2558


Rehabilitacja po leczeniu raka piersi

Leczenie polega najczęściej na skojarzeniu zabiegu operacyjnego z radioterapią i chemioterapią.Po leczeniu operacyjnym dochodzi do zaburzeń czynności kończyny górnej po stronie operowanej.Przejawiają się one ograniczeniem ruchomości w stawie ramiennym oraz osłabieniem siły mięśni.

W największym stopniu dotyczy to zakresu prostowania horyzontalnego,odwodzenia i rotacji zewnętrznej.U ok 40% chorych rozwija się obrzęk chłonny kończyny górnej.Występują zaburzenia statyki T oraz wady postawy w postaci kifozy i kifoskoliozy.

Rehabilitacja powinna być rozpoczęta jak najwcześniej.W okresie przedoperacyjnym prowadzi się naukę ćwiczeń stosowanych po operacji.

Większość autorów zaleca prowadzenie rehabilitacji od pierwszej doby pooper.

Niektórzy zalecają przez 1-2 doby pooper. bierne ułożenie k. w odwiedzeniu i rotacji zewnętrznej w stawie ram. oraz w zgięciu w st. łokciowym (90 stopni.)

W tej pozycji chora wykonuje ćw. czynne ręki i st. łokciowego oraz rotację w st ramiennym. Po 48 h rozpoczyna się ćw. w st. ramiennym w zakresie 90-180 stopni.

Inni autorzy polecają do czasu usunięcia drenu ćw. czynne ręki i st. łokciowego oraz izometryczne mięśni odwodzicieli st. ramiennego.Po usunięciu drenu można rozpocząć ćw. czynne w odciążeniu i ostrożnie ćw. czynne wolne, zwłaszcza w płaszczyźnie czołowej, ze względu na ryzyko wysięku w ranie pooperacyjnej. Dopiero po przylgnięciu płata skóry do ściany klatki można prowadzić intensywniej ćw. czynne wolne w pełnym zakresie i ćw. czynne z oporem we wszystkich płaszczyznach.

W Polsce wczesny okres pooperacyjny zwykle podzielony jest na 3 etapy.W 1-3 dobie wykonuje się ćw. oddechowe, ćw. czynne ręki i st. łokciowego po str.operowanej, ćw. wspomagane i samowspomagane , a następnie czynne wolne w stawie ramiennym,początkowo w płaszczyznie

strzałkowej,a później poprzecznej i czołowej oraz rozluźniające.

Kończyna jest ułożona na klinie tak ,aby ręka była powyżej poziomu klatki.

Od 4-6 doby prowadzi się te same ćw. ale w pozycji siedzącej.

W ostatnim etapie 7-10 doba rozpoczyna się ćw. w pozycji stojącej, wprowadzając pewne elementy ćw. czynnych z oporem .

W 2lub3 etapie włącza się delikatny masaż k. górnej.

Z reguły w ciągu 10-14 dni chora powinna osiągnąć prawidłowy zakres ruchu.

Po opuszczeniu szpitala chora powinna kontynuować rehabilitację w sanatorium lub ambulatoryjnie -ćw. grupowe ogólnousprawniające oraz indywidualne w zależności od stwierdzonych zaburzeń.

Znaczenie, cele i zadania rehabilitacji w onkologii

Metody leczenia stosowane w onkologii sa często przyczyną powikłań

i zaburzeń czynności wielu układów i narządów.

Cele są szczególne polegają bowiem na przywracaniu sprawności psychofizycznej utraconej w wyniku leczenia, a nie choroby.

Podstawowe znaczenie ma profilaktyczny cel rehabilitacji.

Osiągnięcie celów tych wymaga spełnienia następujących zadań:

  1. zapobieganie powikłaniom płucnym

  2. zapobieganie powikłaniom naczyniowym i ukł.chłonnego

  3. zapobieganie ograniczeniom zakresu ruchów i osłabieniu siły mięś.

  4. zapobieganie wadom postawy

  5. zapobieganie obniżeniu sprawności i wydolności fizycznej

  6. zapobieganie zaburzeniom równowagi i chodu

Osiągnięcie celów leczniczych wymaga spełnienia takich zadań:

  1. przywrócenia prawidłowej wentylacji płuc

  2. przywrócenia równowagi odpływu chłonki

  3. przywrócenia prawidłowej ruchomości w stawach i siły mięśni

  4. korekcji nieprawidłowej postawy

  5. poprawy sprawności i wydolności fizycznej

  6. poprawy koordynacji i sprawności chodu

  7. doboru zaopatrzenia ortopedycznego



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
2558
2558
2558
2558
2558
2558 id 31207 Nieznany
KKK 2558 2865 modlitwa chrzescijanska

więcej podobnych podstron