CZĘŚĆ OGÓLNA

Opis religii

Zawiera opis religii, włącznie z jej kosmologią, opisem bogów, pozaziemskich krain, które zamieszkują, wyobrażeniami na temat śmierci i końca świata, przykazaniami, których wierni powinni przestrzegać (za nieprzestrzeganie przykazań bogowie mogą pokarać swych wyznawców, zależnie od wagi popełnionego czynu).

Historia religii.

W tym rozdziale została zawarta wiedza na temat zasięgu danej religii, jej historii, męczenników itp., a także stosunku religii do innych wierzeń.

Kapłani i hierarchia

Rozdział opisuje wpływ kapłanów na życie, ich znaczenie i rolę w społeczeństwie oraz organizację świątynną i hierarchię kultu. W rozdziale opisano również zakony.

Kapłan dba o szerzenie wiary, jej kultywowanie, o wiernych. Grając kapłanem należy pamiętać, że zadaniem tej postaci jest troska o to, aby wiara nie została zapomniana. Kapłan musi często się modlić, zgłębiać istotę boga, przestrzegać przykazań. Kiedy tylko nadarzy się okazja, powinien wspierać wiernych, głosić kazania. Słowem robić wszystko aby upowszechniać religię, którą wyznaje.

W religiach politeistycznych nie ma specjalizacji kapłanów względem wyznawanego boga (w Dawnej Wierze nie ma np. druida Belennusa i druida Danu). Każdy kapłan służy wszystkim bogom.

I jeszcze jedna uwaga: wysokość poziomu zdolności specjalnej Wiara nie odzwierciedla pozycji kapłana w hierarchii. Zdarzało się, że niedowiarkowie dochodzili do wysokich stanowisk za pomocą intryg i krętactw. Zazwyczaj jednak najwyższy kapłan kultu ma najwyższą Wiarę.

Kult

Tu został zawarty opis kultu boga lub bogów. Rozdział zawiera takie informacje, jak opis świąt, obrzędów, składanych ofiar, miejsc pielgrzymek, świętych miejsc kultu, i świątyń.

Zdolności kapłanów

W tym rozdziale opisane są pewne umiejętności kapłanów, charakterystyczne tylko i wyłącznie dla nich. Należą do nich: modlitwa, nakładanie przekleństw i klątw oraz korzystanie z mocy charyzmatów.

Modlitwa

Każdy wierzący w chwilach grozy może się modlić do swego boga, lub bogów, o pomoc. Czy będzie to wołanie o pomoc pośród szalejącego sztormu, czy też wzywanie o wybawienie od zbójców, bóg może wysłuchać tych próśb i zesłać ratunek. Wszystko zależy od okoliczności i od tego, kto wzywa pomocy. Zatwardziały grzesznik, innowierca czy obłudnik na pewno nie zostanie wysłuchany, chyba że bóg zechce dać mu szansę na nawrócenie się.

Jednak kapłani maja przewagę nad innymi ludźmi. Są oni bardzo blisko swego boga, służą mu. Ich wiara jest zwykle o wiele silniejsza od wiary reszty śmiertelników. Mogą modlić się o różne rzeczy: ratunek dla wiernych, ozdrowienie, lub pomoc w jakiejś sytuacji.

Kapłani używają do modlitw umiejętności Wiara. Jest to specjalna zdolność wyrażająca głębię zaufania w moc i wielkość swego boga/ bogów. Dzięki niej kapłan może przeżywać wręcz mistyczne uniesienia i ekstazę. Wiara fanatycznych kapłanów może sprawiać cuda.

Każda modlitwa ma pewien stopień trudności, wynikający z sytuacji, w jakiej znalazł się kapłan i z wagi rzeczy, o którą prosi. Przeciw stopniowi trudności testuje się Wiarę (opartą o Siłę Umysłu i rzut k10). W poniższych rozdziałach podane są modlitwy (zazwyczaj każda religia posiada własne specyficzne modły, dostępne tylko dla jej kapłanów). Kapłani znają je wszystkie. Modlitwy to litanie mistycznych słów, przyzywających moc boską. W ostateczności można przyjąć, że kapłan może się modlić o wszystko, a od MG zależy ustalenie stopnia trudności. Należ jedynie uważać, aby modlitwy nie stały w sprzeczności z charakterem religii.

Kapłan dowie się, czy został wysłuchany dopiero w chwili, w której ta modlitwa powinna zadziałać Należy pamiętać: modlitwa to nie zaklęcie, gdzie od razu się dowiadujemy, czy jego rzucenie się udało czy nie.

Modląc się trzeba zwrócić uwagę na kilka podstawowych zasad. Po pierwsze w religiach politeistycznych należy zwracać się do odpowiedniego boga, który ma pieczę nad daną dziedziną życia. Modlitwa do boga lasu o wybawienie z samego środka sztormu nie ma raczej sensu. Po drugie to, czy modlitwa da jakiś efekt, zależy nie tylko od żarliwości kapłana, lecz także od samego boga. Prośba niezgodna z dogmatami i nakazami wiary, w intencji zatwardziałego grzesznika czy też odmawiana w błahych okolicznościach, zapewne nie zostanie wysłuchana. Po trzecie, nie należy się wznosić modlitw błagalnych w małostkowych sprawach, lub też zbyt często. Bogowie nie są dobrymi wróżkami spełniającymi wszystkie życzenia. Nie do pomyślenia jest sytuacja, aby po skończonej bijatyce wojownicy biegli do najbliższej świątyni prosić kapłana o odprawienie modłów w intencji szybkiego powrotu do zdrowia swoich rannych towarzyszy.

Specjalne modlitwy dzielą się na modlitwy zwyczajne i na pieśni modlitewne. Modlitwy zwyczajne można zmawiać w ciszy, i są zwykle krótsze od pieśni, które należy śpiewać pełnym głosem. Mają one silniejszą moc niż zwyczajne modły.

Modlitwa

Siła umysłu + Wiara + k10 przeciw stopniowi trudności danej modlitwy

Modyfikatory do k10

• +1 podmiot modlitwy żyje zgodnie z nakazami wiary, często wypełnia przykazania.

• +1 ofiara złożona w danej intencji

• +3 podmiot modlitwy jest miły bogu

• +1 modlitwa w świątyni

• +5 modlitwa w świętym miejscu kultu

• -2 kapłan lub podmiot modlitwy wyjątkowo opuszczał się w szerzeniu wiary

• -4 podmiot modlitwy to grzesznik

• inne (długotrwałe posty, hałas, stres, specyficzne miejsca, spełnienie dobrego uczynku)

Efekt specjalny: nadzwyczaj żarliwe odmówienie niektórych modlitw może wywołać specjalne efekty. Dzieje się to w przypadku przerzucenia stopnia trudności danej modlitwy o 10 lub więcej. Specjalne efekty są opisane przy modlitwach

Modlitwy wielu religii mogą mieć podobny efekt, różnią się jednak słowami i formułami.

W opisach modlitwy podane są:

• Zmęczenie(Z),

• Kto może być jej podmiotem (K),

• Czas jej odmawiania (CZ),

• Stopień trudności (TR),

• Efekt (E)

• Inne cechy.

Koszt modlitw-Zmęczenie

Odmawianie modlitw, szczególnie tych o specjalnym znaczeniu (uzdrowicielskich, ochraniających i innych, aktywnie wpływających na życie postaci), jest niezwykle wyczerpującą psychicznie czynnością. Koncentracja i zaangażowanie w odmawianie litanii słów niejednego kapłana mogą zwalić z nóg. Od wytrzymałości psychicznej (reprezentowanej tu przez współczynnik Siła umysłu) zależy, ile kapłan będzie mógł zmówić modlitw, zanim wyczerpany umysł zażąda odpoczynku. Wszystkie modlitwy mają swój koszt, obrazujące w sposób abstrakcyjny wywołane zmęczenie. Po zmówieniu modlitwy koszt odejmuje się od punktów wytrwałości.

Siła umysłu pomnożona przez trzy plus poziom wiary (Wytrwałość) jest górną granicą, jakiej nie mogą przekroczyć sumaryczne koszty. W ostateczności może zostać przekroczona o 50%(ułamki zaokrąglać w dół), ale jest to niezwykle męczące. W takiej sytuacji kapłan jest skrajnie wyczerpany (-5 do wszystkich testów) i musi walczyć ze snem (BC+ ew. Wytrzymałość przeciw 15) co minutę. Stan polepsza się po twardym śnie, trwającym k10 godzin+1 godzina na każde 10 przekroczonych procent (ten sen nie przywraca punktów Wytrwałości).

Punkty wytrwałości regenerują się. W każdej godzinie wygodnego i spokojnego snu kapłanowi wracają 2 punkty, a podczas odpoczynku (spacer, zajęcie nie wymagające wysiłku fizycznego czy psychicznego) 1 punkt na godzinę. Zmęczenie jest czysto psychiczne i wszelkie modlitwy, mikstury jak i inne środki dające większą wytrzymałość nie mają na nie wpływu, o ile nie jest to wyraźnie napisane.

Uwaga: Należy jeszcze zauważyć, że nawet nieudana modlitwa wywołuje zmęczenie

(SU x3) + poziom Wiary = wytrwałość przy zmawianiu modlitw

Przykład: Kapłan z SU 5 i Wiarą 4 ma Wytrwałość równą 19. Może odmówić dwie modlitwy o koszcie 9. Zmówienie kolejnej o koszcie 9 narazi go na zmęczenie(może przekroczyć wytrwałość o 50%, czyli o 19+9=28) Kapłan uczynił to. Teraz musi odespać zmęczenie. Ma aż 27 punktów zmęczenia i praktycznie nie jest w stanie zmawiać modlitw (został mu jeden punkt). Aby całkowicie wypocząć (mieć zero punktów zmęczenia) musi odespać około 9 godzin.

Przekleństwa i klątwy

Każdy, kto ciężko obraził boga, może zostać ukarany przez niego lub jego sługi. Kapłani okładają takiego bluźniercę przekleństwem lub klątwą (a obłożony nie może się w żaden sposób przed tym chronić). Klątwa tym się różni od przekleństwa, że nakłada się nią na tych którzy popełnili naprawdę ciężki grzech (morderstwo kapłana, rabunek świątyni). Kapłani nie muszą zwykle znać sprawcy (bogowie wiedzą i to wystarczy)

I znowu, tak jak w przypadku modlitw, to, czy klątwa zadziała, zależy głównie od boga. Nie jest to narzędzie do prywatnych rozgrywek. Zazwyczaj kapłani najpierw rozpatrują inne możliwe wyjścia, zanim rzucą klątwę. Klątwa za pomocą mistycznych słów uwalnia cząstkę potęgi bóstwa i skierowuje ja na przeklinanego. To wyjście ostateczne.

Kapłani znają wszystkie opisane klątwy (choć zapewne istnieją tak straszne, że są ukrywane). Ich rzucanie opiera się na tej samej zasadzie, co modlitwy. Podane tu zostały przykładowe klątwy.

Przekleństwo, klątwa

Siła umysły + Wiara + k10 przeciw stopniowi trudności danej klątwy / przekleństwa

Tak samo jak i w przypadku modlitwy, niektóre klątwy i przekleństwa mogą rodzić dodatkowe efekty (patrz modlitwy).

Klątwy ani przekleństwa nie mają kosztu, używa ich się zresztą nieczęsto.

Nakładanie klątw na wyznawcę innej religii zwiększa jej trudność o 1, lub o 5, jeżeli jest to kapłan obcej wiary.

Kapłani mogą także zdjąć klątwę. Jeżeli nałożył ją jakikolwiek kapłan tej samej wiary, odbywa się to bez problemu (o ile przeklęty na to zasłużył). Zwykle wiąże to się z obowiązkiem odbycia pokuty (pielgrzymka, ufundowanie kaplicy). Jeżeli klątwę nałożyli kapłani innej wiary, zdjęcie testuje się na poziom trudności tej klątwy (bazując na Wierze). To jedyne sposoby pozbycia się klątwy, chyba, że bóg uzna, że postać się poprawiła i sam ją zdejmie.

Jeżeli jakaś klątwa nałożona przez kapłanów nie dotknie swym działaniem danej osoby (np. rzut się nie uda), oznacza to, że bóg nie chce, aby tak się stało, że najprawdopodobniej ma inne plany w stosunku do niej (np. czeka na nawrócenie). Ponowna próba nałożenia klątwy może zostać podjęta np. po wyraźnym znaku, że osobnik nie zamierza się poprawić czy wyrazić skruchy.

Charyzmaty

Charyzmaty to Dary Boskie zsyłane na najgorliwszych szerzycieli wiary. Są nagrodą za czyny wielkiej dla danej wiary wagi. Ilość Darów, jakie może zesłać bóg lub bogowie, jest praktycznie nieograniczona, i zależy głównie od postępowania wiernego.

Jeżeli kapłan (bo to on najczęściej otrzymuje Charyzmaty) dokona czegoś naprawdę ważnego dla wiary (np.: nawróci tłumy grzeszników, założy nowy ośrodek kultu, znajdzie relikwię itp.), wówczas zostaje obdarzony przez boga Darem. Podczas długiego, czasem nawet kilkudniowego obrzędu inni kapłani modlą się za niego, a on sam pości, składa ofiary. Potem następuje iluminacja (oświecenie). Oznacza ona, że oświecony uzyskał potężny Dar. Jaki to będzie Dar, to już zależy od boga. Są różne Dary: Języków, Uzdrawiania, Prorokowania, itp.

Niekiedy nie jest wymagany obrzęd, np. jeżeli zasługi były naprawdę wielkie.

Użycie Charyzmatu zawsze zakończy się sukcesem.

Łączenie modlitw kapłanów

Do odmawiania niektórych bardzo potężnych modlitw (np. uzdrawiania umierających itp.), kapłani mogą łączyć swoje modlitwy. Za podstawę bierze się największą Siłę umysłu w grupie modlących się kapłanów. Do niej dodaje się Wiarę wszystkich modlących się. Koszt tych modlitw nie rozkłada się jednak na kapłanów, każdy z nich tak samo się męczy

Jeżeli efekt zależy od Wiary, bierze się pod uwagę najwyższą w grupie i za każdego kolejnego kapłana dodaje 1.

Swą wiarę mogą w podobny sposób łączyć kapłani rzucający klątwy.

Inne

Są tu opisane różnorakie modlitwy i obrzędy, raczej zakazane dla oczu laików. Niektóre z nich mogą być zapomniane i znane jedynie niektórym świętym mężom, inne są powszechnie stosowane.

Opisuje się tutaj także niektóre specjalne cechy kapłanów, wynikające z przynależności do danej wspólnoty wiernych. Wiedzą ta kapłani niechętnie dzielą się nawet ze swymi kolegami po fachu, a przed profanami zazdrośnie ich strzegą.

W historii bohatera należy odpowiednio opisać, jak postać weszła w posiadanie takiej wiedzy)

AVALON - Wierzenia i zabobony - Część ogólna

115

---