Sesja 14
|
Znajdowanie ofert pracy
|
Wstęp |
Aby uczestnik Klubu pracy mógł znaleźć pracę odpowiednią dla siebie musi przede wszystkim zebrać informacje, musi uzyskać odpowiedź na pytanie: gdzie są lub gdzie mogą być miejsca pracy? Pamiętać należy, że sama informacja, nawet z najlepszego źródła, nie gwarantuje uzyskania zatrudnienia. Uczestnik musi poznać sposoby pozyskiwania i wykorzystywania informacji. |
Cele |
|
Czas trwania |
2,5 godziny |
Program sesji |
Ćwiczenie 14.1: Czynniki warunkujące sukces
Ćwiczenie 14.2: Budowanie własnej siatki kontaktów. Ćwiczenie 14.3: Jak zdobyć informacje o możliwościach pracy.
Ćwiczenie 14.4: Wywiad informacyjny.
Ćwiczenie 14.5 Analiza ofert zamieszczonych
Ćwiczenie 14.6: Przygotowanie własnej oferty.
|
Materiały pomocnicze |
|
Materiały dla lidera |
MITY I RZECZYWISTOŚĆ W POSZUKIWANIU PRACY (L.14.1) |
Plakaty |
JAK I GDZIE SZUKAMY PRACY ( P 14.1) TWOJA SIATKA KONTAKTÓW (P 14.2) OKREŚLENIA UŻYWANE W OGŁOSZENIACH (P 14.3) OGŁOSZENIE WŁASNE (P 14.4) |
Materiały dla uczestników |
CZYNNIKI WARUNKUJĄCE SUKCES (U 14.1) JAK SPORZĄDZIĆ WŁASNĄ SIATKĘ KONTAKTÓW (U 14.2) LISTA DZIAŁŃ WEDŁUG SIATKI KONTAKTÓW (U 14.3) ANKIETA DO ZBIERANIA INFORMACJI O PRACY (U 14.4) |
1. „Idealny” poszukujący pracy |
Przeprowadź „burzę mózgów” na temat tego, jakimi cechami i umiejętnościami powinna charakteryzować się osoba poszukująca pracy. Zadaj pytania pomocnicze, np.: Czego szuka?, W jaki sposób to robi?, Gdzie?, Ile czasu przeznacza? itp.
Odpowiedzi zapisz na arkuszu.
2. Główne czynniki warunkujące sukces - czyli ABC poszukiwacza pracy |
Wykorzystaj materiał MITY I RZECZYWISTOŚĆ W POSZUKIWANIU PRACY (L 14.1)
Szukający pracy spotyka się z wieloma - często przeciwstawnymi i skrajnymi - opiniami. Jedni uważają, że: Nie ma pracy. Tylu ludzi szuka i nic. Czytaj gazety, słuchaj radia i oglądaj TV- wszędzie mówią, że bezrobocie jest coraz większe.
Inni zaś mówią: Pracy jest dużo. Tylko nieroby nie pracują. Jak ktoś chce, to pracę znajdzie.
Sporo rzeczy, które słyszymy o rynku pracy takich jak: Jest praca, czy jej nie ma? Łatwo czy trudno ją uzyskać? Warto czy nie jej szukać? itp. Są to tzw. MITY, czyli opowieści nie całkiem prawdziwe. Bardzo upraszczają rzeczywistość, a ponieważ często są powtarzane, wiele osób zaczyna uważać je za prawdziwe. W każdej z opowieści jest zapewne ziarenko prawdy, ale prawda ta często bywa mocno zafałszowana. Często opinie tego rodzaju wynikają ze złego osobistego doświadczenia poszczególnych osób.
Pozyskując informacje o rynku pracy i poddając je następnie analizie warto użyć racjonalnego myślenia i zdrowego rozsądku. Dorzucając do tego opinie osób, które uważamy za rozsądne oraz doświadczenie specjalistów można skutecznie stawić czoła wielu problemom, które napotykamy przy pozyskiwaniu zatrudnienia.
Ćwiczenie 14.1 |
Czynniki warunkujące sukces w poszukiwaniu pracy |
15 minut |
Podziel grupę na 4 -5 osobowe zespoły. Każdy zespół ma zastanowić się nad czynnikami warunkującymi sukces w poszukiwaniu pracy.
Po 10 minutach zespoły na forum grupy relacjonują wyniki swojej pracy i swoje propozycje zapisują na arkuszu.
Omawiamy każdy zapisany czynnik i próbujemy określić czy ma on charakter „zewnętrzny” czy „wewnętrzny”.
Rozdaj materiał czynniki warunkujące sukces (U 14.1)
Poproś uczestników, by zastanowili się gdzie tkwi źródło ich sukcesu bądź porażki
w poszukiwaniu pracy.
PODSUMUJ:
Znając czynniki warunkujące sukces w poszukiwaniu pracy zwiększamy własne szanse na rynku pracy.
3. Źródła informacji o miejscach pracy - metody poszukiwania pracy |
Poproś uczestników, by odpowiedzieli na kilka pytań dotyczących zbierania informacji, np. Dokąd pójdą?, Z kim będą rozmawiać?, O czym będą rozmawiać?,
Co chcą uzyskać?
Z udziałem grupy sporządź listę metod szukania pracy. Zapisz je na arkuszu, a następnie każdą z nich dokładnie omów.
Przedstaw i omów plakat JAK I GDZIE SZUKAMY PRACY (P 14. 1)
4.Tworzenie sieci kontaktów |
Ekspertami w dziedzinie budowania i wykorzystywania siatki kontaktów są ludzie działający w marketingu sieciowym. Twierdzą oni, że każdy człowiek to potencjalny kontakt z setkami innych osób. Dlatego budując własną sieć kontaktów, zwiększamy szanse na dotarcie do osoby, która pomoże nam znaleźć pracę.
Amerykańscy specjaliści twierdzą, że poszukiwaniem pracy rządzi prawo wielkich liczb. W wieku 25 lat potrzebujemy 200 kontaktów, by z tego wyszło 10 spotkań
z pracodawcą, w wieku 35 lat tych kontaktów musi być 400. Gdy mamy 45 lat, potrzebujemy aż 600 kontaktów, by uzyskać ten sam rezultat. Tymczasem z wiekiem ograniczamy nasze kontakty ze starymi znajomymi i mamy trudności w poznawaniu nowych ludzi.
PAMIĘTAJ!
Przedstaw i omów plakat TWOJA SIATKA KONTAKTÓW (P 14.2)
Zapytaj uczestników, jak oni się czują i zachowują, gdy inne osoby pytają ich o pracę.
Zapisz odpowiedzi na arkuszu.
Zapytaj, co dla nich jest najtrudniejsze, gdy sami pytają innych o pracę.
Dopisz do poprzedniej listy nowe elementy, które pojawiły się w wypowiedziach.
Uczestnicy mogą wymieniać takie uczucia jak:,
złość, lęk, strach trema, stres, wstyd, lenistwo, „nie lubię nikogo o nic prosić”, „ludzie dzisiaj są bardzo zajęci”, „nie lubię takich nowinek”, „ja się do tego nie nadaję”, „ludzie się peszą”, „unikają nas, gdy nie mają oferty”, „boją się nas polecić, bo za mało nas znają”, itd.
Budowanie siatki kontaktów odbywa się poprzez rozmowę z innymi ludźmi na temat możliwości znalezienia przez nas pracy. Wiele osób stosuje tę metodę na początku poszukiwań, ale szybko ją porzuca, twierdząc że znajomi pytani kilka razy o pracę, zaczynają ich unikać.
Zapytaj: Czy istnieją sposoby takiego prowadzenia rozmowy, aby nasza sieć kontaktów rozwijała się? W jaki sposób stosować metodę budowania siatki kontaktów, aby nie narazić się na irytację ze strony osób, które pytamy o informacje na temat pracy. Jak złagodzić takie odczucia?
Zapisz odpowiedzi na arkuszu.
Uczestnicy mogą odpowiedzieć:
przygotować się, przygotować swoją ofertę, popróbować z kimś zaufanym, pokazać, że jestem bardzo profesjonalny, nie wywierać presji na znajomych, zapytać czy wiedzą coś o możliwościach pracy w danej branży, a nie o konkretne oferty.
Ćwiczenie 14.2 |
Budowanie własnej siatki kontaktów |
30 minut |
Rozdaj materiały Jak sporządzić własnĄ siatkę kontaktów
(U 14.2) i LISTA DZIAŁAŃ WEDŁUG SIATKI KONTAKTÓW (U 14.3)
Poproś uczestników o wpisanie na kartce własnej SIATKI KONTAKTÓW przynajmniej pięciu osób, z którymi warto nawiązać kontakt w celu uzyskania informacji związanych z pracą.
Poproś aby uczestnicy uzupełnili siatkę w domu. Zasugeruj aby systematycznie dopisywali do niej te kontakty, o których sobie później przypomną i te „nowe kontakty”, które się pojawią.
Podsumuj:
Metoda „siatki kontaktów” jest najbardziej skutecznym sposobem znajdowania pracy. Listę należy więc uzupełniać na bieżąco, przez cały czas gdy poszukujemy pracy. W miarę tego jak będzie się rozrastać, rozrastać też będą nasze szanse na uzyskanie informacji o pracy.
Ćwiczenie 14.3 |
Jak zdobywać informacje o możliwościach pracy? |
10 minut |
Przeprowadź teraz ćwiczenie (3 scenki) pokazujące właściwy sposób pytania o możliwości pracy. Scenki I i II pokazują jak nie należy prowadzić takiej rozmowy, scenka III ilustruje prawidłowy sposób jej przeprowadzenia.
W każdej scence udział biorą dwie osoby. Wcześniej zapoznaj każdą z nich z rolą. Możesz przygotować teksty ról na osobnych kartkach i poprosić „aktorów” o ich odczytanie.
SCENKA I
Kandydat: Cześć!
Znajomy: Cześć! Jak leci? Co u ciebie słychać?
K: Od dłuższego czasu szukam pracy i nic nie mogę znaleźć. Nie słyszałeś
coś o jakiejkolwiek pracy?
Z: (Nie wiem jakiej pracy szuka, ani nie bardzo pamiętam co umie?)
SCENKA II
Kandydat: Cześć!
Znajomy: Cześć! Jak leci? Co u ciebie słychać?
K: Szukam pracy w magazynie albo w hurtowni, słyszałem, że dobrze płacą. Nigdy nie miałem takiej pracy, ale chyba dam sobie radę.
Z: (Nie wiem dlaczego zaznacza swoją słabą stronę? Dlaczego nie użyje swojej wiedzy na temat umiejętności uniwersalnych, które mogą być przenoszone
z pracy do pracy?)
SCENKA III
Kandydat: Cześć!
Znajomy: Cześć! Jak leci? Co u ciebie słychać?
K: Szukam pracy w magazynie albo w hurtowni. Mam spore doświadczenie w tej branży. W szkole kilka razy brałam udział w akcji pomocy dla powodzian.
Z: Ciekawe.
K: Czy słyszałaś może o jakiejś pracy w hurtowni lub magazynie?
Z: W magazynie? Nie ... niestety nie.
K: A może znasz kogoś, kto zna trochę tę branżę. Jakiegoś kumpla, albo kogoś
w pracy?
Z: A wiesz...? Przychodzą do nas ludzie z różnych hurtowni, ciągle coś kupujemy. Może z nimi się skontaktuj.
K: Dobry pomysł! Czy mogę się na ciebie powołać, gdy będę do nich dzwoniła?
Z: Oczywiście! Podam ci ich nazwiska i numery telefonów.
K: Dziękuję! Naprawdę mi pomogłaś. Zadzwonię do ciebie i powiem ci jak poszło, można?
Z: Oczywiście, będę bardzo ciekawa, czy znalazłaś pracę.
K: Raz jeszcze dziękuję!
Z: Nie ma sprawy. Powodzenia!
Przedyskutuj z grupą różnice w sposobie pytania o możliwości pracy w kolejnych scenkach.
Podkreśl!
W rozmowie pytamy o kontakt, nie o pracę.
Nie pytamy: czy mógłbyś mi załatwić robotę, tylko czy znasz kogoś, kto by mnie zatrudnił.
PAMIĘTAJ!
PODSUMUJ:
Na osobach proszonych o kontakt również musimy zrobić dobre wrażenie, aby chcieli nas polecić swoim znajomym.
Zawsze trzeba pamiętać o podziękowaniu. Ludzie lubią gdy inni doceniają ich wysiłek.
5. Wywiad informacyjny jako forma budowania sieci kontaktów |
Wywiad informacyjny to forma osobistego kontaktu z pracownikami wykonującymi pracę, która spełnia kryteria naszej pracy idealnej, czy takiej o jaką chcielibyśmy się ubiegać. Celem wywiadu jest przekonanie się, czy rzeczywiście jest to właściwa dla nas praca, czy wykorzystamy w niej większość naszych umiejętności, kwalifikacji, czy przydatne w niej będą nasze cechy charakteru. Pozytywna odpowiedź na te pytania jest pewną gwarancją sukcesu i satysfakcji jakie moglibyśmy uzyskać wykonując tę pracę.
Wywiad informacyjny pozwala także na ćwiczenie rozmów z pracodawcami.
Dla młodych ludzi wywiad informacyjny jest sposobem zbierania informacji o pracach
i zawodach (przymierzanie się do danej pracy). Proces ten przypomina pójście do sklepu z ubraniami np. z garniturami i przymierzanie różnych, które widzieliśmy na wystawie. Różnica polega na tym, że tu „przymierzamy” pracę a nie garnitury. Bardzo często wydaje nam się, że widziany na wystawie garnitur jest dla nas idealny, ale po przymierzeniu okazuje się, że jest za ciasny, za krótki. Podobnie z pracą, którą widzimy w wyobraźni. Wygląda wspaniale i zachęcająco ale czasami tylko do momentu kiedy zaczniemy ją wykonywać
UWAGA
Aby uczestnicy poznali i przećwiczyli techniki wywiadu informacyjnego można przeprowadzić proponowane niżej ćwiczenie: 14.3. Przeprowadza się je w terenie. Na zajęciach przeznacz czas tylko na wyjaśnienie zagadnienia i omówienie efektów zbierania informacji.
Ćwiczenie 14.4 |
Wywiad informacyjny |
30 minut |
Rozdaj materiały → ANKIETA DO ZBIERANIA INFORMACJI O PRACY (U 14. 4)
Omów treść ankiety
Poleć uczestnikom zebranie informacji o pracy, którą są zainteresowani. Uczestnicy powinni rozmawiać z osobami zatrudnionymi w firmach, w których chcieliby pracować.
Na kolejnych zajęciach poproś uczestników o omówienie przebiegu badania.
Podsumuj:
Podkreśl na czym polegają rozmowy informacyjne. Zwróć uwagę na różnice między rozmowami informacyjnymi oraz rozmowami kwalifikacyjnymi (do których się przygotowujesz).
6. Korzystanie z usług zawodowych pośredników pracy |
Przedstaw krótko, czym zajmują się zawodowi pośrednicy pracy.
Zawodowi pośrednicy pracy poszukują pracy dla innych i kontaktują ich z pracodawcami poszukującymi pracowników. Pośrednicy szukają konkretnej pracy dla konkretnej osoby, dlatego ważne jest, aby osoba korzystająca z ich pomocy wiedziała, czego chce. Najgorsze efekty przynosi szukanie „jakiejkolwiek pracy”. Informacja, że „każda praca mnie interesuje” czy „wszystko jedno, jaka praca” udzielona pośrednikowi może spowodować, że poszukujący zyska opinię człowieka, który sam nie wie, czego chce, a takiej osoby polecać pracodawcy nie należy.
Zapytaj: Gdzie w pobliżu miejsca zamieszkania uczestników można znaleźć zawodowych pośredników pracy?
Zapisz odpowiedzi na arkuszu.
Jeśli uczestnicy nie wymienią wszystkich uzupełnij listę. Powinna ona zawierać:
powiatowy urząd pracy,
agencje pośrednictwa pracy,
młodzieżowe biura pracy OHP,
biura karier szkół wyższych,
prywatne agencje doradztwa personalnego,
agencje pracy tymczasowej,
centra wolontariatu.
Pośrednik nie „załatwia” poszukującemu pracy, ale może ułatwić kontakt z pracodawcą. Korzystając z usług pośredników pracy poszerza się siatkę kontaktów, czyli indywidualny zbiór informacji o pracy.
7. Analiza ogłoszeń prasowych |
Szukanie pracy poprzez ogłoszenia prasowe jest najczęściej stosowaną metodą poszukiwania pracy. Warto więc przeanalizować, co zawierają niektóre z nich. i nauczyć się wyławiania z ofert tych informacji, które pomogą nam przygotować się do rozmowy
z pracodawcą.
Zwróć uwagę na to, że:
ogłoszenia w gazetach bywają bardzo drogie, więc niektóre z nich mogą być krótkie i nieprecyzyjne (pracodawcy starają się minimalizować koszty rekrutacji);
ogłoszenia oferujące pracę mało atrakcyjną pod względem zarobków czy innych warunków, celowo są niejasne lub akcentują tylko zalety pracy, aby przyciągnąć jak największą liczbę zainteresowanych;
na ogłoszenia zamieszczone w prasie odpowiadamy natychmiast; jeżeli podany jest numer telefonu, przygotowujemy się do autoprezentacji przez telefon (patrz: sesja 16), jeżeli adres - wysyłamy wszystkie wymagane w ogłoszeniu dokumenty (patrz: sesja 11).
Jeśli osoba szukająca pracy nie przeanalizuje dokładnie ogłoszenia, może stracić dużo czasu i pieniędzy na przygotowanie i wysłanie swoich ofert. Dlatego należy nauczyć się krytycznie analizować ogłoszenie, zanim się na nie odpowie.
Ćwiczenie 14.5 |
Analiza ofert zamieszczonych w ogłoszeniach prasowych |
10-12 minut |
Przygotuj wystarczającą liczbę gazet z ofertami o wolnych miejscach pracy np. dodatek PRACA z poniedziałkowej „Gazety Wyborczej”.
Poproś uczestników o wyszukanie w ogłoszeniach 2 interesujących ich ofert pracy.
Zadaniem każdej osoby będzie wydobycie z wybranych ofert i zapisanie na kartce jak największej ilości informacji dotyczących:
pracy (jaki jest charakter i warunki proponowanej pracy),
wymagań stawianych pracownikowi,
firmy, która dała ofertę.
Przedstaw i omów plakat OKREŚLENIA UŻYWANE W OGŁOSZENIACH (P 14.3)
Podsumuj:
Dokładna analiza ogłoszenia prasowego pozwala ocenić, czy dana oferta pracy jest dla nas odpowiednia i sformułować pytania pod adresem pracodawcy, aby uzyskać pełny obraz oferowanej pracy.
7. Konstruowanie ofert własnych |
Osoby poszukujące pracy rzadko wykorzystują rozpowszechnianie własnej oferty, aby ją znaleźć. Tymczasem pracodawca, zanim zamieści w prasie swoje ogłoszenie, często przegląda najpierw rubrykę „Szukam pracy”.
Własna oferta to krótka informacja o kwalifikacjach kandydata (absolwenci będą pisać
o rodzaju ukończonej szkoły, szkoleniach, praktykach itp.) i rodzaju poszukiwanej pracy. Można w niej zamieścić także inne cechy istotne dla pracodawców, takie jak: wiek, specjalne umiejętności (języki, komputer, itp.), uprawnienia, dyspozycyjność.
Osoba poszukująca pracy może przygotować własne ogłoszenie i wykorzystać je
w następujący sposób:
Dać ogłoszenie do gazety (lokalnej, regionalnej, ogólnopolskiej).
Wywiesić w powiatowym urzędzie pracy lub w centrum informacji i planowania kariery. zawodowej - przeważnie są tam tablice, na których można umieszczać takie oferty.
Przekazać do agencji pośrednictwa pracy lub agencji pracy tymczasowej .
Umieścić na ogólnie dostępnej tablicy ogłoszeń .
Ogłosić w lokalnym radiu lub telewizji.
Złożyć bezpośrednio u pracodawcy.
Umieścić w internetowych bazach danych.
Oferty zamieszczane w środkach masowego przekazu powinny być krótkie i zwięzłe, oferta zostawiana u pracodawcy powinna być bardziej rozbudowana. Osoba poszukująca pracy może przygotować wizytówkę, którą zostawi znajomym oraz pracodawcom.
Przedstaw plakat Ogłoszenie własne (P 14.4)
„Wizytówka” - ogłoszenie (oferta) powinna:
Być krótka - zbyt obszerna męczy czytającego i może go zniechęcić.
zainteresować czytającego - warto użyć nietypowego sformułowania, które odróżni tę ofertę od innych.
zawierać konkretne informacje: kto i jakiej pracy szuka, jak się
z nim skontaktować.
Osoba poszukująca pracy może przygotować kilka własnych ofert, w zależności od miejsca gdzie je umieści i od rodzaju zajęcia, jakie chce znaleźć oraz np.:
Młoda, dyspozycyjna, energiczna, komputer. Szuka ciekawej i stałej pracy. Tel. 8989898 |
|
Maszynistka komputerowa. Tel. 8989898 |
|
Dodatkowej popołudniowej. Tel. 8989898 |
Powyższe oferty mogła przygotować ta sama osoba. Stosownie do szczegółowości informacji zawartej w ofercie można od ewentualnych pracodawców oczekiwać bardziej lub mniej odpowiadających jej propozycji
Zapytaj: Jakie mogą być odpowiedzi na każdą z trzech przykładowych ofert?
Ćwiczenie 14.6 |
Przygotowanie własnej oferty |
15 minut |
Podziel grupę na 3 zespoły: osoby z zespołu pierwszego piszą ofertę do prasy,
z zespołu drugiego na tablicę ogłoszeń, z trzeciego - do pracodawcy. Każda z osób pisze swoją ofertę.
Następnie uczestnicy omawiają propozycje w swoich zespołach.
Każdy zespół wybiera po dwie oferty i prezentuje je pozostałym na forum - wspólna dyskusja.
Podsumuj:
Podkreśl cechy dobrze napisanej oferty. Zaznacz, że aby sposób ten był skuteczny musimy rozpowszechniać nasze oferty bardzo intensywnie.
8. Targi i giełdy pracy |
Zasada funkcjonowania targów pracy jest taka sama jak wszelkich innych targów handlowych. Cel jest również podobny - zawarcie jak największej liczby kontraktów satysfakcjonujących obie strony: wystawcę i klienta.
Na targach można poznać firmy prezentujące swoją ofertę - miejsca pracy. Można zdobywać informacje o wymaganiach poszczególnych pracodawców, możliwościach zatrudnienia, można także zorientować się lub ocenić, jakiego rodzaju praca i w jakich firmach najbardziej nas interesuje. Pracodawcy również wykorzystują targi, aby zorientować się, kto szuka pracy, jakie są kwalifikacje tych osób, ich motywacja itp..
W czasie rozmów z pracodawcami można przekazać mu swoją ofertę lub CV albo od razu umówić się na rozmowę kwalifikacyjną. Warto się więc dobrze przygotować do targów
Targi pracy są organizowane przez różne instytucje:
- urzędy pracy (powiatowe i wojewódzkie),
- organizacje pozarządowe (stowarzyszenia, fundacje),
- organizacje pracodawców (izby handlowe, izby gospodarcze),
- szkoły wyższe.
PAMIĘTAJ!
Nie istnieje jeden, uniwersalny, dobry dla wszystkich sposób poszukiwania pracy.
Aby znaleźć pracę musisz być aktywny, wykorzystywać wszelkie dostępne
możliwości i osoby mogące ci pomóc.
Bądź aktywny - planuj i działaj!
Idź osobiście do znajomych, pracodawcy, urzędu pracy
i porozmawiaj o tym, że szukasz pracy.
Nic nie zastąpi BEZPOŚREDNIEGO kontaktu.
Metody, których użyjesz do poszukiwania pracy,
na pewno przyniosą pożądane rezultaty, ale potrzeba na to czasu.
Musisz być CIERPLIWY.
9. Podsumowanie sesji |
Podczas tej sesji nauczyłem się ...
Dzięki zdobytej nowej wiedzy mam zamiar ...
10. Zapowiedź programu następnej sesji |
Uwaga dla lidera:
Na następną sesję odszukaj arkusz zawierający „bariery w poszukiwaniu pracy” wskazane przez uczestników (sesja 4: ćwiczenie 4.2)
(L 14.1)
„MITY I RZECZYWISTOŚĆ W POSZUKIWANIU PRACY” |
Szukający pracy spotyka się z wieloma - często przeciwstawnymi i skrajnymi - opiniami.
Jedni powiedzą:
„Nie ma pracy. Tylu ludzi szuka i nic. Poczytaj gazety, posłuchaj radia i pooglądaj TV- wszędzie mówią, że bezrobocie jest coraz większe”.
Inni zaś mówią:
„Pracy jest dużo. Tylko nieroby nie pracują. Jak ktoś chce, to pracę znajdzie.”
Kto ma rację?
Trudne pytanie i brak jednoznacznej odpowiedzi. Najczęściej nie jest tak, ani tak. Znaleźć pracę, która będzie odpowiadała szukającemu nie jest łatwo, ale jest to możliwe. Każdego dnia setki ludzi znajduje i podejmuje zatrudnienie.
Sporo rzeczy, które słyszymy o rynku pracy (jest praca, czy jej nie ma? Łatwo czy trudno ją uzyskać, warto czy nie jej szukać? itp.) są to tzw. MITY, czyli opowieści nie całkiem prawdziwe. Bardzo upraszczają rzeczywistość, a powtarzane przez wielu ludzi uważane bywają za prawdziwe. W każdej z opowieści jest zapewne ziarenko prawdy, ale prawda ta jest mocno zafałszowana. Często stanowiska takie wynikają ze złego osobistego doświadczenia poszczególnych osób.
Pozyskując wszelakie informacje na rynku pracy, analizując je warto użyć własnego rozumu, racjonalnego myślenia i zdrowego rozsądku. Dorzucając do tego opinie osób, które szukający pracy uważa za rozsądne oraz doświadczenie specjalistów można skutecznie stawić czoła trudnościom w pozyskiwaniu zatrudnienia.
Opinia I.
„Wszyscy pracodawcy wykorzystują swoich pracowników. Płacą mało, a wymagają wiele”.
Owszem zdarzają się tacy pracodawcy, ale nie wszyscy. SĄ osoby, które są zadowolone ze swojej pracy i zarobków.
Opinia II
„Każdy, kto jest bez pracy, to obibok i nierób. Wszyscy, którzy chcą znajdują pracę”
Każdy poszukujący pracy wie, że to nieprawda. Takie opinie można słyszeć często od osób, które chciały się zatrudnić i miały z tym kłopot. Są to bardzo krzywdzące uogólnienia.
Opinia III
„Nie ma pracy - wszędzie i wszyscy tak mówią. Nie ma nawet co szukać, bo i tak się nie znajdzie”.
Codziennie wiele osób znajduje pracę, więc musi ona gdzieś być. Nie ma jej dla wszystkich, to prawda. Pamiętać należy o zasadzie kalejdoskopu - tam gdzie dziś miejsc pracy nie ma - jutro mogą się pojawić.
(P 14.2)
JAK I GDZIE SZUKAM PRACY
(P 14.2)
TWOJA SIATKA KONTAKTÓW
(P 14.3)
OKREŚLENIA UŻYWANE W OGŁOSZENIACH
Określenia często używane Prawdopodobne znaczenie w ogłoszeniach
(P 14.4)
OGŁOSZENIE WŁASNE
krótkie
konkretne
interesujące
(U 14.1)
CZYNNIKI WARUNKUJĄCE SUKCES
CZYNNIKI WARUNKUJĄCE SUKCES
|
CZYNNIKI ZEWNĘTRZNE |
CZYNNIKI WEWNĘTRZNE |
AKTYWNOŚĆ
|
|
|
ASERTYWNOŚĆ
|
|
|
BEZPOŚREDNI KONTAKT
|
|
|
CIERPLIWOŚĆ
|
|
|
CZAS
|
|
|
DOBRA ORGANIZACJA
|
|
|
DZIENNIKI DZIAŁANIA |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
(U 14.2)
Jak sporządzić własną siatkę kontaktów?
1. Przyjaciele i znajomi mogą:
Wiedzieć o konkretnych miejscach pracy, które są wolne.
Zgodzić się szukać dla Ciebie pracy.
Wiedzieć o kimś, kto odchodzi z pracy.
Wiedzieć o konkretnych firmach lub organizacjach, z którymi warto się skontaktować.
Wiedzieć o powstających lub rozwijających się firmach w Twojej okolicy.
2. Osoby pracujące w przedsiębiorstwie, którym jesteś zainteresowany mogą:
Wiedzieć o tworzonych w firmie nowych miejscach pracy.
Wiedzieć o osobach odchodzących z firmy.
Zorganizować Ci spotkanie z kierownikiem/dyrektorem na temat ewentualnych nowych miejsc pracy.
Powiedzieć o Tobie dyrekcji firmy na wypadek, gdyby planowano zatrudnienie nowych pracowników.
Zanieść dyrektorowi kopię Twojego życiorysu.
3. Osoba, która niedawno podjęła pracę może:
Wiedzieć o firmie lub organizacji, która potrzebuje pracownika z Twoimi kwalifikacjami.
4. Bliski znajomy lub krewny może:
Spytać swoich znajomych czy wiedzą o wolnych miejscach pracy.
5. Osoba pracująca w Twoim zawodzie może:
Wziąć kopie Twojego życiorysu i przekazać je osobom, które mogą być zainteresowane.
6. Osoba szukająca pracy może:
Wiedzieć o wolnych miejscach pracy, którymi sama nie jest zainteresowana.
Wiedzieć o wolnych miejscach pracy, którymi Ty mógłbyś być zainteresowany.
Przypomnienie listy przyjaciół/krewnych
• matka, ojciec • córki, synowie • bracia, siostry • ciotki, wujkowi • dziadkowie • krewni, kuzyni • sąsiedzi • przyjaciele, koledzy • lekarze, pielęgniarki |
• ludzie, których spotykasz w klubie • ludzie, których spotykasz w organizacji, w której działasz • ludzie, którzy mają podobne hobby • ludzie, których spotykasz w kościele • przyjaciele członków rodziny • znajomi z poprzedniej pracy • dawni pracodawcy • dawni koledzy ze szkoły, wojska • nauczyciele (twoi i dzieci) |
(U 14.3)
Lista działań według siatki kontaktów
Aby dobrze wykorzystać metodę SIATKI KONTAKTÓW należy systematycznie notować podstawowe informacje o osobach będących naszym kontaktem:
Lp. |
Imię |
Adres |
Telefon |
Skąd się znamy |
Jak się skontaktować |
Kiedy się skontaktować |
Podjęte działanie |
Co dalej? |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
(U 14.4)
ANKIETA DO ZBIERANIA INFORMACJI O PRACY
Nazwa
zawodu/pracy.......................................................... Firma.........................................................
Nazwisko
rozmówcy............................................................... Data...........................................................
Jakie trzeba spełnić wymagania (wykształcenie, kursy, licencje, języki, itp.),
aby móc wykonywać tę pracę?
Jak dostał(a) Pan(i) tę pracę?
Dlaczego ją Pan(i) wybrał(a)?
Co uważa Pan(i) za najbardziej satysfakcjonujące w swojej pracy, a co chciałby/chciałaby zmienić?
Jaka jest typowa droga kariery w tej pracy?
Jak wyglądają perspektywy tego zawodu w przyszłości?
Jak wygląda typowy dzień pracy (godziny, nadgodziny)?
Jakie uzdolnienia są preferowane w tym zawodzie?
Jak kształtują się zarobki?
Czy praca jest urozmaicona czy spokojna?
Czy sprawdziły się Pana(i) wyobrażenia o tej pracy?
Z kim jeszcze mógłbym/mogłabym porozmawiać o tej pracy (nazwisko, telefon)?
Na przykład Joe Girard, reklamowany jako najlepszy sprzedawca na świecie głosi „Prawo 250” - tyle osób zna dorosły człowiek. W: Joe Girard, Jak skutecznie sprzedawać siebie, Studio EMKA, Warszawa 1995
Marlin Moats Kennedy, Salary strategies, Rawson, Wade Publishers, Inc. N.Y. 1982,
Gawrosz . Młodzieżowe Vademecum Poszukiwania Pracy, Fundacja Międzynarodowe Centrim Kształcenia
i Rozwoju Gospodarczego w Mielcu, Mielec 2001
Znajdowanie ofert pracy |
Sesja 14 |
Sesja 14 |
Znajdowanie ofert pracy |
6
7
Najlepiej jest budować sieć swoich znajomych i przyjaciół
przez całe życie, nie czekając z tym na utratę pracy!
tworzenie sieci kontaktów
korzystanie z usług zawodowych pośredników pracy
analiza ogłoszeń prasowych i Internetowych
konstruowanie ofert własnych
Udział w targach i giełdach pracy
..............
..............
rozmowy telefoniczne
osobiste wizyty u pracodawców
internet
książka telefoniczna i inne informatory adresowe
gazety - rubryka „Dam pracę”
gazety - informacje o nowych i rozwijających się przedsiębiorstwach
publiczne urzędy pracy
udział w programach rynku pracy
prywatne agencje pośrednictwa pracy
informacje w witrynach sklepowych i na tablicach ogłoszeń,
.......................
.......................
Prezes
Znajomy
Koleżanka
Fryzjerka
Ciocia Ania
Lekarz
Jacek
Koledzy z wojska
Dzieci sąsiadów
Sąsiedzi
z działek
Dziadek
Brat
Dyrektor
Tata
Przyjaciółka
Przyjaciel
Koledzy
z klubu
Wujek Janek
Kierownik
Mama
Koleżanka
JA
Joanna Kowalska
ul. Lipowa 12/13
33-330 Pikutkowo
Tel. (012) 777 88
Poszukuję pracy w zawodzie:
technik obsługi ruchu turystycznego
Umiejętności:
język angielski, francuski
obsługa komputera: edytor tekstu
Ja
Pytamy lub prosimy znajomych o:
informację, pomysły, poradę, małą przysługę, nowe kontakty,
informację zwrotną (dobrze robię, czy źle?) itp.
NIGDY NIE PROSIMY O PRACĘ!
Dobra prezencja
Komunikatywność
Osoba energiczna
Dyspozycyjność
Odpowiedzialność, samodzielność
Płaca uzależniona od wyników pracy
Znajomość obsługi komputera
Biegła znajomość języka angielskiego
Możliwość rozwoju
Język .......
- mile widziany
Praca w młodym, dynamicznym zespole
Schludny, estetyczny wygląd, ubiór odpowiedni
do wykonywanej pracy.
Praca polega na np. obsłudze klientów, spotykaniu się z ludźmi.
Dla pracodawcy ważna jest inicjatywa, kreatywność, pomysłowość.
Nienormowany czas pracy, wyjazdy - najczęściej praca, która zajmuje więcej niż 8 godzin dziennie.
Praca może polegać na podejmowaniu samodzielnych decyzji, wywiązywaniu się
z każdego zadania, wyjątkowej solidności.
Przynajmniej część pracy to pewnie wynagrodzenie prowizyjne (zarobisz, gdy osiągniesz określone przez firmę rezultaty).
Wystarczy nie bać się komputera znajomość mieć podstawowe umiejętności.
Bez naprawdę dobrej znajomości języka - nie ma co próbować.
Znajomość języka będzie dodatkowym atutem,
ale nie jest warunkiem koniecznym.
Gotowość do intensywnej pracy w warunkach stresu, oczekiwany wiek do 35 lat.
Firma umożliwia lub zapewnia szkolenia
oraz awans po spełnieniu oczekiwań.