54.Punkt zerowego ładunku i punkt izoelektryczny, podaj wartości pzc minerałów

Punkt zerowego ładunku (pzc) jest to punkt, w którym ładunek elektryczny jest równy zeru i jest bardzo ważna cechą układu.

Punkt izoelektryczny (iep) jest to punkt na skali stężenia jonów potencjałotwórczych, w których powierzchnia przyjmuje potencjał zerowy.

Punkt iep nie zawsze się pokrywa z punktem pzc jest to spowodowane zróżnicowaną zdolnością adsorpcji kationów i anionów elektrolitu w ewp, zwłaszcza w pobliżu pzc.

Przykłady:

Substancja	pHpzc	pHiep
Kwarc	<5	1,54
Siarka	-	2,1
Korund	9,1	-
Tenortyt	6,5-8,5	4,8-8,7

55.Kolektory stosowne we flotacji

Kolektor hydrofobizuje powierzchnię ziarna i podnosi kąt zwilżania.

Kolektory

Jonogenne niepolarne

Chylatowe Proste Związki węglowodory

Siarkowe i pochodne

Typu S-S Katnionowe

Typu O-O Anionowe Alkohole

Typu N-N amfoteryczne

Typu S-N

Typu O-S

Typu O-N

56.Spieniacze stosowna we flotacje

Jako spieniacze można używać wiele związków. Spieniacze można klasyfikować według ich właściwości lub budowy chemicznej. Według właściwości odczynniki spieniające można podzielić na : kwasowe , alkaiczne, i obojętne.

Inna klasyfikacja spieniaczy : spieniacze właściwe, spieniacze - kolektory.

• spieniacze właściwe dzielą się na - alkohole alifatyczne, cykliczne, aromatyczne, węglowodory z grupami etoksy, spieniacze polimerowe

57.Aktywatory stosowne we flotacji

Najczęściej aktywatorami są kationy hydrolizujących wielowartościowych metali, to jest jony Fe²⁺, Fe³⁺, Al²⁺, Pb²⁺, Mn²⁺, Cu²⁺, Mg²⁺, Ca²⁺ i inne. Aktywatorami są także niektóre aniony, szczególnie jon fluorkowy i siarczkowy. Istnieją również aktywatory o złożonej strukturze zwane promotorami (stosowane np. do flotacji węgla)

58.Depresory i modyfikatory flotacyjne

Depresory stosuje się w celu podniesienia selektywności flotacji. Depresorami mogą być najróżniejsze związki chemiczne, w tym organiczne i nieorganiczne, kwaśne, obojętne i zasadowe, redukujące, utleniające i kompleksujące. Przyjmuje się pdział na trzy grupy : depresory desorbujące kolektor z powierzchni, depresory redoks, zmieniające skład ziarna oraz depresory rozkładające kolektor.

59.Podzial flotowalności substancja według Eigelesa

Engels podzielił minerały na VI klas według ich zdolności do flotacji pewnymi kolektorami. Podział przedstawia poniższa tabela.

KLASA	PRZYKLADOWE MINERAŁY	STOSOWANE KOLEKTORY
1	2	3
Niemetale i substancje o znacznej naturalnej hydrofobości	siarka, gafit, węgle, talk	węglowodory, ciecze niejonowe nierozpuszczalne w wodzie
Metale rodzime i siarczki metali	złoto, chalkozyn, chalkopiryt	ksantogeniany, aerofloaty
Utlenione minerały metali niezależnych	cerusyt, smitsonit, kupryt	ksantogeniany (po siarczkowaniu) anionowe i kationowe
Tlenki, wodorotlenki i krzemiany	hematyt, ilmenit, korund	anionowe i kationowe (bez i aktywacją jonami metali)
Sole trudno rozpuszczalne	fluoryt, baryt, kalcyt	anionowe i kationowe
Sole łatwo rozpuszczalne	halit, sylwin, karnalit	kationowe, rzadziej anionowe

61.Flotacja substancji naturalnie hydrofobowych

Obecność płaszczyzn hydrofilnych, utlenianie i hydroksyalacja powodują, że naturalna hydrofobowość może nie wystarczyć do zajścia wydatnej flotacji. Dlatego do flotacji naturalnie hydrofobowych substancji stosuje się spieniacze o działaniu zbierającym lub kolektory i spieniacze. Wśród kolektorów zwykle stosuje się związki polarne (nafta, olej napędowy). Flotacja substancji naturalnie hydrofobowych wymaga czasami stosowanie specjalnych promotorów flotacji, szczególnie w utlenionych węglach.

62.Flotacja metali rodzimych i siarczków

Flotację prowadzi się za pomocą kolektorów z grupą sulfhydrylową - SH, zwłaszcza ksantogenianów.

Do flotacji metalów szlachetnych i kolorowych niezbędne jest stosowanie większych stężeń sulfhydralnego kolektora i kolektorów zawierających większą liczbę grup CH₂ w rodniku węglowodorowym. Do ich flotacji można stosować również ditrofosforany lub mieszane kolektory.

Siarczki metali flotujemy przedewszystkim związkami sulhydrylowymi i ich solami alkaicznymi (SNa lun SK). Flotacja siarczków metali następuje w wyniku adsorpcji kolektorów, i następuje zwykle przy niewielkim pokryciu ich powierzchni kolektorami tiulowymi.

63.Flotacja utlenionych minerałów metali nieżelaznych

Flotację tej grupy minerałów można prowadzić na dwa sposoby.

- flotacja za pomocą kolektorów tiulowych (siarczkowanie);

- flotacja z zastosowaniem kolektorów anionowych i kationowych

Do minerałów nadających się do flotacji tiolami po siarczkowaniu należą przedewszystkim:

- cerusyt (PbCO₃)

- wanadynit (Pb₅[Cl(VO₄)₃])

- anglezyt (PbSO₄)

- malachit (CuCO₃·Cu(OH)₂)

- azuryt (2CuCO₃·Cu(OH)₂)

- chryzokola (uwodniony krzemian miedzi)

- tenoryt (CuO)

- kupryt (Cu₂O)

- smitsonit (ZnCO₃)

64.Flotacja tlenków i wodorotlenków

65.Flotacja soli trudno rozpuszczalnych

66.Flotacja soli rozpuszczalnych

67.Flotacja węgla

68.Jak przeprowadziłbyś flotację .......................

69.Flotowniki laboratoryjne

- Flotownik Partrige'a i Smitha

- Flotownik Fuerstenaua

- Laboratoryjna maszynka

flotacyjna Mechanobr

- Laboratoryjna maszynka

flotacyjna Denver

70.Kolumny flotacyjne

Zachodzi w nich jednocześnie flotacja główna oraz kilka flotacji (w zależności od wysokości kolumn)

71.Maszyny flotacyjne

Dzielimy je na mechaniczne, pneumatyczne, mechaniczno-pneumatyczne, próżniowe i kolumnowe

Należą do nich:

- maszyna flotująca typu PA

- maszyna flotująca typu IŻ

- Agitar

- Wameco

- Fagergreen

- Mechanobr

- rurowa Jemesona

- kolumna flotacyjna

- flotownik przepływowy Denver DR

Flotowniki mechaniczne są wyposażone w wirnik, który zasysa powietrze i miesza ziarna i pęcherzyki.

Flotowniki pneumatyczne nie posiadają wirników a doprowadzone pod ciśnieniem powietrze ulega dyspergowaniu co powoduje również mieszanie mętów.

W Polsce wykorzystuje się maszyny flotacyjne głównie w przemyśle węglowym i miedziowym

72.Istota flokulacja i jej parametr materiałowy

73.Oddziaływania molekularne w koagulacji

Dla procesu koagulacji oddziaływanie molekularne będzie miało postać

H - odległość między ziarnami

R - promień cząstki

A132 - stałą Hamakera

74. Oddziaływania elektryczne w koagulacji

75. Oddziaływania strukturalne w koagulacji

76.Krzywa DLVO

77.Definicja wskaźnika stabilności W

Wskaźnik W jest miarą zdolności koagulacji i jest zdefiniowany następująco:

Wskaźnik W określa prawdopodobieństwo adhezji ziaren w wyniku zderzeń, gdyż P_a = 1/W, jest to statyczna definicja wskaźnika stabilności W.

78.Czynniki wpływające na koagulację

79.Selektywna koagulacja

Jeżeli potencjały dzeta obu rodzaju ziaren są tego samego znaku , to zawiesina może być stabilna lub może zachodzić koagulacja jednego ze składników. Takie zachowanie się układu jest podstawą do procesu zwanego selektywna koagulacją

80.Istota flokulacji

Flokulacja jest procesem , w którym drobne ziarna, zdyspergowane w wodzie lub innej cieczy, ulegają agregacji pod wpływem związków wiążącego, zwanego flokulantem.

Na obecnym etapie rozumienia flokulacji można uznać, że parametrem tym jest adsorpcja polimeru na powierzchni ziaren.

Dzięki flokulacji poprawia się czas klarowania osadów oraz polepsza się ich filtrowalność.

81.Flokulanty

Flokulantami są substancje polimerowe o łańcuchowej budowie cząsteczki, które są rozpuszczalne w wodzie a ich ciężar cząsteczkowy (g/mol) jest około miliona.

Flokulanty stosuje się do przyspieszania opadania ziaren, polepszania filtracji, do wzbogacania rud i surowców (selektywna flokulacja) oraz jako modyfikatory procesu flotacji.

Naturalne flokulanty możemy wytworzyć ze skrobi, celulozy, chityny, białek i innych produktów naturalnych.

Flokulanty anionowe - karboksylowe, sulfoniowe, ksantogenianow, fosfoniowe

Flokulanty kationowe - amoniowe, sulfoniowe, fosfonowe

Flokulanty niejonowe - polialkohole, polietery, poliamidy, policykliczne

Flokulanty znalazły szerokie zastosowanie wszędzie tam gdzie w procesach technologicznych operujemy wodą a zatem w górnictwie, metalurgii, przemyśle chemicznym, papiernictwie, cukrownictwie i innych dziedzinach przemysłu spożywczego, gospodarce komunalnej (woda pitna), itd. Proces flokulacji ma zastosowanie w następujących dziedzinach górnictwa :

• przy oczyszczaniu zailonych wód po przeróbce wielu surowców mineralnych np. po płukaniu piasków i kruszyw

• przy oczyszczaniu wód technologicznych zanieczyszczonych produktami wzbogacania w przeróbce węgla, rud miedzi, cynku i ołowiu, żelaza, siarki.

• przy odwadnianiu produktów wzbogacania; dodatek flokulanta powoduje przyspieszenie sedymentacji i konsekwencji pozwala na znaczne zmniejszenie objętości osadników t.j. urządzeń, w których ten proces jest przeprowadzany. Cechą znamienna tego procesu jest to, że niewielki dodatek flokulanta np. 0.5 g/m³ zawiesiny może przyspieszyć prędkość sedymentacji dziesięcio- czy nawet dwudziestokrotnie.

• przy selektywnym rozdziale dwóch różnych substancji mineralnych rozproszonych w zawiesinie.

82.Zależność flokulacji od stężenia odczynników i pH

83.Flokulacja selektywna

Flokulacja selektywna jest jedną z metod wzbogacania ziarn bardzo drobnych.

Flokulacja selektywna składa się z czterech podprocesów:

- przygotowanie materiału do flokulacji

- selektywna adsorpcja flokulanta

- tworzenie i kondycjonowanie flokuł

- separacja flokuł od materiału niesflokulowanego.

84.Istota aglomeracji olejowej

Aglomeracja olejowa polega na łączeniu się ziarn mineralnych z kropelkami cieczy nie mieszającymi się z wodą. Prowadzi się ją najczęściej w ten sposób, że do wodnej zawiesiny ziarn dodaje się olej, a intensywne mieszanie prowadzi do ich dyspergowania. Można ją zapisać za pomocą prawdopodobieństwa procesów cząstkowych.

P = P_z P_a P_stab

P_z - prawdopodobieństwo zderzenia się ziarna z kroplą oleju

P_a - p-stwo utworzenia trwałego agregatu ziarno-kropla oleju

P_stab - p-stwo stabilności agregatu ziarno-kropla oleju

85.Termodynamika aglomeracji olejowej

၄G_agl = ၧ_so - ၧ_sw - ၧ_ow (równanie Dupre)

s - ciało stałe, o - olej, w - woda

ၧ_so - energia międzyfazowa ciało stałe-olej

ၧ_sw - energia międzyfazowa ciało stałe-woda

ၧ_ow - energia międzyfazowa olej-woda

86.Równanie Younga dla aglomeracji olejowe

ၧ_sw = ၧ_so + ၧ_ow cos ၱ_o (równanie Younga)

87. Aquaolejofilność substancji

Jest to kąt zwilżania ciał olejami w wodzie i jest on zróżnicowany. Średnie wartości kąta wynosza od 40º do 80º . (siarka, grafit). Kąt zwilżania „równowagowy” wynosi około 19º (teflon). Największe kąty zwilżania mają : kwarc, kalcyt, celuloza (kąt większy od 90º).

Udowodniono że rodzaj oleju ma wpływ na kąt zwilżania.

W celu doboru odpowiedniego oleju do aglomeracji wybranej substancji najlepiej obliczyć jest szacunkowe wartości ၄G_agl. Im bardziej ujemna wartość ၄G_agl tym aglomeracja olejowa jest lepsza.

88.Aglomeracja olejowa węgla

Precyzyjny pomiar akwaolejofilności węgli jest trudny, gdyz mają one miejsca alifatyczne, aromatyczne oraz wtrącenia skały płonnej, które charakteryzują się różnymi kątami zwilżania wynoszącymi odpowiednio 32º , 62º, i 103º

89.Stan pendularny, funikularny i kapilarny aglomeracji olejowej

90. Zmiany struktury aglomeratów w miarę ich agitacji

91. Powietrze w aglomeracji olejowej

- obecność powietrza pozwala na rozprzestrzenianie się oleju po ziarnach , co prowadzi do utworzenia aglomeratów sferycznych i uwolnienia powietrza

- wpływ powietrza na aglomerację olejową zależy od materiału, który poddaje się aglomeracji

- największą rolę odgrywa powietrze dla substancji <90º

- powietrze powoduje wzrost szybkości aglomeracji węgla

92. Odmiany aglomeracji olejowej.

Agregatywna flotacja

Wibroakustyczna aglomeracja olejowa

Aglomeracja w młynach

Aglomeracja olejowa wspomagana powietrzem

Aglomeracja olejowa w rurociągach

Separacja ziarn do fazy olejowej

Paletyzacja

Flotacja olejowa

93.Technologie przetwarzania odpadów komunalnych

94.Główne parametry procesów separacji

95.Układ jednostek SI

96.Podstawowe jednostki SI

97.Podwielokrotności i wielokrotności jednostek SI

98.Dokładność obliczeń

99.Estetyka i ortografia stron tytułowych raportów i indeksów studenckich

100.Symbole greckie w nauce

---