WYDZIAŁ INŻYNIERII PRODUKCJI P.W. |
|||
INSTYTUT TECHNIK WYTWARZANIA |
|||
LABORATORIUM MATERIAŁÓW METALOWYCH I CERAMICZNYCH |
|||
Nazwisko i imię: Sylwia Skolimowska
|
Grupa: ID-I0-14 |
Data: 05 XII 2010 |
|
Temat ćwiczenia: Hartowność stali- wyznaczanie metodą obliczeniową
|
Numer ćwiczenia: 7 |
||
Prowadzący: Mariusz Bober |
Ocena ze sprawdzianu: |
Ocena ze sprawozdania:
|
Ocena: |
Cel ćwiczenia:
Ćwiczenie ma na celu zaznajomienie z metodami wyznaczania hartowności stali, a w szczególności metodą obliczeniową. W ramach ćwiczenia studenci określą hartowność wybranych gatunków stali.
Hartowność- zdolność stali do tworzenia struktury martenzytycznej podczas chłodzenia z temperatury austenizacji. Za strefę zahartowaną przyjmuje się objętości zawierający co najmniej 50% martenzytu. Twardość strefy półmartenzytycznej (zawierającej 50% martenzytu), określa się mianem twardości krytycznej.
Utwardzalność- podatność stali do hartowania, wyrażona najwyższą twardością jaką można osiągnąć w wyniku hartowania.
Przehartowalność- podatność stali do utwardzania się, w głąb przekroju pod wpływem hartowania
Przebieg ćwiczenia:
Stosuje się zależność uwzględniającą wpływ zawartości węgla i wielkości ziarna austenitu oraz wpływ zawartości pierwiastków stopowych
DI50= DIC* k1* k2* k3*… *kn
DI50- idealna średnica krytyczna stali stopowej przy założeniu występowania w osi pręta 50% martenzytu
DIC- idealna średnica krytyczna stali węglowej o określonej zawartości węgla i wielkości ziarna, odnosząca się do 50% martenzytu w strukturze
k1 … kn- mnożniki określające wpływ pierwiastków stopowych na zmianę hartowności stali
Gatunek stali: 20 HN3A
Skład chemiczny |
Mnożniki (min) |
Mnożniki (max) |
DIC (min/max) |
C= 0,18- 0,27 |
|
|
|
Mn= 0,3- 0,6 |
1,38 |
1,8 |
Min = 10 |
Si= 0,17- 0,37 |
1 |
1 |
Max = 13 |
Cr= 0,6- 0,9 |
1,55 |
1,95 |
|
Ni= 2,8-3,2 |
2,2 |
2,6 |
|
M0=0 |
1 |
1 |
|
V= 0 |
1 |
1 |
|
Min: Max:
DI50= 10∙1,38∙1∙1,55∙2,2∙1∙1 = 47,058 DI50= 13∙1,8∙1∙1,95∙2,6∙1∙1 = 118,638
Średnica krytyczna |
Ośrodek oziębiający |
|||
|
Wymiar |
H= 0,3 |
H=1,0 |
H=2,0 |
D50 |
max |
65 |
95 |
115 |
|
min |
25 |
40 |
55 |
D90 |
max |
30 |
60 |
85 |
|
min |
16 |
30 |
45 |
Wnioski:
Hartowność stali określa się za pomocą średnic krytycznych, które wyznacza się metodami doświadczalnymi, doświadczalno - wykreślnymi lub obliczeniowymi. W ćwiczeniu wykorzystano metodę obliczeniową. Wartość średnicy krytycznej zależy w dużym stopniu od ośrodka oziębiającego, którego zdolność do chłodzenia określa się za pomocą współczynnika intensywności chłodzenia H. Istotą metody jest liczbowe ujęcie wpływu i składu chemicznego stali i wielkości ziarna austenitu na jej hartowność. Metoda ta stwarza lepsze perspektywy w związku z upowszechnianiem się komputeryzacji w przedsiębiorstwach i instytutach badawczych.