modelowanie związków encji - ...
diagramy ER - ...
atrybuty, domeny oraz zwiÄ…zki - ...
Obszar modelowany - & .
Encja - & .
encja (prostokąt lub prostokąt zaokrąglony wypełniony nazwa encji, atrybutami oraz oznaczeniami
atrybutów kluczowych #)
encja związku (jak wyżej, przy czym obramowanie wykonane linią przerywana)
obligatoryjne uczestnictwo w związku (linia ciągła)
opcjonalne uczestnictwo w zwiÄ…zku (linia przerywana) ----------
- liczność związku wiele  n (oznaczany jako tzw kurza łapką)
- liczność związku jeden  1 (oznaczany pojedynczą linią)
* - obligatoryjne wprowadzanie wartości atrybuty do bazy
° - opcjonalne wprowadzanie wartoÅ›ci atrybutu do bazy
# - atrybut klucza
Podstawa modelu relacyjnego są relacje, czyli struktury w postaci tabeli dwuwymiarowej, w których
magazynowane są dane. Dopuszczalne jest używanie nazwy tabela. Każda relacja składa się z dwóch części:
nagłówka i treści.
W języku polskim słowo  relacja oznacza pewien zbiór danych lub związki np. pomiędzy ludz
mi. Generuje
to w pewnych sytuacjach niejednoznaczne określenia.
Atrybut |
\/
Nagłówek ->
krotka
->
Treść
->
Treść relacji zawiera zbiór nieuporządkowanych danych, jednak każdą krotka relacji musi być w modelu
relacyjnym unikatowa
Dla każdej relacji musi istnieć zatem taka kombinacja atrybutów, która w jednoznaczny sposób identyfikuje
każdą krotkę. Taka kombinacja składająca się z jednego lub większej liczby atrybutów nosi nazwę klucza
kandydującego. W relacji może istnieć więcej niż jeden klucz kandydujący, a klucze takie nie mogą być
redukowalne.
Klucz składający się z jednego atrybutu nosi nazwę klucza prostego, a z wielu klucza złożonego.
Jeden z kluczy kandydujących wybiera się na tzw. klucz główny (podstawowy), który jest istotnym
elementem relacji.
PracID PracPESEL Pracimie
1 636272773 B
2 246272486 C
3 327372786 D
4 246264628 F
5 724825872 D
6 274724727 S
7 246648488 F
Klucz główny:
1. PracID lub 2. PracPESEL
W celu utworzenia połączenia między relacjami (tabelami) tworzy się, w tabelach podrzędnych, dodatkowy
atrybut zwany kluczami obcym. Przyjmuje on wartości klucza głównego z tabeli nadrzędnej. Taka
konstrukcja umożliwia utworzenie trzech typów powiązań między relacjami:
" jeden-do-jednego (1:1)
" jeden-do-wielu (1:N)
" wiele-do-wiele (M:N)
PracID Pracimie
1 Andrzej
2 Stefan
3 Zdzichu
4
5
Klucz
główny
Tabela pośrednicząca
TabID TabPracID TabProjID
1 1 1
2 1 3
3 2 1
4 1 4
5 Klucz obcy 4
ProjID ProjNazwa
1 Blabla
2 Srata
3 haha
Klucz
główny
INTEGRALNOŚĆ
W każdej bazie konieczne jest ustalanie reguł jakie system DBMS będzie używał do zapewnienia
poprawności zawartych w bazie danych. Integralność to zestaw reguł jakie wykorzystywane są do
utrzymania bazy w stanie spójnym  tzn. odpowiadającym rzeczywistemu stanowi opisywanej przestrzeni
zagadnienia.
Żaden system nie potrafi sprawdzić w sposób pewny, czy wprowadzane dane są prawdziwe może jedynie
określić, że dane mogą być prawdziwe.
Wprowadzenie dla konkretnej bazy danych wszystkich takich reguł nosi nazwę modelowania integralności
danych.
W modelu relacyjnym integralność obejmuje dwa podstawowe elementy: integralność encji i integralność
referencyjnÄ….