Rodzaje płyt gipsowo-kartonowych
Na rynku występuje kilka rodzajów płyt gipsowo-kartonowych. Określa je norma
PN-B-79405:1997 "Płyty gipsowo-kartonowe". Biorąc pod uwagę warunki jakie bę-
dą panowały w pomieszczeniach wykonanych z ich wykorzystaniem i efekty jakie chcemy uzyskać, powinniśmy wybrać najbardziej odpowiedni rodzaj płyt.
Według tej normy wyróżnia się płyty gipsowo-kartonowe:
standardowe (GKB), ogólnego przeznaczenia grubości 9,5 lub 12,5 mm. Tego rodzaju płyty mogą być stosowane w pomieszczeniach o wilgotności względnej powietrza mniej-
szej niż 70%. Można z nich wykonywać łuki, których promień wynosi minimum 60 cm.
Wygląd zewnętrzny: karton jasno-szary, napisy niebieskie;
impregnowane (GKBI) - otrzy-
mane są w wyniku dodatkowej hy-
drofobizacji gipsu. Mogą być stoso-
wane w pomieszczeniach o wilgo-
tności powietrza okresowo (do 10 godzin na dobę) zwiększonej, ale nie przekraczającej 85%, pod wa-
runkiem pokrycia całej powierzchni materiałem odpornym na wilgoć (glazura przyklejona klejem wodo-
odpornym, z wykończeniem spoin materiałem wodoodpornym, wykła-
dzina ścienna z PVC, malowanie hy-
drofobowe) oraz stosowania wentylacji. Standardowa grubość płyty wynosi 12,5 mm.
Wygląd zewnętrzny: karton niebieski, napisy niebieskie;
ogniochronne (GKF) to płyty o podwyższonej odporności na działanie ognia, z do-
datkiem włókna szklanego. Mogą być stosowane do wykonywania osłon odpornych na działanie ognia na elementach nośnych budynku (w pomieszczeniach o wilgotności wzglę-
dnej powietrza stale mniejszej niż 70%). Stosuje się je też do zabudowy poddaszy.
Standardowa grubość takiej płyty wynosi 12,5 mm. Wygląd zewnętrzny: karton szary, napisy czerwone;
ogniochronne impregnowane (GKFI) to płyty impregnowane o podwyższonej od-
porności na działanie ognia. Łączą w sobie cechy płyt GKBI i GKF. Rdzeń gipsowy zawie-
ra dodatek środka hydrofobiouzujacego i włókna szklane. Ten rodzaj płyt może być sto-
sowany do wykonywania osłon odpornych na działanie ognia na elementach nośnych budynku w pomieszczeniach o wilgotności powietrza okresowo zwiększonej. Stosuje się je między innymi do wykańczania łazienek na poddaszach.
Wygląd zewnętrzny: karton zielony, napisy czerwone.
Płyty gipsowo-kartonowe mogą mieć różne rodzaje krawędzi, których kształt dostosowany jest do systemowych sposobów wykańczania powierzchni.
Płyty g-k nie mogą być stosowane w kabinach natryskowych oraz w pomieszczeniach, w których wilgotność powietrza stale przekracza 85%. Zarówno gips, jak i karton źle znoszą stałe nawilżanie, które może wpłynąć na obniżenie ich wytrzymałości. Warto również pamiętać, że kwalifikowana odporność ogniowa konstrukcji z płyt gipsowo-kartonowych nie zależy jedynie od zastosowania płyt GKF, ale również od użycia innych elementów systemu przewidzianych przez producenta. Na przykład konieczne jest zastosowanie systemowych ocynkowanych profili stalowych o normaty-
wnej grubości ścianek. Podobnie w przypadku zabudowy w pomieszczeniach narażonych na pod-
wyższoną wilgotnością powietrza i agresywności korozyjnej B lub L wg PN-71/H-04651. Tylko za-
stosowanie systemowych profili konstrukcyjnych CW i UW pozwoli spełnić wymagania zabezpiecze-
nia antykorozyjnego.
Producenci płyt gipsowo-kartonowych opracowali szereg zaleceń technicznych ujętych w komple-
ksowe systemy suchej zabudowy. Praktycy wskazują zawsze na zalety suchej zabudowy, takie jak: lekkość konstrukcji, szybkość montażu, natychmiastowe użytkowanie pomieszczeń po zakoń-
czeniu prac budowlanych, ogniochronność i niska akustyczność. Należy jednak pamiętać, że po-
twierdzone badaniami ITB (aprobaty techniczne) parametry są osiągalne jedynie przy dokładnym realizowaniu zaleceń technicznych i stosowanie się do reżimu technologicznego.
źródło: Polskie Stowarzyszenie Gipsu
data publikacji: 12.05.2004
data aktualizacji: 08.11.2005
na stropach lub podłogach betonowych, drewnianych i ceramicznych
|