1996.02.14 postanow. SN WO 19/96 OSNKW 1996/5-6/29
Skoro możliwość przekazania sprawy innemu sądowi równorzędnemu na podstawie art. 26 [36] k.p.k. uzależniona jest od stwierdzenia, że większość osób, które należy wezwać "na rozprawę", zamieszkuje blisko tego sądu, a z dala od sądu właściwego, to trzeba przyjąć, iż nie wchodzi ona w rachubę w postępowaniach, w których ustawa nie przewiduje w ogóle orzekania na rozprawie (art. 87 k.p.k.), a do takich zalicza się m.in. postępowanie o odtworzenie zaginionych lub zniszczonych akt.
1981.05.30 postanow. SN IV KO 43/81 OSNKW 1981/9/51
Oceniając zastosowanie zasady ekonomii procesowej, mogącej przemawiać za celowością przekazania sprawy do rozpoznania innemu sądowi na podstawie art. 26 [36] k.p.k., istotne jest nie to, czy osoby, które należy wezwać na rozprawę, zamieszkują na terenie właściwości poszczególnych sądów, lecz to, w jakiej zamieszkują one odległości od tych sądów, i czy rzeczywiście są znaczne różnice w stopniu trudności dotarcia do tych sądów, także ze względu na istniejące połączenia komunikacyjne.
1989.07.12 postanow. SN IV KZ 81/89 OSNKW 1989/7-12/54
Na postanowienie sądu wyższego rzędu nad sądem właściwym o przekazaniu sprawy innemu sądowi równorzędnemu w trybie art. 26 k.p.k. zażalenie nie przysługuje.
Przepis ten dotyczy nadzwyczajnej właściwości sądu, tzw. właściwości z delegacji, a o przekazaniu sprawy w trybie art. 26 [36] k.p.k. decyduje tylko wzgląd na ekonomię procesową.
1
ART. 36 K.P.K.