Stary paradygmat wartości socjaldemokratycznych.
Socjaldemokracja powstała na wskutek sprzeciwu przeciwko marksistowskiemu rozumieniu socjalizmu. Celem klasy robotniczej powinno być skłonienie państwa do reform socjalnych, a nie rewolucja. Państwo powinno finansowo wspierać organizacje zrzeszające robotników.
Ferdynand Lassall twórca ruchu. Podstawowy dokument to program Socjalistycznej Partii Niemiec zwany programem gotajskim.
Drogą do zbudowania społeczeństwa socjalistycznego powinien być legalizm.
Program wysuwał na czoło takie postulaty jak powszechność prawa wyborczego, bezpłatne szkolnictwo, ochrona pracy, wolność sumienia i wyznania.
Koncepcje wspierające: reformizm i rewizjonizm.
Reformizm - (socjalizm profesorski) zakładał, że poprawa bytu proletariatu zahamowuje rosnące napięcia w stosunkach burżuazja-proletariat. Rozwój reform socjalnych, podwyżka płac robotników jako sposób na powstrzymanie rewolucji.
Rewizjonizm - stworzył E. Bernstein, dowodził on, że kapitalizm ewoluuje w stronę dekoncentracji własności, a rozwój gospodarczy prowadzi nie tylko do wzrostu zamożności burżuazji, ale poprawia sytuację materialną robotników. Stopniowo kapitalizm wskutek demokratyzacji staje się socjalizmem.
Socjalizm demokratyczny powstał na I Kongresie Międzynarodówki Socjalistycznej w 1951 r.
Cztery części:
I. Demokracja polityczna, (środki i metody jakie ruch socjalistyczny użyje do zbudowania nowego społeczeństwa- ochrona życia osobistego przed samowolą państwa, swobody obywatelskie, wolne wybory, szanowanie praw mniejszości),
II. Demokracja gospodarcza - (reformy, które miały doprowadzić do stworzenia państwa dobrobytu), walka ze zorganizowanymi grupami interesu, wspieranie decentralizacji ,
III. Demokracja socjalna - (podstawowe prawa jednostki, bezpłatna opieka lekarska, edukacja, równouprawnienie itp.)
IV. Demokracja międzynarodowa - wsparcie dla ruchów demokratycznych, wolnościowych, narodowo-wyzwoleńczych na świecie.