidację wszelkich instalacji mogących powodować zagrożenie awarią,
należy wykluczyć możliwość wystąpienia awarii od tej strony. Należy
wykluczyć, z uwagi na duże zagęszczenie materiału i znaczną zawartość części
ilastych w umieszczonym materiale, możliwość samozapalenia się hałdy.
2.3.1 Wody powierzchniowe i podziemne
Na omawianym terenie, na podstawie dostępnych materiałów kopalnianych
stwierdzono, że zwierciadło wód gruntowych znajduje się na głębokości ok. 1,5
do 2,0 m pod powierzchnią terenu. Warstwę przypowierzchniową o miąższości
1,0 do 3,0 m tworzą piaski. Niżej zalegają iły i gliny piaszczyste których
głębokość dochodzi do 20,0 m. Poniżej tej warstwy znajdują się utwory
karbońskie  piaskowce i łupki.
2.3.2 Powietrze atmosferyczne.
Omawiany teren położony jest w strefie o zróżnicowanym poziomie
zanieczyszczenia powietrza. Na terenie samej Sierszy znajduje się Elektrownia
 Siersza , oddalona od przedmiotowego terenu o ok. 2 km. Stan zanieczyszczeń
zależny jest także od kierunku wiatrów, a zwłaszcza wiatrów zachodnich
przynoszących masy powietrza znad dużych, uprzemysłowionych aglomeracji
GOP-u.
7
2.3.3 Hałas.
Na terenie przeznaczonym do rekultywacji nie występują jakiekolwiek z
ródła
hałasu. Emisja hałasu do otoczenia na sąsiadujących terenach wywołana jest
transportem kolejowym na pobliskiej bocznicy należącej do Elektrowni
,,Siersza . Nie stwierdza się zagrożenia hałasem zabudowy mieszkalnej.
2.4 Działania mające na celu zapobieganie i ograniczanie oddziaływania
na środowisko  rekultywacja hałdy.
Obszar objęty opracowaniem stanowi teren o powierzchni ok. 25 ha, będący
w chwili obecnej terenem poprzemysłowym. W wyniku działalności człowieka
teren ten obecnie jest mocno zróżnicowany, występują liczne zagłębienia
i nierówności, z których część (u podnóża składowiska) jest podmokła.
Zasadnicza ilość prac będzie konieczna do wykonania na terenie istniejącego
składowiska odpadów powęglowych. Składowisko to posiada w miarę płaską
wierzchowinę lecz zakończone jest bardzo stromą skarpą od strony północnej.
Wysokość tej skarpy wynosi kilkanaście metrów. Od południa i południowego
- zachodu składowiska przebiega tor dojazdowy należący do Elektrowni
,,Siersza . Tor ten nie jest przewidziany do likwidacji i jest granicą niniejszego
opracowania z tej właśnie strony. Obszar składowiska stanowi bardzo nierówną
powierzchnię, w jego centralnej części w przeszłości był skład mułu węglowego
oraz nieczynne osadniki.
Teren składu drzewnego jest terenem płaskim wyrównanym. Jego podłoże
stanowi głównie nasyp z odpadów powęglowych. Teren ten po likwidacji
infrastruktury tam występującej, wymagał będzie wykonania warstwy
rekultywacyjnej mającej na celu odtworzenie warunków glebowych.
Zgodnie z programem likwidacji zakładu górniczego byłej KWK ,,Jan Kanty
-Siersza zaakceptowanym kierunkowo przez Ministra Gospodarki decyzją
z dnia 04.06.2002 r. znak DR-5/BK/2002, hałda odpadów pogórniczych zostanie
zrekultywowana w kierunku leśnym zgodnie z Uchwałą Nr VI/48/V/2007
Rady Miasta Trzebini z dnia 29 marca 2007r. w sprawie : uchwalenia
zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego gminy Trzebinia.
Obowiązek wykonania rekultywacji hałdy odpadów pogórniczych byłej KWK
,, Siersza w Trzebini, spoczywa obecnie na następcy prawnym Spółce
Restrukturyzacji Kopalń w Katowicach S.A. z siedzibą w Katowicach.
Kierunek rekultywacji ustalony został wydanymi w tym zakresie decyzjami :
8
1. Decyzja Starosty Chrzanowskiego znak: GN-2.IV.6018/2/KS/2000 z dnia
08.05.2001 r. ustalająca leśny kierunek rekultywacji dla terenu położonego
w oddziałach Nadleśnictwa Chrzanów oraz kierunek rekultywacji zgodny
z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego dla trenu hałdy KWK
,, Siersza w Trzebini, z terminem zakończenia rekultywacji na 2004 rok.
2. Decyzja Starosty Chrzanowskiego znak: OŚR-IX.6018/2/KS/2005 z dnia
20.07.2005 r. zmieniająca , po rozpatrzeniu wniosku Spółki Restrukturyzacji
Kopalń S.A Oddział w Sosnowcu Zakład ,, Kopalnie Węgla Kamiennego
w całkowitej likwidacji , decyzję Starosty Chrzanowskiego znak: GN-
2.IV.6018/2/KS/2000 z dnia 08.05.2001 r. w punkcie dotyczącym terminu
zakończenia rekultywacji na dzień 31.12.2006 r.
3. Decyzja Starosty Chrzanowskiego znak OŚR-IX.6018/2/KS/2005 z dnia
06.02.2007 r. zmieniająca , po rozpatrzeniu wniosku Spółki Restrukturyzacji
Kopalń S.A Oddział w Sosnowcu Zakład ,, Kopalnie Węgla Kamiennego
w całkowitej likwidacji , decyzję Starosty Chrzanowskiego znak: OŚR-
IX.6018/2/KS/2005 z dnia 20.07.2005r. w punkcie dotyczącym zmiany
terminu zakończenia rekultywacji na dzień 31.12.2007 r.
oraz uzgodnieniem z Nadleśnictwem Chrzanów poprzez spisanie w dniu
30.04.2007 r. notatki służbowej na okoliczność uzgodnień projektu:
,,Aktualizacja dokumentacji pt. ,,Kierunki rekultywacji terenów
przekształconych i plan ich zagospodarowania  rekultywacja składowiska
odpadów powęglowych byłej KWK ,, Siersza . Nadleśnictwo Chrzanów
pozytywnie zaopiniowało przedstawioną aktualizację dokumentacji, wnosząc
jednocześnie m in. aby:
-na rekultywowanym terenie  działkom będącym w Zarządzie Lasów
Państwowych nadać kierunek leśny  zalesić na powierzchni ok.13,5 ha tj.
na wierzchowinie hałdy oraz skarpach po ich ukształtowaniu oraz na pow.
ok. 1,3 ha stanowiącej część działki zajętej pod plac drzewny, przy
całkowitej powierzchni podlegającej rekultywacji wynoszącej ok.24,5 ha.
Rekultywacja przedmiotowego obszaru o powierzchni 201300 m2 wraz
z ukształtowaniem skarp o pow. ok. 45000 m2 będzie prowadzona w dwóch
etapach, tj. rekultywacji technicznej polegającej na niwelacji wierzchowiny
z wykorzystaniem skały płonnej jaka pozostanie po złagodzeniu stromej skarpy
występującej w północnej części składowiska. Rekultywacja biologiczna
polegać będzie na zasadzeniu odpowiednich gatunków drzew i krzewów.
Przeprowadzenie rekultywacji wyeliminuje jakiekolwiek ujemne oddziaływanie
na środowisko.
9
3. Prace przygotowawcze.
Prace te polegać będą na wykonaniu robót pomiarowych przed rozpoczęciem
robót, w trakcie ich prowadzenia oraz po ich zakończeniu.
Prace te będą prowadzone poprzez wyznaczanie kołków kierunkowych,
sprawdzenie kątów i powierzchni przeznaczonej pod rekultywację. Następnie
należy wznowić niwelację i ustawić repery oraz zabezpieczyć osie terenu
poprzez wyniesienie ich poza obręb robót.
W dalszej kolejności należy wyznaczyć poziomy robót ziemnych.
W czasie formowania bryły rekultywacyjnej obiektu należy dokonywać
pomiarów przejściowych dla określenia na bieżąco miejsc formowania,
zagęszczenia poszczególnych tworzonych elementów bryły.
4. Rozwiązania projektowe
4.1 Rekultywacja techniczna- formowanie bryły rekultywacyjnej
Prace polegać będą na wykonaniu rekultywacji technicznej ujmującej także
uregulowanie stosunków wodnych na obiekcie, zarówno w trakcie prowadzenia
robót rekultywacyjnych jak i po ich zakończeniu.
Założenia przedprojektowe są następujące:
1. Rekultywacja techniczna, prowadzona będzie z wykorzystaniem skały
płonnej zalegającej na składowisku, cały materiał odpadowy zalegający
na hałdzie zostanie wykorzystany na miejscu.
2. Roboty rekultywacyjne na składowisku w ogólnym zarysie polegać będą
na złagodzeniu stromej skarpy występującej w północnej części oraz
wyrównaniu i wyprofilowaniu wierzchowiny.
3. Aktualizacja projektu ma na celu wykonanie nasypów w dowiązaniu
sytuacji wysokościowej występującej na obszarach sąsiednich.
4. Granicami opracowania są  od strony północnej droga leśna
przebiegająca u podstawy skarpy, natomiast granicą południową jest tor
należący do Elektrowni ,,Siersza .
5. Złagodzona skarpa powinna umożliwiać prace związane z gospodarką
leśną tzn. jej nachylenie nie powinno być większe niż 1:2.5- 1:3.
6. Ostateczne ukształtowanie zapewni największą retencję wód opadowych
na samym obiekcie a także wyeliminuje lub znacznie zminimalizuje
występujące obecnie zjawisko podtopień terenów (oddziałów) leśnych.
7. Część dawnego placu drzewnego zostanie zrekultywowana w kierunku
zadrzewieniowym, co w przyszłości umożliwi przejecie terenu przez Lasy
Państwowe, zatem na tym terenie również wykonana zostanie warstwa
rekultywacyjna z gleby mineralnej o miąższości 0,5 m.
10
Zasadniczą bryłę rekultywacyjną zaprojektowano w oparciu o 16 przekrojów
poprzecznych w skali 1 : 100/1000 oraz jeden przekrój podłużny L - L`.
Kilkunastometrowa, dochodząca do 15m istniejąca skarpa hałdy o stromym
nachyleniu dochodzącym do 80o , w obecnym kształcie stwarza zagrożenie
polegające na zamulaniu i zalewaniu obszarów leśnych, ciągnących się od jej
podnóża w kierunku na północ. Zjawisko to występuje i intensyfikuje się
podczas gwałtownych opadów atmosferycznych, jakie obserwuje się w
ostatnich latach. Stroma skarpa hałdy w jej obecnym kształcie nie stanowi
absolutnie żadnej bariery ochronnej dla spływającej z terenu wierzchowiny
hałdy, o powierzchni kilkunastu ha. nachylonej w kierunku obszarów
leśnych, wody opadowej. W trakcie intensywnych opadów
atmosferycznych, spływająca z terenu hałdy woda, wypłukuje i rzez
bi
głębokie bruzdy terenowe, nanosząc na obszary leśne frakcje odpadów
powęglowych, cyklicznie zamulając i zalewając tereny leśne. Mając na
uwadze występujące i powtarzające się zjawiska, niekorzystne dla
środowiska leśnego, zachodzi konieczność skutecznego wyeliminowania
powyższego poprzez wykonanie rowu odwadniającego (parownika) wzdłuż
podnóża na nowo ukształtowanej skarpy na całej jej długości. W miejscu
istniejącej obecnie, zaprojektowano 3 skarpy o nachyleniu nie większym niż
1:2.5  1:3 oraz półki miedzy nimi, z zachowaniem odpowiedniego
nachylenia na południe ( w kierunku hałdy), przez co zostanie znacznie
zminimalizowana ilość napływającej wody na tereny leśne, w tym
zrekultywowany w 2006 roku obszar o powierzchni ok. 1,5ha.
W TABLICY poniżej przedstawiono ilości mas odpadów powęglowych
koniecznych do pobrania, przemieszczenia i wbudowania na nowo w ramach
ostatecznego ukształtowania bryły rekultywacyjnej. Zaprojektowano
złagodzenie skarpy od strony północnej, tworząc 3 skarpy o nachyleniu
ok.1 :3 i półki pomiędzy nimi. Praktycznie cała ilość wykopów występuje w
rejonie w/w skarpy.
Podnóże skarpy determinuje przebieg istniejącej drogi leśnej oraz granice
obszaru zanieczyszczonego przez spłukiwane odpady powęglowe.
TABLICA
przekrój odległość
powierzchnia powierzchnia powierzchnia powierzchnia objętość objętość nasypu
między
wykopu na wykopu średnia nasypu na nasypu średnia wykopu (m3)
przekrojami
przekroju (m2) przekroju (m2) (m3)
(m)
(m2) (m2)
1 0,0 0,0
40,5 25,60 0,0 1036,80 0,00
2 51,2 0,0
11
45,0 36,25 4,55 1631,25 204,75
3 21,3 9,1
30,0 15,70 15,80 471,00 474,00
4 10,1 22,5
25,0 5,05 30,35 126,25 758,75
5 0,0 38,2
35,5 81,5 31,30 2893,25 1111,15
6 163,0 24,4
28,0 213,15 18,70 5968,20 523,60
7 263,3 13,0
41,5 303,90 21,10 12611,85 875,65
8 344,5 29,2
52,0 283,55 14,60 14744,60 759,20
9 222,6 0,0
59,0 267,50 0,00 15782,50 0,00
10 312,4 0,0
33,0 318,05 24,60 10495,65 811,80
11 323,7 49,2
46,0 320,10 49,90 14724,60 2295,40
12 316,5 50,6
65,5 302,20 32,20 19794,10 2109,10
13 287,9 13,8
44,5 276,30 30,40 12295,35 1352,80
14 264,7 47,0
63,0 266,00 23,50 16758,00 1480,50
15 267,3 0,0
53,5 217,10 4,35 11614,85 232,73
16 166,9 8,7
Ł 140948,3 12989,4
P1= 8329 m3
P2= 12037 m3
P3= 1750 m3
Nadwyżka mas odpadów pogórniczych do rozplantowania na wierzchowinie
hałdy, z uwzględnieniem zasypania zagłębień P1-P3 wypełnionych wodą
wynosi 105 843 m3 na powierzchni 201 300 m2
Z obliczeń wynika, że dla uzyskania docelowych rzędnych projektowanej bryły
rekultywacyjnej należy pobrać, przemieścić i wbudować 140948,3 m3 odpadów
powęglowych pochodzących generalnie ze skarpy od strony północnej.
W przeszłości w centralnej części składowiska, w 3 osadnikach został
zdeponowany muł węglowy, który został usunięty z terenu będącego
przedmiotem rekultywacji. Fakty te zostały komisyjnie stwierdzone przez
powołaną do tego celu komisję z ramienia inwestora, który jest
12
w posiadaniu materiałów i dokumentów potwierdzających usunięcie w/w mułu
węglowego.
Do wykonania projektowanych skarp wraz z półkami niezbędne będzie
sukcesywne odspajanie i przemieszczanie oraz platformy niezbędne będzie
sukcesywne odspajanie i przemieszczanie wykopanych w rejonie skarpy
odpadów powęglowych oraz ponowne ich wbudowanie wg przedstawionych
rozwiązań projektowych ( jak przedstawiono na przekrojach oraz mapie
sytuacyjno- wysokościowej w skali 1 :1 000) .
Wierzchowina bryły rekultywacyjnej została zaprojektowana jako płaska
 o bardzo niewielkim nachyleniu w kierunku toru kolejowego Elektrowni
,,Siersza . Ostateczne jej ukształtowanie przedstawia mapa zasadnicza w skali
1 : 1 000.
Wierzchnią warstwę odpadów powęglowych o miąższości 0,5 m należy
wykonać jako niezagęszczoną, co będzie korzystne z punktu widzenia wegetacji
roślinności, ponieważ powierzchnia taka będzie w stanie retencjonować większą
ilość wilgoci.
W większości przypadków przewiduje się transport kołowy z wykorzystaniem
wywrotek samowyładowczych do 20t. Załadunek na samochody będzie się
odbywał ładowarką kołową 2,5 m3. Korzystnym dla zagęszczenia będzie częsta
zmiana tras samochodów dowożących materiał.
4.1.1 Droga dojazdowa
Zaprojektowana została główna droga dojazdowa przebiegająca po północnej
stronie rowu retencyjnego. Długość jej wynosi ok. 550m. Drogę należy
wykonać w korycie szerokości 3,5m, stosując, po wykorytowaniu podbudowę
z kruszywa naturalnego o miąższości całkowitej 20 cm po zagęszczeniu
(warstwa dolna) oraz ułożyć warstwę górną o miąższości 8 cm po zagęszczeniu
również z kruszywa naturalnego. Na tak przygotowane podłoże położona
zostanie nawierzchnia z tłucznia kamiennego podkładowego o grubości po
zagęszczeniu wynoszącej 14 cm. Tak zaprojektowana droga będzie zapewniać
dostęp, celem prowadzenia prawidłowej gospodarki leśnej jak i zapewnienia
bezpieczeństwa przeciw pożarowego, istniejącym terenom leśnym położonym
od strony północnej, kilkanaście metrów poniżej odzyskanych terenów leśnych
na zrekultywowanej hałdzie. Rolę dróg dojazdowych mogą spełniać również 2
półki retencyjne. Wjazd na wierzchowinę przewiduje się zaprojektowanym
trawersem z półki górnej na platformę bryły rekultywacyjnej, z tym, że wznios
trawersu nie może być większy niż 10% dla swobodnego i bezpiecznego
dojazdu pojazdów. Drogi wewnętrzne w zależności od potrzeb, na
wierzchowinie w części zaplanowanej do zalesienia, zostaną wyznaczone
przez pracowników nadleśnictwa w końcowym etapie rekultywacji technicznej.
W miejscach tych nie będzie rozścielana warstwa mineralna grubości 0,5 m,
13
zaplanowana przy wykonywaniu rekultywacji biologicznej pod projektowane
zalesienie.
4.1.2 Rowy retencyjne
Rowy retencyjne zaprojektowano: u podnóża skarpy bryły rekultywacyjnej oraz
przy krawędzi niewielkiej skarpy powstałej w wyniku wyprofilowania w części
południowej platformy obiektu- wzdłuż toru kolejowego (jak pokazano na
mapie zasadniczej w skali 1 :1 000). Głębokość rowów wynosić będzie ok.1,0m
szerokość dna 2,0m , nachylenie skarp 1:3. Rowy te będą bezodpływowe.
Zadaniem rowów retencyjnych (odparowników), będzie przechwycenie wód
opadowych spływających z wierzchowiny a tym samym ochrona terenów
sąsiednich przed podtapianiem. Powierzchnie rowów będą pokryte warstwą
mineralną i obsiane trawą celem ich umocnienia. Wykonane rowy należy
wyrównać ręcznie.
4.1.3 Kolektor odwadniający
W północno- zachodniej części rekultywowanego terenu zaprojektowano
kolektor odwadniający, mający za zadanie odprowadzenie wód opadowych
z kanału odwadniającego przy torowisku do rowu retencyjnego znajdującego się
u podnóża skarpy od strony północnej. Całkowita długość kolektora będzie
wynosiła do 100m a jego średnica 400 mm. Zostanie on wykonany z rur PCV .
Celem zminimalizowania spadków  pokonanie nachylenia skarpy,
zaprojektowano 3 studnie o głębokości do 3m z kręgów betonowych o średnicy
1000mm. Projektowana trasa została pokazana na mapie zasadniczej w skali
1 :1 000 oraz na załączniku  przekrój ( projektowany kolektor odwadniający
PCV fi 400)
Na zrekultywowanym terenie wykonane zostaną dwa oczka wodne w celu
prawidłowego rozwoju przyrody o powierzchni 10-20 arów o nieregularnym
kształcie linii brzegowej i głębokości h=1,5 m. Oczka te zostaną wykonane
w końcowej fazie rekultywacji technicznej.
4.2 Rekultywacja biologiczna.
14
Rekultywacja biologiczna polegać będzie na zasadzeniu odpowiednich
gatunków drzew i krzewów, które zostały uzgodnione z Nadleśnictwem
Chrzanów, po uprzednim nawiezieniu na obszary będące w Zarządzie Lasów
Państwowych, w tym uformowane półkowo skarpy, gleby mineralnej
o miąższości nie mniejszej niż 0,5 m.
Na wyprofilowanych sezonowaną skałą płonną powierzchniach ok.138900m2
(skarpy, wierzchowina, pas wzdłuż rowu retencyjnego przy torze kolejowym),
można będzie przystąpić do nawożenia warstwy rekultywacyjnej z gleby
mineralnej miąższości 0,50m  pod zalesienia, a na pozostałym obszarze
miąższości 0,10 m  pod zatrawienie. Warstwa mineralna nie została naniesiona
na przekroje poprzeczne 1-16  obszary te pokazano na mapie zasadniczej.
Skład gatunkowy nasadzeń  na skarpach i w strefie ochrony korony skarpy,
których ilość sadzonek do powierzchni została wyliczona wg. niżej podanych
procentów :
- akacja 30% ( 8,3 tys. /ha) tj. 11952 sztuk
- olsza szara 15% ( 8,3 tys./ha), tj. 5976 sztuk
- brzoza brodawkowata 30% (8,3 tys./ha) tj. 11952 sztuk
- modrzew 10% (2,5 tys./ha) tj. 1200 sztuk
- krzewy : karagana, rokitnik, oliwnik, jarząb, wierzba łącznie 15%
( 4,4 tys./ha) tj. 7200 sztuk
na wierzchowinie zwałowiska :
- sosna zwyczajna 50% ( 10,0 tys./ha) tj. 44750 sztuk
- brzoza brodawkowata 20% ( 8,3 tys./ha) tj. 14857 sztuk
- modrzew 10% ( 2,5 tys./ha) tj. 2238 sztuk
- olsza szara 10% ( 8,3 tys./ha) tj. 7429 sztuk
- krzewy 10% - gatunki jak na skarpach i w strefie ochrony korony skarpy
tj. 8950 sztuk
sosna i modrzew mają być sadzone z zakrytą bryłą korzeniową,
Przy rowie odwadniającym od strony południowej (od strony kolei) nasadzony
zostanie szpaler drzew stanowiący ekran dla terenów zrekultywowanej hałdy.
Szpaler drzew na pow. całkowitej ok. 0,45 ha będą stanowiły :
- olsza szara w ilości 1000 sztuk
- akacja w ilości 1000 sztuk
- jarząb w ilości 400 sztuk
Dla sosny stosować więz
bę 1,0x1,0 m , dla pozostałych gatunków 1,0x1,2 m.
dla modrzewia 2,0x2,0m. Na zboczach skarpy od strony północnej należy
wykonać nasadzenia w gęstej więz
bie 1,0x1,0 m.
15
Po zakończeniu prac rekultywacyjnych, teren należy trwale rozgraniczyć,
łącznie z osadzeniem granicznych słupków, oznaczając granicę Lasów
Państwowych. Wykonany operat geodezyjny będzie podstawą do przejęcia
powierzchni przez Nadleśnictwo.
Powyższe zobowiązanie zostało zawarte min. w uzasadnieniu Decyzji Starosty
Chrzanowskiego znak: OŚR-IX.6018/2/KS/2005 z dnia 20.07.2005 roku.
Niezależnie od powyższego należy wykonać pomiar powykonawczy całego
terenu objętego projektem rekultywacji a dokumenty i materiały powstałe
w wyniku pomiaru, skompletować i w formie operatu geodezyjnego
przekazać do Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej
w Trzebini. Po zaktualizowaniu mapy zasadniczej przedmiotowego terenu
w Zasobach Geodezyjnych m. Trzebini, 3 egzemplarze kopii mapy zasadniczej
potwierdzone przez Zasób Geodezyjny zostaną przekazane inwestorowi.