WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA
LABORATORIUM FIZYCZNE
Grupa szkoleniowa C-01A Podgr. 2 _________________
stopień i nazwisko
prowadzącego ćwicz.
szer. pchor. Marcin DÄ…bkiewicz
(stopień, imię i nazwisko słuchacza)
__________________ __________________
ocena przygotowania ocena końcowa
do ćwiczenia
SPRAWOZDANIE
Z
PRACY LABORATORYJNEJ Nr 22
Pomiar pętli histerezy magnetycznej
(temat pracy)
CEL:
Poznanie metody oscylograficznej pomiaru pętli histerezy i zbadanie kształtu pętli w zależności od wartości prądu magnesującego.
OPIS TEORETYCZNY:
W strukturze ciał stałych istnieją trwałe momenty magnetyczne, które pod wpływem zewnętrznego pola o natężeniu H ulegają uporządkowaniu. Zjawisko to nazywa się polaryzacją magnetyczną lub namagnesowaniem. Miarą spolaryzowania ciała jest wektor polaryzacji magnetycznej I.
Polaryzacja magnetyczna ciała zależy od natężenia pola magnetycznego w następujący sposób :
Wartość wektora polaryzacji wiąże się z wartością wektora indukcji magnetycznej w próbce wg zależności
W zależności od względnej przenikalności magnetycznej μw ciała dzielimy na :
diamagnetyki - μw nieznacznie mniejsze od jednego
paramagnetyki - μw nieznacznie większe od jednego
ferromagnetyki - μw znacznie większe od jednego
Dla ciał paramagnetycznych polaryzacja (namagnesowanie) w nieobecności pola magnetycznego jest zerowa.
W ferromagnetykach, w pewnym przedziale temperatur występuje polaryzacja spontaniczna (H=0 i I=0) i zależność wyrażona liniowo równaniami na B i I przedstawionymi wyżej jest silnie nieliniowa. Przenikalność magnetyczna tych materiałów osiąga duże wartości i jest silnie zależna od natężenia pola magnetycznego.
Rzeczywistą krzywą magnesowania wyznacza się przez równoczesny pomiar indukcji magnetycznej i natężenia pola wewnątrz ferromagnetyku. Kształt krzywej magnesowania zależy od wielu czynników m.in. kierunku zmienności pola. Zwykle rozpoczyna się to od momentu, gdy H=0 i B=0. Krzywa rozpoczynająca się w początku układu odpowiadająca monotonicznemu wzrostowi H podczas pierwszego magnesowania nazywa się krzywą pierwotnego magnesowania. Maleniu H począwszy od dowolnej wartości Hmax do zera odpowiada inna krzywa. Pełne przemagnesowanie czyli zmiana natężenia od Hmax do - Hmax i z powrotem odbywa się wzdłuż krzywej zamkniętej zwanej pętlą histerezy (nie pokrywa się ona z krzywą pierwotnego magnesowania). Dla małych pól magnetycznych pętla histerezy ma kształt soczewki, dla większych H jej kształt zmienia się.
Współrzędne punktów przecięcia granicznej pętli histerezy z osiami układu są punktami charakterystycznymi: koercją (dla B=0) i pozostałością magnetyczną (H=0). Pole objęte krzywą magnesowania jest równe wydatkowi energii podczas pełnego, powolnego przemagnesowania jednostki objętości ferromagnetyku. Energia ta wydziela się jako ciepło.
Do pomiaru pętli histerezy magnetycznej zastosujemy metoda oscylograficzna. Aby dokonać pomiaru należy doprowadzić do płytek odchylenia poziomego sygnał proporcjonalny do H, a do płytek odchylenia pionowego sygnał proporcjonalny do B.
Podstawowym elementem układu pomiarowego jest próbka materiału uformowana w kształcie pierścienia o przekroju prostokątnym.
Po podłączeniu zasilania U=Um sin(ωt) w uzwojeniu pierwotnym popłynie prąd I = Im sin(ωt+ϕ) , z przekształcenia prawa Ampera mamy
gdzie
Aby sygnał dostarczony do płytek odchylenia poziomego był proporcjonalny do H w obwodzie umieszczono opornik R1. Zgodnie z prawem Ohma, przepływający przez niego prąd spowoduje spadek napięcia U1=IR1 , stąd I=U1/R1 i dalej H=kU1/R1, a stąd U1 = H R1 /k wynika, że spadek napięcia na oporniku R1 jest proporcjonalny do natężenia pola magnetycznego H. Można napisać
Sygnał na płytkach odchylenia pionowego powinien być proporcjonalny do B, rozpatrzmy więc uzwojenie wtórne. Zgodnie z prawem indukcji elektromotorycznej Faradaja siła elektromotoryczna indukowana w uzwojeniu wtórnym składającym się z Np zwojów w danym układzie pomiarowym ma postać
indukcja ma stałą wartość w całym przekroju, czyli
Napięcie na zaciskach uzwojenia jest proporcjonalne do pochodnej B po czasie t. Ponieważ do płytek odchylenia pionowego oscyloskopu należy przyłożyć sygnał proporcjonalny do indukcji B w układzie pomiarowym zastosowano układ całkujący zbudowany na oporniku R2 i kondensatorze C.
Z definicji pojemności oraz prawa Ohma mamy
ale zakładając, że R2 i C są odpowiednio duże równanie to możemy uprościć do postaci Uw = R2 i , z czego i = Uw / R2. Ponieważ w obwodzie wtórnym prąd nie zmienia się oraz Uw = E, więc
Widać stąd, że U2 jest proporcjonalne do indukcji B i może być podłączone do płytek odchylenia pionowego. Mierząc natężenie IS w obwodzie pierwotnym oraz ES w obwodzie wtórnym możemy obliczyć indukcję i natężenie pola magnetycznego dla tych wartości wg wzorów:
WNIOSKI I OCENA OTRZYMANYCH REZULTATÓW
Pracę wykonał szer. pchor. Marcin Dąbkiewicz dnia 2002r.
Uwagi prowadzącego ćwiczenia: