Postanowienie z dnia 9 lutego 2011 r., V KK 288/10 (Biuletyn Prawa Karnego nr 3/11)
Stosowana przemoc fizyczna, skrępowanie rąk i nóg za pomocą taśmy samoprzylepnej, nakładanie worków foliowych na głowę, podduszanie i uruchamianie wiertarki, posługiwanie się rękawicami, grożenie oblania kwasem i zastrzeleniem, przy przystawianiu do głowy przedmiotu przypominającego broń są czynnościami, które w sposób drastyczny przekraczają potrzebę podjęcia działań obliczonych na pozbawienie osoby wolności, a mają prowadzić do udręczenia osoby, wobec której zabiegi takie są podejmowane. Okoliczności takie jak kim są pokrzywdzeni oraz to, że metody te są często stosowane w porachunkach przestępczych nie mogą zmieniać oceny charakteru takich działań jako prowadzących do szczególnego udręczenia pokrzywdzonego pozbawionego wolności.
Pojęcie uczestniczenia w obrocie, o jakim mowa w (art. 56 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii), jest rozumiane w orzecznictwie szeroko i odnosi się ono nie tylko do zachowań związanych z bezpośrednim przekazywaniem środków odurzających innej osobie, ale także do zachowań składających się na funkcjonowanie takiej osoby w obrocie - np. magazynowanie środków czy też udostępnianie lokalu, w którym ma dojść do wprowadzenia środków do obrotu.
1
ART. 56 Nark