Szlifierki: dzielimy na: wąsko i szerokotaśmowe, tarczowe, walcowe, wałkowe, szczotkowe, kombinowane i bębnowe. W szlifierkach szerokotaśmowych wyróżniamy: szlifowanie miękkie - stos do del powłok lakierniczych, cienkich oklein, mat dociskany jest do belek dociskowych, które stanowią bazę obróbczą. El dociskany jest przez stół na sprężynach, mat wywiera nacisk na stół, który zgina się. Szlifowanie twarde - dokładnie na grubość, mat dociskany jest do rolek podporowych przez stół na zablokowanych sprężynach, stół jest sztywny. Łączenie taśm szlifierskich: 1.na zakłądkę, nadmiar na sklejenie 0,05 mm stosowany dla numerow P60-P800, do lakieru, dla waskich i szer. 2.na zakłądkę z zeszlifowanym nasypem, bez nadmiaru na łączenie, stos dla numerów P24-P50 do płyt dla wąskich i szer. 3.na styk z podklejką wewnętrzną, brak nadmiaru na łączenie, dla podkładów płóciennych i poliestrowych, do płyt i profili, dla wąskich i szer. 4.na styk z podkłądką zewnętrzną, brak nadmiaru na łączenie, podkłądy płócienne i poliestrowe, do MDF, dla wąskich i szer. 6.na nakłądkę z częściowo zebranym nasypem, podłoże płócienne lub poliestrowe, do sklejki. 6.na nakłądkę z zebranym nasypem, podkłąd płócienny lub poliestrowy, profile.Ogólne wady szlif: 1.szybkie zużywaniesię narzędzi ściernych, zasklepianie przestrzeni między ziarnami ( użycie mat o zbyt zwartym nasypie, za duży docisk) 2.szybkie wykruszanie się nasypu 9wadliwe składowanie mat w otoczeniu o zbyt wysokiej wilg, za duży docisk) 3.częste zrywanie się narzędzia ściernego 4.podnoszenie się włókien drzewnych po zwilżeniu powierzchni (szlifowanie stępionym narzędziem, niezwilżanie pow pomiędzy szlifowaniami) 5.rowki na szlifowanych pow (za duża wielkość ziaren, nierównomierny nasyp) 6.przypalanie powierzchni ( tępe narzędzie zasklepione pyłem...) 7.zagłębienia w strefach drewna wczesnego ( zbyt duży docisk i zużycie taśmy szlifierskiej) Wady szlif na taśmówkach: 1.bicie taśmy ( słąbe napięcie, za sztywne połączenie) 2.spadanie taśmy (za mała wypukłość kół pasowych, za słabe napięcie) 3.ślizganie się taśmy po kole napędowym (słąbe napięcie taśmy, zatłuszczony wieniec kołą taśmowego, poduszka powietrzna) 4.częste zrywanie taśmy (złe wykonanie taśmy, silne napięcie taśmy) 5.szybkie pozorne zużywanie narzędzia (słabe usuwanie pyłu, za duża prędkość i docisk) 6.przypalanie pow drewna (za duża szybkość szlif i za duży nacisk) Wady szlif na szlifierkach walcowych: 1.zrywanie się papieru ściernego (nierównomierne napięcie pap ściernego na walcu, za duże obciążenie walca, za duży posuw przy danej grubości, obecność zanieczyszczeń między walcem a ścierniwem) 3.zeszlifowanie przednich i tylnych krawędzi el (za duże odstępy między elementami) Linia szlifierska: zestaw szlif do szlifowania dwustronnego przy jednym przelocie materiału, na bazie szlifierek jednostronnych z zastosowaniem przenośnika taśmowego lub rolkowego z obrotnicą.Wym konstr obrabiarek: 1.techniczno-użytkowe: przeznaczenie, jakość obróbki, dokładność, stopień typizacji i automatyzacji, dane techn, wyposażenie, wskaźniki energetyczne, koszt jedn obróbki 2.eksploatacyjne: niezawodność i trwałość, ergonomiczność, komfort obsługi, bezp pracy (hałas, drgania, zapylenie) 3.estetyczne: układ osi, symetria układu, rytm i kontrastowość, stopień rozczłonkowania, proporcjonalność, kompozycja, forma.