FUNKCJONOWANIE POLSKI W SYSTEMACH ZBIOROWEGO BEZPIECZEŃSTWA POLITYCZNO-MILITRANEGO I GOSPODARCZEGO
Uczestnictwo w Sojuszu Północnoatlantyckim zasadniczo wzmacnia narodowe zdolności obronne, a zarazem włącza Polskę
w proces tworzenia i utrzymywania bezpieczeństwa w strefie euroatlantyckiej oraz poza nią.
Wykorzystanie szansy, jaką jest uczestnictwo w NATO polega na wykorzystaniu dostępu do najnowszych technologii wojskowych dla modernizacji i zwiększenia zdolności bojowych sił zbrojnych,
a także na tworzeniu trwałych powiązań obronnych z innymi państwami sojuszu. Szczególną rolę dla bezpieczeństwa Polski odgrywa partnerska współpraca ze Stanami Zjednoczonymi, czego przykładem było wsparcie USA w Iraku.
Podstawą zapewnienia wiarygodności wzmocnienia przez inne państwa NATO obrony Polski w sytuacji zagrożeń, a także polskiego uczestnictwa w operacjach wojskowych NATO poza terytorium, jest osiągnięcie interoperacyjności (zdolności do wspólnego działania) przez wojska operacyjne i przygotowanie infrastruktury oraz całej organizacji państwowej do realizacji misji państwa-gospodarza (HNS - Host Nation Support).
Wstąpienie Polski do UE to wielka szansa i konieczność wykorzystania doświadczeń demokracji Europy Zachodniej, do szybkiego uporania się z zacofaniem gospodarczym
i organizacyjnym Polski, a więc do wzmocnienia naszej siły narodowej.
Członkostwo w UE, obok możliwości korzystania z pomocy i doświadczeń, jest również polem do promocji a Polski na polu walki o własne interesy poszczególnych państw Unii, które wykorzystają każdą słabość Polski do ekspansji swoich interesów.
Były premier brytyjski lord Palmerston: „byłoby krótkowzrocznym sądzić, że ten czy tamten kraj może być wiecznym sojusznikiem lub wiecznym wrogiem Anglii. Nie uznajemy ani odwiecznych wrogów, ani odwiecznych sojuszników. Wieczyste są tylko nasze interesy i obowiązek ich obrony”, cyt. za A. Bocheński, Rozmyślania o polityce polskiej, Warszawa 1987, s. 78.