Zaburzenia mowy u dzieci z rozszczepami podniebienia
Strona 1 z 2
Rozszczep podniebienia jest wadą wrodzoną, rozwój mowy dziecka odbywa się w nieprawidłowych warunkach anatomicznych jamy ustnej. Upośledza ważne biologiczne funkcje prowadząc do zaburzeń: ssania, połykania, żucia, oddychania. Dziecko z rozszczepem nie ma anatomicznych warunków do prawidłowego rozwoju mowy. Etiologia rozszczepów - model wieloczynnikowy:
czynniki endogenne (wewnątrzpochodne):
wpływ dziedziczności
czynniki egzogenne (zewnątrzpochodne):
urazy psychiczne (stres - zwiększone wydzielanie kory nadnerczy - więcej kortyzonu);
niepełnowartościowe odżywianie, jako czynnik wyzwalający, są to: wymioty, zaburzenia metaboliczne, choroby wątroby, żołądka, niedokrwistość;
promieniowanie;
podwyższona temperatura;
środki chemiczne;
leki i hormony (androgeny, estrogeny, insulina, kortyzon, adrenalina, nadmiar witaminy A, nadmiar kwasu nikotynowego, chinina, antybiotyki, sulfanilamidy, kwas borny, salicylany);
wirusy;
niedotlenienie;
starszy wiek rodziców.
Ten sam czynnik zewnątrzpochodny może powodować powstanie różnych wad rozwojowych, w zależności od czasu działania na zarodek.
Klasyfikacja rozszczepów
Ze względu na przyjęte kryterium stosuje się różne klasyfikacje rozszczepów. Zwyczajowy, najdawniejszy podział uwzględniał: "zajęczą wargę" i "wilczą paszczę". Nie jest on dzisiaj jednak stosowany.
Klasyfikacja wg D.A. Kernahana i R.B.Starka wyróżnia:
rozszczepy podniebienia pierwotnego:
jednostronny lewy całkowity;
jednostronny lewy niecałkowity;
jednostronny prawy całkowity;
jednostronny prawy niecałkowity;
środkowy całkowity;
środkowy niecałkowity;
obustronny całkowity;
obustronny niecałkowity.
rozszczepy podniebienia wtórnego:
całkowity;
niecałkowity;
podśluzówkowy.
rozszczep podniebienia pierwotnego i wtórnego:
jednostronny lewy całkowity;
jednostronny lewy niecałkowity;
jednostronny prawy całkowity;
jednostronny prawy niecałkowity;
obustronny całkowity;
obustronny niecałkowity.
Podniebienie pierwotne stanowi związek środkowej części wargi górnej, przegrody nosa i kości przysiecznej. Podniebienie wtórne obejmuje zawiązek podniebienia miękkiego i twardego ku tyłowi od otworu przysiecznego.Otwór przysieczny odgranicza elementy podniebienia pierwotnego i podniebienia miękkiego. Kość przysieczna jest oto kość, przy której wyrastają zęby sieczne.
Rozszczepy podniebienia pierwotnego i wtórnego zaliczają się do najpoważniejszych, a zarazem najczęściej występujących, wrodzonych wad rozwojowych twarzowej części czaszki. Jest to wada uwarunkowana wieloczynnikowo, dobrze zdefiniowana i łatwo rozpoznawana już u noworodków na podstawie obecności szczeliny w obrębie wargi, wyrostka zębodołowego szczęki i/lub podniebienia.
Mowa rozszczepowa należy do zaburzeń mowy zwanych dysglosją.
Zaburzenia mowy występujące w rozszczepach są spowodowane:
Brakiem zwarcia podniebienno gardłowego.
Obecnością szpary rozszczepowej.
Zanikami mięśni oraz zniekształceniami szczękowo-zgryzowymi.
W zakresie rozwoju mowy początkowo u dzieci z rozszczepem obserwuje się opóźnienie tego procesu, a potem, gdy dziecko zacznie mówić, w jego mowie występuje:
Rynolalia otwarta (zniekształcona nosowa wymowa głosek, opuszczanie głosek wybuchowych).
Dyslalia złożona (nieprawidłowa realizacja kilku a nawet wszystkich głosek)
Rynofonia (nosowe zabarwienie głosu).
Palatofonia (szmer głośniowy).
Nosowanie: rynolalia, rynofonia, palatofonia