Styl kierowania autokratyczny — sposób oddziaływania przełożonego na zachowania podwładnego (podwładnych), charakteryzujący się: centralizacją władzy, przewagą decyzji jednoosobowych, poleceń służbowych i kar, stosunkowo dużym dystansem w kontaktach z podwładnymi, brakiem uczestnictwa przełożonego w realizacji zadań grupowych.
Styl kierowania demokratyczny— sposób oddziaływania przełożonego na zachowania podwładnego (podwładnych), charakteryzujący się: decentralizacją władzy, współudziałem podwładnych w podejmowaniu decyzji, przewagą nagród w motywowaniu, brakiem dystansu w układzie przełożony-podwładny, uczestnictwem kierownika w pracach jego zespołu.
System motywacyjny— system oddziaływań organizacji na swoich uczestników, którego celem jest zachęcanie ich do podejmowania zachowań korzystnych oraz unikanie zachowań niekorzystnych z punktu widzenia firmy.
Trening kierowniczy— metoda doskonalenia poprzez ćwiczenie określonych umiejętności oraz cech osobowości kierowników, takich jak: umiejętność podejmowania racjonalnych decyzji, odporność na stres, wiara we własne możliwości, aktywność, postawa „ku ludziom",
Założenia kulturowe — niekwestionowany zbiór aksjomatów, na których opiera się kultura organizacyjna; zbiór uproszczonych odpowiedzi na najbardziej podstawowe pytania, dotyczące w szczególności: natury człowieka, natury relacji międzyludzkich, organizacji, natury otoczenia, realcji między organizacją a otoczeniem. Są najtrwalszym i niedostępnym bezpośredniemu oglądowi składnikiem kultury organizacyjnej.
Zmiana kulturowa — „przejście" od jednego do innego typu kultury organizacyjnej, np. od kultury anty- do proefektywnościowej. Zmiana może być nieplanowana (najczęściej przybiera wówczas postać ,,błędnego koła") oraz planowana. Ze zmianą planowaną mamy do czynienia, gdy zostanie określony cel zmiany i metody jego osiągnięcia. Zmiana planowana może mieć postać rewolucji kulturowej lub zmiany stopniowej (inkrementalizmu kulturowego).
BIBLIOGRAFIA
J.F. Bakka, E. Fivelsdal, L. Lindkvist, Orgonisationsteori. Struktur, kultur, processer, Liber, 1988. M. Bratnicki, R. Kryś, J. Stachowicz, Kultura organizacyjna przedsiębiorstw, PWE,
Warszawa 1988.
F. E. Fiedler, A Theory of Leadership Effectiveness, McGraw-Hill, New York 1967.
D. Heliriegel, J.W. Slocum, R. W. Woodman, Organizational Behavior, West. 1986.
R.H. Kilmann, Corporate Culture, „Psychology Today" 1985, April.
M. Kostera, Kultura i kultura organizacyjna, ,, Przegląd Organizacji" 1989, nr 8.
S. Kownacki, Z. Rummel-Syska, Sprawne kierowanie, PWE, Warszawa 1982.
A.K.. Kożmiński, K. Obtój, Zarys teorii równowagi organizacyjnej, PWE, Warszawa 1989.
K. Obtój, 13 kroków teorii Z, „Przegląd Organizacji" 1984, nr 4.
MÓW International Research Team, The Meaning of Working: Ań International Perspective,
Academic Press, London 1985.
D.A. Whetten, K.S. Cameron, Developing Management Skills, 2nd ed., Harper-Collins
Publishers, New York 1991.
Współczesne koncepcje zarządzania, praca zbiorowa pod redakcją A.K. Kożmińskiego, wyd.
2, PWN, Warszawa 1987.
Zachowanie człowieka w organizacji, zbiór tekstów pod redakcją W.E. Scotta, jr.
i L.L. Cummingsa, PWN, Warszawa 1983.
Literatura zalecana
M. Bratnicki, R. Kryś, J. Stachowicz, Kultura organizacyjna przedsiębiorstw, PWE, Warszawa 1988.
Zachowanie człowieka w organizacji, zbiór tekstów pod redakcją W.E. Scotta, jr. i L.L. Cummingsa, PWN, Warszawa 1983.
450