POLITECHNIKA WARSZAWSKA Wydzia艂 In偶ynierii L膮dowej |
|||||
|
|||||
LABORATORIUM Z MATERIA艁脫W BUDOWLANYCH |
|||||
|
|||||
SPRAWOZDANIE Z 膯WICZE艃 LABORATORYJNYCH |
|||||
|
|||||
膯wiczenie laboratoryjne nr 1 |
|||||
Temat: |
Badania w艂asno艣ci mechanicznych drewna i stali |
||||
Imi臋 i nazwisko: |
Piotr GUMI艃SKI |
||||
|
|||||
Data wykonania 膰wiczenia:
25.03.2006 r.
|
Grupa dzieka艅ska |
3 |
Rodzaj studi贸w |
Zaoczne |
|
|
Rok akademicki |
2005/06 |
Semestr |
IV |
|
|
|||||
Prowadz膮cy zaj臋cia: dr in偶. Szczepan Lutomirski |
|||||
Ocena:
|
AWOZDANIE Z PRZEPROWADZENIA 膯WICZENIA
SPRAWOZDANIE Z PRZEPROWADZENIA 膯WICZE艃
TEMAT 膯WICZENIA LABORATORYJNEGO nr 1
Badanie w艂asno艣ci mechanicznych drewna i stali
PODSTAWY TEORETYCZNE
2.1. Wiadomo艣ci wst臋pne
Podstawow膮 pr贸b膮 bada艅 w艂asno艣ci mechanicznych metali jest pr贸ba statyczna rozci膮gania metali, uj臋ta norm膮 PN EN 10002-1 - AC1. Dzi臋ki takim pr贸bom otrzymujemy podstawowe informacje o w艂asno艣ciach wytrzyma艂o艣ciowych i plastycznych danych metali. Pr贸ba taka realizuje najprostszy stan napr臋偶e艅, jaki powstaje przy prostym rozci膮ganiu. Badanie wytrzyma艂o艣ciowe w trakcie tej pr贸by polega na osiowym rozci膮ganiu pr贸bki odpowiednio ukszta艂towanej na maszynie wytrzyma艂o艣ciowej zwanej zrywark膮. Przeprowadzaj膮c statyczn膮 pr贸b臋 rozci膮gania metali nale偶y pami臋ta膰, i偶 uzyskane wyniki pochodz膮 z bada艅 przeprowadzonych na pr贸bkach, a zatem nie mog膮 odzwierciedla膰 zachowania si臋 gotowych konstrukcji pod obci膮偶eniem.
2.2. Podstawowe poj臋cia
2.2.1. Statyczna pr贸ba rozci膮gania
Najwa偶niejsza pr贸ba wytrzyma艂o艣ciowa, b臋d膮ca podstaw膮 i weryfikacj膮 wielu za艂o偶e艅, aproksymacji i rozwa偶a艅; skodyfikowana w normie, opisuj膮cej wymagania dotycz膮ce maszyny wytrzyma艂o艣ciowej (patrz: zrywarka), pr贸bek, sposobu dokonania pr贸by i zawarto艣ci protoko艂u; wykresy rozci膮gania stali twardej i mi臋kkiej r贸偶ni膮 si臋 do艣膰 znacznie (g艂贸wnie w obszarze granicy plastyczno艣ci); o znaczeniu pr贸by decyduj膮: 艂atwo艣膰 i dok艂adno艣膰 uzyskania jednoosiowego i jednorodnego stanu napr臋偶enia, przej艣cie w jednej pr贸bie przez wszystkie mo偶liwe stany mechaniczne materia艂u, bezpo艣rednia i prosta interpretacja stanu mechanicznego na ka偶dym etapie
Podczas badania otrzymuje si臋 wykres zale偶no艣ci pomi臋dzy wyd艂u偶eniem pr贸bki, a wielko艣ci膮 stopniowo wzrastaj膮cej si艂y rozci膮gaj膮cej. Rz臋dne wykresu przedstawiaj膮 warto艣膰 si艂y rozci膮gaj膮cej, a odci臋te przedstawiaj膮 wyd艂u偶enie pr贸bki.
Otrzymany po wykonaniu badania wykres dzieli si臋 na:
Okres 1. - okres proporcjonalno艣ci i spr臋偶ysto艣ci materia艂u (odcinek 0-1) - wykres jest lini膮 prost膮, co wskazuje na to, 偶e odkszta艂cenia rosn膮 proporcjonalnie do wzrostu napr臋偶e艅.
Napr臋偶enie odpowiadaj膮ce punktowi 1 na wykresie nazywa si臋 granic膮 proporcjonalno艣ci i spr臋偶ysto艣ci
Okres 2. - charakteryzuje si臋 tym, 偶e odkszta艂cenia zaczynaj膮 wzrasta膰 szybciej ni偶 napr臋偶enia, materia艂 wykazuje jednak cz臋艣ciow膮 spr臋偶ysto艣膰 (odcinek 1-2)
Okres 3. - okres plastyczno艣ci (p艂ynno艣ci) materia艂u, (odcinek 2-3) - charakteryzuje si臋 tym, 偶e wyd艂u偶enie wzrasta prawie bez jednoczesnego wzrostu napr臋偶e艅. W tym okresie materia艂 zachowuje si臋 tak jakby straci艂 zdolno艣膰 opierania si臋 dzia艂aniu si艂 i zacz膮艂 p艂yn膮膰.
Napr臋偶enie odpowiadaj膮ce punktowi 2 na wykresie nazywa si臋 granic膮 plastyczno艣ci
Okres 4. - okres odzyskiwania przez materia艂 zdolno艣膰 opierania si臋 dzia艂aniu si艂y rozci膮gaj膮cej, ale wyd艂u偶enia wzrastaj膮 szybciej ni偶 napr臋偶enia. Przy sile odpowiadaj膮cej punktowi 4 nast臋puje zw臋偶enie si臋 pr贸bki, czyli powstaje tzw. szyjka.
Napr臋偶enie odpowiadaj膮ce punktowi 4 nosi nazw臋 wytrzyma艂o艣ci materia艂u na rozci膮ganie.
Okres 3. nazywany jest te偶 faz膮 plastycznego wzmocnienia materia艂u
Okres 5. - nast臋puje spadek si艂y wskutek przew臋偶enia przekroju i p艂yni臋cia materia艂u pr贸bki. Okres ten ko艅czy si臋 rozerwaniem pr贸bki, kt贸re nast臋puje w punkcie 5.
Przyk艂adowy wykres odkszta艂ce艅 metalu przy rozci膮ganiu w zale偶no艣ci od napr臋偶e艅
2.2.2. Zrywarka
Maszyna wytrzyma艂o艣ciowa do przeprowadzania statycznej pr贸by wytrzyma艂o艣ciowej (rozci膮gania, 艣ciskania, zginania, itp.) Zrywarka zaopatrzona jest w ekstensometr, urz膮dzenie s艂u偶膮ce do pomiaru przemieszczenia, a w danym przypadku, do pomiaru rozci膮gni臋cia badanej pr贸bki.
2.2.3. Umowna granica plastyczno艣ci
Granica plastyczno艣ci wyznaczana gdy brak wyra藕nej granicy plastyczno艣ci (np. stal twarda), odpowiadaj膮ca umownemu odkszta艂ceniu trwa艂emu (np. 0.2%)
2.2.3.1. Granica plastyczno艣ci
Napr臋偶enie (pozorne), przy kt贸rym pojawiaj膮 si臋 pierwsze odkszta艂cenia plastyczne; dla materia艂u z wyra藕n膮 granic膮 plastyczno艣ci jest to napr臋偶enie odpowiadaj膮ce plateau p艂yni臋cia; dla materia艂u nie wykazuj膮cego wyra藕nej granicy plastyczno艣ci jest to wielko艣膰 umowna; por. statyczna pr贸ba rozci膮gania
2.2.3.2 Wyra藕na granica plastyczno艣ci
Granica plastyczno艣ci obserwowana do艣wiadczalnie w postaci poziomego odcinka (tzw. plateau p艂yni臋cia) na wykresie 蟽(蔚) statycznej pr贸by rozci膮gania
2.2.3.3. Odkszta艂cenia plastyczne
Odkszta艂cenia trwa艂e; przeciwie艅stwo odkszta艂ce艅 spr臋偶ystych, znikaj膮cych po zdj臋ciu obci膮偶enia (po odci膮偶eniu)
2.2.4. Modu艂 spr臋偶ysto艣ci
Modu艂 spr臋偶ysto艣ci Younga (E) inaczej modu艂 odkszta艂calno艣ci liniowej albo modu艂 spr臋偶ysto艣ci pod艂u偶nej. Wielko艣膰 uzale偶niaj膮ca odkszta艂cenie liniowe materia艂u od napr臋偶enia jakie w nim wyst臋puje.
Jednostk膮 modu艂u Younga jest paskal. Jest to wielko艣膰 okre艣laj膮ca spr臋偶ysto艣膰 materia艂u.
CEL 膯WICZENIA
3.1. Zadaniem naszym jest okre艣lenie w艂asno艣ci wytrzyma艂o艣ciowych i plastycznych pr贸bek stali zbrojeniowej gatunk贸w:
St3S
18G2b
34GS
BSt500
PRZEBIEG WYKONYWANYCH CZYNNO艢CI
Przebieg wykonywanych czynno艣ci
Rozci膮gan膮 pr贸bk臋 umieszczamy centralnie wzgl臋dem oci szcz臋k i zaciskamy jedynie g贸rn膮 szcz臋k臋.
Sprawdzamy ustawienie ekstensonometru (nale偶y ustawi膰 r贸wne odleg艂o艣ci g贸rnego i dolnego remienia ekstensonometru od 艣rodka pr贸bki
Wyzerowujemy si艂omierz i zaciskamy pr贸bk臋 w dolnej szcz臋ce
Uruchomienie zrywarki
po zerwaniu pr贸bki nale偶y usun膮膰 j膮 z maszyny
Po zako艅czeniu badania nale偶y odczyta膰 wielko艣ci charakterystyczne
mo偶na r贸wnie偶 wykona膰 wydruki komputerowe z przeprowadzonego badania
Wielko艣ci charakterystyczne
4.2.1. Granica plastyczno艣ci Re (g贸rna i dolna)
gdzie:
Re - ReH - g贸rna granica plastyczno艣ci
ReL - dolna granica plastyczno艣ci
Fe - FeH - Si艂a przy g贸rnej granicy plastycznej
FeL - si艂a przy dolnej granicy plastyczno艣ci
S0- powierzchni przekroju poprzecznego pr贸bki
4.2.2. Wytrzyma艂o艣膰 na rozci膮ganie Rm
gdzie:
Fm - najwi臋ksza si艂a zrywaj膮ca
S0- powierzchni przekroju poprzecznego pr贸bki
4.2.3. Wyd艂u偶enie wzgl臋dne Ap10
gdzie:
Lu - d艂ugo艣膰 pomiarowa ko艅cowa
L0 - d艂ugo艣膰 pomiarowa pocz膮tkowa
Badane pr贸bki
pr臋t zbrojeniowy g艂adki St3S o 艣rednicy nominalnej 12 mm
pr臋t zbrojeniowy 偶ebrowany 18G2b o 艣rednicy nominalnej 12 mm
pr臋t zbrojeniowy 偶ebrowany 34GS o 艣rednicy nominalnej 12 mm
pr臋t zbrojeniowy 偶ebrowany BSt500S o 艣rednicy nominalnej 12 mm
WYNIKI
Wyniki przeprowadzonych bada艅 zawarte s膮 w za艂膮cznikach:
Wyznaczenie umownej granicy plastyczno艣ci dla pr臋ta St3S 脴 12 mm
Wymiary geometryczne pr贸bek
Pomiary i obliczenia
Wykres odkszta艂ce艅 przy rozci膮ganiu pr臋ta St3S 脴 12 mm
Wykres odkszta艂ce艅 przy rozci膮ganiu pr臋ta 18G2b 脴 12 mm
Wykres odkszta艂ce艅 przy rozci膮ganiu pr臋ta 34GS 脴 12 mm
Wykres odkszta艂ce艅 przy rozci膮ganiu pr臋ta BSt500 脴 12 mm
Zbiorczy wykres por贸wnawczy dla wszystkich badanych pr贸bek
ZESTAWIENIE WYNIK脫W BADA艃 NA ROZCI膭GANIE PR脫BEK STALOWYCH |
||||||||
dla pr臋ta St3S 脴 12 mm |
||||||||
Wyznaczanie umownej granicy plastyczno艣ci |
||||||||
Data badania: 14.05.2005 |
Grupa: IV |
|||||||
Lp. |
Si艂a |
Napr臋偶enie |
Odczyt |
Przyrost |
Wyd艂u偶enie |
|||
|
|
|
|
|
ca艂kowite |
spr臋偶yste |
trwa艂e |
|
|
kN |
MPa |
mm*10-3 |
mm*10-3 |
mm*10-3 |
mm*10-3 |
mm*10-3 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1 |
0,50 |
|
1 |
- |
- |
- |
- |
|
2 |
5 |
|
22 |
21 |
21 |
21 |
- |
|
3 |
10 |
|
43 |
21 |
43 |
43 |
- |
|
4 |
15 |
|
65 |
22 |
65 |
65 |
- |
|
5 |
20 |
|
87 |
22 |
87 |
87 |
- |
|
6 |
25 |
|
109 |
22 |
109 |
109 |
- |
|
7 |
30 |
|
132 |
23 |
132 |
132 |
- |
|
8 |
35 |
|
155 |
23 |
155 |
155 |
- |
|
9 |
40 |
|
177 |
22 |
177 |
177 |
- |
|
10 |
45 |
|
201 |
24 |
201 |
201 |
- |
|
11 |
50 |
|
236 |
35 |
236 |
|
57 |
|
12 |
55 |
|
297 |
61 |
297 |
|
83 |
|
13 |
56 |
|
320 |
23 |
320 |
|
27,4 |
|
14 |
57 |
|
347 |
27 |
347 |
|
28,4 |
|
15 |
58 |
|
410 |
63 |
410 |
|
67,4 |
|
16 |
59 |
|
519 |
109 |
519 |
|
113,4 |
|
17 |
60 |
|
768 |
249 |
768 |
|
253,4 |
|
18 |
61 |
|
|
|
|
|
|
|
19 |
|
|
|
|
|
|
|
|
20 |
|
|
|
|
|
|
|
|
21 |
|
|
|
|
|
|
|
|
22 |
|
|
|
|
|
|
|
|
23 |
|
|
|
|
|
|
|
|
24 |
|
|
|
|
|
|
|
|
25 |
|
|
|
|
|
|
|
|
26 |
|
|
|
|
|
|
|
|
27 |
|
|
|
|
|
|
|
|
28 |
|
|
|
|
|
|
|
|
29 |
|
|
|
|
|
|
|
|
30 |
|
|
|
|
|
|
|
ZESTAWIENIE WYNIK脫W BADA艃 NA ROZCI膭GANIE PR脫BEK STALOWYCH |
|||||||||||
Wymiary geometryczne pr贸bek |
|||||||||||
Data badania: 14.05.2005 |
Grupa: IV |
||||||||||
Lp. |
Pr贸bki p艂askie |
Pr贸bki okr膮g艂e 偶ebrowane |
Pr贸bki okr膮g艂e g艂adkie |
||||||||
|
a0 |
b0 |
S0 |
l |
G |
d0 |
S0 |
l |
d0 |
S0 |
|
|
Grubo艣膰 pr贸bki |
Szeroko艣膰 pr贸bki |
Powierzchnia przekroju poprzecznego |
D艂ugo艣膰 pr贸bki |
Masa pr贸bki |
艢rednica obliczeniowa pr贸bki |
Powierzchnia przekroju poprzecznego |
D艂ugo艣膰 pr贸bki |
艢rednica pr贸bki |
Powierzchnia przekroju poprzecznego |
|
|
mm |
mm |
mm2 |
cm |
g |
mm |
mm2 |
cm |
mm |
mm2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1 |
Gatunek stali: St3S |
||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2 |
Gatunek stali: 18G2b |
||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
3 |
Gatunek stali: 34GS |
||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
4 |
Gatunek stali: BSt500 |
||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
5 |
|
||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
WNIOSKI
Po przeprowadzeniu badania wszystkich pr贸bek stwierdzono
4
Zesp贸艂 nr 6 - Materia艂y Budowlane - Metale - Statyczna pr贸ba rozci膮gania