LABORATORIUM METROLOGII ELEKTRYCZNEJ I ELEKTRONICZNEJ
Imię i Nazwisko Arkadiusz Miaskowski |
Grupa ED 5.1 |
||||
Data wyk. ćwicz. 13.10.98r. |
Numer ćwiczenia 3 |
Temat ćwiczenia: |
Sprawdzanie wieloukładowych mierników magnetoelektrycznych. |
Ocena |
Cel ćwiczenia: zapoznanie z metodami sprawdzania mierników magnetoelektrycznych.
1.Sprawdzanie woltomierza magnetoelektrycznego.
Schemat pomiarowy:
Przyrządy użyte do pomiaru:
Z - zasilacz napięcia stałego; nr PL-P3-100-E6;
Rd - opornik dekadowy; nr PL-P3-306-E6;
R |
kl. |
10*10000 |
0,007 |
10*1000 |
0,02 |
10*100 |
0,07 |
10*10 |
0,2 |
10*1 |
0,7 |
10*0,1 |
2 |
R - opornik suwakowy o rezystancji 46 Ω;
mVw - miliwoltomierz wzorcowy; magnetoelektryczny; kl. 0,2; nr PL-P3-651-E6; zakresy:7,5mV, 15mV, 30mV;
mVx - miliwoltomierz badany; magnetoelektryczny ; kl. 0,5; nr PL-P3-234-E6;
zakresy: 60mV, 3V.
Wyniki pomiarów:
Lp. |
αw |
Uw |
αx |
Ux |
Δα |
- |
[dz] |
mV |
[dz] |
mV |
[dz] |
1 |
21 |
8,4 |
10 |
8 |
-0,5 |
2 |
42,8 |
17,2 |
20 |
16 |
-1,4 |
3 |
59 |
23,6 |
30 |
24 |
0,5 |
4 |
79 |
31,6 |
40 |
32 |
0,5 |
5 |
99,5 |
39,8 |
50 |
40 |
0,25 |
6 |
120 |
48 |
60 |
48 |
0 |
7 |
140 |
56 |
70 |
56 |
0 |
8 |
149,8 |
59,92 |
75 |
60 |
0,1 |
9 |
141,3 |
56,2 |
70 |
56 |
-0,65 |
10 |
121,1 |
148,44 |
60 |
48 |
-0,55 |
11 |
100,6 |
40,24 |
50 |
40 |
-0,3 |
12 |
80,9 |
32,36 |
40 |
32 |
-0,45 |
13 |
60,2 |
24,08 |
30 |
24 |
-0,1 |
14 |
40,7 |
16,28 |
20 |
16 |
-0,35 |
15 |
20,8 |
8,32 |
10 |
8 |
-0,4 |
Cw = ; Cx = ;
UW1 = CW*αw1 = 0,4*21 = 8,4
UX1 = CX1*αx1 = 0,8*10 = 8
Δα = 10 - 21/2 = -0,5
Ustalenie płynności:
a)
koniec skali: 71 dz. - 84,5 Ω; ΔRd = 0,1 Ω
70 dz. - 83,3 Ω;
płynność =
b)
początek skali:
11 dz. - 631 Ω; ΔRd = 0,1 Ω
10 dz. - 580 Ω;
płynność =
Aby zachowana była płynność regulacji musi być spełniony warunek . Z przeprowadzonych pomiarów i obliczeń wynika, że jest ona zachowana w przypadku b), zaś nie jest zachowana w przypadku a).
Wykres zależności Δα = f(αx) przy rosnącym napięciu,
Wykres zależności Δα = f(αx) przy malejącym napięciu.
2. Sprawdzenie badanego miliwoltomierza jako miliamperomierza przez dołączenie bocznika.
Schemat pomiarowy:
Przyrządy użyte do pomiaru:
Z - zasilacz napięcia stałego; nr PL-P3-100-E6;
Rd - opornik dekadowy; nr PL-P3-305-E6;
mAw - miliamperomierz wzorcowy; magnetoelektryczny; kl. 0,2; nr PL-P3-642-E6;
zakresy: 0,075 A;
mAx - miliamperomierz badany; magnetoelektryczny ; kl. 0,5; nr PL-P3-233-E6;
zakres 30 mA.
Tabela pomiarowa:
αw |
αx |
Iw |
Ix |
Δα |
[dz] |
[dz] |
[mA] |
[mA] |
[dz] |
60,2 |
75 |
30,1 |
30 |
44,9 |
Cw =
;
Cx = ;
Δα = 75 - 30,1 = 44,9
3. Sprawdzenie miernika przy poszerzeniu zakresu z 3V do 15V.
Wartość rezystora dodatkowego wynosi:
Rd = (m - 1) * Rv = * 1500 Ω = 4 * 1500 Ω = 6000 Ω
Schemat pomiarowy:
Przyrządy użyte do pomiaru:
Z - zasilacz napięcia stałego; nr PL-P3-100-E6;
Rd - opornik dekadowy; nr PL-P3-305-E6;
R - opornik suwakowy o rezystancji 46 Ω;
Vw - woltomierz wzorcowy; elektrodynamiczny; kl. 0,2; nr PL-P3-652-E6; zakres 15 V;
Vx - miernik badany; magnetoelektryczny; kl. 0,5; nr PL-P3-233-E6; zakres 15 V.
Tabela pomiarowa:
Lp. |
αw |
Uw |
αx |
Ux |
Δα |
|
[dz] |
[V] |
[dz] |
[V] |
[dz] |
1 |
20 |
4 |
40 |
4 |
0 |
2 |
30 |
6 |
59,9 |
5,99 |
0,05 |
3 |
40 |
8 |
79,9 |
7,99 |
0,05 |
4 |
50 |
10 |
100 |
10 |
0 |
5 |
60 |
12 |
120,2 |
12,02 |
-0,1 |
6 |
70 |
14 |
139,9 |
13,99 |
0,05 |
7 |
75 |
15 |
149,8 |
14,98 |
0,1 |
8 |
70 |
14 |
140,1 |
14,01 |
-0,05 |
9 |
60 |
12 |
120,1 |
12,01 |
-0,05 |
10 |
50 |
10 |
100,1 |
10,01 |
-0,05 |
11 |
40 |
8 |
80 |
8 |
0 |
12 |
30 |
6 |
60,1 |
6,01 |
-0,05 |
13 |
20 |
4 |
40 |
4 |
0 |
Cx =
;
Ux1 = Cx*αx1 = 0,1*40 = 4
Uw1 = Cw*αw1 = 0,2*20 = 4
Δα = 40 - 10 = 30
Zależność Δα = f(αx)
5. Wnioski.
Błąd dopuszczalny miernika wynosi: 75dz * 0,5(kl. dokł.) = 0,375 dz. Płynność regulacji nie może przekraczać 0,2 błędu dopuszczalnego miernika, zatem płynność ≤ 0,2 * 0,375dz = 0,075dz. Określenie pynności wykonuje się dla początku i końca skali. Na początku skali zmiana rezystancji przy zmianie napięcia o 1dz jest bardzo duża i warunek płynności regulacji jest spełniony z nadmiarem. Dla końca podziałki sprawdzenie jest już dużo dokładniejsze. Obliczona płynność wynosi 0,167dz i jest większa od wynikającej z klasy dokładności. Zatem warunki do pomiaru nie były spełnione. Po zwiększeniu napięcia zasilania otrzymujemy płynność, która spełnia wymogi stawiane przez płynność wynikającą z klasy dokładności. Obliczona płynność wynosi 0,028dz i jest mniejsza od dopuszczalnej.
Na wykresie Δα = f(α) przedstawiono błędy dla ocyfrowanych podziałek miernika dla zakresu 60mV, dla końcowego punktu podziałki miernika dla zakresu 30mA oraz wykreślne wyznaczenie błędów dla pozostałych ocyfrowanych punktów podziałki miernika dla zakresu 30mA.
Drugi wykres Δα3V = f(α) przedstawia błędy miernika dla zakresu 3V poszerzonego do 15V. Wykres ten różni się od wykresu Δα = f(α) ze względu na zastosowanie opornika dodatkowego. Opornik ten zmniejszył, i to znacznie, błąd miernika, co można uznać za pewnego rodzaju kompensację.
mVw
Rd
Z
R
mVx
W
~
~
mAw
mAx
Rd
Z
W
R
Rd
Z
Vx
W
~
Vw