M
L3
Próba statyczna rozciągania metali
1. Wstęp teoretyczny
Statyczna próba rozciągania metali- jest to podstawowa próba badań własności mechanicznych metali (wytrzymałościowych i plastycznych), ujęta normą PN-91/H-04310. Próba polega na osiowym rozciąganiu próbki przy wykorzystaniu maszyn wytrzymałościowych zwanych zrywarkami. W czasie próby rejestruje się zależność przyrostu długości próbki (Δl ) od wielkości siły rozciągającej (F).
2. Cel ćwiczenia
Zapoznanie się z obowiązującą normą PN-91/H-04310 „Próba statyczna rozciągania metali”.
Określenie własności wytrzymałościowych i plastycznych metali:
*własności wytrzymałościowych:
- wyraźnej granicy plastyczności Re (jeśli występuje),
- wytrzymałości na rozciąganie Rm ,
- naprężenia rozrywającego Ru ,
*własności plastycznych:
- wydłużenia względnego Ap ,
- wydłużenia równomiernego Ar ,
- przewężenia względnego Z,
Porównanie uzyskanych wyników własności wytrzymałościowych i plastycznych dla próbek gładkich i z karbem, wykonanych z tych samych materiałów.
3. Dane
Próbka, na której wykonywane było doświadczenie
p=5 (wskaźnik wielokrotności)
Le=15,03
d0=10,35
51,75
Po próbie:
du=9,7
Le=15,3
4. Obliczenia:
Powierzchnia przekroju początkowego S0 i po przerwaniu Su
mm2
Wytrzymałość na rozciąganie
=577,8MPa
Naprężenie rozrywające
=660,3 MPa
Przewężenie względne
=12,1%
Względne wydłużenie próbek
*100% Lo=5*6,5=32,5mm Lu=5*10,35=51,75
=51,75-32,5=19,25mm
=
=59,2%
Wydłużenie równomierne
5. Wnioski
Po wykonaniu próby powstał złom pośredni. Próba przebiegła prawidłowo.
Długość pośrednia - 15,03 uległa zmianie w czasie rozciągania, końcowa jej wartość wyniosła 15,3. W wyniku przeprowadzonej próby doszło do wydłużenia próbki o 0,27cm a zatem Ap=59,2%.
Podczas rozciagania można było zaobserwować tworzące się zwężenie.