Odprowadzić wodę z dachu

• Rynny i rury spustowe

• Gdy brak jest kanalizacji

• Z rynny do kanalizacji

• Deszczowa instalacja

• Materiał na orynnowanie

Barwę rynien i rur spustowych można dobrać do koloru elewacji

Rynny i rury mają różne przekroje

Łańcuchy są prawie niewidoczne na elewacji

Zielony dach nad tarasem

Dach chroni dom przed deszczem i śniegiem jak parasol.

Co jednak zrobić, żeby ściany naszego domu po każdym większym deszczu lub wiosennych roztopach nie były zalewane wodą spływającą z dachu? 

Niech się leje

Nie da się ukryć, że najtaniej jest nie robić nic, czyli zgodzić się na to, że woda będzie spływać z dachu bezpośrednio na ziemię.

W końcu dawne budynki, nie tylko wiejskie, przeważnie te kryte gontem lub słomą, nie miały rynien i nic złego się nie działo.

Zwłaszcza wtedy, gdy ściany domu były chronione przez szerokie okapy, a on sam był posadowiony w gruncie piaszczystym i po deszczu woda szybko wsiąkała w ziemię.

W domu, który nie ma rynien, problemy pojawiają się jedynie wtedy, gdy jest on przykryty dachem z niewielkimi okapami, albo - gdy jest to dach płaski - ze zbyt małymi gzymsami.

Wtedy w czasie deszczu grozi nam zalewanie ścian przez wodę spływającą z dachu, zwłaszcza gdy niekorzystnie wieje wiatr.

Rynny, rury, łańcuchy

Każdy dach, który ma powierzchnię większą niż 100 m² lub jest na budynku wysokości większej niż 4,5 m, musi mieć wykonany system odprowadzenia wody do kanalizacji lub do gruntu.

Poprawne odwodnienie dachu ma bowiem duże znaczenie dla trwałości elewacji, a nawet całego budynku.

Sposób odprowadzenia wody z dachu, musi być dobrany zarówno do jego kształtu jak i powierzchni.

Najpopularniejszy sposób odwodnienia dachu to układ rynien i rur spustowych.

Odprowadzają one wodę opadową z dachu na powierzchnię terenu, do kanalizacji lub do specjalnej instalacji do wody deszczowej (deszczówki nie wolno odprowadzać do kanalizacji przeznaczonej tylko do ścieków bytowo-gospodarczych.

Nie powinno się też odprowadzać wody na ulicę czy na działkę sąsiada).

W każdym nowoczesnym systemie orynnowania wszystkie części są do siebie dokładnie dopasowane, a połączenia uszczelnione.

W przeciwieństwie do tradycyjnych lutowanych rynien i rur spustowych ze stali ocynkowanej, elementy nowoczesnego orynnowania łączy się bardzo prosto i szybko - bez używania skomplikowanych urządzeń i narzędzi.

Utrzymanie orynnowania w czystości ułatwiają siatki narynnowe przeciw liściom i igliwiu.

Orynnowanie może być wykonane z tworzywa sztucznego, aluminium, blachy stalowej ocynkowanej bądź ocynowanej lub blachy miedzianej.

Rynny mają różne przekroje: półokrągłe, trapezowe, kwadratowe lub imitujące gzymsy.

Kształty rur spustowych dopasowuje się do kształtu rynny.

Dostępne są rury o przekroju okrągłym, kwadratowym lub prostokątnym.

W niskich domach zamiast rur spustowych montuje się czasami łańcuchy.

Jeśli są dobrze zamocowane na górze do rynny i na dole do podłoża oraz odpowiednio naciągnięte, woda spływa po nich bez rozpryskiwania się na boki.

W porównaniu z rurami spustowymi są one prawie niewidoczne na elewacji.

Jeżeli mamy dach odwrócony

Nazwa "dach odwrócony" mogłaby sugerować, że chodzi o dach, z którego woda nie spływa, lecz zatrzymuje się w nim jak w naczyniu.

W pewnym zakresie jest to prawda: część wody z takiego dachu nie jest odprowadzana do gruntu, tylko odparowuje do atmosfery.

W rzeczywistości jednak nazwa ta wynika z odwrotnego układu warstw w porównaniu ze zwykłym dachem.

Dachów odwróconych nie można całkowicie pozbawić instalacji do odprowadzania wody.

Każdy dach powinien mieć specjalne wpusty odwadniające, rezerwowe orynnowanie lub przynajmniej rury przelewowe (rzygacze), które w sytuacjach awaryjnych odbiorą nadmiar wody.

Takiego typu rozwiązania są idealne dla tarasów nad pomieszczeniami ogrzewanymi.

Zaś na specjalnie przygotowanym podłożu można wykonać tzw. zielony dach.

---