309


Nr ćwicz.

309

Data:

14.06.11

Hubert Jur

Wydział Technologii Chemicznej

Semestr:

II

Grupa:

2

Prowadzący: dr Tadeusz Wesołek

Przygotowanie:

Wykonanie:

Ocena ostat.:

Wyznaczanie sprawności świetlnej żarówki za pomocą fotometru Lummera-Brodhuna.

Wprowadzenie teoretyczne

Sprawnością świetlną η źródła światła nazywamy stosunek jego światłości do pobieranej mocy P:

0x01 graphic
.

W powyższym wzorze I jest światłością, inaczej natężeniem światła, które charakteryzuje źródło światła i definiowane jest jako stosunek strumienia Ф zawartego w granicach nieskończenie małego kąta bryłowego wydzielonego z przestrzeni wokół źródła do wartości tego kąta:

0x01 graphic
.

Strumień świetlny Ф jest ilością energii jaką przenoszą fale świetlne przez dowolną powierzchnię w jednostce czasu, zatem ma wymiar mocy i może być zmierzony na podstawie ilości ciepła oddanemu ciału całkowicie pochłaniającemu.

W przypadku źródła izotropowego natężenie światła we wszystkich kierunkach jest jednakowe, natomiast różne, jeśli źródło jest anizotropowe. Dla pierwszego rodzaju źródła światłość będzie stosunkiem strumienia całkowitego do pełnego kąta bryłowego (4π). Wówczas zależność na natężenie światła można przekształcić do wzoru na strumień całkowity:

0x01 graphic
.

Charakterystykę źródła anizotropowego możemy przedstawić graficznie, odkładając od pewnego punktu początkowego promienie wodzące o długości proporcjonalnej do natężenia światła w danym kierunku.

Jednostką światłości jest kandela (cd), która określona jest poprzez wzorzec - ciało doskonale czarne o powierzchni 1/60 cm2 i temperaturze 1773 ºC (temperatura krzepnięcia platyny). Światłość tego źródła w kierunku prostopadłym do powierzchni równa jest kandeli (1 cd).

Jednostką strumienia jest lumen, a otrzymujemy ją z uprzednio podanego wzoru na światłość. To strumień wysyłany w granicach kąta bryłowego równego jednemu steradianowi (sr) przez izotropowe źródło światła o natężeniu jednej kandeli: 0x01 graphic
.

Charakteryzując źródło światła mówimy także o jego luminancji, czyli jaskrawości L, co odnosi się wyłącznie do źródeł rozciągłych (niepunktowych), występujących w praktyce. Jest to stosunek światłości do powierzchni S widzianej pod kątem φ (kątem między normalną do powierzchni świecącej a kierunkiem obserwacji):

0x01 graphic

Jednostką luminancji jest nit (nt): 0x01 graphic
.

Istotną w przeprowadzanym ćwiczeniu jest jeszcze jedna wielkość, która nie wiąże się bezpośred-nio z źródłem światła. Jest nią oświetlenie E. Światło padające na pewną powierzchnię ulega rozpro-szeniu lub odbiciu, czyniąc ją wtórnym źródłem światła. Oświetlenie jest stosunkiem strumienia tego światła do powierzchni dS, na którą pada:

0x01 graphic
.

Inna zależność (prawo Lamberta) dotycząca oświetlenia związana jest ze światłością źródła punktowego, jego odległością r od powierzchni oświetlanej oraz kątem nachylenia tej powierzchni względem promieni świetlnych 0x01 graphic
:

0x01 graphic
.

Mimo że w praktyce nie spotykamy się z źródłami punktowymi, powyższe prawo możemy stosować z wystarczającą dokładnością, jeżeli odległość r jest 10 razy większa niż średnica źródła.

Wyniki pomiarów

Położenie żarówki wzorcowej: xS1 = 7 cm.

Położenie żarówki badanej: xS2 = 140, cm.

Błąd odczytu odległości: Δx = 1 mm.

Niepewność napięcia: ΔU = 0,1 V.

Niepewność natężenia: ΔI = 0,001 A.

Lp.

U [V]

I [A]

x [cm]

1

100,2

0,114

127,7

2

110,3

0,119

123,9

3

120,1

0,124

119,2

4

130,3

0,130

114,2

5

140,3

0,135

110,1

6

150,0

0,140

105,5

7

160,4

0,144

99,8

8

170,0

0,149

95,9

9

177,8

0,152

93,1

Obliczenia

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

Lp.

P [W]

Ir

ΔP [W]

ΔIr

1

11,4228

0,0104

0,11

0,0003

2

13,1257

0,0152

0,12

0,0005

3

14,8924

0,0272

0,14

0,0019

4

16,9390

0,0453

0,15

0,0015

5

18,9405

0,0652

0,17

0,0021

6

21,0000

0,0940

0,18

0,0042

7

23,0976

0,1417

0,19

0,0057

8

25,3300

0,1837

0,20

0,0087

9

27,0256

0,2195

0,22

0,0057

0x01 graphic

Wnioski

Na postawie wykresu widać, że wraz ze wzrostem mocy żarówki rośnie wykładniczo jej sprawność (światłość względna). Im większa jest moc, tym większa światłość oraz w następstwie oświetlenie płytki w fotometrze. Aby zatem wyrównać oświetlone pola należy oddalić urządzenie od żarówki badanej (aby zmniejszyć oświetlenie), przy jednoczesnym przybliżeniu fotometru do żarówki wzorcowej (co zwiększy oświetlenie płytki). Obie odległości są względem siebie w stosunku wykładni-czym, stąd brak liniowości.

- 1 -



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
309, fizyka lab
plik (309)
309
309
309-05
MPLP 308;309 19.03.2011;31.03.2011(1), lp
308 309 id 34828 Nieznany
309
308 i 309, Uczelnia, Administracja publiczna, Jan Boć 'Administracja publiczna'
309
Wyznaczanie sprawności świetlnej żarówki za pomocą fotometru Lummera-Brodhuna, 309, Ćwiczenie III -
309 09, 2. Wyniki pomiar˙w: Tabela 1
Pervin Psychologia osobowości str 252 275, 281 309
postanowienie 309 39 2006
309 Westlife Before I Let You Go
309 (10)
309[1] 1 308 29 308 4 309 5 wkladka 03 2007
309 l, Politechnika Poznańska ZiIP, II semestr, Fizyka, laborki fiza, Laborki, laborki fiza, Fizyka
309-07, Obliczenia:

więcej podobnych podstron