Wydział: BMiI

Rok akademicki 2011/2012

Sem. 5

Grupa SiS

Laboratorium Obrabiarek Skrawających i Robotów

Ćwiczenie nr 4

Temat: Szlifierki – rodzaje, budowa i zastosowania

1. Cel ćwiczenia

Ćwiczenie miało na celu zapoznanie się z budową szlifierek. Zaobserwowania podstawowych operacji jakie wykonuje się na szlifierkach.

1. Szlifierka uniwersalna kłowa SWA 10a.

Zasadniczą częścią obrabiarki jest korpus wykonany z żeliwa szarego. Korpus ten spoczywa na trzech nogach, zapobiega to kiwaniu się obrabiarki, polepsza stabilność szlifierki. Na korpusie znajdują się prowadnice po których porusza się stół. Stół można obracać o ±10^o pozwala to szlifować stożki. Aby wyszlifować stożek Morse’a należy obrócić stół o 1,5^o na stronę. Stół jest łożyskowany hydrostatycznie. Napęd stołu jest hydrauliczny, tłok powiązany ze stołem jest poruszany płynem hydraulicznym podawanym przez pompę. Zaletami tego rozwiązania są: duża siła, precyzyjna regulacja. Ruch stołu jest ograniczony zderzakami. Na stole znajdują się prowadnice na których to jest wrzeciennik do wałka i konik. Konik jest wyposażony w pinolę, jest możliwość blokowania konika na prowadnicach. Wrzeciennik nadaje ruch obrotowy wałkowi zapobiega to powstawaniu sił tarcia pomiędzy wałkiem a kłami. Powstające tarcie doprowadziło by do rozgrzania kłów i mogło by je odhartować. Nakiełki w wałkach są elementami czysto technologicznymi, służą do mocowania wału w kłach. W późniejszej pracy wału nie mają znaczenia. Za stołem znajduje się mniejszy korpus w którym zamocowano silnik, który poprzez przekładnie pasową napędza ściernicę. Za obrabiarką znajdują się zbiorniki na olej do napędu stołu i olej do smarowania łożysk wrzeciona. Umieszczone tam są także silniki, filtry, zbiornik chłodziwa, układ oczyszczania chłodziwa i pompy.

Przewód podający chłodziwo podczas obróbki ma bardzo dużą średnicę. Tak duży przewód zastosowano w celu zapewnienia odpowiedniego chłodzenia. Podczas szlifowania wydziela się bardzo dużo ciepła, wynika to z budowy ściernicy, która posiada wiele ostrzy skrawających o nie regularnych kształtach. Wpływ na powstające ciepło ma także duża prędkość skrawania. Chłodziwo pracuje w obrabiarce w układzie zamkniętym, czyli wymaga ciągłej filtracji. Stosowanie chłodziwa ma jedną poważną wadę, mianowicie chłodziwo ma niską trwałość wynoszącą 3 do 6 miesięcy. Po tym okresie chłodziwo trzeba oddać do utylizacji co jest bardzo kosztowne. Ze względu na koszty związane z chłodziwem coraz częściej stosuje się zamiast szlifowania toczenie na twardo. Jest to stosunkowo nowa metoda. Po procesie szlifowania praktycznie nie zostają wióry. Wióry odrywane od materiału są bardzo małe i ulegają spaleniu – palące się wióry. Prędkość obrotowa ściernicy jest stała nie możemy jej zmieniać za pomocą przekładni. Jedynie prędkość obrotowa ściernicy ulega zmianie w wyniku zużywania się jej w trakcie pracy. Ściernica się zużywa to prędkość obrotowa maleje. Ściernica obraca się bardzo szybko aby w przypadku stosowania małych ściernic np. do szlifowania otworów zapewnić ściernicy odpowiednie obroty. Szlifierka jest wyposażona w dźwignię umożliwiającą odsunięcie lub dosunięcie ściernicy. Jest to korzystne gdyż pozwala to na szybką wymianę obrabianego wału lub dokonanie pomiaru średnicy wałka. Szlifierka ta może pracować w trybie pół automatycznym polega to na tym, że obrabiarka podczas szlifowania może automatycznie dosuwać ściernicę przy nawrotach stołu o zadaną wartość. Ściernica jest w większości zabudowana grubą blachą wynika to z tego że ściernice czasem pękają i te osłony mają na celu częściowe zabezpieczenie operatora.

Po zdemontowaniu konika można użyć przystawki do szlifowania otworów.

1. Szlifierka do płaszczyzn.

Szlifierka do płaszczyzna składa się z korpusu żeliwnego. Na tym korpusie znajdują się prowadnice po których porusza się stół elektromagnetyczny z wycinkami. Stół łożyskowany hydrostatycznie. Obrabiarka posiada poziome wrzeciono. Na które zakłada się ściernicę. Podobnie jak przy wyżej omawianej szlifierce ściernica jest obudowana. Chłodziwo jest dostarczane bezpośrednio pod ściernicę. Za ściernicą znajduje się odciąg.

Stół elektromagnetyczny z wycinkami posiada pewne wady nie trzyma przedmiotu jednakowo na całej jego powierzchni, detalu po zakończeniu pracy nieda się podnieść ze stołu, trzeba go zsunąć co prowadzi do powstawania rys zarówno na stole jak i na obrabianym materiale. Po założeniu stołu należy go przeszlifować w celu wyrównania powierzchni. Szlifierka do płaszczyzn również może działać w trybie pół automatycznym dosuwając ściernicę przy nawrotach.

1. Szlifierka ostrzałka.

Aby wykonywać prace na tej szlifierce niezbędne są przystawki, których jest bardzo dużo. Sama szlifierka jest prosta w budowie. Składa się z korpusu na którym są prowadnice po których porusza się stół, którego ruch ograniczają zderzaki. Za stołem osadzony jest mniejszy korpus w którym umieszczono wrzeciono z osadzoną na nim ściernicą. Jest możliwość obrotu ściernicy.