WYKLĘTA WIARA - KULT KROJONA
Największy wróg Monizmu. Ta religia jest nieodłącznym towarzyszem wiary w Jedynego Boga i podąża tam gdzie podąża Monizm. Nie ma bowiem Pana bez Krojona i nie ma zła bez dobra.
Upadłe Anioły znalazły wielu czcicieli pośród ludzi złych i niegodziwych, takich którzy gotowi są poświęcić duszę w zamian za doczesne korzyści. Wszyscy demonologowie to wyznawcy Krojona i jego świty, ale wśród czcicieli nie brakuje zwykłych ludzi, a co gorsza, księży, skuszonych namowami Asmaroda. Wyznawcy są nieliczni w porównaniu z dniami chwały za czasów Imperium, ale nadal wzbudzają strach i odrazę.
Wyklęty przez Patriarchę kult występuje wszędzie tam, gdzie znalazł wyznawców Monizm. Nie jest spotykany poza granicami Avalonu, na Erinie czy w Nodheimie. Jedynie w Lewancie nieliczni demonologowie nadal czczą w ukryciu pana Abbhysu, jest to jednak śladem dawnej obecności Monizmu na tych terenach.
Podstawą jest wiara w niezwyciężona moc Krojona. Teraz ich pan i stworzyciel jest osłabiony, ale kiedyś odzyska siłę, tak jak wierzą w to wyznawcy Monizmu. Jednak to nie Pan, lecz Asmarod zwycięży Zasiądzie na tronie wszechświata, a wiernie dzieci będą siedzieć po jego prawicy.
Wyznawcy głoszą także pogląd, że człowiek jest zły od urodzenia i zły umiera. Na nic zdadzą się wysiłki sług Boga-to Krojon jest prawdziwym Stwórcą ludzkiej istoty i to on ukształtował jej duszę. Wszelka walka ze złem drzemiącym w człowieku jest z góry skazana na niepowodzenie.
Wyobrażenia o śmierci
Wyznawcy wiedzą, że po śmierci trafia do krainy Upadłego Anioła. Niektórych, tych wychowanych na opowieściach o wiecznym potępieniu tuż przed śmiercią ogarnia zwierzęcy strach, inni, fanatyczni wierni, czują wręcz ekstatyczną radość na samą myśl o zjednoczeniu się z Mrocznym Panem. W Abbhysie czeka na nich nagroda za wierność.
Upadłe anioły
Noszą różne nazwy. Ludzie zwą je Złymi, Diabłami albo Demonami. Ta ostatnia nazwa jest błędna, gdyż demon to jedynie ziemska projekcja ducha Upadłego Anioła, która przybrała materialny kształt.
Jedynie wyznawcy używają miana Upadłych Aniołów na określenie Krojona i jego sług.
Krojon
Władca Upadłych Aniołów, pierwszy byt stworzony przez Boga. Jego imię oznacza “Niosący ukojenie”. Zwą go także Asmarodem, czyli Niszczycielem, albo Księciem Ciemności. Jest Panem Abbhysu, Wielkiej Otchłani, Stworzycielem Ludzi, Dawcą Życia. Opiekuje się wiernymi mu dziećmi i daje im bogactwo i sławę. W zamian otrzymuje dusze
Jest największym wrogiem Pana. W mrokach Otchłani przygotowuje zemstę. Jego Moc z każdym nowym wyznawcą rośnie i dzień powrotu jest już bliski.
Stare ryciny przedstawiają Krojona jako skrzydlatą istotę o drapieżnej i dumnej twarzy, odzianą w ciemność. Towarzyszą mu zwykle kruki, krążące nieustannie nad jego głową.
Symbolem Krojona jest bardzo stary run, którego znaczenie zostało zapomniane. Run ten przypomniana wyglądem trzyramienny świecznik i jest czerwony jak krew. Wszyscy wyznawcy noszą go jako znak przynależności do kultu.
Belial, Pan Kłamstwa
Jeden z najpotężniejszych i wzbudzających największą trwogę sługa Krojona. Jest mistrzem fałszu i oszustwa. Przedstawia się go jako ośmiookiego kozła o ludzkim ciele. To najbardziej złośliwa istota w Uniwersum. Mami ludzi kłamliwymi wizjami i szepcze im do ucha plugawe słowa, nakłaniając ich do wystąpienia przeciw Panu.
Elmeq
Władca 2 kręgu Abbhysu-Szeolu. Jego twarz zawsze wykrzywia przerażający grymas, a błoniaste skrzydła ociekają jadem. Jest sprawcą bólu przekraczającego ludzkie wyobrażenie. Żywi się cierpieniem, chłonie je jak gąbka, włada nim. Może wywoływać ból, albo go uśmierzać.
Asmoday, Asmodeusz
Upadły Anioł zatruwający ludzkie myśli nienawiścią. Chęć mordowania bliźnich rodzi się właśnie za jego namową. Opętani przez niego ludzie czerpią przyjemność z odbierania innym życia. Uskrzydlony, dzierży w ręku miecz.
Jest Wielkim Budowniczym Wojny. Namawia ludzi do jej rozpętywania. Żywi się krwią zabitych. Obarcza się go odpowiedzialnością za wszelkie okropności wojny.
Cholok
Cholok jest Upadłym Aniołem, który ma władzę nad niszczycielska potęgę ognia. To on dał smokom ognisty dech. Zsyła na ludzi pożary i wysysa z ust swoich ofiar powietrze. Przedstawia się go jako skrzydlatą bestię, będącą hybrydą człowieka i węża. Nietoperzowate skrzydła są najeżone wyrostkami i szponami, a żyły wypełnia płynny ogień.
Cholok przychodzi w nocy i roznieca wielki ogień. Lubuje się krzykami palonych żywcem ludzi. Czasami można go zobaczyć unoszącego się nad płomieniami-niewyraźna sylwetkę otoczoną kłębami dymu. Ci, którzy go dostrzegli, na zawsze tracą zdrowe zmysły.
Jeveral
Pan Zgnilizny, Władca Grobowych Robaków. W starych księgach widnieje pod postacią rozkładającego się trupa otoczonego rojem much. Po jego ciele owiniętym w grobowy całun pełzają larwy.
Jeveral rozdaje swymi pocałunkami śmierć. Jego królestwem jest kraina między życiem a całkowitym zapomnieniem, wąski wycinek czasu, podczas którego ciało gnije i obraca się w proch. Niektórzy wierzą że Jeveral ma częściową władzę nad śmiercią.
Jeshua
Jeshua to Upadły Anioł, którego domeną są wszelkie zboczenia i perwersje. Namawia ludzi do samobójstwa, plugawienia swojego ciała i obżarstwa. Przedstawia się go jako skrzydlatą postać o nienaturalnie rozdętym ciele, szponiastych dłoniach i koźlich nogach. Nienawidzi wszystkiego co żyje i ta nienawiść jest siłą sprawczą wszelkich jego czynów. Wzbudza strach nawet wśród czcicieli i mało kto ośmiela się wypowiadać jego imię.
Azrael
Diabeł szaleństwa i obłędu. Jego dotyk odbiera zmysły. Jest diabłem wszelkich deformacji i wynaturzeń. Już sam jego wizerunek, zamieszczony w niektórych zakazanych księgach, może wzbudzić obłędny strach. Jawi się tam jako niekształtna plątanina węży, i kończyn z których wyłania się okropnie zniekształcona głowa. Zwykle towarzyszy mu orszak szaleńców. Wyznawcy kultu właśnie ich uważają za dotkniętych ręką Azraela i posłańców roznoszących jego wolę.
Mimo to jest niezwykle przebiegłym i sprytnym Diabłem. W snuci intrygi przewyższa go tylko sam Belial. Azrael namawia ludzi do zdrady, zabijania i buntu, najszybciej ulegają jego podszeptom załamani i słabego ducha.
Jechnir
Siewca Zarazy, ten w którego żyłach płynie śmiertelny jad. Ma postać pięknego anioła o promieniujących nieziemską mocą oczach i czarnych ustach ociekających trucizną. Jego dziwnie urodziwa twarz pokryta jest w wielu miejscach trądem i ropiejącymi wrzodami. Jechnir włada wszystkimi trapiącymi ludzkość chorobami. To on według czcicieli pokarał ludzi, którzy odwrócili się od swego Stworzyciela, Czarną Śmiercią. W kręgu Aszdod tworzy coraz to nowe zarazy i choroby, którymi potem nęka ludzkość. Jego sługami są roznosiciele zaraz-szczury, karaluchy i pluskwy. Wędruje przez świat i zostawia je w miastach. Tam, gdzie drewniane kołatki i dzwonki budzą swym dźwiękiem grozę, gdzie tłusty dym z pogrzebowych stosów tworzy w powietrzu ciężki, zawiesisty opar, gdzie miast śmiechu słychać jęk konających, tam jest Jechnir. Nie spocznie, dopóki na ziemi będzie choć jeden zdrowy człowiek.
Astaroth
Jest Strażnikiem Bram Otchłani. W dniach ostatecznych to on otworzy wrota Otchłani, z których spadną łańcuchy. Jest sprawcą śmierci od uduszenia. Przedstawia się go pod postacią skrzydlatego węża, lub smoka.
Przykazania
Każdy wyznawca Krojona winien mu oddawać najwyższą cześć jako swojemu stworzycielowi. Krojon wystąpił przeciw Bogu-tyranowi chcącemu niepodzielnie władać całym wszechświatem i za to należy mu się szacunek i hołd. Każdego współwyznawcę należy wspierać jako brata, który pozostał wierny swemu ojcu, kiedy wszyscy inni odwrócili się do niego plecami. Resztę, owych zdrajców, którzy poddali się wszechwładzy Boga, powinna spotkać haniebna śmierć. Każdy kultysta powinien zwalczać Monizm na wszystkie sposoby, szczególnie poprzez zabijanie księży, intrygę, kłamstwo i zdradę, i zapobiegać jego ekspansji.
Historia religii
Najdawniejsze ślady czczenia Upadłych Aniołów znaleźć można już w na wpół legendarnym królestwie Avonu. Stare kroniki donoszą o ofiarach składanych z ludzi przez tajemniczą sektę Skrzydlatych Węży. Jednak kult rozwinął się najsilniej w czasach Imperium. Już w roku 420 Krojon pojawił się w panteonie wielu bogów wyznawanych w tym ogromnym państwie, jednak nie znaczył jeszcze wiele. Kapłani Upadłego Anioła, wspomagani potęgą swego pana zdobywali jednak rzesze nowych wyznawców. Dopomogło im w tym pewne wydarzenie. W roku 546 na tron wstąpił młody Imperator Totames. Był on tylko marionetką w ręku Arcymaga Horusa, czciciela Asmaroda. Horusowi niedużo czasu zajęło przekonanie niedoświadczonego władcy, aby wyniósł kult Krojona do pozycji jedynej religii w Imperium. Wybuchła wojna na tle religijnym ludzie bowiem niechętnie porzucali wiarę w innych bogów. Szczególnie prowincje o silnych tradycjach i bogatej kulturze stawiały zaciekły opór. Wyniesienie kultu Krojona do statusu religii dominującej było początkiem zagłady innych wyznań. Tysiące ludzi trafiło na ołtarze Upadłego Anioła. Nastały czasy terroru i okrucieństwa. Tylko nieliczni ludzie, omamieni i ogłupieni naukami kapłanów przystępowali do kultu z własnej woli. Najwięcej takich przypadków było w centralnych prowincjach, od dawna wchodzących w skład Imperium W pozostałych częściach kraju ludzie czcili Asmaroda ze strachu przed wszechobecnymi i wszechwiedzącymi Strażnikami Wiary. Do ostatecznej rozprawy z wyznawcami starych religii doszło w 552 roku. Czarne legiony zaatakowały miasto Leukidię, w którym znaleźli schronienie czciciele Ingral-bogini ognia. Po udanym szturmie rozpoczęła się dzika rzeź. Opętani Apostołowie-kapłani Krojona, złożyli na skrwawionych ołtarzach swego pana tysiące dymiących ludzkich serc.
Nadeszły straszne czasy. W całym Imperium ołtarze poświęcone Asmarodowi spływały krwią niewiernych złapanych przez Strażników Wiary. Nikomu nie można było ufać. Szerzył się terror. Jednak wkrótce zabłysło światło nadziei. Pojawiła się nowa religia, która szybko zdobyła tłumy wyznawców. W krótkim czasie wyszła z ukrycia i wystąpiła przeciwko szaleństwu czcicieli Krojona. Powstanie Tynnenharda i przyjęcie przez nowego Imperatora Karakallę chrztu położyło kres kultowi Upadłych Aniołów. Arcykapłana Horusa spotkał zasłużony los. Został ugotowany we wrzątku. Wszystkie świątynie Asmaroda zburzono, ruiny posypano solą a sama religia została obłożona wieczystą klątwą.
Jednak nie wszyscy z radością przyjęli Monizm. Krojon w dalszym ciągu był otwarcie czczony w niektórych prowincjach i dopiero po kilkudziesięciu latach jego kult musiał zejść do podziemia. Znalazł tam schronienie na całe wieki.
Dzisiaj jest już niewielu wyznawców Asmaroda. Kryją się ze swoją wiarą i nienawiścią do dzieci bożych. Czują do nich pogardę. Ci którzy chwalą Pana są dla nich zdrajcami, którzy odwrócili się plecami do swego prawdziwego Ojca i Stworzyciela i zasługują na pogardę i śmierć.
Kapłani
Kult Krojona nie jest zorganizowany. Nie ma centrum ani przywódcy religijnego. Nie istnieje wewnętrzna hierarchia, a kapłani są zazwyczaj samozwańczy. Wiele grup wyznawców istnieje niezależnie od siebie, nie wiedząc nic o innych zgromadzeniach, ale czasami zdarza im się nawiązać ze sobą kontakt. Wówczas małe kręgi łączą się ze sobą. Takie postępowanie naraża jednak kult na wykrycie. Dlatego rzadko grupy wyznawców liczą więcej niż kilkadziesiąt osób.
Kapłanem jest zostać niezwykle łatwo Zazwyczaj polega to na skupieniu wokół siebie ludzi kuszonych obietnicą potęgi, jaką Książę Ciemności obdarzy swe dzieci i pokierowaniu nimi. Może nim zostać zarówno mężczyzna jak i kobieta. Musi jednak odznaczać się głęboką wiarą. Rolą kapłana jest składanie ofiar, zwoływanie wyznawców na zgromadzenie oraz szukanie kontaktu z innymi czcicielami.
Kult ma charakter stały. Po usadowieniu się w jakiejś okolicy stara się zamaskować i powoli zdobywać pozycję poprzez osłabianie u ludzi wiary w Boga i zdobywanie stronników wśród miejscowych możnowładców. Często się zdarza, że kapłanami Krojona są księża, którzy są ostatnimi podejrzanymi o czczenie Złego. Czasami kult skupia się na czczeniu nie wszystkich Upadłych Aniołów, ale tylko jednego z nich. Wówczas obrasta on w rozmyślne rytuały i obrzędy.
Kult
Świątynie
Wyznawcy Krojona nie stawiają swemu bogu świątyń. Zwykle za miejsce obrzędów służy jakieś położone na odludziu pomieszczenie, na przykład stary grobowiec, chata lub grota. W ostateczności świątynia może się mieścić nawet w piwnicy stojącego w mieście domu lub na leśnej polanie. Ołtarz jest zazwyczaj prowizoryczny, można go szybko zniszczyć lub schować. Jedynie w dobrze ukrytych miejscach są one rozbudowane. Zazwyczaj posiadają rowki służące do odprowadzania krwi ofiar i ozdobione są wizerunkami Upadłych Aniołów.
Obrzędy
Chrzest krwi to ceremonia, która jest warunkiem przyjęcia do społeczności wyznawców. Symbolizuje oddanie się Upadłym Aniołom. Neofita roni kroplę swojej krwi do pucharu z winem. Następnie każdy współwyznawca wypija łyk tak sporządzonej mikstury. Ma to symbolizować zjednoczenie się ze wszystkimi czcicielami, i jest jednocześnie ponurym szyderstwem z chrztu wyznawców Monizmu.
Czarna Msza jest odpowiednikiem mszy świętej w Monizmie. Może się odprawiać regularnie lub nie, zależnie od tego czy okoliczności będą przychylne. Wyznawcy czczą Krojona i jego diabłów, składają ofiary i odprawiają rytuały.
Pogrzeb. Zmarłych często chowa się w niepoświęconej ziemi, często też pali się zwłoki. Odmawiane są przy tym odpowiednie modlitwy.
Namaszczenie to obrzęd podczas którego kapłan zostaje obdarzony charyzmatem.
Uczta śmierci. Ten rytuał ku czci Jeverala wzbudza grozę i obrzydzenie. To pochwała śmierci, zgnilizny i całkowitego rozkładu. Wyznawcy pożerają wykopane z grobów gnijące zwłoki. Ma też miejsce orgia z udziałem trupów i zwierząt, podczas której mężczyźni jedzą odchody owcy a kobiety piją spermę psa. Ceremonia kończy się złożeniem ofiary z młodej dziewicy.
Ofiary
Największą ofiarą, jaka cieszy Krojona jest nowa dusza, która odda mu się w opiekę. Najlepiej, jeżeli jest to dusza niewinna, bez grzechu. To zwycięstwo Asmaroda nad Panem, dowód, że ludzie tak naprawdę należą do Królestwa Ciemności.
Poza tym każdemu Upadłemu Aniołowi składa się rozmaite ofiary. Krojona cieszy ponadto ludzka krew przelana na jego ołtarzu, zwłaszcza jeżeli jest to krew nieochrzczonego dziecka, Beliala wyrządzenie wielkiego zła kłamstwem, Elmeqa torturowanie poświęconych mu ofiar, Jeverala pogrzebanie ofiary żywcem w trumnie pełnej grobowych glist, Azraela zaś ofiara z płodu wyrwanego z brzucha żywej kobiety.
Święta
Noc Ciemności to jedno z najważniejszych świąt, odbywające się nocą z 30 kwietnia na 1 maja. To noc, kiedy wszelkie złe duchy obejmują we władanie pola, lasy i uroczyska. W mroku niesie się wycie wilkołaków i upiorów. Czciciele Zła wzywają naonczas demony Otchłani, i biorą udział w dzikich orgiach. Najczęściej to wtedy przyjmuje się do grona wyznawców nowych członków. Innym istotnym świętem jest Genesis, obchodzone 1 stycznia na pamiątkę stworzenia człowieka i nasycenia go duchem boskiego Bytu. Ponadto są jeszcze inne mniej ważne święta, np. każdy dzień zarazy jest świętowany, jako tryumf Jechnira, a czas wojny jak zwycięstwo Asmodaya.
Święte przedmioty kultu
Każda grupa czcicieli ma swoją relikwię, wokół której koncentruje się kult. Mogą to być na przykład przedmioty, które zostały nawiedzone przez demona któregoś z Upadłych Aniołów, albo nawet żywi, opętani ludzie. Wszyscy czciciele marzą o posiadaniu legendarnego Miecza Ciemności, w którym jakoby drzemie moc Krojona, albo o zaginionej, będącej święta relikwią w czasach Imperium, Tablicy Przeklętego Prawa.
Święte miejsca kultu
Są to wszelkie miejsca takie jak uroczyska, dzikie cmentarzyska, kurhany, w których pogrzebano ofiary wielkich epidemii, miejsca przesycone aurą zła. Każdy wyznawca powinien chociaż raz zobaczyć miejsce po świątyni Asmaroda zburzonej przez wyznawców Monizmu tuż po obaleniu kultu Upadłego Anioła. Ruiny świątyni to dzisiaj jedynie wzgórze niedaleko Tarentu, porośnięte splątanymi chaszczami, ale w dalszym ciągu unosi się tam opar starożytnego Zła.
MODLITWY
Modlitwy zwyczajne
Ochrona
Z: 7
K: odmawiający, od 7 Wiary inna osoba.
CZ: 5 minut
TR: 16
E: Odmówienie tej modlitwy chroni przed pierwszym ciosem (+3 do OB) lub strzałem.
Efekt specjalny: Osoba jest dodatkowo na 20% chroniona przed pierwszym atakiem, którego się nie spodziewa. Przez cały dzień, do najbliższego wschodu słońca ma +3 do wszelkich testów na strach.
Asmarodzie, stój przy mnie !
Z: 8
K: 1 osoba
CZ: 3 minuty
TR: 17
E: analogicznie do Palca bożego (Monizm).
Efekt specjalny: jw.
Widzenie zła
Z: 2
K: odmawiający
CZ: 1 minuta
TR: 10|
E: Jeżeli jakaś istota, którą kapłan widzi ma Aurę Zła, Aura staje się widoczna w postaci czarnej mgły. Pozwala wykryć Aurę z odległości 15 metrów na każdy poziom Wiary.
Efekt specjalny: Kapłan może określić w przybliżeniu siłę Aury.
Krojonie, oślep mych wrogów
Z: 6
K: odmawiający, od 4 Wiary inna osoba
CZ: 1 minuta
TR: 12
E: Kapłan jest teraz trudno dostrzegalny dla wrogich oczu (kryje go tuman mgły, chmury zasłaniają księżyc, wiatr zagłusza kroki, wróg spojrzy gdzie indziej itp.). O ile zachowuje się cicho, wrogowie mają -3 do spostrzegawczości (także przy tropieniu). Należy pamiętać, że kapłan nadal jest widoczny, i modlitwa nic nie da, gdy trzeba komuś przejść przed nosem. Modlitwa zapewnia ochronę przez k10 minut/1 Wiary. Działa tylko na ludzi i niektóre monstra.
Efekt specjalny: wróg ma -6 do spostrzegawczości.
Krojonie, wskaż mi drogę
Z: 6
K: odmawiający
CZ: 3 tury
TR: 14
E: Błądzący kapłan dostaje znak od Asmaroda, którędy ma się skierować, aby odnaleźć właściwy szlak.
Efekt specjalny: brak
Krojonie, daj mi mądrość !
Z: 15
K: odmawiający
CZ: 15 minut
TR: 19
E: Jeżeli modlitwa zostanie wysłuchana, kapłan w ciągu najbliższych k3 dni dodaje 1 do testów opartych na INT.
Efekt specjalny: Kapłan może dodać do testu jeszcze 1.
Asmarodzie, natchnij mnie !
Z: 7
K: odmawiający
CZ: 5 minut.
TR: 17
E: Jeżeli Krojon wysłuchał modlitwy, ześle znak/ sen nakierowujący postać na właściwą drogę postępowania. Podpowiedź ma zwykle formę alegorii.
Efekt specjalny: brak
Twarz Elmeqa
Z: 17
K: odmawiający
CZ: 7 minut.
TR: 22
E: Na czas godziny na każdy1 punkt Wiary kapłan ma w sobie cząstkę Elmeqa. Jeżeli zechce, jego twarz może przybrać przerażający wyraz. Każdy, kto na nią spojrzy, musi wykonać test na strach o TR 20.
Efekt specjalny: Stopień trudności testu na strach rośnie o 5
Pieśni modlitewne
Chwała Jeveralowi !
Z: 10
K: 1 osoba
CZ: 10 minut.
TR: 20
E: Leczy ze wszystkich ran w ciągu jednego dnia. Jeveral pobiera jednak zapłatę. W zamian za przywrócenie do życia odejmuje postać postarza się o jeden rok.
Efekt specjalny: postać nie starzeje się o rok.
Chwała Jechnirowi !
Z: 15
K: 1 osoba
CZ: 20 minut
TR: 25
E: Leczy ze wszystkich chorób, nawet śmiertelnych. Wyzdrowienie dokonuje się stopniowo po k5 dniach. Działanie uboczne objawia się gwałtownym postarzeniem organizmu o k3 lata.
Efekt specjalny: uzdrowiony nie podlega postarzeniu.
Ogniu, krocz ze mną.
Z: specjalny
K: odmawiający
CZ: specjalny
TR: 17
E: Jest to psalm skierowany do Choloka, Władcy Ognia. Jeżeli kapłan przez cały czas śpiewa pieśń (tura śpiewu wywołuje 2 punkty zmęczenia), jest naczyniem mocy Diabła. Tam, gdzie stąpnie, wybucha płomień. Dotknięcie czegokolwiek oznacza zapalenie, rozhartowanie. Także ubranie i wszelki osobisty ekwipunek kapłana podlega działaniu ognia. On sam staje się odporny na wszelki naturalny (niemagiczny) ogień.Dotknięcie żywej istoty zadaje jej k10 (-MBC) ran.
Efekt specjalny: brak
Ja także służę złu !
Z: 12
K: specjalne
CZ: minuta
TR: 14
E: analogiczny do Odejdź, siło nieczysta ! (Monizm).
Efekt specjalny: poziom trudności testu na SU złej istoty zwiększa się dodatkowo o 6.
PRZEKLEŃSTWA, KLĄTWY
Przekleństwo Asmodaya
TR: 15
To przekleństwo nakłada się w imię Asmodaya, Budowniczego wojny. Wszelkie ciosy wywołujące krwawienie (kłucia, cięcia i rąbane) zadają o k3 rany więcej.
Śpiew Azraela
TR: 16
Przeklęty zaczyna słyszeć w myślach różne głosy i krzyki, jednocześnie nie jest w stanie poprawnie się koncentrować, trudno mu pozbierać galopujące bez sensu myśli.. W rezultacie ma -1 do wszelkich testów na INT i EMP. Może się kontrolować, jeżeli codziennie wykona udany test na Zimną Krew o TR 20.
Jątrzące się rany
TR: 16
To wielce nieprzyjemne przekleństwo powoduje, że rany goją się dwa razy wolniej, ciągle się otwierają, krwawią i cieknie z nich obrzydliwa ropa.
Efekt specjalny: rany goja się trzykrotnie wolniej.
Bądź posłańcem Jechnira !
TR: 17
Dotknięta przekleństwem postać staje się roznosicielem wszelkich chorób i zaraz, chociaż sama jest na nie całkowicie odporna.
I stanie się twe ciało świątynią Jeverala !
TR: 14
Postać zaczyna trapić robactwo. Insekty, pluskwy, wszy i glisty obierają sobie za dom jej włosy i ubranie. Powodują głównie rozdrażnienie przeklętego i obrzydzenie u postronnych osób. Robactwa nie można się pozbyć w żaden normalny sposób.
Ślepota
TR: 17
Przekleństwo pozbawia wzroku.
Przekleństwo Jeverala
TR: 12
Postać zaczyn roztaczać wokół siebie wyjątkowo obrzydliwy zapach gnijącego ciała. Większość ludzi uważa to za trąd. Każdy, kto przebywa w jej towarzystwie, jest narażony na gwałtowne torsje (BC+ k10 przeciw 15).
Efekt specjalny: dodatkowo u przeklętego zaczyna rozwijać się trąd.
Osłabienie
TR: 15
Przekleństwo. Osoba ma REF i BC obniżone o 2 do czasu jego zdjęcia .
Dotyk Elmeqa
TR: 18
Przekleństwo wywołujące ból. Postać wskutek niego ma modyfikator -2 do wszelkich testów.
Specjalny efekt: ból jest tak silny, że co dzień postać musi wykonać rzut na SU + ew. zimna krew przeciw 15. Nieudany oznacza szaleństwo z bólu i samobójstwo.
Łaknący cień
TR: 21
Klątwa nałożona w imię samego Asmaroda. Postać w ciągu tygodnia starzeje się o rok. Jej cień w tym czasie staje się coraz bardziej mroczny i wyrazisty. Zdjęcie klątwy nie przywraca utraconych lat.
Pocałunek Jeverala
TR: 22
Klątwa nałożona w imię Diabła zepsucia. Wywołuje u dotkniętej nią postaci postępujące gnicie ciała. Efektem tego jest smród wywołujący wymioty i 1 rana dziennie. Żadna rana nie może się wyleczyć do czasu zdjęcia klątwy, chyba, że magia lub mocą obcego boga.
Obłęd
TR: 23
Klątwa ta wykorzystuje moc Azraela, Diabła szaleństwa. Dotknięty nią dostaje pomieszania zmysłów w ciągu najbliższych k5 dni. Z początku myśli plączą się w głowie, potem następują trudności w koncentracji, aż w końcu nadchodzi obłąkanie. Postać może opóźnić ostateczne wykonując co dzień test na SU + ew. Zimna krew o TR 15.
Złodziej powietrza
TR: 25
Ta klątwa wykorzystuje moc Astarotha. Osoba, która zostanie nią dotknięta, powoli dusi się z braku powietrza. Co godzinę traci 1 punkt BC. Utrata wszystkich oznacza śmierć. Jeżeli postaci udałoby się uchronić przed tą klątwą, odzyskuje 1 BC na godzinę.
Piekielny żar
TR: 30
Ta klątwa wykorzystuje moc Choloka. Postać zaczyna odczuwać gorąco we wnętrznościach. Po kilku godzinach (k5) wybucha ogniem. W ciągu kilku minut ciało ulega spopieleniu. Co najdziwniejsze, żar nie uszkadza niczego w sąsiedztwie.
CHARYZMATY
Są nazywane darami ciemności
Dar zaklętych oczu
Dzięki temu Darowi Ciemności obdarowany nim człowiek zaczyna widzieć w ciemności jak w dzień, niezależnie czy będzie to burzowa noc, czy lochy.
Dar prorokowania
Kapłan potrafi wieszczyć. Wizje nadchodzą jednak niezależnie od jego woli, zazwyczaj w postaci snu. Ubocznym efektem są powoli dokonujące się zmiany w psychice kapłana, sny są bowiem nasycone szaleństwem i strachem
Słowa Prawdy
Rzadki Dar. Kapłani dzięki niemu mogą przemawiać po odpowiednich modlitwach i medytacjach słowami Krojona.. Jeżeli kapłan wykorzystuje ten Dar Ciemności, traktuje się go, jakby miał zdolności Perswazji i Przemawianie na poziomie +15.
Dar widzenia prawdy
Pozwala wykrywać wszelki fałsz, kłamstwo i zdradę w ludzkich umysłach. Kapłanowi wystarczy rzut oka na taką osobę. Pozwala przejrzeć każdy podstęp.
Mroczny Majestat
Od kapłana zaczyna bić potęga. Promieniuje od niego jakaś wewnętrzna moc. Ma on moc wpływania na ludzi, którzy wierzą w Asmaroda, albo mają skłonności do czynienia zła. Udany test Perswazji przeciw SU takiego człowieka, powoduje, że jest on zauroczony kapłanem i traktuje go jak swojego mistrza. Nieudany rzut oznacza niemożność kolejnej próby względem tej osoby. Osoby dobre z natury mają dodatkowo +5 do rzutu na SU.
Dar Jechnira
Dzięki temu Darowi kapłan staje się całkowicie odporny na wszelkie zarazy i choroby.
Inne
Parodia żywota.
To zapomniana ceremonia, znana naprawdę niewielu kapłanom (2% na każdy punkt Wiary). Pozwala na wskrzeszenie zasłużonego dla wiary zmarłego, którego ciało jest w miarę dobrym stanie. Jest to długotrwały (trwa całą noc) i bardzo trudny obrzęd (TR=26) obrzęd. Można go przeprowadzić tylko podczas nowiu, wyciskając krew z serca noworodka na pierś trupa.
Wygląd wskrzeszonego nie jest najpiękniejszy: blada twarz, przygaszone, wpadnięte oczy, czerniejące usta. Poza tym jest on trochę ospały (strata 1 REF i INT). Dodatkowo co 10 dni trzeba podtrzymywać go przy życiu ofiarą z serca ludzkiego (obrzęd krótszy-1 godzina w nocy i prostszy=20), albo umrze bezpowrotnie. Pierwsza nieudana ofiara oznacza śmierć wskrzeszonego.
Uwaga: można podjąć tylko jedna próbę wskrzeszenia.
Demoniczna Uczta.
Ten obrzydliwy obrzęd polega na zjedzeniu genitaliów i mózgu osoby, która dopiero co zmarła. Należy przy tym szeptać odpowiednią modlitwę (znaną kapłanom na 4% na każde 1 Wiary). TR tej modlitwy wynosi 20. Po zjedzeniu szczątków dusza zmarłego zostaje na stałe uwięziona w ciele kanibala. Jej wiedza częściowo przechodzi na modlącego się (postać otrzymuje 10k10 PD ogólnych).Ten obrzęd można odprawiać tylko w Noc Ciemności.
Obrzęd ofiarny.
Ten obrzęd jest znany niewielu kapłanom (4% na każdy punkt Wiary). Zazwyczaj przeprowadza się go przed modlitwą. Trwa około 10 minut, i należy złożyć jakąś ofiarę. Jeżeli się uda (TR:25), wówczas kapłan może dodać +2 do testu na Wiarę przy odmawianiu modlitwy, jeżeli nastąpi to zaraz po obrzędzie. Zmęczenie: 10.
Diabelski Księżyc
Ten obrzęd znany jest bardzo małej liczbie kapłanów Krojona (2%/ 1Wiary). Odprawiany może być podczas nowiu i trwa całą noc. Polega na złożeniu w ofierze Krojonowi dziewicy i odprawieniu specjalnych modłów (TR:20). Jeżeli zostaną one wysłuchane, do następnego nowiu kapłan jest pod ochroną Księcia Ciemności (znamionuje to piętno na ramieniu). Daje mu to +1do testów INT i SU, +1 do OB, a także 20% ochrony przed k10 pierwszymi ciosami, których się nie spodziewa.
Krwawy ołtarz.
Jest to ceremonia pozwalająca na zatrzymanie sił witalnych ofiar w ołtarzu. Znana jest niewielu kapłanom (3%/każdy punkt Wiary). Można tak poświęcić ołtarz Krojonowi i jego Diabłom, że zatrzyma on w sobie dusze i siły życiowe ludzi, którzy zostali na nim złożeni w ofierze. Inkantacja poświęcająca ołtarz jest bardzo czasochłonna (cała noc, Z: 30) i trudna (TR:25). Może być odśpiewana jedynie w Noc Ciemności i Genesis. Jeżeli się uda, ołtarz na stałe nabywa Aurę Zła o sile 20 (odporni są na nią tylko wierni). Dodatkowo, gromadzi w sobie Witalność ofiar (1 punkt Witalności z każdego złożonego w ofierze człowieka, podczas nowiu 2, a podczas Nocy Ciemności 4 punkty). Jeżeli jakikolwiek wyznawca Krojona położy się na całą noc na ołtarzu, zostanie uzdrowiony.
Wyleczenie 1 rany pobiera z ołtarza 2 punkty witalności, wyleczenie lekkiej choroby 8 punktów, a ciężkiej lub śmiertelnej- 50 punktów.
Ołtarz może zostać zniszczony modlitwą błogosławiącą go w imię Pana.
AVALON - Wierzenia i zabobony - Kult Krojona
143