Zestaw2.

1. Z jakich części składa się kolumna hoblera do otrzymywania saletry amonowej?

2. Stosowanie podwyższonego ciśnienia w produkcji gazu syntezowego powoduje

1. Wzrost użycia gazu syntezie amoniaku, lepsze wykorzystanie ciepła wzrost wydajności procesu

2. Obniżenie zużycia gazu w syntezie amoniaku, lepsze wykorzystanie ciepła wzrost wydajności procesu

3. Wzrost zużycia gazu w syntezie amoniaku lepsze wykorzystanie ciepła, wzrost wydajności procesu, wzrost korozji reaktora

3. Czy budowa elektrolizera do otrzymywania chloru ma wpływ na:

1. Wydajność prądową

2. Wydajność napięciowa, zużycie energii jednostkowej

3. Na wszystkie wymienione składniki

4. Przedstaw izotermę układu CaO-P2O5-H2O. kiedy układ składa się z roztworu eutonicznego i z jakimi formami pozostaje w równowadze.

5. Warunki absorpcji przy wytwarzaniu oleum i monohydratu kw. Siarkowego

6. Podąć etapy otrzymywania superfosfatu. Napisać reakcję podać składniki nieporządne w surowcu wyjściowym

7. Podąć schemat ideowy otrzymywania H2SO4 z pirytu (zaznaczyć operacje i procesu jednostkowe i zaszeregować je do odpowiednich grup, podać reakcje chemiczne

8. W przypadku elektrolizy NaCl metodą rtęciową nadnapięcie jest opisane równaniem tafela dla procesu

1. Katodowego

2. Anodowego

3. Dla obu

9. Podaj podział i charakterystykę metod wzbogacania rud siarki

10. Podać wpływ parametrów na przebieg karbonizacji w metodzie Solvaya

11. Schemat ideowy otrzymywania amoniaku z gazu ziemnego.

1.Kolumna Hoblera

dozowniki HNO3 i wody amoniakalnej, górna część: saturator, w którym zachodzi absorpcja amoniaku, alkaliczny r-r spływa rurą do drugiej części: skrubera, gdzie ług amoniakalny miesza się z nadmiarową ilością kw.azotowego, dalej neutralizator końcowy (część r-ru zawraca się do saturatora)>do wyparek

2.Stosowanie podwyższonego ciśnienia w produkcji gazu syntezowego powoduje

wzrost użycia gazu syntezie amoniaku, lepsze wykorzystanie ciepła wzrost wydajności procesu

4.izoterma układu CaO-P2O5-H2O

5.Warunki absorpcji przy wytwarzaniu oleum i monohydratu kw. Siarkowego

Czynniki reagujące należy schłodzić przed absorpcją i utrzymywać stężenie kwasu w aparaturze w granicach 97,7-98,7%. Gdy kwas o stęż 98,3% absorbuje SO3 to tworzy się oleum (dymiący kw. Siarkowy-20%oleum). Stosuje się 2 wieże w układzie szeregowym. W wieży do prod. monohydratu absorbuje się resztki SO3 uchodzące z wieży do prod. oleum

6.Podąć etapy otrzymywania superfosfatu. Napisać reakcję podać składniki nieporządne w surowcu wyjściowym

Roztwarzanie fosforytu: 2Ca5(PO4)3F+7H2SO4+3H2O=7CaSO4+3[Ca(H2PO4)2xH2O]+2HF

I.etap: Ca5F(PO4)3+5H2SO4+25H2O=5(CaSO4x1/2H2O)+3H3PO4+HF

II.etap: Ca5F(PO4)3+7H3PO4+3H2O=5[Ca(H2PO4)2xH2O+HF

Składniki niepożądane: Tl.żelaza i glinu (powodują tworzenie FePO4 i AlPO4)

7.Schemat wytwarzana H2SO4 z pirytu

Prażenie utleniające siarczków(gazy prażalnicze)>elektrofiltr suchy>+70%H2SO4;>przeywanie osadu(wieża bez wypełnienia)>+10%H2SO4;>przemywanie (w wieży z wypełnieniem)>+96%H2SO4;>elektrofiltr>Suszenie pyłu>wymiennik ciepła>konwersja SO2=SO3>chłodzenie gazu>absorpcja>1)oleum;2)H2SO4

4FeS2+11O2=2Fe2O3+8SO2

3FeS2+8O2=Fe3O4+6SO2

9.Podział i charakterystyka metod wzbogacania siarki

A)met.Frosha:czystość S:99,9%

B)met.flotacyjno-filracyjna: po zmieleniu na mokro i klasyfikacji rudę poddaje się kilkustopniowej flotacji (85%S), koncentrat odwadnia się, następnie wytapia się i sączy w cisnieniowych filtrach koorowych.Końcowa czstość S:99,9%

C)met.ekstrakcyjna-S wymywana jest r-rem siarczku amonowego. R-r rozkłada się termicznie (pod cisn) na S,H20,NH3 i H2S, oddziela się od H2O i krystalizuje-99,9%S

D)met.Clausa-utlenianie stęż.H2S do siarki na kontakcie z aktywowanego boksytu.

Metody: Wzbogacanie grawitacyjne (różnice w gęstości minerałów użytecznych i skały płonnej); separacja magnetyczna(róż w podatnościach magnetycznych); elektrostatyczne (róż we własnościach elektrostal); Flotacja(róż w zwilżalności ziaren); termiczne (róż w topliwości minerałów); chem,biol (róż w rozpuszczal, wzbogacanie ogniowe)

10.Wpływ parametrów na proc.karbonizacji

Wydajność rea. zmniejsza się ze wzrostem temp, ponieważ wzrasta rozp. wodorowęglanu sodowego. Wpływ wzrostu temp można skompensować zwiększając stężenie amoniaku w solance. Proces prowadzi się w T=15stC. Podwyższenie cieśn. w procesie mogłoby podnieść wydajność przemiany, ale jest to nieekonomiczne.

11.Otrzymywanie amoniaku z gazu ziemnego.

otrzymywania gazu syntezowego (wodoru) z metanu: 1) Rozkład termiczny metanu z otrzymaniem acetylenu: CH₄=C₂H₂+3H₂ (egzo); 2) Połspalanie metanu do wodoru i CO: CH₄+0,5O₂=CO+2H₂ (O:C>1 - reakcja nie zachodzi); 3) Katalityczne półspalanie metanu (kat niklowy); 4) Konwersja katalityczna metanu z parą wodną: CH₄+H₂O=CO+3H₂ CO+H₂O=CO₂+H₂ (otrzymujemy 4 mole wodoru); Piec rurowy - możemy prowadzić konwersję metanu lub CO z wodą; w rurach kat (cement glinoey, kaolin, tl Mg, Ni); wchodzi metan i woda, odbieramy CO, wodór i spaliny (ich ciepło może być wykorzystane); rury muszą być ogrzewane; musi być mało S, żeby nie zanieczyszczać kat (metan często z siarkowodorem; trzeba go usunąć; można go potem wykorzystać);

Instalacja: reaktor rurowy (konwersja metanu z parą wodną) /wcześniej odsiarczanie/ → konwersja CO (z parą wodną, daje wodór) → otrzymywanie gazu synt → usuwanie CO₂ → końcowe oczyszczanie (metanizacja - prekataliza) →synteza mocznika -> synteza amoniaku.

---