11.Uzasadnić stosowanie powietrza w piaskownikach.

Usuwanie piasku ze ścieków zachodzi w urządzeniach zwanych piaskownikami i zabezpiecza kolejne obiekty oczyszczalni przed:

*zapychaniem rurociągów

*zacieraniem mechanicznym elementów pomp, a tym samym ich zużyciem,

*kumulacją piasku w komorach napowietrzania i komorach fermentacji prowadzących do zmniejszenia ich pojemności czynnej.

Piaskowniki napowietrzane

W piaskownikach napowietrzanych ( przedmuchiwanych) występuje wytrącenie piasku ze ścieków na skutek wywołanego wprowadzeniem sprężonego powietrza. Prędkość wirowania ścieków 0,3 m/s pozwala na utrzymanie w zawieszeniu zawiesin organicznych więc wydzielony piasek jest bardzo czysty.

Sprężone powietrze jest wprowadzone do piaskowników za pomocą dyfuzorów w ilości, która nadaje ściekom taka prędkość, że następuje sedymentacja piasku. Piaskownik napowietrzany może również spełniać funkcję odtłuszczacza. Jest wówczas wyposażony w dodatkową komorę biegnącą wzdłuż komory właściwej oddzielonej luźno zwisającymi deskami, w której następuje flotacja tłuszczy. Obciążenie tej komory nie powinno przekraczać wartości 18 m /m h w trakcie pogody bezdeszczowej.

12.Jakie zadanie ma proces wstępnego napowietrzania?

Jest to proces pomocniczy, którego zadaniem jest przygotowanie ścieków do dalszego oczyszczania lub bezpośredniego rolniczego wykorzystania. Dzięki wstępnemu napowietrzaniu wzmaga się flokulację zawiesin, usuwanie gazu, flotację tłuszczów i innych lekkich substancji, a przede wszystkim zwiększa się w ściekach ilość tlenu. Powietrze doprowadza się od dołu komór.

13.Teoria usuwania zanieczyszczeń wg Sierpa

Wpływ czasu sedymentacji na ścieki wg Sierpa

1-zawiesiny latwoopadające

2-zawiesiny ogolne

3- utlenialność(zużycie KMNO4)

4-BZT5

Na Teorii Sierpa są oparte przydomowe oczyszczalnie ścieków.

Usuwanie zanieczyszczeń w postaci BZT5 i zawiesiny ogolnej, co najmniej 25% BZT5 i co najmniej50% zawiesiny ogólnej.Osadniki w takiej oczyszczalni projektuje się 3 komorowe.Czas zatrzymania w 1 komorze ok.5h,wtedy spełnione są warunki rozporządzenia.

14.,15Teorie sedymentacji niezbędne do wymiarowania osadnikow:

Teoria Reynoldsa, Liczba Freuda, Teoria Smoluchowskiego, Teoria Sierpa(wtórne)

16.-

17.

BIOLOGICZNE METODY OCZYSZCZANIA ŚCIEKÓW

Naturalne metody biologiczne

Celem pól irygacyjnych jest

oczyszczanie ścieków, osiągane korzyści rolnicze są drugoplanowym

zagadnieniem. Ścieki oczyszczane na polach irygacyjnych

powinny być wstępnie odtłuszczone i pozbawione zawiesin. Najlepsze

efekty osiąga się w okresie letnim, zaś w innych przypadkach należy

stosować dodatkowe urządzenia: osadniki, niekiedy wymagana jest

koagulacja, sztuczne biologiczne oczyszczanie ścieków. Zaleca się

zakładanie ochronnych stref wokół pól irygacyjnych.

Stawami biologicznymi nazywa się zbiorniki wodne

naturalne bądź sztuczne. Oczyszczanie ścieków powodują organizmy

znajdujące się w stawie (bakterie), a w stawach tlenowych także glony.

Rozróżnia się 2 rodzaje stawów biologicznych:

- procesy oczyszczania przebiegają w warunkach beztlenowych,

- procesy oczyszczania przebiegają w warunkach tlenowych.

Stawy rybne stosuje się do oczyszczania ścieków bytowo-gospodarczych

oraz przemysłu spożywczego. Do stawów doprowadza się ścieki

oczyszczone mechanicznie oraz wodę rozcieńczającą, zasobną w tlen,

stężenie tlenu musi być na poziomie 3-4 g/l.

SZTUCZNE METODY BIOLOGICZNE

ZŁOŻE BIOLOGICZNE

Mikroorganizmy zasiedlające błonę biologiczną adsorbują zawarte w

ściekach zanieczyszczenia organiczne i następnie rozkładają je w

warunkach tlenowych.

METODA OSADU CZYNNEGO

Oczyszczanie ścieków metodą osadu czynnego polega na ich

napowietrzeniu z charakterystycznym zespołem drobnoustrojów tzw.

osadem czynnym oraz na oddzieleniu osadu od oczyszczanych ścieków

w osadnikach wtórnych.

18.

Do prowadzenia procesów biologicznego rozkładu zanieczyszczeń organicznych wykorzystuje się populacje mikroorganizmów zawieszone w toni ścieków lub mikroorganizmy tworzące utwierdzoną biomasę biologicznego oczyszczania ścieków wyróżnia się procesy prowadzone w warunkach:

* tlenowych - biologiczne utlenianie, nitryfikacja

* beztlenowych - denitryfikacja

19.

Złoża biologiczne to urządzenia stanowiące element biologicznej oczyszczalni ścieków. Opracowane i wdrożone do powszechnego stosowania już w XIX wieku, były niegdyś najpopularniejszą oraz najbardziej wydajną formą biologicznego oczyszczania ścieków, do momentu opracowania i wdrożenia wysokosprawnych metod osadu czynnego. Obecnie złoża biologiczne są bardzo często wykorzystywane do oczyszczania ścieków w terenach wiejskich dla zlewni o wielkości do 1000 RLM.

20.

Złoże biologiczne tworzą mikroorganizmy zasiedlające błonę biologiczną na

materiale, przez który przesączają się ścieki. Ich rola polega na adsorbowaniu

zanieczyszczeń zawartych w ściekach i rozkładaniu ich w warunkach tlenowych.

Warunkiem odpowiedniej pracy złoża biologicznego jest:

- istnienie odpowiedniej ilości błony biologicznej,

- łatwy dostęp tlenu do całej objętości złoża.

• Metoda złóż biologicznych

Działanie złóż biologicznych oparte jest na naśladowaniu procesów samooczyszczania zachodzących w warunkach naturalnych w glebie, ale szybkość tych procesów jest znacznie większa. Złoża biologiczne są to urządzenia, w których zachodzą tlenowe procesy rozkładu zanieczyszczeń zawartych w ściekach. Procesy oczyszczania są wynikiem działalności mikroorganizmów osiadłych na materiale wypełniającym złoże w postaci tzw. błony biologicznej.

W złożu biologicznym oczyszczane ścieki przesącza się przez przepuszczającą powietrze warstwę materiału wypełniającego. Po kilku tygodniach wpracowywania złoża, na powierzchni materiału wypełniającego wykształca się błona biologiczna (biofilm), składająca się głownie z bakterii, grzybów i pierwotniaków. Zawarte w ściekach rozpuszczone i koloidalne substancje organiczne adsorbują się na błonie, a następnie są rozkładane tlenowo przez znajdujące się w niej mikroorganizmy.

Złoża biologiczne okazują się tez przydatne przy oczyszczeniu niektórych ścieków przemysłowych.

---